Κυβερνητικοί for dummies (2)

Τελειώνεις τις εξετάσεις. Μετά, περνά τόσος πολύς καιρός που ξεχνάς ότι έκατσες εξετάσεις και πιο θέμα αφορούσαν. Περνούν οι μήνες και οι εποχές και έρχεται άλλη μια συστημένη επιστολή που σου ανακοινώνει να παρουσιαστείς για interview.

Οι ώρες των interview είναι πάντα οι χειρότερες, αν δουλεύεις κάπου αλλού, πρέπει να καταστρώσεις ολόκληρο σχέδιο για να καταφέρεις να παρουσιαστείς στην ώρα σου (και δεν θέλεις να φανεί ότι κάνεις ιδιοτροπίες και δεν μπορείς να πας την ώρα που σου είπαν). Όταν καταφέρεις να παρουσιαστείς, 9 φορές στις 10 θα βρεις γνωστούς που δεν ήθελες να δεις και δεν θα ήθελες να ξέρουν ότι πήγες interview.

Περιμένεις λοιπόν τη σειρά σου, και κάποτε σε καλούν στο conference room. Τα conference rooms έχουν συνήθως καινούργια έπιπλα, παράθυρα με θέα στον Πενταδάκτυλο (5ος όροφος και πάνω) το air condition/θέρμανση δουλεύει στην εντέλεια, τυροπιτάκια παίζουν στο τραπέζι, σε ρωτούν αν θέλεις να πιεις τίποτε (υποψιάζομαι ότι σε ρωτούν διότι ξέρουν ότι δεν θα ζητήσεις τίποτα). Με λίγα λόγια, ΚΑΜΙΑ σχέση με την πραγματικότητα.

Στα interviews για τη δημόσια υπηρεσία on average υπάρχει πενταμελές panel. Από αυτό το panel, ο ένας κάνει τις περισσότερες ερωτήσεις (ο chief), ακόμα ένας ρωτά διευκρινιστικές ερωτήσεις (ο first commander) και οι υπόλοιποι 3 τρώνε τυροπιτάκια και πίνουν τον καφέ τους.

Standard ερώτηση Νο.1: Περιγραφή σπουδών. Εδώ πρέπει να αντισταθείς στον πειρασμό να τους πεις τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έκανες στις σπουδές σου (sex, drugs & rock & roll) και να τους πεις διάφορα για το degree σου, το syllabus των σπουδών σου κτλ. Το διαφημιστικό φυλλάδιο του πανεπιστημίου is always helpful.

Standard ερώτηση Νο.2: Γιατί διάλεξες τις συγκεκριμένες σπουδές. Και πάλι πρέπει να αντισταθείς τον πειρασμό να τους πεις ότι οι γονείς αυτό πλήρωναν, ή ότι ήσουν κούσβος στα υπόλοιπα μαθήματα άρα αυτή ήταν η μοναδική σπουδή που υπήρχε περίπτωση να πάρεις πτυχίο. Λες ότι σε εμπνέει αυτή η σπουδή, ανέκαθεν είχες ένα κρυφό ενδιαφέρον, ότι δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτήν, τέλος πάντων κάτι να γεμίσει το κενό (και να μην είναι too threatening για το panel).

Standard ερώτηση Νο.3: Τι περιμένεις από τη συγκεκριμένη υπηρεσία. Ερώτηση παγίδα. Αν απαντήσεις κάτι πολύ business-like (προοπτική ανέλιξης, ευθύνες, να σκέφτομαι και να είμαι challenged) το panel θα καταλάβει ότι λες μαλακίες. Αν απαντήσεις κάτι πολύ αραχτό (μια δουλειά που να πληρώνει, να δουλεύω μέχρι το μεσημέρι, benefits κτλ) το panel δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει στα πρακτικά γιατί να προσλάβουν ένα κούσβο σαν και σένα. Στην ερώτηση παγίδα, δεν υπάρχει σωστή απάντηση. Ελπίζεις να απαντήσεις αυτό που θέλουν να ακούσουν.

Τέλος, ο first commander θα σου κάνει 2-3 ερωτήσεις κρίσεως. Εδώ απαντάς ανάλογα με το ποιο κόμμα βρίσκεται στην Κυβέρνηση και σε ποια φάση βρίσκεται το Κυπριακό (το attitude “έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο” always helps).
Φεύγοντας από το interview, make sure ότι θυμάσαι τα ονόματα του panel. Είναι με αυτούς που θα πρέπει να «μιλήσεις» για να κανονίσεις να σε προωθήσουν παρακάτω (ειδικά αυτοί που τρώνε τα τυροπιτάκια, remember, they are there to help their guys).