Το δοκίμιο του κ. Τάκη

Μαζί με το Down Town στον Φιλελεύθερο της Κυριακής είχε και ένα μικρό βιβλιαράκι «δώρο» στον αναγνώστη. Το «Σχέδιο Β: Έδαφος αντί Κυριαρχίας» του Τάκη Γεωργίου.

Το βιβλιαράκι γράφει ότι αποτελεί ένα δοκίμιο, το οποίο μάλιστα χρειάστηκε πολύ κουράγιο να γραφτεί διότι ο συγγραφέας θέλησε να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις και προβληματισμούς του σχετικά με το Εθνικό μας Πρόβλημα.

Highlights
- Πριν ανοίξω το βιβλιαράκι υποψιάζομαι που το πάει ο συγγραφέας με τις ανησυχίες. (πρέπει να είμαστε open minded όμως, έτσι?)
- Βασίζει τις αναλύσεις του σε απομονωμένα περιστατικά που συνέβησαν στον ίδιο ή αποτελούν συμπεράσματα για τα οποία δεν δίνει καμία ιστορική ή άλλη εξήγηση. Επειδή ο ταξιτζής του στο Βέλγιο μιλούσε γαλλικά και σταμάτησε σε φλαμανδικό βενζινάδικο να βάλει βενζίνη και οι δύο τύποι κατέληξαν να μαλώνουν, ο ευπαίδευτος συγγραφέας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ομοσπονδία του Βελγίου είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Φαντάσου να πάρεις ταξί στην Αθήνα φίλε, τι θα έχεις να πεις.
- Ο Καναδάς είναι μια δικοινοτική ομοσπονδία που επιβιώνει κατά λάθος. Δύο φορές έγινε δημοψήφισμα για διαχωρισμό και τις δύο απέτυχε με πολύ μικρή διαφορά άρα είναι αποτυχημένη (η ομοσπονδία όχι το δημοψήφισμα).
- Κατηγοριοποιεί το Ηνωμένο Βασίλειο ως ομοσπονδία (??) και εξηγεί ότι επειδή στη Βόρεια Ιρλανδία υπάρχουν συμπλοκές και εμφύλιος πόλεμος (έτσι απλά, το Ιρλανδικό ζήτημα σε 3 φράσεις) είναι απόδειξη ότι οι ομοσπονδίες βασισμένες σε θρησκευτικά κριτήρια είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Ο ανθρώπινος χαρακτήρας, μας θυμίζει, δεν αλλάζει.
- Θεωρεί δεδομένο ότι στόχος της Τουρκίας είναι οπωσδήποτε η ολοκληρωτική τουρκοποίηση της Κύπρου (του γνωστού δόγματος «Αμάν! Επιάσαν μας!»).
- Ισχυρίζεται ότι ένας πρώην Υπουργός Οικονομικών και Εξωτερικών της Τουρκίας του εκμυστηρεύτηκε μια μέρα του 1991 στο καφενείο του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο (!!) ότι η Τουρκία θα φέρει 500,000 Τούρκους και θα περάσουν άοπλοι και περπατητοί την πράσινη γραμμή για να εκτουρκέψουν το νότο. Το θεωρεί εφικτό σενάριο και δεν θα μπορούμε εμείς ή η διεθνής κοινότητα να κάνει οτιδήποτε. Αποτελεί δε πολύ καλή εισήγηση για όλους τους απανταχού παράνομους μετανάστες. «Περάστε ειρηνικά τα σύνορα και δεν θα πάθετε τίποτε guys».
- «Αναλύει» ότι αν περάσει μια ΔΔΟ ως λύση, θα ανεβεί ο πληθωρισμός στα ύψη, θα καταστραφεί η κτηνοτροφία και γεωργία μας λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού από την Τουρκία, η τουριστική βιομηχανία μας το ίδιο (έμ… η Τουρκία ΗΔΗ προσφέρει φτηνότερα τουριστικά πακέτα από μας), θα ακολουθήσουν απεργίες και συμπλοκές με απεργοσπάστες και αστυνομία (και μετά θα έρθει το CSI να ερευνήσει το crime scene), και μετά που θα φτωχύνουμε ανεπανόρθωτα θα γίνει και εμφύλιος πόλεμος. Με λίγα λόγια «Κόσμε! Θα πεινάσεις και θα σε σκοτώσουν!» Αυτοί που δεν θα σκοτωθούν θα μεταναστεύσουν. Στη Νέα Λευκωσία, στη Νέα Αμμόχωστο, στη Νέα Λάρνακα της Ελλάδας ή του Καναδά.

Όχι και Καναδά κύριε Τάκη μου! Αφού πριν μας είπες ότι ο Καναδάς είναι παράδειγμα δικοινοτικής ομοσπονδίας καταδικασμένη να αποτύχει και αυτή.

(Ούτε η γιαγιά Μαγκάιβερ που πάσχει από Αλσχάιμερ και προχτές για λίγη ώρα τη χάσαμε στη γειτονιά δεν θα μου έκανε τέτοια πολιτική ανάλυση. I am impressed.)

Συνεχίζω:
- Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην Κύπρο η πατέντα που περιορίζει την ελεύθερη εγκατάσταση σε ένα κράτος μέλος, όπως για παράδειγμα τα Άλαν Άιλαντ (λέει ο κύριος Τάκης) διότι τα νησιά αυτά ενδεχομένως στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν για γενετικά πειράματα παραγωγής οργάνων για μεταμόσχευση προς όλους τους Ευρωπαίους άρα είναι λογικό να διατηρηθούν ομοιογενή και φυλετικά «καθαρά». Εμμέσως πλην σαφώς αφήνει να νοηθεί ότι στην Κύπρο, κανένας δεν θα θέλει το νεφρό σου διότι οι ρίζες σου είναι αμφιβόλου ποιότητας άρα, η ελεύθερη εγκατάσταση δεν θα περιοριστεί. Εκτός από τους Τούρκους, μας έφαγε και το νεφρό.

Κύριε Τάκη, δεν ξέρω που είναι αυτά τα Άλαν Άιλαντ. Ελπίζω να μην εννοείτε τα Aran islands της Ιρλανδίας, διότι σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχουν κανένα περιορισμό στην εγκατάσταση, μάλιστα σε παρακαλούν (αν δεν ψοφήσεις από το κρύο) να πάς να μείνεις εκεί. Κατά καιρούς η Ιρλανδική κυβέρνηση δηλώνει ότι θα τα κάνει tax heaven (μπας και δεηθεί κάνα πλάσμα να πάει) αλλά όλο το αναβάλλουν. Τα Cayman islands βλέπεις, εκτός από tax heaven, είναι και οπτικό heaven που δεν συγκρίνεται.

Update 29.09.2009: Οκ, ο κ. Τάκης πρέπει να αναφέρεται στα Aland islands (νησιά Ώλαντ), ένα σύμπλεγμα νησιών στη Βαλτική, μεταξύ Σουηδίας και Φινλανδίας. Αποτελούν μία αυτόνομη, αποστρατιωτικοποιημένη επαρχία της Φιλανδίας, στην οποία η μόνη ομιλούσα γλώσσα είναι η Σουηδική. Το 1917 προσπάθησαν να ενωθούν με τη Σουηδία, η Φινλανδία αρνήθηκε και το θέμα έλυσε το League of Nations που αποφάσισε αυτονομία για την περιοχή. Η αυτονομία τους αναγνωρίστηκε επίσημα το 1921. "In connection with Finland's admission to the European Union, a protocol was signed concerning the Åland Islands that stipulates, among other things, that provisions of the European Community Treaty shall not force a change of the existing restrictions for foreigners (i.e., persons who do not enjoy "home region rights" (hembygdsrätt) in Åland) to acquire and hold real property or to provide certain services, implying a recognition of a separate nationality." Θεωρείται η πλουσιότερη περιοχή της Φινλανδίας. Χρήσιμο πράγμα τα πρωτόκολλα κύριε Τάκη μου (άμα τα χρησιμοποιείς).

Όσο για περιορισμούς, η Μάλτα να σας πληροφορήσω ότι έχει. Κάτσε να δεις πως το λέει το πρωτόκολλο… «Λαμβάνοντας υπόψη τον πολύ περιορισμένο αριθμό κατοικιών στη Μάλτα και τις πολύ περιορισμένες οικοδομήσιμες εκτάσεις, με τις οποίες μπορούν να καλύπτονται μόνο οι βασικές ανάγκες που δημιουργεί η δημογραφική ανάπτυξη του υπάρχοντος πληθυσμού, η Μάλτα μπορεί άνευ διακρίσεων να διατηρήσει σε ισχύ τους κανόνες που προβλέπονται στο Νόμο περί ακινήτου περιουσίας…» Οι Μαλτέζοι κύριε Τάκη έβαλαν περιορισμούς και κανένας δεν θέλει τα νεφρά τους.

Συνεχίζω:
- Η ΕΕ, μοιραία σε κάποια φάση θα διαλυθεί (διότι τίποτα δεν κρατά για πάντα, εκτός από το AIDS) και όταν διαλυθεί αυτή, θα διαλυθεί και η Κύπρος διότι μέχρι τότε θα έχει εκτουρκιστεί, ως εκ τούτου θα προσαρτηθεί στην Τουρκία.
- Το Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου υποβαθμίστηκε λόγω οικονομικών και «βιολογικών» παραγόντων. Οι οικονομικοί έχουν να κάνουν με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και οι… βιολογικοί έχουν να κάνουν με το 1/10 περίπου των Ελλήνων που έχουν πεθάνει από το 1940 και μετά. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των γενναίων μαχητών που σκοτώθηκαν ή δολοφονήθηκαν στα πεδία των μαχών, στον εμφύλιο, από την πείνα κτλ (υπάρχει λίστα με ακριβείς αριθμούς) μαζί τους χάθηκε και η κληρονομική ιδιότητα της λεβεντιάς που θα περνούσαν στις επόμενες γενιές. Το γονίδιο της λεβεντιάς με λίγα λόγια, χάθηκε για πάντα.

(να θυμίσω ότι αντιγράφω. Πιστά.)

Συνεχίζω:
- Στο… βιολογικό αυτό έλλειμμα του ελληνισμού, οφείλεται και ο τελευταίος μισός αιώνας ηττών του ελληνισμού παντού. (αναφέρονται όλες οι… ήττες με ημερολογιακή σειρά. Σύνολο 26. Η δε τελευταία περιγράφεται ως αυτογκόλ. Που είσαι κύριε Κοσιάρη να διαβάσεις το αθλητικό ρεπορτάζ?)
- Υπάρχει και μια νίκη μέσα στις ήττες. Το ΟΧΙ των Κυπρίων στο Σχέδιο Ανάν (ρίξε και 2-3 φωτογραφίες από τις εκδηλώσεις του ΟΧΙ, τσακ τσακ). 79 ολόκληρες σελίδες κύριε Τάκη μου για να το διαφημίσεις? Κρίμα και άδικο.

Ο κύριος Τάκης όμως αναζητεί ένα αξιόπιστο δόγμα εθνικής επιβίωσης (και καλά κάνει). Ήδη πιστεύει ότι έχει αποδείξει ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία θα εκτουρκίσει την Κύπρο (ο ταξιτζής στο Βέλγιο, ο Τούρκος ΥΠΕΞ στο καφενείο, ο χάρτης με τα τουρκικά ονόματα, ο πληθωρισμός και ο εμφύλιος, τα νησιά Άλαν που μεγαλώνουν νεφρούς και έντερα για μας, η λεβεντιά που χάθηκε... όλα αδιάσειστα επιχειρήματα). In fact, εισηγείται ότι αυτοί που θέλουν διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, στην πραγματικότητα θέλουν διχοτόμηση, διότι η ΔΔΟ είναι το μέσο που η Τουρκία θα επιτύχει την διχοτόμηση ης Κύπρου.

Άρα πρέπει να βρεθεί μια άλλη στρατηγική. (η αγωνία κορυφώνεται... ποια είναι αυτή? Ποιος σκότωσε τον JFK?) And the winner is….

Η Δημιουργία Ελληνοκυπριακού Κράτους. Αν κατάλαβα καλά (διότι δεν το εξηγεί αυτό) εννοεί ως Ελληνοκυπριακό κράτος το νότιο κομμάτι του νησιού και ότι θέλει ας συμβεί στο βόρειο. Δίνει και τις επιλογές του κράτους αυτού στο μέλλον:
- έξω από την Ε.Ε. (ίσως όμως μέσα στον Ε.Ο.Χ.? Σαν τη Νορβηγία? Καλή είναι η Νορβηγία.)
- μέσα στην Ε.Ε. (όπως τώρα ας πούμε?)
- ένωση με την Ελλάδα (όπα και το χάδι σε αυτούς που τρώνε πέτρες)
- δεν αποκλείεται και η μελλοντική ένωση των δύο κρατών (και μια νότα επαναπροσέγγισης, επειδή και οι Τ/Κ είναι φίλοι μας υποθέτω?)

Φιλελεύθερος: Χρηματοδοτεί τη λύση «Ποτζεί-Ποδά» καλύτερα!
Και στα ιαπωνικά: Λύση «Σου τζει γιω Δα».

Ευχαριστώ που με διαβάζετε.
Δρακούνα

Χάσαμε τη γιαγιά!

Ήταν από εκείνες τις σπάνιες στιγμές στη σύντομη (μέχρι τώρα) ιστορία της κουκλάρας. Από εκείνα τα γεγονότα που πρέπει να αποθανατίζονται και να ταξινομούνται καταλλήλως διότι που ξέρεις πότε θα δεηθεί να ξανακάνει το ίδιο τρικ για να αγαλλιάσεις. Η κουκλάρα κοιμήθηκε από τις εφτά το απόγευμα (με σκοπό να μείνει κοιμισμένη όλο το βράδυ).

Επαναλαμβάνω για αυτούς που καταλαβαίνουν: Κοιμήθηκε από τις εφτά το απόγευμα.

Oh yeah baby!

Αυτό το ανέλπιστο δώρο έπρεπε να αξιοποιηθεί δεόντως. Βάλαμε μπύρες στην κατάψυξη, διώξαμε τη γάτα και ο Έτερος ξεκίνησε να ετοιμάζει μια περιποιημένη ποικιλία για να τσιμπήσουμε κάτι με την ησυχία μας πριν κάνουμε και άλλα θεαματικά. Μόλις αράξαμε στον καναπέ, μπύρες στο ένα χέρι, πιρουνάκι στο άλλο χέρι, χτύπησε το τηλέφωνο (το άλλο όνομα μου είναι Murphy, δεν το συζητώ).

Στην άλλη άκρη της γραμμής η μαμά Δρακούνα με πανικόβλητη φωνή με πληροφορούσε ότι η γιαγιά Μαγκάιβερ πήγε για περίπατο και … ξέχασε να επιστρέψει και όχι, δεν είχε ξεχάσει να πάρει τα χάπια της, δεν έχει ιδέα που μπορεί να πήγε, αν είχε δεν θα μου τηλεφωνούσε και λυγμ και κλαψ, και έλα να δούμε τι θα κάνουμε, ο μπαμπάς σου ήδη την ψάχνει στις γειτονιές και δεν μπορώ, με έχει φάει η αγωνία και δεν ξέρω τι να κάνω και πανικός και δράμα.

Και τώρα τι κάνουμε?

Άφησα τον Έτερο στο σπίτι (κάποιος έπρεπε να μείνει με την κοιμωμένη κουκλάρα) και έφυγα όπως ήμουν. Μαζευτήκαμε μισή ντουζίνα άτομα έξω από το σπίτι της γιαγιάς Μαγκάιβερ (συγγενείς και φίλοι, όλοι με περιβολή «μόλις-πήγα-να-αράξω-στον-καναπέ-χτύπησε-το-τηλέφωνο-και-νάμαι») και συνεδριάσαμε τι να κάνουμε. Χωρίσαμε τη γύρω περιοχή και ο καθένας έφυγε να ψάξει ένα κομμάτι. Εγώ ξεκίνησα να ψάξω στην παλιά Λευκωσία, σε περίπτωση που σκέφτηκε να επιστρέψει πίσω στο παλιό της σπίτι. Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω, έφτασα στην παλιά γειτονιά της. Δεν υπήρχε ψυχή και όλες οι φιλενάδες της (αυτές που είναι ακόμα ζωντανές) ήταν κλεισμένες στα σπίτια τους. Μετά από κάμποσους κύκλους στην περιοχή, και αφού για λίγο νόμισα ότι παίζω σε φιλμάκι τραγουδιού του Μητροπάνου σε υποβαθμισμένη dodgy περιοχή με πράσινα neon signs αποφάσισα ότι η γιαγιά Μαγκάιβερ δεν ήταν εκεί και επέστρεψα στη βάση.

«Να πάμε στην Αστυνομία!» εισηγήθηκε η θεία μου.
«Πόση ώρα λείπει?»
«…σχεδόν δύο ώρες?» είπε η μαμά Δρακούνα
«Αντιλαμβάνεστε ότι άμα πάμε στην Αστυνομία και τους πούμε ότι χάσαμε κάποιον για δύο ώρες θα μας κράξουν? Ή στην καλύτερη περίπτωση θα μας αγνοήσουν. Αν δεν χαθείς για solid 2-3 μέρες δεν νομίζω να ανησυχούν ιδιαίτερα.»
«Όχι να πάμε.»

Πήγαμε.
Πήρανε όλα τα στοιχεία, και φακέλωσαν την υπόθεση σε ένα συρτάρι με άλλες δεκάδες γιαγιάδες και παππούδες που χάνονται τακτικά.
Τουλάχιστον μας αγνόησαν ευγενικά.

Η έρευνα συνεχίστηκε για άλλη μια ώρα. Πως σκατά ανοίγει η γη και εξαφανίζεται κάποιος μέσα στη μέση μιας πόλης? Πρέπει τελικά να είναι πανεύκολο, αυτό εξηγεί και γιατί οι παράνομοι μετανάστες ζουν και εργάζονται για χρόνια πριν τους ανακαλύψει κατά λάθος η επιχείρηση «σκούπα».

Όταν πλέον η κατάσταση έγινε πραγματικά ανησυχητική, μας τηλεφώνησε ένας κύριος τρεις γειτονιές παρακάτω για να μας πληροφορήσει ότι η γιαγιά Μαγκάιβερ ήταν σπίτι του και περίμενε να πάμε να την πάρουμε. Η γιαγιά Μαγκάιβερ (που πιστεύει ότι είναι τέρας μνημονικού) επέμενε ότι επρόκειτο για παρεξήγηση και ότι δεν χάθηκε. Τέλος καλό όλα καλά. Προς το παρόν…

Όταν επέστρεψα στο σπίτι ο Έτερος είχε ήδη πιει τις μπύρες, καθάρισε την ποικιλία και είχε νυστάξει ανεπανόρθωτα. Η δε κουκλάρα ήταν στο τρίτο όνειρο. Τουλάχιστον βρήκαμε τη γιαγιά…

Greeklish

Ta greeklish tha katastrepsoun ton ekfrastiko plouto tis panarxaias autis glossas pou onomazetai elliniki. Arxizontas apo tis plateies....

Trash Nation: Παγκύπριος Διαγωνισμός (3)

Βρέθηκε η τρίτη.

Και είναι τόσο αξεπέραστη που είμαι αναγκασμένη to hold the press και να ακυρώσω οποιαδήποτε περαιτέρω προσπάθεια εξεύρεσης πιο outrageous κάρτας για γάμο.

Διότι αυτή είναι ο Αρχηγός.

Υποκλίνομαι στο μεγαλείο της.

Ναι, είναι και αυτή ένα δείγμα pop up κάρτας. Εξωτερικά είναι απλή και σχεδόν boring. Άσπρο background, χρυσά γράμματα που γράφουν Congratulations. Σιγά τα αυγά. Μετά την ανοίγεις και πρέπει να βάλεις γυαλιά ηλίου για να μην πάθεις τίποτε από τις υπεριώδεις ακτίνες του θεάματος που θα αντικρίσεις.

Καταρχήν, για κάποιο μυστήριο λόγο, το ζευγάρι φέρνει λίγο ρετρό, late fifties early sixties Αμερικής. Ο γαμπρός με την bril cream στο μαλλί, το tuxedo που για τα κυπριακά δεδομένα μόνο Ένωση Νέων Τραστ μου θυμίζει, κρατάει από το μπράτσο τη νύφη. Η οποία φοράει ΤΟ ΠΛΕΟΝ τεράστιο νυφικό (σε στυλ ball gown) που μπορούσε να βρει. Ήταν της μόδας στα nineties αν δεν με απατά η μνήμα μου. Και η Πεντάμορφη στο ομώνυμο παραμύθι, κάτι τέτοιο φοράει. Το συγκεκριμένο δείγμα στην κάρτα είναι complete με ψεύτικη δαντέλα κολλημένο πάνω στη νύφη με U-Hu. Από την καλή όμως.

Το ensemble συμπληρώνεται από fake κόκκινη τσόχα μεταμφιεσμένη ως red carpet, πάνω στο οποίο ποζάρει το ευτυχισμένο ζευγάρι. Προσοχή στη λεπτομέρεια (το fake σκαλάκι). Τα κουλουράκια γύρω γύρω υποθέτω είναι πυροτεχνήματα?

Το μόνο μειονέκτημα της κάρτας (διότι πραγματικά αγγίζει την τελειότητα) είναι που το νυφικό είναι τόσο μεγάλο που εσύ ως καλεσμένος δεν ξέρεις που να βάλεις το χρηματικό δώρο σου… δεν έχει χώρο… Μια εισήγηση θα ήταν να το καρφιτσώσεις πάνω στη νύφη, έτσι θα είχες το τέλειο πάντρεμα του κυπριακού με τον αμερικάνικο γάμο.

Της "αποκάλυψης" το κάγκελο

Επειδή όποτε άνοιγα την τηλεόραση τις τελευταίες μέρες έβλεπα, διάβαζα και άκουγα για αποκαλύψεις απόρρητων εγγράφων (έγγραφα, πολλά έγγραφα, σε σημείο να διερωτάσαι πόσο εύκολο τελικά είναι να βρεις ένα απόρρητο έγγραφο. Απάντηση: Πανεύκολο) έγραψα αυτό το κείμενο για την Καθημερινή της Κυριακής.

Χθες διάβασα αυτό το κείμενο στον Πολίτη της Κυριακής.

Μαλάκα... που να'ξερα ότι όταν έγραφα με χιουμοριστική διάθεση ότι "Τα ΜΜΕ αποκαλύπτουν συνέχεια απόρρητα έγγραφα που πήραν από το shredder των Ηνωμένων Εθνών. Έριξα μια ματιά χθες σε κάποιο από αυτά. Ήταν παραγγελία για να αγοραστεί επιπλέον χαρτί υγείας ενόψει της συνόδου κορυφής που θα λάβει χώρα σύντομα" δεν θα απείχα πολύ από την πραγματικότητα...

Σύντομα ανταπόκριση από τις τουαλέτες...

the wizard of Latsia

Toto... we are not in Kansas anymore...

Έρευνες

Διάβασα προχτές ότι το morning sickness στις έγκυες γυναίκες, συνδέεται με το βαθμό εξυπνάδας του μωρού που θα γεννηθεί. Δηλαδή, όσο πιο σκατά είναι η μάνα από τους εμετούς, τόσο πιο έξυπνο και γρήγορο (στη σκέψη) θα είναι το μωρό. Και θα έχει κλίση στα μαθηματικά.

Είναι αλήθεια ότι κάθε φορά που έπρεπε να κάνω μαθηματικά, μου ερχόταν εμετός (γενικά, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου) αλλά αυτό είναι μάλλον άσχετο με την εν λόγω έρευνα.

Αυτές οι έρευνες με τα αποτελέσματα που φαινομενικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους (ο εμετός ας πούμε να συνδέεται με την εξυπνάδα), έχω μια υποψία ότι γίνονται για να κάνουν διάφορες μερίδες ατόμων να νιώσουν καλύτερα.

Ας πούμε στην περίπτωση της εγκύου γυναίκας, η έρευνα είναι σαν να της λέει: «Δεν πειράζει που τώρα ζεις μέσα στην ταλαιπωρία και τον εμετό ω ταλαίπωρη έγκυος γυναίκα που ενδεχομένως να τάχεις παίξει κιόλας και να νιώθεις ωσάν κήτος. Αύριο που θα γεννηθεί το αγγελούδι σου θα ανταμειφθείς πλουσιοπάροχα διότι θα είναι ένας μικρός Αϊνστάιν, θα πάει στα καλύτερα πανεπιστήμια, θα βρει μια καλή δουλειά με πολλά λεφτά και εσύ που ξέρναγες ασταμάτητα τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, θα γελάσεις τελευταία.»

Και οι Ταλιμπάν λένε ότι άμα γίνουν καμικάζι θα πάνε στον Παράδεισο και θα βρουν 40 παρθένες να τους περιμένουν. Δεν μας απαντούν τι θα γίνει μετά από 40 μέρες, όταν όλες οι παρθένες θα έχουν ξεπαρθενέψει, άρα δεν θα θεωρούνται ΑΑ πράγμα… ή μήπως στον Παράδεισο μένεις παρθένα για πάντα?

Φρίκη δεν είναι?

Ξεφεύγω από το θέμα.

Άλλη κουφή έρευνα που διάβασα τελευταία, είναι αυτή που λέει ότι τα ζευγάρια που κάνουν sex δύο φορές την εβδομάδα (όχι μία, όχι τρείς, δύο είναι ο μαγικός αριθμός), επιτυγχάνουν το σωστό level ευτυχίας και αρμονικότητας για να μην χαλάει η σχέση. Μιλάμε για παντρεμένα ζευγάρια.

Εγώ ήδη φαντάζομαι αυτόν που έγραψε την έρευνα να είναι εντελώς αγάμητος, επομένως έβαλε ένα ρεαλιστικό στόχο δύο πηδημάτων εβδομαδιαίως, για να καθησυχάσει τον εαυτό του και τον κόσμο που τον διαβάζει ότι οκ, και με δύο την εβδομάδα θεωρείσαι ευτυχισμένο άτομο, μην αγχώνεσαι.

Υπάρχει και μια τρίτη έρευνα που κυκλοφορεί τελευταίως και πληροφορεί τα έκπληκτα ανδρικά πλήθη ότι οι γυναίκες κάνουν sex για να καταπολεμήσουν την πλήξη. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να κάνουν ολόκληρη έρευνα για να «ανακαλύψουν» ότι οι γυναίκες κάνουν sex και για λόγους άλλους από το «αχαλίνωτο πάθος και το κυνήγι της ηδονής και της ικανοποίησης». Άνθρωποι είμαστε, όχι sex machines. Όπως τρίβεις με μανία τους πάγκους της κουζίνας, όχι διότι θέλουν καθάρισμα, αλλά διότι έχεις τα νεύρα σου και αν δεν διοχετεύσεις κάπου την ενέργεια σου θα μαχαιρώσεις το σύζυγο με το μαχαίρι Sudoku, έτσι και το sex.

Να σου πω αμέσως άλλους δέκα λόγους γιατί οι γυναίκες κάνουν sex στο άσχετο:
1. Διότι μετά το sex κοιμάσαι καλύτερα.
2. Διότι ξέχασες πότε είναι η τελευταία φορά που έκανες και φοβάσαι ότι θα ξεχάσεις πως γίνεται.
3. Για να κάνεις divert το σύζυγο από πράγματα που δεν θέλεις να πάρει χαμπάρι (π.χ. λογαριασμός οικογενειακής visa card)
4. Για να προετοιμάσεις το σύζυγο να μάθει άσχημα νέα (οικογενειακά τραπέζια, γάμους κτλ που δεν μπορείς να αποφύγεις)
5. Για να δεις αν φαίνεσαι καλή στον ολόσωμο καθρέφτη που μόλις αγόρασες και εγκατέστησες στο υπνοδωμάτιο.
6. Έχασες 7 κιλά, μπήκες μέσα στα jeans που είχες από πριν το γάμο σου, νιώθεις θεά και θέλεις να το επιβεβαιώσεις.
7. Είδες έργο με την Angelina Jolie και νιώθεις ένα άλφα ανταγωνισμό.
8. Γιατί θέλεις να αδιαθετήσεις στη μέρα σου και νομίζεις ότι το regular sex βοηθά την regular περίοδο.
9. Διότι είναι Παρασκευή και το Σάββατο/Κυριακή/Δευτέρα έχει κυπριακό ποδόσφαιρό και Τρίτη/Τετάρτη έχει champions league (άρα ή τώρα, ή next week)
10. Διότι έχει συνωμοτήσει το σύμπαν και ΟΥΑΟ! όλα είναι βολικά (κοιμάται το μωρό, δεν είσαι πτώμα, δεν είναι αυτός έξω/πτώμα, δεν έχει κάτι καλύτερο η τηλεόραση, δεν είσαι αδιάθετη).

R.I.P. Swayze

Αμάνα μου Swayze μου, επήες τζιαι εσύ!

One after the other, οι childhood heroes μου αποδημούν εις Κύριον. Madonna μου, πρόσεξε να πίνεις τις βιταμίνες σου και να κάμνεις τα pilates σου τακτικά. Έχεις και 3-4 κοπελλούθκια να μεγαλώσεις. Έχεις ευθύνες, είσαι μάνα!

Tο youtube κάμνει τατσιλλίκια και δεν με αφήνει να βάλω το video του "I had the time of my life" από το Dirty Dancing. Πατήστε δαμέ για να πεταχτήτε στο site.

Να θυμίσω ότι το συγκεκριμένο έργο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μας τις Κύπριες γυναίκες διότι είναι από τις σπάνιες στιγμές στο Hollywood, που ένας (αντικειμενικά μιλώντας) γκόμενος, ερωτεύεται μια τύπισσα με εμφανώς στραβή μύτη (η Jennifer Grey πριν την πλαστική).

Πέρκει μας βάλουν το έργο ως αφιέρωμα or something...

Η θεωρία του Χάους

Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες. Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι "αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα".

(κάνε κλικ να μεγαλώσει το... χάος)

Η έμπνευση ήρθε από τα σχόλια εδώ.

Trash Nation: Παγκύπριος Διαγωνισμός (συνέχεια)

Βρέθηκε η δεύτερη.

Και είναι τύπου pop up.



Και χρειάζεται επεξήγηση με σχεδιάγραμμα.

Εδώ έχουμε μια σκηνή τρισδιάστατου γάμου. Ο γαμπρός και η νύφη μόλις τέλειωσαν το μυστήριο και τους θαυμάζουν οι καλεσμένοι τους. Θαυμάζουμε το νυφικό της νύφης από αληθινή κορδέλα, και το κόκκινο χαλί κάτω από τα πόδια τους. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στις λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα τις Greek art κολώνες με τα λέλλουδα του γάμου, καθώς επίσης και τους καλεσμένους αριστερά (the fashionable crowd), και τους καλεσμένους δεξιά (just a crowd). Μπροστά κάθονται οι γονείς του ζεύγους αλλά δεν φαίνεται καλά στη φωτογραφία. Το δε πλακάκι της εκκλησίας, το κόβω για κεραμικό (ιταλικής ή ισπανικής προέλευσης).

Το ensemble συμπληρώνει η νύφη που είναι ξανθιά (τι άλλο θα ήταν άλλωστε?) και απαστράπτουσα.

Και τώρα στο σχεδιάγραμμα.



Τραβώντας το αυτάκι που διακρίνεται στα δεξιά με την ένδειξη «Slide» (προς την κατεύθυνση που δείχνει σχετικό μαύρο τόξο), το περιστέρι σε κόκκινο κύκλο στα αριστερά, θα διαγράψει (πετώντας) την πορεία που φαίνεται με κόκκινη διακεκομμένη γραμμή και θα καταλήξει στα δεξιά.

Η κάρτα δυστυχώς δεν περιλαμβάνει πυροτεχνήματα και δεν κάνει καφέ. Απαράδεκτο.

Trash Nation: Παγκύπριος Διαγωνισμός

(στο background να παίζει το τραγούδι του γάμου, για να δημιουργήσει κατάλληλη ατμόσφαιρα)

Καταρχήν να δηλώσω ότι είμαι οπαδός του φακελλακιού (το φακελάκι του γάμου). Βρίσκω ότι είναι το φυσικό evolution των παραδοσιακών δώρων σε γάμο, που δεν ήταν ασημένια χανάππια, όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά πολύ χρήσιμη manual βοήθεια να στηθεί το νοικοκυριό. Οι φίλοι και συγγενείς του γαμπρού ή της νύφης (ανάλογα του ποιος θα έχτιζε το σπίτι) βοηθούσαν να σκαφτούν τα θεμέλια, να χτιστούν οι τοίχοι, να απλωθεί το δάπεδο, να τοποθετηθούν τα κεραμίδια, ούτως ώστε το νεόνυμφο ζευγάρι να στεγάσει κάπου την οικογένεια του (για τον έρωτα δεν ξέρω, διότι ας μην ξεχνάμε ότι έπαιζε πολύ συνοικέσιο).

Αυτό μας απαντά και το ερώτημα γιατί στα παλιά σπίτια ούτε ένας τοίχος δεν φαίνεται να είναι ίσιος, αλλά όλοι (μα όλοι) έχουν περίεργες κλίσεις και γωνιές. Για να μην αναφέρω καν αντισεισμικότητα.

Άρα το ζητούμενο για ένα καλεσμένο γάμου, είναι να κάνει ένα χρήσιμο δώρο. Και ερωτώ τα πλήθη: Υπάρχει πιο χρήσιμο δώρο από την οικονομική ενίσχυση? Εφόσον δεν χτίζουμε μόνοι τα σπίτια μας πλέον (και thank God for that διότι δεν είμαστε όλοι ο Μπόμπ ο Μάστορας), πως αλλιώς θα ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια των νεόνυμφων? Εφόσον το ζευγάρι ανοίγει το χορό με ένα slow (ή tango, ή ότι άλλο τους φώτισε ο Κύριος να μάθουν στη σχολή χορού) και όχι τον παραδοσιακό χορό του πλουμίσματος (φαντάστηκες δεκάδες καρφίτσες πάνω στο πανάκριβο νυφικό σου?), πως αλλιώς ο καλεσμένος θα κάνει το καθήκον του?

Enter φακελάκι.

Ο καλεσμένος παίρνει την «ενίσχυση» του, τη βάζει σε μια καλαίσθητη κάρτα και εμπρός προς το γάμο τραβά.

Η φράση κλειδί εδώ είναι «καλαίσθητη κάρτα».


(να σας δώσω ένα λεπτό όπως συνηθίζω, για να την χωνέψετε)

Ειλικρινά, μόλις είδα αυτή την κάρτα θυμήθηκα κάτι πολύ δυσάρεστο.

Θυμήθηκα εκείνη τη διάσημη φωτογραφία της εισβολής, που ένα παιδάκι κρατά τη φωτογραφία του γάμου των γονιών του (μιλάμε για ΤΑ seventies outfits) και δεν ξέρεις αν το παιδάκι βρήκε ξανά τους γονείς του.

Κατά τα άλλα, η συγκεκριμένη κάρτα διατίθεται σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία και supermarket και σε καλεί να την αγοράσεις. Και το κάλεσμα της είναι πολύ δυνατό για να αντισταθείς…

Θα μπορούσα άνετα να γράψω χίλιες λέξεις (όπως το σπίτι Παρθενώνας). Αποφάσισα όμως να περιμένω και πάραυτα κηρύσσω Παγκύπριο Διαγωνισμό Trashy Κάρτας για Φακελλάκι Γάμου.

Go forth and search people. Στα βιβλιοπωλεία, στα arty farty καταστηματάκια, στα supermarket, στα περίπτερα, στους συνήθεις ύποπτους χώρους όπου δρουν οι καλεσμένοι ενός γάμου. Θα ανακηρύξω τις Top Five. Ήδη βρέθηκε η μια.

Μαζοχισμός για όλη την οικογένεια: το νηπιαγωγείο

«Horse breaking, sometimes called starting or gentling, refers to the process used by humans to get horses to let themselves be ridden or harnessed. Before such a learning process is accomplished, a horse will normally reject attempts to ride it. Once a horse has accepted basic handling by humans, additional forms of horse training can be used to teach the horse any number of specialized skills.»

Είχα ακούσει ότι τις πρώτες μέρες σε νέο σχολείο, τα παιδάκια δικαιολογημένα νιώθουν... άβολα ας το πούμε, νιώθουν μια άλφα... ανασφάλεια ας την πούμε, βασικά κλαίνε και θέλουν τη μάνα τους. Όλοι με διαβεβαίωσαν ότι είναι θέμα χρόνου (ΛΙΓΟΥ χρόνου να τονίσω) να συνηθίσουν και να επιστρέψουν πίσω στο χαζοχαρούμενο και κεφάτο εαυτό τους.

Έβαλα 2 μέρες άδεια (τόσο υπολόγισα ότι θα χρειαστεί) για να συνηθίσει η κουκλάρα στο νέο σχολείο και ήμουν χαλαρή. Εξάλλου (σκέφτηκα πολύ λογικά), η κουκλάρα έχει μεγαλώσει με άλλα παιδάκια και όχι απομονωμένη όπως τα παιδάκια του Michael Jackson, και δεν είναι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο κολλημένη πάνω μου. Άρα cool, δεν είναι ότι θα πάθει και σοκ. Σκέφτηκα.

Μέρες πριν, ξεκινήσαμε το οικογενειακό brainwashing. Τι ωραία που η κουκλάρα θα πάει σχολείο (να μάθει να βρίζει και να καπνίζει πίσω από τις τουαλέτες), τι ωραία που η κουκλάρα θα κάνει νέους φίλους (μιξωμένα παιδάκια που δέρνουν και τσιρίζουν, καλές παρέες). Προσωπικά, όταν τέλειωσα 20 χρόνια εκπαίδευσης (από το νηπιαγωγείο μέχρι το τέλος του μεταπτυχιακού) έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου και πολύ το χάρηκα που δεν θα ξαναπερνούσα άλλο ένα Ιούνιο να κάνω revision για εξετάσεις. So long suckers και δεν θα σας γράφω. 10 χρόνια αργότερα, είμαι έξω από το νηπιαγωγείο και ξεκινώ ξανά μάνα εκπαίδευση της Ρίτας (της κουκλάρας εννοώ). Έτσι είναι η εκπαίδευση. Σε κάνει να επιστρέφεις στον τόπο του εγκλήματος.

Πρώτης τάξεως υλικό για μυθιστόρημα του Κουέλλου. Based on real life, που γράφουν τα έργα όταν θέλουν να μας πουν ότι δεν θα έχουν happy ending.

Μπήκα μέσα, μου έδειξαν μια πόρτα στο βάθος που ήταν η τάξη της κουκλάρας και προχώρησα με βήμα χαρωπό. Με το που άνοιξα την πόρτα, πανικός!

Μέτρησα χονδρικά δέκα παιδάκια σε διάφορες πόζες κλάματος και σπαραγμού. Παιδάκια να κάθονται σε καρεκλίτσες και να κλαίνε. Παιδάκια να κάθονται πάνω σε παιγνίδια και να κλαίνε. Παιδάκια να τα κρατάνε οι νηπιαγωγοί (νομίζω είδα τρεις αλλά μέσα στον πανικό ήταν δύσκολο να διακρίνω) και να κλαίνε. Παιδάκια να περιφέρονται και να κλαίνε. Κλάμα ο λαός. Η κουκλάρα μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν έκλαιγε αλλά με τόσα καλά παραδείγματα γύρω της, ήταν δύσκολο να αντισταθεί στον πειρασμό. Θεώρησε ότι το κλάμα είναι μέρος του σχολείου και αποφάσισε να λάβει μέρος δυναμικά.

Η νηπιαγωγός ήρθε, πήρε την κουκλάρα και μου είπε να φύγω αμέσως και να επιστρέψω σε μισή ώρα. Βλακωδώς ρώτησα τι θα γίνει σε μισή ώρα (introduction seminar ή κάτι?) Να συστηθούμε, να παίξουμε (τα παιγνιδάκια στην τάξη φαίνονταν και γαμώ), να μιλήσουμε για τις φιλοδοξίες και τα όνειρα που έχουμε για τα παιδάκια μας? Όχι, η πρώτη μέρα απλώς διαρκεί μόνο μισή ώρα (να μην τα σοκάρουμε τα καημένα). Σταδιακά μεγαλώνουν το διάστημα που μένει το παιδάκι και στη 1 εβδομάδα πλέον μένει 1 ολόκληρη κανονική μέρα και κάνει πρόγραμμα (τραγουδά και κλαίει ταυτόχρονα. Όπως την Άννα Βίσση).

1 εβδομάδα????

Σοβαρολογεί?

Ναι, σοβαρολογεί και με έδιωξε από την τάξη.

(γαμώτο, έτσι που πάω δεν θα μου μείνει καθόλου άδεια και έχουμε μόνο Σεπτέμβριο)

Βγήκα έξω στο δρόμο, βρήκα μια παρέα συγχυσμένους γονείς όπως και μένα, συστηθήκαμε, κάναμε τσιγάρο, we bonded for half an hour και μετά ξαναμπήκαμε μέσα να παραλάβουμε τις Ρίτες.