The ghost of seasons past

Ανατρέχοντας παλιές αναρτήσεις βρήκα το πιο κάτω μίνι-series από το τέλος του 2008, το οποίο believe it or not, (τότε που αναρτήθηκε) δεν ήταν εντελώς εκτός πραγματικότητας...

 

Δάλι 1

 

Δάλι 2

 

Δάλι 3

 

Δάλι 4

 

Δάλι 5

Δάλι 6 (finale)

 

 

Ήντα τζιαιρούς εφτάσαμε….

(όχι, δεν ακολουθεί tribute στην Νανά Γεωργίου)

«Τα πάνω κάτω έφερε χθες στη Βουλή ο ΔΗΣΥ όταν αρνήθηκε να συναινέσει στην αποδέσμευση κονδυλίου ύψους 28,5 εκατ. ευρώ για επισκευή, από τους Ρώσους, των επιθετικών ελικοπτέρων ΜΙ 35 που διαθέτει η ΕΦ, επικαλούμενος τις πολλές άλλες ανάγκες που έχει το κράτος εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Έντονη ήταν η αντίδραση των βουλευτών του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ, που επέδειξαν ιδιαίτερη θέρμη στο να αποδεσμευτεί το κονδύλι «για να μην πληγεί η άμυνα του τόπου και να μην δυσαρεστήσουμε τους Ρώσους».

Μπροστά σε αυτό το σκηνικό, ο προερχόμενος από την ΕΔΕΚ πρόεδρος της επιτροπής Άμυνας Γιώργος Βαρνάβα επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί σε προσεχή συνεδρία.»

Να υπάρχει έξοδο για την άμυνα, να μην δέχεται να ξοδευτεί ο ΔΗΣΥ και να φύρνεται να θέλει το ΑΚΕΛ «για να μην πληγεί η άμυνα του τόπου»…. Αλόπως εχτές που με έπιασε το ρεύμα μπήκα σε άλλη διάσταση και δεν το πήρα είδηση…

(εν ποτούτα τα ελικόπτερα που κάθε 2-3 χρόνια πέφτει ένα και έχουμε δράματα?)

(αύριο εννα ψηφίσουν αποκοπές του 13^ου για να μαζέψουν 5 εκατομμύρια για να ενισχύσουν imish τις ευάλωτες ομάδες (όπου «ευάλωτη ομάδα» διάβαζε ψηφοφόροι και λοιποί τζιενγκένιδες με μέσο στα κόμματα) αλλά 28 εκατομμύρια πρέπει να δώσουμε στα παλιοσιδερικά για να μην πληγεί η άμυνα του τόπου.)

… όι, εν είμαι σε άλλη διάσταση…

By the way...

6 Δεκεμβρίου 2005

1025 αναρτήσεις
13940 σχόλια
1 σύζυγος
2 τεκνά
1 γάτα
3 πεθαμένα χρυσόψαρα (αυτοκτονούν τα γέρημα)

και 8 χρόνια αργότερα....

...όλα είναι του μυαλού και η παντρειά της τύχης... :)

Τι μου θυμίζει...

Ακούγοντας αυτό στο Sigmalive (πατάτε play και ακούστε μέχρι τέλους, θα αποζημιωθείτε) για κάποιον μυστήριο λόγο άρχισα να σκέφτομαι έντονα το γερμανικό version των Power Rangers.

 

Αλόπως φταίνε τα αντιβιοτικά που πίνω για την ιγμορίτιδα.... cool stuff....

Εκπαίδευση σήμερα

Έρχεται γράμμα από το σχολείο ότι «παρακαλούνται οι  γονείς να ελέγχουν τακτικά τα παιδάκια τους για ψείρες και σε περίπτωση που εντοπίζονται μερικές στο κεφάλι τους να λούζονται με τα ειδικά φάρμακα που υπάρχουν στα φαρμακεία».

Ως εδώ καλά. Πολύ considerate η δασκάλα. We hate ψείρες.

Μετά kicks in το new age-do it at home- όλα τα φάρμακα είναι χημικά και σκοτώνουν το όζον, την πανίδα και τη χελώνα καρέτα καρέτα - μόνο η μυστική συνταγή της γιαγιάς μου θα μας σώσει- είμαι young and hip δασκάλα- και συνεχίζει το γράμμα:

«Μια εύκολη και πολύ αποτελεσματική μέθοδος απαλλαγής από τις ψείρες, την οποία μπορείτε όλοι οι γονείς να κάνετε στο σπίτι είναι η κοινή μαγιονέζα που χρησιμοποιούμε στο φαγητό. Πασαλείβετε το κεφάλι του παιδιού με μαγιονέζα, του βάζετε νάιλον σκουφάκι, το αφήνετε όλο το βράδυ και μετά λούζετε το κεφάλι κανονικά. Η μαγιονέζα θα πνίξει τις ψείρες. Εγγυημένη μέθοδος!».

…..

…..

(άμα λαλούμε ότι οι δάσκαλοι δεν ζουν στη δική μας πραγματικότητα αλλά σε κάποιο δικό τους φανταστικό πλανήτη, βγαίνει η ΟΕΛΜΕΚ να κάνει παράπονο. Αλλά για τον average γονιό, ο φάκελος επικοινωνίας που έχουν τα παιδάκια για να «επικοινωνούν» οι δάσκαλοι μαζί τους είναι ένα συνεχές source of wonder and entertainment. Τα βρίσκουν μόνοι τους ή τα κάνουν google?)

Προφανώς η δασκάλα που έγραψε τη συμβουλή τύπου Μικροί Εξερευνητές, δεν έχει δικά της παιδάκια. Αν είχε, ίσως θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι:

(α) ΝΟ WAY να τυλίξεις οτιδήποτε σε ένα παιδάκι για ολόκληρο το βράδυ χωρίς να το βγάλει και να πασαλειφθεί στα επόμενα 5 λεπτά (αν είσαι τυχερός).

(β) η μαγιονέζα δεν θα πνίξει μόνο τις ψείρες αλλά και το ίδιο το παιδάκι που θα κοιμάται με ένα νάιλον στο κεφάλι του.

(γ) για να μην μπω καν στο trip να σκεφτώ πόση βρωμιά και λάδωμα θα προκαλέσει η μαγιονέζα στο κρεβάτι, τα σεντόνια, το στρώμα, το παιδάκι, ενδεχομένως τους τοίχους και όπου αλλού αγγίξει το παιδάκι, εσένα, τα νεύρα σου κτλ.

PLEASE NOTE: Παρόλο το hilariousness του φάκελου επικοινωνίας και τις φαεινές ιδέες των δασκάλων, δεν σημαίνει ότι πεθυμώ την κα Αντρούλλα, μια από τις δασκάλες που είχα στο δημοτικό (χαρακτηριστική δασκάλα των 80s. Complete με σόμπα γυρισμένη με τρόπο να πιάνει μόνο τα πόδια της –the bitch- σε μια εποχή που φορούσαμε λεπτές σχολικές ποδιές, ακόμα και το χειμώνα). Τα 80s εξακολουθούν να είναι μια τρομακτικά οπισθοδρομική περίοδος της εκπαίδευσης, compared με σήμερα. Να φανταστείς δεν ήθελα να πάω στην παρουσίαση της τάξης μήπως και βρεθώ φάτσα κάρτα με σέλοτεξ «Δεν Ξεχνώ». Τελικά πήγα και είχα εκπλαγεί ευχάριστα με την απουσία οποιουδήποτε είδους προπαγάνδας από την τάξη. Ούτε φωτογραφίες πεθαμένων, ούτε φωτογραφίες κατεχομένων, ούτε εικονοστάσι, ούτε τίποτε.

 

Μόνο μαγιονέζα.