Τι κοινό έχουν το σχέδιο Ανάν και οι σειρές του Παπακαλιάτη?
Νομίσατε ότι θα γράψω για το σχέδιο Ανάν?? Κούνια που σας κούναγε (χε, χε).
Το μόνο κοινό που νομίζω θα συμφωνήσουν όλοι μαζί μου είναι ότι και για τα δύο, you either love it or hate it. Όπως και τη Marmite.
Τις σειρές του Παπακαλιάτη τις παρακολουθώ. Δεν τις παρακολουθώ διότι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ή είναι αληθοφανείς ή έχουν βαθιά νοήματα. Το αντίθετο. Αντικατοπτρίζουν την εικόνα που (προφανώς) έχει ο κ. Παπακαλιάτης για τον κόσμο και που (bless him) καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Έχει πλάκα όμως να το βλέπεις σε σειρά. Την πραγματικότητα τη ζούμε, τη σειρά τη βλέπουμε και κάνουμε χάζι.
Βλέπεις π.χ. νέους ανθρώπους που κάνουν συνηθισμένα επαγγέλματα όπως συγγραφέας, καλιτεχνικός φωτογράφος, χορεύτρια, τυφλός ηθοποιός σαπουνόπερας, ιδιοκτήτης γκαλερύ, και λες, ναι μωρέ, μόλις τελειώσεις το πανεπιστήμιο βρίσκεις ότι δουλειά θέλεις αμέσως (διότι έχεις ταλέντο, δεν έβαλες μέσο, προς θεού) και αν δεν βρεις, ανοίγεις π.χ. ένα μπαράκι να έρχονται οι φίλοι σου και να περνάτε καλά. Cheers.
Αν τύχει και μείνεις ορφανός, μην σκιάζεσαι, απλώς μετακομίζεις εσύ και τα άλλα 3 αδέρφια σου σε ένα γαμάτο σπίτι/διαμέρισμα που υπήρχε πρόχειρο για ώρα ανάγκης, και ζεις α λα κοινόβιο Brady bunch. Δεν υπάρχουν κακοτεχνίες, δεν υπάρχουν εργολάβοι που σε καθυστερούν. Και φυσικά, ακόμα και αν υπάρχουν γονείς, δεν ζητάμε χάρες, δεν ζητάμε λεφτά, φρίττουμε και μόνο στην ιδέα να μας βοηθήσουν, διότι είμαστε Α-ΝΕ-ΞΑ-ΡΤΗ-ΤΟΙ.
Επίσης, είναι διασκεδαστικά προφανές ότι ο κ. Παπακαλιάτης (α) ουδέποτε παντρεύτηκε, και (β) δεν έχει παιδιά. Διότι αν είχε κάνει τα πιο πάνω θα ήξερε (the hard way) ότι:
- τα hen/bachelor nights δεν γίνονται 2 μέρες πριν το γάμο αλλά τουλάχιστον 1 εβδομάδα πριν, για να ξεπεραστούν οι κρεπάλες και τυχόν ευτράπελα που θα πάθει η νύφη/γαμπρός.
- 2 μέρες πριν το γάμο δεν τραβιέσαι με ex boyfriends αλλά αγχώνεσαι για διάφορες μικρομαλακίες όπως να μην είσαι αδιάθετη τη μέρα του γάμου, τα παρανυφάκια να πάρουν τα φορέματα τους on time, το νυφικό να παραδοθεί και να έχει τέλεια εφαρμογή, η πεθερά σου να μείνει σε απόσταση ασφαλείας κ.α διασκεδαστικά.
- Δεν είναι όλα τα παιδιά εξώγαμα (ακόμα και σε αυτή τη corrupt κοινωνία που ζούμε)
- Δεν είναι όλα τα παιδιά αποτέλεσμα μιας βραδιάς γεμάτης πάθους και μετά ο μπαμπάς του μωρού να αγνοεί την ύπαρξη του για 5 χρόνια και να το μαθαίνει θεαματικά.
- Όταν μια γυναίκα μένει έγκυος θέλει αυτός που την γκάστρωσε να το μάθει. Αμέσως. Και να αναλάβει supido τις ευθύνες του ο μαντράχαλος.
- Τα παιδιά δεν είναι φρόνιμα και δεν λένε έξυπνες ατάκες (πριν μπουν τουλάχιστον στην εφηβία)
- Τα παιδιά τα πασάρεις στους γονείς σου as οften as you possibly can. Αλλιώς δεν ξανακάνεις σεξ, ή δεν ξαναβγαίνεις από το σπίτι σου. Και αρχίζεις να φοράς παντελόνια με λαστιχένια μέση.
- Όποιος ισχυρίζεται ότι μπορείς να είσαι όμορφη και επιτυχημένη (άντε, να μην πεινάς), να κάνεις παιδί, να το κρατήσεις μυστικό από τον αληθινό του πατέρα, να το μάθει μετά από 5 χρόνια και αντί να σου ρίξει 5 ασσιχτιρίσματα να θέλει να σε παντρευτεί/μεγαλώσει το παιδί του/ ξανακάνει σεξ μαζί σου, τότε παρακαλώ να αφήσει το τηλέφωνο του στη ρεσεψιόν να τον κάνω case study.
Α, και όταν τίποτα από τα πιο πάνω δεν σου κάθεται, μπορείς να μετακομίσεις π.χ. στο Παρίσι σε γαμάτο διαμέρισμα στο Marais (με τσαρλελλούθκια στη βεράντα) και να πηγαίνεις από καφέ σε καφέ να αναλογίζεσαι την αβάστακτη ελαφρότητα του είναι. Μπορεί να δώσεις και πάνω σε ex boyfriend -undying love-L.F.E.- οπότε το σκηνικό -νύχτα πάθους-εξώγαμο- 5 years later everybody lives happily ever after ή κάποιος πεθαίνει από ανίατη ασθένεια- μπορεί να συμβεί.
Α (2), και τέλος, για τα ερωτικά τρίγωνα (αυτός, αυτή και η μαμμά/ αυτός, αυτή και ο αδερφός/ αυτός, αυτή και ο κερατάς γαμπρός) δεν θα πω τίποτε, διότι είναι τόσο συνηθισμένα και βγαλμένα από την καθημερινότητα μας που όλοι τα έχουμε ζήσει και έχουμε τη δική μας ιστορία να πούμε:))
Περιμένοντας με αγωνία το Β' κύκλο της σειράς.