Monday, August 30, 2010

Νέες εμπειρίες (imish)

Ό Έτερος έπαιξε και κέρδισε σε καζαντί μια Αίγια Φούξια για την κουκλάρα (ένα stuffed animal φτυστό η Αίγια Φούξια, anyway).

Εγώ έφαα δύο ολόκληρες μερίδες λοκμάδες. Μόνη μου.

…….

Θα κατηγοριοποιήσω τα ρεζιλλίκια του σαββατοκύριακου ως «νέες εμπειρίες».

Friday, August 27, 2010

Test

Όταν ηρέμησα αρκετά, χαλάρωσα like there was no tomorrow, ξεκουράστηκα και γέμισα τις μπαταρίες μου, κίνησα για το αεροδρόμιο για να επιστρέψω σπίτι μου. Η εμπειρία (στο αεροδρόμιο) με άφησε για ακόμα μια φορά έκπληκτη και σικκηρτισμένη. Είναι δυνατόν κάθε χρόνο να ζω την ίδια ιστορία? Είναι δυνατόν κάθε χρόνο να λέω ότι είναι η τελευταία φορά και τσουπ! να την ξαναπαθαίνω? Ναι είναι.


Που είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι τους υπόλοιπους έντεκα μήνες του χρόνου? Γιατί ενώ νομίζω ότι ζω σε φυσιολογική χώρα, τον Αύγουστο ζω the return of the zombies?
Απάντηση: Σπίτι του να ψήνει σούβλα μαζί με τα υπόλοιπα 476 μέλη της immediate οικογένειας του.

Test: Είσαι μια familia xorkatika cypriotica?

1: Πόσο συχνά χρησιμοποιείς το αεροπλάνο?
Α. Μια φορά το χρόνο, για τις οικογενειακές διακοπές του Αυγούστου.
Β. Μια φορά το χρόνο, μόνο charter πτήσεις – πακέτο με το ξενοδοχείο και τις μεταφορές από και προς το ξενοδοχείο.
Γ. 2-3 φορές το χρόνο, πάντοτε για διακοπές.
Δ. Κάθε μήνα σχεδόν, για δουλειές και αναψυχή.

2: Πως είναι συνήθως οι αποσκευές της οικογένειας?
Α. Διαφημιστικές handbags που μαζέψατε από τη Συνεργατική Πιστωτική σας Εταιρεία, τοπικούς αθλητικούς συλλόγους, κρεοπωλεία, supermarket (με το logo του πάνω), τόμπολα προσφυγικού σωματείου, Αθλητισμός για Όλους. Όσο πιο πολλές τόσο πιο καλά. Είστε φυσικά διατεθειμένος να μαλώσετε στο αεροδρόμιο για τα κιλά
Β. Τυλιγμένες μέσα σε νάιλον προστατευτικό foil (σαν σάντουιτς) με τις οποίες τις ντύνετε στο αεροδρόμιο με εκείνο το ειδικό μηχάνημα. Για να αποφύγετε την περίπτωση να μην τις αναγνωρίσετε, κρέμονται από πάνω τους καρτελίτσες, κορδελίτσες, φυλακτά, η Άρτα και τα Γιάννενα. Παλιά γράφατε με μαρκαδόρο το όνομα σας πάνω τους αλλά το έχετε ξεπεράσει.
Γ. Σκληρές Samsonite σε διάφορα χρώματα που αποκτήσατε με τα points του supermarket (λαχανί, φούξια, καναρινί, κόκκινο, οτιδήποτε φαίνεται από το διάστημα).
Δ. Όσο πιο μικρές και συμμαζεμένες γίνεται.

3. Ποια είναι κατά τη γνώμη σου η καλύτερη περιβολή για αεροπορικό ταξίδι?
Α. Κάτι άνετο διότι είστε σε διακοπές. Για τον άντρα: Παντόφλες ξόφτερνες (να φαίνεται η πατούσα με τους ρόζους), παντελόνι τρία τέταρτα loose (να φαίνονται οι τρίχες των ποδιών), μπλούζα αμάνικη ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ διαφημιστική. Για τη γυναίκα: Wedges ή άλλου είδους ακανόνιστες πλατφόρμες, συνδυασμένες με καυτό σορτσάκι (ανεξαρτήτων κιλών και περιφέρειας), την πιο στενή μπλούζα που μπορούσατε να βρείτε (να φαίνεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ το σουτιέν που είναι άλλο χρώμα από την μπλούζα), μαλλί πλούσιο και everywhere, νύχια ποδιών και χεριών βαμμένα σε τρεις έντονους χρωματισμούς με λεπτομέρεια στρασάκι. Βαμμένη έντονα. Τα παιδιά μια μικρογραφία των μεγάλων.
Β. Κάτι άνετο. Φλιπ φλοπς ή σανδάλια, οτιδήποτε σε λινό (πουκάμισο, παντελόνι, φούστα, βρακί) για τους άντρες απαραίτητα τσαντάκι που κρέμεται από τη μέση που να περιέχει 15 διαβατήρια / εισιτήρια / πορτοφόλια / κλειδιά / ότι άλλο φανταστείς just in case.
Γ. Κάτι άνετο. Jeans και αθλητικά παπούτσια.
Δ. Κάτι άνετο και ευπρεπές.

4. Πάτε διακοπές με φίλους / συγγενείς?
Α. Πάντοτε. Με 3-4 οικογένειες φίλων, τα παιδιά τους, τα δικά μας, όλοι μαζί παρέα περνάμε καταπληκτικά, είμαστε πασιαμάδες, σύνολο minimum 28 άτομα. Μας κανονίζει ο κουμπάρος μου που εργάζεται σε τουριστικό γραφείο και έχουμε «τα μέσα».
Β. Με τους κουμπάρους μας και τα παιδιά τους που κάνουν τα δικά μας παιδιά παρέα, έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα, μένουμε στην ίδια γειτονιά και έχουμε την ίδια μάρκα αυτοκινήτου. Κάθε 2-3 χρόνια έρχονται και τα πεθερικά μας μαζί.
Γ. Πήγαμε μια φορά με παρέα και σφαχτήκαμε. Έκτοτε πάμε μόνοι μας. Μακριά και αγαπημένοι.
Δ. Όχι και ουδέποτε πρόκειται. Έχουμε δικό μας πρόγραμμα και δεν θέλουμε να εξαρτόμαστε από άλλους.

5. Που πάτε διακοπές?
Α. Όπου έχει απευθείας πτήσεις (charter ή κανονικές) στην Ελλάδα. Που αλλού?
Β. Στην Ευρώπη με οργανωμένο group και ξεναγό και πληρωμένα φαγητά και λεωφορείο με air condition (οι φόροι αεροδρομίων περιλαμβάνονται στην τιμή). Μέση Ανατολή (διότι βαρεθήκαμε την Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή έχει καλό shopping – νομίζετε).
Γ. Όπου αποφασίσω τελευταία στιγμή και βρω φτηνά εισιτήρια.
Δ. Αναλόγως διάθεσης.

6. Είσαστε μέσα στο αεροπλάνο και παρατηρείται μικρή καθυστέρηση στην αναχώρηση. Τι κάνετε?
Α. Δεν μπορείτε να αντισταθείτε τον πειρασμό να σπάτε πλάκα με τους άλλους 10 φίλους σας που βρίσκονται στα γύρω καθίσματα. Προτρέπεται τους φίλους σας να «κατεβούν να κουντήσουν», πειράζετε την αεροσυνοδό κάθε φορά που περνά, πατάτε όλα τα κουμπάκια που βρίσκονται γύρω σας, ρωτάτε τι συμβαίνει, φωνάζετε του φίλου σας του Βανίλια που κάθεται 10 θέσεις πιο μπροστά αν «έντζισε πούποτε και γι’ αυτό δεν ξεκινά το αεροπλάνο», λέτε εξυπνοβλακείες, προτρέπετε και τα παιδιά σας να συμπεριφέρονται με παρόμοιο τρόπο. Αν βρίσκεστε σε ελληνική αερογραμμή μιλάτε ξεπίτηδες με βαριά κυπριακή προφορά και γενικά συμπεριφέρεστε όπως το αφηνιασμένο δεκαεφτάχρονο σε πενταήμερη του σχολείου.
Β. Ποφυσάτε δυνατά και δείχνετε έμπρακτα τη δυσαρέσκεια σας. Στέλνετε μηνύματα από το κινητό, τηλεφωνείτε σε όλο το address list του κινητού σας για να πληροφορήσετε όλους τους γνωστούς σας ότι έχετε καθυστέρηση. Σας έρχεται να πάτε στην τουαλέτα / να πιείτε νερό / να φάτε κουλουράκι από τη τσάντα της γυναίκας σας.
Γ. Συνεχίζετε να διαβάζετε το βιβλίο / περιοδικό / εφημερίδα σας. Ρωτάτε χαμηλόφωνα την αεροσυνοδό τι συμβαίνει. 2 λεπτά αργότερα ο καπετάνιος ενημερώνει από τα μεγάφωνα το λόγο καθυστέρησης.
Δ. Περιμένετε.


Αποτελέσματα:
Περισσότερα Α:
Συγχαρητήρια! Είστε μια σωστή familia xorkatika cypriotica. Στο πέρασμα σας αφήνετε θύματα. Είστε ο φόβος και ο τρόμος του Αυγούστου. Ζείτε ευτυχισμένοι μέσα στην άγνοια σας και νομίζετε ότι είστε η αφρόκρεμα. Πείτε μας σε ποια ελληνική τοποθεσία θα πάτε του χρόνου διακοπές για να την αποφύγουμε.

Περισσότερα Β: Κάνετε μερικές φιλότιμες προσπάθειες να απεγκλωβιστείτε από τα πλοκάμια της xorkatika cypriotica αλλά το κάλεσμα της είναι πολύ δυνατό για να το αντισταθείτε. Συνεχίστε την προσπάθεια, practice makes perfect, τα παιδιά σας ίσως απεγκλωβιστούν από αυτήν.

Περισσότερα Γ: Γενικά, μπορείτε να ελέγξετε τον εαυτό σας αρκετά καλά. Άμα αντικαταστήσετε και τις πολύχρωμες Samsonite βαλίτσες θα είστε μια χαρά.

Περισσότερα Δ: Είστε αυτοί που δεινοπαθείτε τον Αύγουστο. Τα συλλυπητήρια μας. Μια λύση είναι να μην κυκλοφορείτε τον Αύγουστο αλλά όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο αυτό είναι. Υπομονή. Ο Σεπτέμβριος θα έρθει ξανά και οι xorkatika cypriotica θα εξαφανιστούν για άλλους 11 μήνες.

Monday, August 23, 2010

Ηρεμία (4)

Στην παραλία όπου περνούμε τις μέρες μας ανέμελα, φτάνουν μια μέρα δύο παπάδες (της εκκλησίας). Με τα ράσα τους, με τα γένια τους, με τα όλα τους. Έτσι που τους βλέπω να περπατούν πάνω στην άμμο νομίζω ότι παραλογίζομαι από τον πολύ ήλιο και ψάχνω ασυναίσθητα να δω πίσω από τα βραχάκια τον Στάθη Ψάλτη και το Σταμάτη Γαρδέλη να κάνουν γυμνισμό, όπως το «Έλα να γυμνωθούμε ντάρλινγκ» που ήρθε ο παπάς του χωριού με όλο το χωριό για να τους κάνουν παρατήρηση. Οι παπάδες αφήνουν τις πετσέτες τους λίγο πιο κάτω από εμάς, ακολούθως βγάζουν τα ράσα για να αποκαλυφθεί ότι φορούν και οι δύο μαγιό (παντελονάκι, ευτυχώς όχι Speedo) και μπαίνουν κανονικά στη θάλασσα για μπάνιο. Κάνουν μάλιστα αρκετή ώρα, κολυμπούν πάνω κάτω, πρόσθιο, ανάσκελα, βάζουν το κεφάλι μέσα στο νερό, κάνουν ασκησούλες και μετά από κάνα μισάωρο βγαίνουν έξω, ξαπλώνουν στον ήλιο κάνα δεκάλεπτο για να στεγνώσουν και ακολούθως ξαναφοράνε τα ράσα τους και φεύγουν.

«Το είδες και εσύ αυτό?» ρωτώ τον Έτερο για να βεβαιωθώ ότι δεν έχω λαλήσει.
«Ναι. Δύο παπάδες για μπάνιο στην παραλία.»
«Γίνεται? Δηλαδή, επιτρέπεται? Δεν είναι αμαρτία or something?»

Τις επόμενες 3 μέρες οι δύο παπάδες έρχονται τακτικά στην ώρα τους, κάνουν πάντα το μπάνιο τους με τον ίδιο τρόπο και ακολούθως, σαν να μην συμβαίνει τίποτα φεύγουν. Έχουμε προσέξει ότι ο ένας είναι πιο ηλικιωμένος με μακριά άσπρα γένια και ξεθωριασμένα ράσα, ενώ ο άλλος δεν φαίνεται παραπάνω από 35-40 χρονών, με μαύρη αλογοουρά και γένια. Όταν βγαίνει από τη θάλασσα με το μαγιό δεν περνιέται για παπάς αλλά για ροκάς. Ο Έτερος πλέκει σενάριο ότι πρέπει να πρόκειται για κανένα μητροπολίτη της τοπικής περιφέρειας που έρχεται για μπάνιο παρέα με το διάκο του (το νεαρό). Αποφασίζουμε να παίξουμε τους Σουηδέζους για να μην τους τρομάξουμε και μας φύγουν.

Μέχρι την τέταρτη μέρα έχουμε αποφασίσει με τον Έτερο ότι οι δύο παπάδες είναι ζευγάρι, ο νεαρός είναι το δουλικό του μεγάλου, έχουν έρθει για περιοδεία των μοναστηριών της περιοχής (στην Ελλάδα είμαστε, δεν θα έχει χαλαρά δυο ντουζίνες εδώ γύρω?) και το πρωί κατεβαίνουν για μπάνιο σε αυτή την παραλία που είναι ερημική και δεν θα τους δει κανένα μάτι. Ή μπορεί εδώ να γνωρίστηκαν και γιορτάζουν κάποια επέτειο. Πάντως σίγουρα τα έχουν, και ο ηλικιωμένος πρέπει να αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να κρατήσει το μικρό διάκο κοντά του.

Με την πρώτη ευκαιρία, τηλεφωνούμε στη μαμά Ετέρα για να μας λύσει την απορία.
«Καυτό ερώτημα: Οι παπάδες της εκκλησίας κάνουν μπάνιο στη θάλασσα?»
«Δεν απαγορεύεται πουθενά γραπτώς αλλά ντάξει, δεν συνηθίζεται. Όσοι κάνουν, πάνε σε ερημικές παραλίες (καλή ώρα) για να μην τους βλέπει κανένας.» Μετά μας αρχίζει με τα ρευματικά της και το κλείνουμε.

Μετά την πέμπτη μέρα, οι παπάδες δεν ξαναέρχονται. Μάλλον τέλειωσε η περιοδεία ή κατάλαβαν ότι δεν είμαστε Σουηδέζοι. «Να δεις που μια από αυτές τις μέρες θα ανοίξουμε την τηλεόραση και θα τους δούμε μπροστά μας, να ευλογούν κόσμο» λέει ο Έτερος.

Δεν σκέφτηκα ούτε να τους φωτογραφήσω, να πάρει.

«... Η Σάντι ένιωσε τη διαπεραστική ματιά του Ντέρεκ πάνω της. Δεν μιλούσε, αλλά η Σάντι αισθανόταν ότι αν γύριζε θα αντίκριζε το παγερό και σκοτεινό βλέμμα του. Μετά από λίγα λεπτά που της φάνηκαν αιώνες, ο Ντέρεκ ήρθε και κάθισε δίπλα της. «Λοιπόν Μις Μάρτιν,» είπε, «φαίνεται εσύ και ο αδερφός μου έχετε γίνει ένα πολύ χαριτωμένο ζευγάρι.» «Αυτά είναι υπερβολές,» είπε η Σάντι προσπαθώντας να κρύψει την ταραχή από τη φωνή της. «Απλώς βγήκαμε μαζί μια φορά...» «και τώρα είσαι πάνω στο yacht του,» συμπλήρωσε γρήγορα ο Ντέρεκ, «και θα ακολουθήσει και άλλο γεύμα είμαι σίγουρος, και κανένα ποτό, και φωτογραφίες από τα περιοδικά και πριν το καταλάβεις ο ανόητος αδερφός μου θα σου ζητήσει να γίνεις γυναίκα του. Μην ανησυχείς, ξέρω καλά το σχέδιο.»

«Κάνεις λάθος, εγώ δεν έχω κανένα σχέδιο. Η συνάντηση μας ήταν εντελώς τυχαία,» προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της η Σάντι. Για πιο λόγο όμως ένιωθε ότι πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό της? Δεν χρωστούσε τίποτα στον Κέιν, ούτε τον ενοχλητικό αδερφό του, τον Ντέρεκ.

«Οι πληροφορίες μου άλλα λένε Μις Μάρτιν,» συνέχισε αυτός ειρωνικά. «Ότι ήρθες εδώ για διακοπές όταν στράβωσε η ιστορία με τα φιλαράκια σου. Δεν έκατσαν οι ληστείες με τα έργα τέχνης και σκέφτηκες να βρεις ένα πλούσιο άντρα να σε συντηρεί για πάντα. Μπράβο. Ανέντιμο, αλλά τουλάχιστον νόμιμο.»
«Δεν έχεις ιδέα για πιο πράγμα μιλάς. Εγώ δεν είχα σχέση με εκείνη την ιστορία και δεν θέλω να παντρευτώ τον αδερφό σου.» Η Σάντι έσφιξε τα χείλη.
«Τότε απόδειξε το,» είπε ήρεμα ο Ντέρεκ. «Θα γίνουμε εμείς οι δύο εραστές, ο Κέιν θα μας δει και δεν θα σταθεί εμπόδιο στην ευτυχία μας. Όταν ο Κέιν απομακρυνθεί, θα είσαι και εσύ ελεύθερη να φύγεις.»
«Τι?» ψέλλισε αδύναμα η Σάντι.
«Ηρέμησε, δεν θα είμαστε πραγματικοί εραστές. Απλώς για τα μάτια του Κέιν. Δεν θα θελήσει να με ανταγωνιστεί και ξέροντας τον, γρήγορα θα βρει κάτι άλλο να του αποσπά την προσοχή.» Ο Ντέρεκ διασκέδαζε την αμηχανία που είχε προκαλέσει στη Σάντι.
«Όχι, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί,» είπε αποφασιστικά η Σάντι. «Δεν πρόκειται να υποκριθώ μια ψεύτικη σχέση.»
«Μα δεν χρειάζεται να είναι ψεύτικη,» είπε ο Ντέρεκ και ύστερα έσκυψε το κεφάλι και τη φίλησε, ενώ εκείνη τον κοιτούσε σαν χαμένη. Το φιλί του ήταν παθιασμένο, απαιτητικό και διέλυσε τις άμυνες της με τόση ευκολία, που εκείνη κυριεύτηκε από ντροπή. Αργότερα, όταν θα το ξανασκεφτόταν, θα απέδιδε την αντίδραση της στις αναστατωμένες της ορμόνες, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν είχε χρόνο να σκεφτεί, το χρόνο να κάνει οτιδήποτε εκτός από το να παραδοθεί σε ένα ασυγκράτητο πάθος που διέλυε τις αντιστάσεις της...»

Friday, August 20, 2010

Ηρεμία (3)

Επιστρέφοντας στη βάση μας μια μέρα με το λεωφορείο παρασέρνουμε ένα παπάκι που οδηγεί μια τύπισσα. Είδα όλη τη σκηνή διότι καθόμουν στο σωστό παράθυρο. Βασικά η τύπισσα πήγε να προσπεράσει το λεωφορείο πάνω σε στροφή και ανηφόρα, πριν προλάβει ήρθε ένας από απέναντι, πήγε να τον αποφύγει και χτύπησε το λεωφορείο. Το παπάκι αναποδογυρίστηκε στη μέση του δρόμου και η τύπισσα βρέθηκε στην άκρη, ευτυχώς με μικροτραυματισμούς. Πιο ηλίθιο προσπέρασμα δεν είδα στη ζωή μου. Ο οδηγός του λεωφορείου και η μοναδική άλλη Ελληνίδα επιβάτης πετάχτηκαν κάτω. Σε διάστημα 2 λεπτών βρέθηκαν στη σκηνή 15 άτομα για να βοηθήσουν και κάποιος τηλεφώνησε σε ambulance.

Οι υπόλοιποι επιβάτες, Άγγλοι τουρίστες, είπαν ένα «Ohhhh!» στη φάση της σύγκρουσης και ακολούθως έμειναν χαλαρά στις θέσεις τους. Κανένας πανικός. Χωρίς να συνεννοηθούν, ένας από αυτούς κατέβηκε και ανέλαβε να συντονίσει την κίνηση για να μην δημιουργηθεί χάος, ένας άλλος πήγε νερό στην κοπέλα που έβαλαν να κάτσει κάτω από ένα δέντρο, ένας τρίτος έκατσε δίπλα της και την παρακολουθούσε για σημάδια διάσεισης. Η Ελληνίδα επιβάτης ήταν η πιο animated της υπόθεσης. Έλεγε διάφορα «Παναγία μου και Παναγία μου». Τι χτυπιέσαι καλή μου? Πάει να προσπεράσει πάνω σε στροφή και ανηφόρα σε busy δρόμο και διερωτάσαι γιατί χτύπησε? Που έμαθε να οδηγεί? Σε απέραντες έρημες εκτάσεις?

Τελικά η τύπισσα με το παπάκι ήταν Ρωσίδα, άρα όντως παίζει να έμαθε να οδηγεί σε απέραντες έρημες εκτάσεις.

Και αυτό ήταν το highlight της μέρας μας.

«… Τα μαλλιά της Σάντι ανέμιζαν από το δυνατό αέρα πάνω στο yacht του Κέιν. Πότε γνωρίστηκαν, πότε βγήκαν έξω μαζί, πότε την κάλεσε για μια εκδρομή με το yacht του, ούτε η ίδια δεν θυμάται. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα και η Σάντι βρήκε ότι ήταν αδύνατον να αντισταθεί στα γαλάζια μάτια και το χαμόγελο του Κέιν. Ήδη τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά είχαν δημοσιεύσει μια φωτογραφία τους, καθώς έβγαιναν από γνωστό εστιατόριο της περιοχής και οι φήμες άρχισαν να οργιάζουν. Δεν είχε γίνει τίποτα μεταξύ τους, αλλά ακόμα και η Σάντι ήταν σε θέση να καταλάβει ότι αυτό ήταν θέμα χρόνου.

Από μακριά ξεχώρισε η σιλουέτα ενός speedboat που έσκιζε γρήγορα τα κύματα προς το μέρος τους. Όταν πλησίασε αρκετά, η Σάντι πρόσεξε ότι το οδηγούσε ένας ηλιοκαμένος, μελαχρινός άντρας. Το speedboat πλησίασε, έδεσε στο yacht και ο μελαχρινός άντρας ανέβηκε πάνω στο κατάστρωμα. «Ντέρεκ!» φώναξε ο Κέιν από το πηδάλιο, «τι ευχάριστη έκπληξη, Σάντι να σου γνωρίσω τον Ντέρεκ τον αδερφό μου. Ντέρεκ, αυτή είναι η περιβόητη Σάντι.»

Η Σάντι πρόσεξε ότι τα δύο αδέρφια ήταν εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Ενώ ο Κέιν ήταν ξανθός και κανονικού αναστήματος, ο Ντέρεκ ήταν ένα και ενενήντα με ώμους αρκετά φαρδιούς ώστε να μπορούν να κλάψουν πάνω τους δύο γυναίκες, γυμνασμένος και αρρενωπός μ’ εμφάνιση που της έκοβε την ανάσα. Τα χείλη του ήταν τόσο τέλεια που της έστειλαν αμέσως ρίγη στη ραχοκοκαλιά και είχε γκρίζα μάτια, που τόνιζαν τη σταρένια επιδερμίδα και τα μαύρα μαλλιά του.

«Χαίρω πολύ Σάντι,» είπε σχεδόν ψυχρά και γύρισε προς τον αδερφό του. Κάτι είπαν μεταξύ τους και ο Κέιν ξαφνικά έπρεπε να φύγει. «Με συγχωρείς, αλλά κάτι πολύ σοβαρό παρουσιάστηκε και θα πρέπει να πάω να επιληφθώ της κατάστασης. Ο Ντέρεκ θα σου κρατήσει συντροφιά μέχρι να επιστρέψω,» είπε και πήρε το speedboat με το οποίο ήρθε ο Ντέρεκ και εξαφανίστηκε.

Η Σάντι έμεινε μόνη με τον Ντέρεκ και ένιωσε να την τυλίγει ένα παγερό κενό...»

Wednesday, August 18, 2010

Ηρεμία (2)

Λόγω ερημιάς και ελευθερίας, αποφάσισα να επιδοθώ σε μερικά σπορ που είχα σχεδόν ξεχάσει:

- παίξιμο ξεχειλωτικής ρακέτας στην άμμο/θάλασσα (από αυτό που από το πολύ τρέξιμο σου μπαίνει το μαγιό στον κώλο).
- Μάζεμα αχινών και άλλων όστρακων από βράχους (γνωστά και ως Greek sushi). Τα οποία στη συνέχεια θα γίνουν σκόνη και θρύψαλα μέσα στη βαλίτσα on the way back.
- Κυνηγητό καβουριών (εγώ να ψάχνω να τους βρω και μόλις τους βρω και κινηθούν να τρέχω να γλιτώσω).
- Θάψιμο κάποιου εθελοντή στην άμμο (όχι με σκοπό τη δολοφονία)

Γρήγορα θυμήθηκα ότι είμαι σχεδόν έξι μηνών έγκυος και με όλα τα πιο πάνω, προφανώς έχω κάνει το μωρό φραπέ. Όταν ρώτησα το γιατρό αν μπορώ να πάω διακοπές στο εξωτερικό μου απάντησε ότι ναι μπορώ, αρκεί να πάω κάπου που θα έχει γιατρούς και νοσοκομείο, just in case. Κατά τα άλλα η γυμναστική ωφελεί, το κολύμπι ωφελεί, οι διακοπές εννοείται ότι ωφελούν. Τι ωφέλιμη ζωή που ζω γαμώτο μου! Ούτε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, το canoeing freak δεν κάνει τόση γυμναστική όσο εγώ (αυτές τις μέρες).

Επιστρέφουμε στο bungalow (με θέα τη θάλασσα) και η κουκλάρα πέφτει ξερή από την κούραση. Έχει αποκτήσει ξανθιές ανταύγειες από τον ήλιο. Έχω σεβαστεί και την επιθυμία της να μην χτενίζεται. Έτσι που έχει μαυρίσει κιόλας είναι σαν γυφτάκι. Το look των διακοπών. Ο δε Έτερος αποφάσισε να μείνει αξύριστος για να δει αν θα τον τρώει το μούσι του. Μέχρι την 9η μέρα νιώθει υπέροχα, καμία ενόχληση, βρίσκει πολύ αστείο το γεγονός ότι φυτρώνει και μια τούφα άσπρο γένι την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε μέχρι σήμερα (διότι ξυρίζεται καθημερινά). Είμαι παντρεμένη με τον Ernest Hemingway.

Δεν είχα ποτέ γκόμενο με μούσι και επομένως δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να φανταστώ τον γκόμενο με δικτυωτή μπλούζα, ανακατεμένα μαλλιά, τσιγάρο και λεκέδες από σοβά (διότι στη φαντασίωση μου είναι οικοδόμος και σοβατίζει πάνω σε μια σκαλωσιά και εγώ παίρνω μάτι από το απέναντι γραφείο ενώ πίνω μια Diet Coke και αναστενάζω αλλά οκ, αυτό είναι μια άλλη παλιά διαφήμιση).

Το γένι πάντως προσθέτει κάτι ενδιαφέρον στη σχέση μας. Άσε που κάνω τρομερό pealing προσώπου.

Όσο για μένα, δεν κάνω πειράματα με την εμφάνιση μου. Αρκετά χρωμοσαμπουάν / χέννες / αποτριχώσεις έκανα στα νιάτα μου. Τώρα απλώς θαυμάζω το μαύρισμα μου και ενυδατώνομαι με πάθος. Υπάρχει πιο τέλειο θέαμα από ένα evenly μαυρισμένο σώμα που γυαλίζει ελαφρώς διότι μόλις δέχτηκε μια λεπτή στρώση body lotion?

«…. Το απόγευμα η Σάντι κατέβηκε κάτω στη μεγάλη βεράντα του ξενοδοχείου όπου διεξαγόταν ένα μικρό κοκτέιλ πάρτι για τους ενοίκους. Πήρε ένα ποτήρι σαμπάνια και κατευθύνθηκε προς την πιο απόμερη γωνιά. Δεν ήθελε να κάνει γνωριμίες, απλά κατέβηκε από ευγένεια προς τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, ο οποίος ήταν πελάτης στον οίκο πλειστηριασμών και γνώριζε την Σάντι προσωπικά. Από την άλλη άκρη της βεράντας, ο πολυεκατομμυριούχος Κέιν Σιέπαρντ παρατηρούσε το πλήθος αδιάφορα. Το βλέμμα του έπεσε σε μια γυναίκα με απλό αλλά εξαιρετικά κομψό φόρεμα σε ανοικτό, μπλε χρώμα, που ερχόταν σε αντίθεση με τη μαυρισμένη επιδερμίδα της και τα κατάμαυρα στιλπνά μαλλιά της. Τα ψηλοτάκουνα πέδιλα της τόνιζαν τα μακριά, καλλίγραμμα πόδια της και οι καμπύλες της διαγράφονταν αισθησιακές κάτω από το μεταξωτό, εφαρμοστό της φόρεμα. Μόλις η κοπέλα τέλειωσε τη σαμπάνια που έπινε, κατευθύνθηκε προς το μέρος της. «Να σας προσφέρω άλλο ένα ποτήρι?» ρώτησε και ένα διάπλατο χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του. Η Σάντι ήταν διστακτική. «Ευχαριστώ, αλλά δεν πίνω ποτέ παραπάνω από ένα ποτό που περιέχει αλκοόλ,» απάντησε ευγενικά. «Τότε να σας φέρω κάτι που δεν περιέχει αλκοόλ,» επέμεινε ο Κέιν. Η Σάντι πρόσεξε καλύτερα τον ξανθό άντρα με τα βαθιά γαλάζια μάτια και κάτι στο χαμόγελο του την έκανε να μην θέλει να τον κακοκαρδίσει. «Εντάξει λοιπόν,» του χαμογέλασε πίσω. Δύο λεπτά αργότερα, ο Κέιν ήταν πίσω με δύο ποτά. «με λένε Κέιν Σιέπαρντ, είπε εύθυμα. «Με λένε Σάντι Μάρτιν,» απάντησε αυτή...»

Monday, August 16, 2010

Ηρεμία (1)

Έχω καταφέρει να ηρεμήσω. Εντελώς. Για 10 μέρες, ναι κυρίες και κύριοι, δεν αγόρασα εφημερίδα, δεν άνοιξα τηλεόραση, δεν μίλησα στο κινητό, δεν είχα καμία επαφή με την τεχνολογία (εκτός από το DVD player της κουκλάρας και αυτό για να το φορτίζω που και που για να μπορεί να βλέπει cartoon με την ησυχία της).

Δεν ένιωσα καμία μοναξιά, καμία ανάγκη να δω κόσμο και πολιτισμό, καμία περιέργεια να μάθω νέα από τους φίλους μου. Τελικά είναι πανεύκολο να αποκοπείς από τον κόσμο. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άγιοι που ήταν και ερημίτες θεωρούνται φαινόμενα. Διακοπές έκαναν οι άνθρωποι και περνούσαν τέλεια. Τυχαίο είναι που σε κάθε ειδυλλιακή τοποθεσία υπάρχει και σχετικό μοναστήρι? Δεν το νομίζω.

Πήρα μαζί μου τρία βιβλία, τα οποία διάβασα επιτυχώς, έτσι τη δέκατη μέρα έκανα μια εκδρομή μέχρι τον πολιτισμό για να βρω καινούργιο reading material. Επέστρεψα πίσω με 5 Άρλεκιν (μεταξύ lifestyle περιοδικών και Άρλεκιν διαλέγουμε πάντα Άρλεκιν ασυζητητί. Αν θα διαβάζω μαλακίες, τουλάχιστον να παίζει και sex).

«Εγώ μαζί σου στην παραλία με αυτά (τα Άρλεκιν) δεν κάθομαι» μου ανακοίνωσε ο Έτερος.
Του θύμισα ότι στην παραλία είμαστε μόνοι μας, μόνοι σε σημείο να μπορώ να κάνω έγκυο-topless μπάνιο (not a pretty sight). Μόνοι σε σημείο να μπορεί να με δολοφονήσει και μετά να με θάψει χρησιμοποιώντας τα φτυαράκια της κουκλάρας χωρίς να τον πάρει είδηση κανείς. Μόνοι, σε σημείο η κουκλάρα να τρέχει πάνω κάτω φωνάζοντας και να μην της δίνει κανένας σημασία (καλά, αυτό το κάνει παντού anyway).

Μα πως τα καταφέραμε και είμαστε εντελώς μόνοι? Μήπως ανά πάσα στιγμή θα δεχτούμε επίθεση από εγκληματικά στοιχεία της περιοχής και θα γίνουμε λεία στα βρώμικα σχέδια τους? (και να φανταστείς Άρλεκιν αγόρασα και όχι Stephen King).

«… Η Σάντι Μάρτιν ανακάθισε νωχελικά πάνω στην αναπαυτική ξαπλώστρα. Ένιωσε τον ήλιο να καίει τη λευκή επιδερμίδα της και ένιωσε καλύτερα. 10 μέρες διακοπές μακριά από όλους και όλα θα της έκανε καλό, σκέφτηκε. Το σκάνδαλο που ξέσπασε στον οίκο πλειστηριασμών όπου εργαζόταν η Σάντι είχε τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και για πολλές μέρες, τα έντυπα κατονόμαζαν τη Σάντι ως τον ηθικό αυτουργό της σπείρας ληστών που αντικαθιστούσαν τα πανάκριβα έργα τέχνης με πιστά αντίγραφα. Η Σάντι δεν είχε βέβαια καμία σχέση με αυτούς, αλλά το γεγονός ότι καταγόταν από το ίδιο χωριό με τα μέλη της σπείρας, συν το γεγονός ότι τα ίδια τα μέλη της κατονόμαζαν τη Σάντι ως πληροφοριοδότη τους, δυσκόλεψε πολύ τη θέση της. Μάταια προσπαθούσε να αποδείξει ότι υπήρξε θύμα εκβιασμού από τους παλιούς συμμαθητές της. Όλοι την απέρριπταν ως ένα όμορφο κορίτσι που μπήκε σε μεγάλο πειρασμό. Τελικά η αστυνομία ανακάλυψε τον πραγματικό πληροφοριοδότη της σπείρας και η Σάντι αθωώθηκε. Ήταν όμως τόσο αηδιασμένη από την όλη εμπειρία που κανόνισε να φύγει αμέσως για πολυήμερες διακοπές, για να είναι όσο γίνεται πιο μακριά από τα γεγονότα...»

«Θυμάσαι τι έλεγε ο Λε.Πα πάνω στη σκηνή όταν τραγουδούσε στην πίστα? Ήταν μια πολύ χαρακτηριστική λέξη.»

(οι συζητήσεις μας τις τελευταίες μέρες είναι αυτού του επιπέδου)

«Δεν μπορώ να θυμηθώ… Εκτονωθείτε?.... Κουνηθείτε?... Χτυπηθείτε?»
Μισή ώρα αργότερα έχουμε κατεβάσει όλες τις ελληνικές λέξεις που καταλήγουν σε «..θείτε» αλλά δεν μπορούμε να θυμηθούμε τη συγκεκριμένη. Μπαίνουμε σε πειρασμό να πάρουμε τηλέφωνο και να ρωτήσουμε κάποιον. Κοινό δεν υπάρχει να μας παρέχει βοήθεια. Λέμε να σκεφτούμε μόνοι μας σιωπηλά και όποιος το βρει πρώτος κερδίζει.

5 ώρες αργότερα στην ταβέρνα ο Έτερος σηκώνεται φωνάζοντας: «Βασανιστείτε!» Ευτυχώς οι πελάτες της ταβέρνας είναι Γάλλοι, Γερμανοί και Άγγλοι και δεν καταλαβαίνουν ελληνικά.


ΠΡΟΣΟΧΗ: Το blog βλάπτει σοβαρά την υγεία όλων όσων δεν διαθέτουν χιούμορ.