από τον Πολίτη:

Ναι, αλλά είσαι Απόγονος Αγωνιστή;

Μόνο σ' αυτή τη θεότρελη χώρα θα μπορούσε να καταγραφεί κάτι τέτοιο: Την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου θα έχει την ιδρυτική του συνέλευση ένας νέος, σπουδαίος για το μέλλον του τόπου μας, σύνδεσμος: Ο... Σύνδεσμος Απογόνων Αγωνιστών '55 - '59. Όχι, δεν σας κάνουμε πλάκα. Σοβαρολογούμε. Μετά από τους μη συλληφθέντες, τους μη φυλακισθέντες, τους ολίγον αγωνισθέντες, τους παρ' ολίγον αγωνισθέντες, τους ψυχολογικώς ταλαιπωρηθέντες, τους νοητικώς συμπαραταχθέντες και όλα τα συναφή, έμελλε να το δούμε και αυτό.
Θα πρόκειται μάλλον για τα εγγόνια των αγωνιστών (αυτών που αγωνίστηκαν και των υπολοίπων) αφού τόσο οι ίδιοι οι αγωνιστές όσο και τα παιδιά τους έχουν βολευτεί προ πολλού. Και όταν λέμε "αγωνιστές" εννοούμε τα μέλη των Συνδέσμων έτσι; Όχι τους ήρωες. Εκείνοι θυσιάστηκαν ώστε πολλοί από τους υπόλοιπους, τους ξύπνιους να περνούν ζωή χαρισάμενη εδώ και δεκαετίες εξαργυρώνοντας τον αγώνα τους. Τα δε παιδιά των ηρώων, όσα επέλεξαν να μην μπουν στο Κύκλωμα, άντε να είδαν κάνα διορισμό στο Δημόσιο. Πολλά δε, δεν είδαν το παραμικρό.
Από τις 11 του Δεκέμβρη λοιπόν, η Κύπρος, μαζί με όλες τις άλλες παραξενιές και αστειότητές της, θα γίνει η πρώτη χώρα ανά το παγκόσμιο στην οποία ο απελευθερωτικός αγώνας της θα αποκτήσει και... κληρονομική μορφή και μάλιστα, Τρίτης Γενεάς. Αγωνιστές "3G" ένα πράγμα. Την ώρα που σε άλλες χώρες, ισορροπημένες, ούτε οι ίδιοι οι αγωνιστές δεν καταδέχονται να διεκδικούν ανταλλάγματα για τον αγώνα τους, στην Κύπρο, μισό αιώνα μετά, ο τόπος (ό,τι απέμεινε, ας είναι καλά και τα κατορθώματα πολλών από εκείνους που δηλώνουν ακόμη αγωνιστές...) ξεπληρώνει παντοιοτρόπως και αδιαλείπτως το δάνειο της ελευθερίας του από γενιά σε γενιά.
Εκτός φυσικά και εάν η ίδρυση του Συνδέσμου Απογόνων Αγωνιστών έχει καθαρά ιδεολογικό χαρακτήρα. Χλωμό το βλέπουμε, ειδικώς εάν αναλογιστεί κανείς πόση ιδεολογία (οποιαδήποτε ιδεολογία) υπάρχει σ' αυτή τη χώρα, αλλά και σ' αυτή την περίπτωση το ζήτημα που εγείρεται είναι μεγάλο και ουσιώδες και αγγίζει τα όρια του σνομπισμού και του ρατσισμού. Σε τι δηλαδή διαφέρει ένας... "απόγονος αγωνιστή" από έναν "απόγονο μη αγωνιστή"; Το μοναδικό που οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος μπορεί να σκεφτεί είναι πως ο πρώτος θα μπορούσε, χάριν συζητήσεως, να πει ότι έχει περισσότερα δικαιώματα διότι ο παππούς του ήταν (είτε λέει ότι ήταν) αγωνιστής. Οπότε και πάλι καταλήγουμε σ' αυτό που λέγαμε πιο πριν: Το αίτημα για διαχρονική αποπληρωμή.
Μπορεί, βεβαίως, οι "απόγονοι αγωνιστών" να μην θέλουν να εκμεταλλευτούν τον αγώνα των... προγόνων τους αλλά απλώς να θεωρούν πως είναι κάτι ξεχωριστό. Μια ανώτερη κάστα. Όμως και σ' αυτή την περίπτωση φτάνουμε στο προηγούμενο, στο ότι δηλαδή αυτό που επιχειρείται είναι η δημιουργία μίας κοινωνικής ομάδας η οποία θεωρεί και επιχειρεί να καθιερώσει ότι ο αγώνας των παππούδων της (...!) την κάνει κάτι διαφορετικό ή και κάτι ανώτερο από εκείνο που είναι οι άλλοι. Κι αν μας ρωτάτε, εμείς προτιμούμε το πρώτο σενάριο. Χίλιες φορές να θέλουν να "τσιμπήσουν" και εκείνοι κάτι παρά να βρεθούμε σε μερικά χρόνια με καμπόσους... Αρίους ανάμεσά μας.
Σκεφτείτε, όπως με τόσα άλλα παλαβά σ' αυτό τον τόπο, αυτό το νέο φρούτο του "αγωνιστικού" DNA να γίνει μόδα. Καθόλου απίθανο. Τόσα και τόσα είδαμε. Και τότε, όλοι να ισχυρίζονται ότι είναι "γόνοι αγωνιστών". Πώς βρεθήκαμε με δύο χιλιάδες "αντιστασιακούς" στην Αστυνομία και παρόλη την τρομερή αντίστασή τους οι Πραξικοπηματίες (ανάμεσά τους και διάφορα υπερήφανα ακόμη μέλη των Συνδέσμων) έκαναν περίπατο; Κάπως έτσι. Σ' αυτή την περίπτωση θα αρχίσουμε όλοι μια μεγάλη συζήτηση για το ποιος δικαιούται να αποκαλείται "απόγονος αγωνιστή" και ποιος όχι. Εάν λ.χ. έχει ξένη γιαγιά ή μητέρα (μη Ελληνίδα) θα λέγεται "απόγονος" ή... "ημιαπόγονος";
Ας περιμένουμε να δούμε το τέλος και αυτού του απίστευτου νούμερου σ' αυτό το νησί της παράνοιας. Το νησί όπου μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων αντί να προσπαθούν να ξαναενώσουν τη χώρα τους και να αλλάξουν την κοινωνία τους για να πάνε μπροστά, ασχολούνται με το πώς θα αποδείξουν ότι οι πρόγονοί τους ήταν καλύτεροι από τους προγόνους των άλλων. Και πως, συνεπώς, οι ίδιοι είναι καλύτεροι από τους απογόνους των άλλων προγόνων, ενίοτε και από τους απογόνους του υπόλοιπου πλανήτη. Και να δούμε επίσης εάν ποτέ θα τα καταφέρουμε να απαλλαγούμε από το γενικότερο κράμα της επιπολαιότητας, της ελαφρότητας και των συμπλεγμάτων το οποίο μας έχει καταδικάσει να είμαστε σ' αυτό το χάλι που είμαστε σήμερα. Φευ!

Κώστας Κωνσταντίνου
Κωδικός άρθρου: 594815
ΠΟΛΙΤΗΣ - 02/12/2005

Κάτι τέτοια διαβάζω και χαίρομαι που δεν είμαι μόνη σε αυτή τη μάντρα. Μπράβο Βάρβαρε! Και επειδή ΔΕΝ είμαι ούτε απόγονος ούτε και fan του αγωνιστικού group, προτείνω την δημιουργία των ακόλουθων συνδέσμων προς αντιπερισπαρμό:

Σύνδεσμος απογόνων Λουζινιανών (εμπρός ξανά για μια βασιλική Κύπρο)

Σύνδεσμος απογόνων αρχαίων Ελλήνων (είμαστε, είμαστε)

Σύνδεσμος Αικατερίνη Κορνάρο (η Βέφα της Αναγέννησης)

Σύνδεσμος φίλων Σαρακινών (οι πρώτοι διδάξαντες του island hopping)