Wednesday, March 09, 2016

Οι "αξίες" της Ευρώπης δεν έχουν πάει πουθενά

Aυτοί που συνήθως μιλούν για τις «αξίες της Ευρώπης» και που να πήγαν άραγε, προφανώς ξέρουν πολύ λίγη ιστορία. Δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να ξέρει απ’ έξω όλη την Ευρωπαϊκή ιστορία. Αλλά τουλάχιστον, να μην ακούμε μαλακίες δεξιά και αριστερά.

Η Ενωμένη Ευρώπη είναι μια οικονομική ένωση. Ξεκίνησε ως τέτοια και συνεχίζει ως τέτοια. Η ελεύθερη μετακίνηση προσώπων, το λεγόμενο Σέγκεν, έγινε πρωτίστως για να μπορεί το εργατικό δυναμικό να μετακινείται όπου υπάρχει εργασία  και όχι για να κάνει τουρισμό ο Γερμανός στην Ισπανία. Αυτό είναι ένα παρεμφερές πλεονέκτημα (να μην ελέγχονται διαβατήρια εντός των συνόρων του Σέγκεν), το free movement of persons όμως έγινε για να γίνει η ενιαία αγορά (πρόσεξε, όχι «ενιαία σύνορα», αλλά ενιαία αγορά). Αγορά, διότι μιλάμε με οικονομικούς όρους.

Ο λόγος που έγινε αυτή η οικονομική ένωση, ήταν διότι μετά από 1372 ευρωπαϊκούς πολέμους από το Μεσαίωνα μέχρι και το 1945 (όλοι πολέμησαν εναντίον όλων, και αν νομίζετε ότι οι Τούρκοι μας έχουν κάνει πολλά, πρέπει να μιλήσετε με τους Πολωνούς που είναι σάντουιτς μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας για να φρίξετε) κατέστη πλέον σαφές ότι μόνο αν ενωθούν τα οικονομικά συμφέροντα των χωρών, η πιθανότητα του πολέμου θα εκλείψει. Άλλωστε δοκιμάστηκαν όλοι οι άλλοι τρόποι (π.χ. η κατάκτηση όλης της Ευρώπης από μια χώρα δοκιμάστηκε από τους Γάλλους, τους Γερμανούς, τους Σοβιετικούς στην ανατολική Ευρώπη, ακόμα και από τους Ρωμαίους). Δεν μπόρεσε κανένας να επιβάλει με το ζόρι το κοινωνικό του μοντέλο, όσο καλό και προοδευτικό και αν ήταν (οι Γάλλοι για παράδειγμα το προσπάθησαν με την επανάσταση τους που ουσιαστικά έφερνε το τέλος της φεουδαρχίας, το διαχωρισμό κράτους και της εκκλησίας και τον καλύτερο διαμοιρασμό των οικονομικών βαρών –οι ευγενείς στην Γαλλία πριν την επανάσταση δεν πλήρωναν φόρους- αυτό κι’ αν ήταν πρωτοποριακό κοινωνικό μοντέλο για την εποχή του. Οι «αξίες» της γαλλικής επανάστασης, είναι ουσιαστικά οι αξίες που φέρει το μοντέρνο κράτος.) Και όμως, η γαλλική επανάσταση δεν μπόρεσε να πείσει όλη την Ευρώπη για αυτές τις αξίες. Οι Γερμανοί το έθεσαν πιο αυταρχικά (θεωρούμε ότι είμαστε οι καλύτεροι και οι πιο efficient άρα μην το κουράζετε άλλο, δώστε μας τις πρώτες  ύλες). 2 ΠΠ αργότερα, απέτυχαν και αυτοί. Οι Σοβιετικοί πούλησαν το μοντέλο του σοσιαλισμού. Ήταν τόσο πετυχημένοι που έπρεπε να το διατηρήσουν με το ζόρι (ρώτα τους Ούγγρους και τους Τσέχους να σου πουν). Μέχρι σήμερα, οι ανατολικοευρωπαίοι θεωρούν την σοβιετική περίοδο «κατοχή». Οι δε Άγγλοι προσπάθησαν να εφαρμόσουν το μοντέλο τους παγκόσμια. Απέτυχαν και αυτοί για διάφορους  λόγους.

Οι πιο πάνω απέτυχαν διότι όλοι θέλουν να εφαρμόζουν το μοντέλο «μπορούμε να τα κάνουμε και μόνοι μας σκατά, δεν θέλουμε τη βοήθεια κανενός».   

Τα κράτη της Ευρώπης συνεργάστηκαν, μόνο όταν πείσθηκαν ότι τα οικονομικά συμφέροντα τους είναι κοινά. Όταν οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι παρατρεχάμενοι τους αποφάσισαν αντί να κάνουν πόλεμο κάθε φορά που ήθελαν πρόσβαση σε πρώτες ύλες (σίδηρο και άνθρακα κυρίως) να διαχειριστούν από κοινού τις βαριές βιομηχανίες τους. Μερικά χρόνια αργότερα, και αφού φάνηκε ότι στον τομέα του σιδήρου και άνθρακα η συνεργασία πήγαινε καλά, δημιουργήθηκε η ενιαία αγορά, η ιδέα ότι άνθρωποι, προϊόντα και υπηρεσίες μπορούν να κινούνται ελεύθερα εντός της Ευρώπης.

Οι «αξίες» της Ευρώπης αυτές είναι. Δεν κάνουμε πόλεμο μεταξύ μας διότι προτιμούμε να κάνουμε business. Και επειδή το πολύ business συνήθως αυξάνει τον συλλογικό πλούτο, τα κράτη μέλη μπόρεσαν να στήσουν φαντασμαγορικά κράτη πρόνοιας, με συντάξεις, επιδόματα, συστήματα υγείας, και άλλα ωραία. Τελευταίως βέβαια, φάνηκε ότι τα κοινωνικά αυτά συστήματα είναι τόσο φαντασμαγορικά που είναι υπεράνω των οικονομικών δυνατοτήτων πολλών κρατών μελών. Αυτό μεταφέρεται στον κόσμο ως «η Ευρώπη ξέχασε τον κοινωνικό χαρακτήρα της», ενώ η πραγματικότητα είναι ότι για να ξοδεύεις, πρέπει να έχεις.

Να δέχεσαι τον οποιονδήποτε αποφάσισε να μετακομίσει στην Ευρώπη (μπορεί να έχει καλό λόγο, μπορεί και όχι) δεν βγάζει νόημα οικονομικά. Μέχρις ότου βρεθεί το οικονομικό όφελος από τους πρόσφυγες (τι θα προσφέρουν όλοι αυτοί στην ενιαία αγορά?) τα κράτη μέλη θα συνεχίσουν να μαλώνουν για quotas και περιορισμούς. Και μέχρι να αποφασίσουν, θα «αγοράζουν τον μπελά», πληρώνοντας την Τουρκία να τους μαντρώσει.

Αυτοί που σοκάρονται με το χάος που επικρατεί, ξεχνούν ένα πράγμα. Το κοινωνικό πρόσωπο της Ευρώπης προέκυψε as added bonus λόγω του οικονομικού πλούτου. Ο οποίος οικονομικός πλούτος δημιουργήθηκε λόγω της οικονομικής ένωσης και όχι επειδή ξύπνησαν τα κράτη μια μέρα και αποφάσισαν να είναι καλά. Αυτή είναι η αξία της Ευρώπης, και δεν έχει πάει πουθενά.

Αυτή πρέπει να είναι και η απάντηση στην ερώτηση «Πως θα επιτευχθεί μια πετυχημένη λύση του Κυπριακού;»
 Όταν ενώσουμε τα οικονομικά συμφέροντα μας με αυτά των Τ/Κ, σε σημείο που να μην συμφέρει σε κανένα, ποτέ, να χαλάσει αυτή η συνεργασία. Γι’ αυτό η οικονομία της ενωμένης Κύπρου είναι σημαντικό να είναι ενιαία από την αρχή. Διότι είναι πιο πιθανό να αποτρέψεις τον πόλεμο μέσω οικονομικών συμφερόντων παρά να ξυπνήσουμε όλοι μια μέρα και να αποφασίσουμε να είμαστε καλοί.


ΠΡΟΣΟΧΗ: Το blog βλάπτει σοβαρά την υγεία όλων όσων δεν διαθέτουν χιούμορ.