Διαιτητής

Αγαπητοί αναγνώστες του blog,

τελικά είσαστε πολύ ευαίσθητοι…. Ένα ποστάκι έγραψα ότι θα το ρίξω στο διάβασμα, έβαλα και μια φωτογραφία με ένα κώλο και αμέσως:

- σταμπαρίστηκα νενέκα.(μου θυμίζει χαρακτήρα από βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου)
(το αντίθετο τι είναι, οχιά?)

- με πληροφόρησαν ότι αν γράψω για το κυπριακό θα χάσω οπαδούς (υποθέτω θέλουν να διαβάζουν με ότι συμφωνούν και δεν δέχονται μύγα στο σπαθί τους?)

- έγινε ένα μίνι μαλλιοτράβηγμα για το αν είμαστε η όχι, τριτοκοσμικοί (κάτι με μούγιες που μουγιάζουνται μου θυμίζει)

Σας πληροφορώ λοιπόν τα ακόλουθα:

- το blog το ξεκίνησα για να κάνω το κέφι μου, να γράφω διάφορα που σκέφτομαι και βλέπω. Αν δεν έγραφα στο blog πιθανόν να έγραφα ημερολόγιο. Χωρίς παρεξήγηση.

- Frankly my dears, I don’t give a damn αν με χαρακτηρίσετε νενέκα, οχιά, bitch, ότι άλλο σκεφτείτε. Ούτε με ενδιαφέρει αν χάσω αναγνώστες για αυτά που γράφω.

- Προς το παρόν δεν έχω να πω κάτι σχετικά με το κυπριακό, γι’αυτό και μέχρι τώρα δεν έγραψα τίποτα στο blog (είμαι όπως τον Walt Disney στο ψυγείο και περιμένω.) Άμα θέλω να πω κάτι θα το πω.

- Δεν ξέρω ποιος είναι ο Γιώργος, ο Πάμπος, ο Ανωνυμος, ο Επώνυμος, ο επιβάτης, ο Ζορό, ο Spiderman ή o Sport Billy. Οι άντρες με καλσόν πάντως δεν με αφήνουν αδιάφορη:)

- Η μουρμούρα, η κριτική, τα καυστικά σχόλια και η ειρωνεία είναι χαρακτηριστικά ενός normal ανθρώπου που δεν ζει όπως τον George of the Jungle μόνος στα βουνά, αλλά μέσα σε μια interactive κοινωνία με άλλους ανθρώπους.

- Όλα τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα, αλλά don’t quit your day jobs. Και άμα θέλετε να βριστείτε, πηγαίνετε στα γήπεδα να γίνετε και θέμα κοινωνικής έρευνας.

«Δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας» - Holes