Ηρεμία (1)

Έχω καταφέρει να ηρεμήσω. Εντελώς. Για 10 μέρες, ναι κυρίες και κύριοι, δεν αγόρασα εφημερίδα, δεν άνοιξα τηλεόραση, δεν μίλησα στο κινητό, δεν είχα καμία επαφή με την τεχνολογία (εκτός από το DVD player της κουκλάρας και αυτό για να το φορτίζω που και που για να μπορεί να βλέπει cartoon με την ησυχία της).

Δεν ένιωσα καμία μοναξιά, καμία ανάγκη να δω κόσμο και πολιτισμό, καμία περιέργεια να μάθω νέα από τους φίλους μου. Τελικά είναι πανεύκολο να αποκοπείς από τον κόσμο. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άγιοι που ήταν και ερημίτες θεωρούνται φαινόμενα. Διακοπές έκαναν οι άνθρωποι και περνούσαν τέλεια. Τυχαίο είναι που σε κάθε ειδυλλιακή τοποθεσία υπάρχει και σχετικό μοναστήρι? Δεν το νομίζω.

Πήρα μαζί μου τρία βιβλία, τα οποία διάβασα επιτυχώς, έτσι τη δέκατη μέρα έκανα μια εκδρομή μέχρι τον πολιτισμό για να βρω καινούργιο reading material. Επέστρεψα πίσω με 5 Άρλεκιν (μεταξύ lifestyle περιοδικών και Άρλεκιν διαλέγουμε πάντα Άρλεκιν ασυζητητί. Αν θα διαβάζω μαλακίες, τουλάχιστον να παίζει και sex).

«Εγώ μαζί σου στην παραλία με αυτά (τα Άρλεκιν) δεν κάθομαι» μου ανακοίνωσε ο Έτερος.
Του θύμισα ότι στην παραλία είμαστε μόνοι μας, μόνοι σε σημείο να μπορώ να κάνω έγκυο-topless μπάνιο (not a pretty sight). Μόνοι σε σημείο να μπορεί να με δολοφονήσει και μετά να με θάψει χρησιμοποιώντας τα φτυαράκια της κουκλάρας χωρίς να τον πάρει είδηση κανείς. Μόνοι, σε σημείο η κουκλάρα να τρέχει πάνω κάτω φωνάζοντας και να μην της δίνει κανένας σημασία (καλά, αυτό το κάνει παντού anyway).

Μα πως τα καταφέραμε και είμαστε εντελώς μόνοι? Μήπως ανά πάσα στιγμή θα δεχτούμε επίθεση από εγκληματικά στοιχεία της περιοχής και θα γίνουμε λεία στα βρώμικα σχέδια τους? (και να φανταστείς Άρλεκιν αγόρασα και όχι Stephen King).

«… Η Σάντι Μάρτιν ανακάθισε νωχελικά πάνω στην αναπαυτική ξαπλώστρα. Ένιωσε τον ήλιο να καίει τη λευκή επιδερμίδα της και ένιωσε καλύτερα. 10 μέρες διακοπές μακριά από όλους και όλα θα της έκανε καλό, σκέφτηκε. Το σκάνδαλο που ξέσπασε στον οίκο πλειστηριασμών όπου εργαζόταν η Σάντι είχε τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και για πολλές μέρες, τα έντυπα κατονόμαζαν τη Σάντι ως τον ηθικό αυτουργό της σπείρας ληστών που αντικαθιστούσαν τα πανάκριβα έργα τέχνης με πιστά αντίγραφα. Η Σάντι δεν είχε βέβαια καμία σχέση με αυτούς, αλλά το γεγονός ότι καταγόταν από το ίδιο χωριό με τα μέλη της σπείρας, συν το γεγονός ότι τα ίδια τα μέλη της κατονόμαζαν τη Σάντι ως πληροφοριοδότη τους, δυσκόλεψε πολύ τη θέση της. Μάταια προσπαθούσε να αποδείξει ότι υπήρξε θύμα εκβιασμού από τους παλιούς συμμαθητές της. Όλοι την απέρριπταν ως ένα όμορφο κορίτσι που μπήκε σε μεγάλο πειρασμό. Τελικά η αστυνομία ανακάλυψε τον πραγματικό πληροφοριοδότη της σπείρας και η Σάντι αθωώθηκε. Ήταν όμως τόσο αηδιασμένη από την όλη εμπειρία που κανόνισε να φύγει αμέσως για πολυήμερες διακοπές, για να είναι όσο γίνεται πιο μακριά από τα γεγονότα...»

«Θυμάσαι τι έλεγε ο Λε.Πα πάνω στη σκηνή όταν τραγουδούσε στην πίστα? Ήταν μια πολύ χαρακτηριστική λέξη.»

(οι συζητήσεις μας τις τελευταίες μέρες είναι αυτού του επιπέδου)

«Δεν μπορώ να θυμηθώ… Εκτονωθείτε?.... Κουνηθείτε?... Χτυπηθείτε?»
Μισή ώρα αργότερα έχουμε κατεβάσει όλες τις ελληνικές λέξεις που καταλήγουν σε «..θείτε» αλλά δεν μπορούμε να θυμηθούμε τη συγκεκριμένη. Μπαίνουμε σε πειρασμό να πάρουμε τηλέφωνο και να ρωτήσουμε κάποιον. Κοινό δεν υπάρχει να μας παρέχει βοήθεια. Λέμε να σκεφτούμε μόνοι μας σιωπηλά και όποιος το βρει πρώτος κερδίζει.

5 ώρες αργότερα στην ταβέρνα ο Έτερος σηκώνεται φωνάζοντας: «Βασανιστείτε!» Ευτυχώς οι πελάτες της ταβέρνας είναι Γάλλοι, Γερμανοί και Άγγλοι και δεν καταλαβαίνουν ελληνικά.