Πρόγευμα

Το καλύτερο part του να μένεις σε ξενοδοχείο είναι το πρόγευμα. Το buffet breakfast για την ακρίβεια. Ξυπνάς λοιπόν, ποκνιάζεσαι και κατεβαίνει να φας πρόγευμα. Το buffet breakfast είναι ένα φανταστικό service που σου επιτρέπει να τρουλλώσεις το πιάτο σου με φαί (βλέπε καλεσμένος κυπριακού γάμου σε τραπέζι) και να ικανοποιήσεις ότι πρωινή λαιμαργία έχεις (μαζί και το σύνδρομο Κατοχής). Και όλα αυτά μόλις ξυπνήσεις! Το όνειρο κάθε Κύπριου (και Κύπριας φυσικά).

Ενώ σπίτι σου συνήθως πίνεις μισό καφέ στο πόδι, στο ξενοδοχείο θα πιεις 2 καφέδες, τουλάχιστον 2 ειδών αυγά (scrambled eggs ή ομελέτα, ή αυγό τηγανητό ή eggs Benedict κ.α.), bacon να τρέχουν τα λάδια που πάνω του, 3 ειδών τυριά, 3 ειδών αλλαντικά, αν έχει και smoked salmon θα βάλεις και ποτζείνο και ας είναι πρωί ξημέρωμα, διάφορα είδη ψωμί που τρως 2 μπουκιές και δεν σου αρέσει, ότι pastry καταφέρεις να ισορροπήσεις πάνω από τα προαναφερόμενα και φυσικά 2-3 κρέπες ή waffles με το maple syrup τους. Ξέχασα τίποτε? Βάλε και κανένα ακτινίδιο (αν έχει καθαρισμένα), βάλε και λίγα baked beans (μη σοκάρεστε, έχει κόσμο που τα τρώει), βάλε και κάνα μανιτάρι, καθάρισες.

Για το finish, θα πιείς και ένα ποτήρι χυμό (για να πάρεις πολύτιμες βιταμίνες και οξέα).

- Οι πολύ cool τύποι, σερβίρονται 2 φορές (1 φορά για τα τηγανητά και 1 για τα pastries). Δεν τα αναμιγνύουν όλα μαζί στο πιάτο (μόνο στο στομάχι τους).
- Οι άνω των 50 (και δεδομένου ότι είναι σε ξενοδοχείο στην Κύπρο) θα προσθέσουν και καμιά ντομάτα, φέτα και 2-3 ελιές στα προαναφερόμενα.
- ΚΑΝΕΝΑΣ Κύπριος δεν θα βάλει (μόνο) φρουτοσαλάτα για πρόγευμα.
- ΚΑΝΕΝΑΣ Κύπριος δεν θα φάει (μόνο) corn flakes για πρόγευμα.

Αυτοί που ισχυρίζονται ότι πάνε ξενοδοχείο και δεν τρώνε τίποτα, χαλούν την πιάτσα και μας εκνευρίζουν.
Μείναμε στο ξενοδοχείο για να κάμνουμε ότι και σπίτι μας? Κρίμα και άδικο.

Τι απογοήτευση νιώθεις σε όλα εκείνα τα ξενοδοχεία σε Ευρωπαϊκές χώρες που σε σερβίρουν 1 καφέ, 1 φρυγανιά και μισή μαρμελάδα και το ονομάζουν continental breakfast (τσιγκουνιό breakfast έπρεπε να το λένε). Στο Παρίσι συγκεκριμένα, είναι ειδικοί του είδους. Αν ζητήσεις δεύτερη φρυγανιά θα σου τη χρεώσουν. Ναι, ξέρω ότι τα περισσότερα affordable ξενοδοχεία σε Ιταλία, Γαλλία και λοιπές χώρες της περιοχής είναι του continental breakfast. Αν είχαν ζήσει ποτέ τη μαγεία του τρουλλωμένου πιάτου, είμαι σίγουρη ότι θα αναθεωρούσαν.

Offsite

Εν έσιει πολύ χάζι όταν η Offsite κάμνει θέμα (δις) την τάχα μου "Πρωτοβουλία των Γονέων και Αποφοίτων" για ταλιμπανοποίηση του English School, αλλά ξιχάννει επιλεκτικά να γράψει ότι παρόμοιο petition κάμνουν και οι άλλοι που δεν συμφωνούν μαζί τους?

Ναι, έσιει πολύ χάζι.

Στέλλει μας την τζιαι στο email μας την εφημεριδούλα του το Offsite. Για να μεν σηκωνούμαστε που το γραφείο μας και να κουραζόμαστε.

Ευχαριστούμε για την έγκαιρη και προπάντως έγκυρη ενημέρωση.

Εδώ το άλλο petition...

Update 24.2.2009: Η Offsite σήμερα, με τη πρωινή δροσούλα, περιέλαβε ως είδηση το δεύτερο petition που κυκλοφορεί. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Λέσχη Γονέων

Όταν κάνεις το πρώτο σου παιδί, αυτόματα (και χωρίς να συμπληρώσεις οποιαδήποτε αίτηση εγγραφής) γίνεσαι μέλος της Λέσχης Γονέων. Είναι μια λέσχη που δέχεται οποιονδήποτε, χωρίς οικονομικά ή άλλα κοινωνικά κριτήρια και δυστυχώς δεν σου δίνει κάρτα μέλους/πόντων. Να φανταστείς, δεν κάνει ποτέ ανοιξιάτικες προσφορές ή φιλανθρωπικό παζαράκι. Χάλια λέσχη δηλαδή.

Η Λέσχη Γονέων περιλαμβάνει όλους τους γονείς, αλλά στην πραγματικότητα εσύ αντιλαμβάνεσαι πάντα την παρουσία των γονιών στην ίδια φάση με σένα. Ας πούμε, σε μια παρέα με διάφορα ζευγάρια-γονείς, εσύ θα πιάσεις κουβέντα με τους γονείς που έχουν παιδάκι στην ίδια ηλικία με το δικό σου. Αυτό ως ένα σημείο είναι λογικό διότι έχετε τις ίδιες ανησυχίες, απορίες και διαπιστώνετε ταυτόχρονα παρόμοια πράγματα. Ένα μειονέκτημα όμως, είναι ότι τα θέματα συζήτησης είναι πολύ περιορισμένα.

Στην αρχή (όταν μένεις έγκυος) η πιο συνηθισμένη ερώτηση είναι ποιος είναι ο γυναικολόγος σου. Μικρό νησί η Κύπρος, όλοι ξέρουν όλους τους γυναικολόγους. Ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται. Ακόμα και αν ο γυναικολόγος σου είναι ο Άγνωστος Γ. (εννοείται από το Γυναικολόγος), θα σου πουν για παλιά περιστατικά του, ποια γέννησε σε αυτόν, τι επιπλοκές είχε, ποια η άποψη του για φυσική versus καισαρική γέννα. Μέχρι και τι ποδοσφαιρική ομάδα υποστηρίζει θα σου πουν (μη γελάς, σε μερικούς αυτή η πληροφορία είναι καθοριστικής σημασίας. Όχι, δεν εννοώ τις γυναίκες των ποδοσφαιριστών).

Με το που γεννάς, η συζήτηση στρέφεται στο γάλα του μωρού. Θηλάζεις? Αν όχι, τι μάρκα γάλα του δίνεις? Δοκίμασες το άλλο που παρασκευάζεται από αγελάδες που ακούν κλασσική μουσική? Ή το άλλο με χαμηλά λιπαρά? Ή το άλλο από την Ελβετία με τις χαρούμενες αγελάδες Milko? Δύο εβδομάδες αργότερα το γάλα από τις Άλπεις απορρίπτεται, πετούν (λέει) αεροπλάνα πάνω από τις Άλπεις και οι αγελάδες υψηλών υψομέτρων αναπνέουν το καυσαέριο που αφήνουν πίσω τους. Καλύτερο το μητρικό. Τρεις μέρες αργότερα, οι απόψεις διίστανται. Αν η μάνα έκανε του κόσμου τις κραιπάλες πριν οικοκυρευθεί, οι κραιπάλες δεν είναι λογικά μέσα στο αίμα της? (στον εγκέφαλο της είναι λέω εγώ αλλά τέλος πάντων). Το ένα γάλα είναι πολύ ελαφρύ. Το άλλο γάλα προκαλεί δυσκοιλιότητα. Αναγκαστική διατριβή πάνω στο θέμα «γάλα». Βιταμίνες, θρεπτικές ουσίες και λιπαρά.

Μεγαλώνοντας λίγο το μωρό, δημιουργείται η ανάγκη να αγοράσεις παιδικό αμαξάκι. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα επιστημονικής μελέτης και σχολιασμού. Περισσότερη ώρα αφιερώσεις για να αποφασίσεις τι αμαξάκι θα αγοράσεις για το μωρό σου, παρά τι αυτοκίνητο θα αγοράσεις για τον εαυτό σου. Οι επιλογές είναι απεριόριστες, οι χρωματισμοί επίσης, όλα όμως κάνουν την ίδια δουλειά. Βάζεις πάνω ένα μωρό και σπρώχνεις. Αν υπάρχει αμαξάκι με remote control να το συζητήσω και αυτό, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Τελειώνοντας και με αυτό το θέμα (surely το issue τελειώνει εδώ?) μπαίνεις πλέον στα βαθιά και νεφελώδη νερά του «που θα πάει νηπιαγωγείο το μωρό». Η σωστή απάντηση εγγυάται (υποτίθεται) ένα λαμπρό μέλλον επιστήμονα, η λάθος απάντηση οδηγεί με βεβαιότητα στο δρόμο του high school drop-out. Ο γονιός που ενδιαφέρεται (ένας τρόπος για να περιγράψεις τη φράση «ο υστερικός γονιός») θα ελέγξει εξονυχιστικά όλα τα νηπιαγωγεία σε βεληνεκές 14 χιλιομέτρων από το σπίτι του, θα συγκρίνει εμπειρίες με άλλους γονιούς που ενδιαφέρονται, θα ανακρίνει τις νηπιαγωγούς και θα θέλει να μάθει το CV των άλλων γονιών (μήπως, λέω μήπως και υπάρχει κληρονομική διάθεση σχιζοφρένειας). Υπάρχει μάθημα μουσικής? Από πτυχιούχο μουσικό από Conservatorium? Μάθημα γυμναστικής? Από την Ελένη Πετρουλάκη? Πόσες ξένες γλώσσες θα μάθουν τα τρίχρονα? 3 μόνο? Πολύ λίγες… τς τς τς…Μερικά νηπιαγωγεία εφαρμόζουν την τακτική του interview πριν αποφασίσουν να σε δεχτούν. Δηλαδή, θα δεχτούν το τρίχρονο σου αν τους γυαλίσεις στο μάτι…

Θα μπορούσα να το σχολιάσω.

….

Μπα, άσε καλύτερα. Να έχουμε κάτι για να γελάμε στη συνέχεια.

Θα επανέλθω επί του θέματος… αλλά πρώτα please κάποιος να με καθησυχάσει ότι με τα επόμενα παιδιά που θα κάνεις θα σταματήσεις να ασχολείσαι με γάλατα και τρίχες.

Update

Όλα ξεκίνησαν τη Δευτέρα, εν τω μέσω μεγάλης ευφορίας, διότι η ΦΣ (η Φιλενάδα Συνένοχος, αυτή η πρώην περιπετειώδης ύπαρξη που τώρα επιδίδεται στο ρόλο της μάνας Γης) μας ανακοίνωσε ότι έκοψε το θηλασμό. Για κάποιον που δεν καταλαβαίνει, αυτό είναι ένα unnecessary piece of information. Σε μας που τα περάσαμε σημαίνει: «Μπορώ να ξαναπιώ freely αλκοόλ!»

Halleluiah! Halleluiah!

Και επί Γης Ειρήνη.

Ήταν μια από εκείνες τις σπάνιες στιγμές που κανένας πλανήτης δεν είναι ανάδρομος, οι σύζυγοι προσφέρθηκαν να προσέχουν τα τεκνά (κερδίζοντας έξτρα πόντους στο point system της γονικής μέριμνας, να δούμε τι θα πρέπει να κάνω ως αντάλλαγμα), καμία από τις άλλες φιλενάδες μας δεν είχε ραντεβού με αισθητικό, γιατρό, κομμωτήριο, αίσθημα ή supermarket, έτσι μπορέσαμε να μαζευτούμε.

Τι συμβαίνει όταν έχει δύο μήνες να δεις τις φίλες σου με την ησυχία σου?

Από τη χαρά σου αρχίζεις να συμπεριφέρεσαι σαν δεκαπεντάχρονο που το άφησαν να βγει έξω οι γονείς του και νιώθει ότι πρέπει να τα κάνει όλα σε μια νύχτα. Σε γενικές γραμμές, γίναμε λιώμα, μας έπιασε λογοδιάρροια και μετά τρομερός πονοκέφαλος. Τι ήθελα την κραιπάλη στη μέση της βδομάδας?

Η ΦΣ πάντως έδωσε ρέστα. Ήθελε να πάμε bar hopping (για να δούμε αξιοθέατα), μετά ήθελε να πάμε να φάμε junk food, μετά θυμήθηκε να ξεπαγώσει κρέας για την επομένη (η σύγκρουση του ρεμαλιού με την νοικοκυρά), μετά δεν της άρεσαν τα ρούχα της, μετά αποφάσισε ότι θέλει να χάσει βάρος, μετά αποφάσισε ότι ΔΕΝ θέλει να χάσει βάρος, μετά ήθελε να ξεκινήσει το κάπνισμα, μετά της πέρασε, γενικά ήταν σε αλλοπρόσαλλη κατάσταση. Ο οργανισμός της, που τον τελευταίο χρόνο είναι σε mood "γάλα, χυμός και το Kleenex μου" (δηλαδή, υγιεινή διατροφή και mood swings) έπαθε overload από το δεύτερο ποτήρι κρασί.

Ομολογώ ότι ούτε εγώ ήμουν σε καλύτερη κατάσταση. Μπήκα στο σπίτι με σκοπό να πέσω αμέσως για ύπνο χωρίς να κάνω θόρυβο. Αντί αυτού συνέβησαν τα ακόλουθα:

- Μπήκα στο σπίτι και τράκαρα με τη γάτα.
- Την πάτησα actually. (τη γάτα)
- Αυτή μου επιτέθηκε.
- Την απέκρουσα.

Surprisingly, όλα τα πιο πάνω έγιναν στο mute.

Όταν κατάφερα να πέσω για ύπνο, ήρθε η γάτα, έκατσε μέσα στη μέση του υπνοδωματίου και άρχισε να νιαουρίζει για να τη βγάλουμε έξω (η που***α, το’χει ξανακάνει). Ξύπνησε τον Έτερο που θεώρησε ότι δεν την έβγαλα έξω ξεπίτηδες λόγω οκνηρίας. Ξύπνησε την κουκλάρα και ήθελε σημασία, ο Έτερος αναγκάστηκε να βγάλει έξω τη γάτα ΚΑΙ να κοιμίσει ην κουκλάρα. Δεν το εκτίμησε καθόλου και την επομένη μου κρατούσε μούτρα. Έχω ακόμα πονοκέφαλο…

Trash Nation: Η Διαμαρτυρία

Το σπίτι των ονείρων μου, κι' ας το πατούν οι τόκοι

Οι καιροί είναι (υποτίθεται) δύσκολοι και εμείς θέλουμε να χτίσουμε το σπίτι των ονείρων μας.

Η πρώτη μου σκέψη ήταν να εισηγηθώ του Έτερου να βρει μια δουλειά μέχρι το μεσημέρι (γίνε και εσύ Κυβερνητικός, μπορείς) και τα απογεύματα να βάζει τα ρούχα του στρατού (την τρισχαριτωμένη παραλλαγή που κάθεται και πιάνει σκόνη) και να ξεκινήσει δουλειά στην οικοδομή. Τούβλο, τούβλο, δεν θα χτίσει σε κάποια φάση το σπίτι? Δυστυχώς όμως οι DIY γνώσεις του Έτερου περιορίζονται στις flat κατασκευές του ΙΚΕΑ. Εμένα δε, ακόμα χειρότερα. Στο πώς να σπάζω τις flat κατασκευές του ΙΚΕΑ.

Η δεύτερη μου σκέψη ήταν να οργανώσω μια ικανή ομάδα φίλων με ειδικές γνώσεις (ένας expert στα computer, ένας επιδέξιος κλειδαράς, ένας ειδικός στις ανατινάξεις, μια γκόμενα που να κάνει και γαμώ τα chocolate cakes και να έχει σχέση με τον επιδέξιο κλειδαρά αλλά αυτός να τη ζηλεύει διότι τα είχε παλιά και με τον κομπιουτεράκια, ο οποίος έχει ένα άλλο φίλο που έχει χτυπημένο με τατουάζ το blue print της ΣΠΕ Μακράσυκας στην πλάτη του και θα τους βοηθήσει να εντοπίσουν το χρηματοκιβώτιο – καταλάβατε-). Θα κάναμε το Cypriot Job (αντί για Mini Cooper θα είχαμε ας πούμε διπλοκάμπινα) ή το Oceans 15. Ή το Ocean Tankers. Δεν θα κολλήσουμε στο όνομα.

Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις break-in σε μια ΣΠΕ? Εξάλλου, όλοι το κάνουν. Είναι της μόδας. Είναι ΣΥΝ. Το λέει και η διαφήμιση.

Η τρίτη μου σκέψη ήταν να πουλήσει ο Έτερος την κατεχόμενη περιουσία που διαθέτει (διότι είναι και προσφυγόπουλο εκτός από πριγκιπόπουλο) to raise cash, εφόσον τώρα επιτρέπεται. Αυτή η κίνηση δυστυχώς θα συνοδευτεί με υποχρεωτικό παραλήρημα για το ξεπούλημα των περιουσιών, και τι κάνει η Κυβέρνηση τς τς τς, που πάμε, πρέπει να αντισταθούμε, είναι ανθρώπινο μας δικαίωμα κ.α. Μια τέτοια κίνηση με άλλα λόγια θα ωθούσε τον κ. Γιαννάκη Ομήρου να βγει και να κάνει πάλι ακαταλαβίστικες δηλώσεις και κάτι τέτοιο δεν θα το άντεχε ο εύθραυστος οργανισμός μου.

Κάπου εδώ ο Έτερος εισηγήθηκε να σταματήσω να σκέφτομαι και να πάμε να ρωτήσουμε την Τράπεζα αν θέλει να τσοντάρει.

Η Τράπεζα θέλει, αλλά με το αζημίωτο (άμα ο ίδιος ο banker σου λέει «δεν είναι καλή περίοδος τώρα» και σου μιτσοκαμμά, μπαίνεις αμέσως στο νόημα).

Που μας φέρνει πίσω στη ΣΠΕ Μακράσυκας και τα ρούχα παραλλαγή….

Δρακούνες Αντιναχτές

Intermediary crisis

Έχοντας περάσει τα τελευταία 8 χρόνια (περίπου) της ζωής μου να πηγαίνω δυναμικά από γάμο σε γάμο γνωστών και φίλων (νομίζω όλοι «αποκαταστήθηκαν» και μας άφησαν ήσυχους), πέρασα και τα τελευταία 2 χρόνια (από τα 8) να πηγαίνω σε βαφτίσεις μωρών που προέκυψαν από τους πιο πάνω γάμους. Φέτος, μετά από σχεδόν μια δεκαετία οικογενειακών events, centerpieces, λουκούμια, μπομπονιέρες και καμιά 15αριά formal outfits, δεν μας κάλεσαν πουθενά.

(Ντάξει, με «πουθενά» εννοώ 2-3 γάμους, και 2-3 βαφτίσεις. Μόνο. Λίγα πράματα.)

Ο Έτερος πανηγυρίζει ότι οι κοινωνικές μας υποχρεώσεις τέλειωσαν. Εγώ υποψιάζομαι ότι διανύουμε περίοδο διαφημιστικού διαλείμματος μεταξύ 1ου και 2ου τεκνού. Λίαν συντόμως θα γκαστρωθούν όλοι για δεύτερη φορά και ξανά μάνα θα τρέχουμε σε βαφτίσεις στο βουνό ψηλά εκεί.

Αποκαλύπτω το Πρόγραμμα:
- Πρώτα σε καλούν συνέχεια σε πάρτι αρραβώνων (πας σε πάρτι και δεν αντιλαμβάνεσαι που έχεις μπλέξει)
- Μετά σε καλούν συνέχεια σε γάμους.
- Μετά σε καλούν συνέχεια σε βαφτίσεις.
- Μετά ακολουθεί διαφημιστικό διάλειμμα όπου όλοι είναι εξουθενωμένοι ή έτοιμοι να σφαχτούν.
- Μετά ξανά βαφτίσεις (δεύτερος γύρος).

Σε δουλειά να είμαστε δηλαδή.

H intermediary φάση του σφαξίματος:
Υπάρχει μια φάση που περνάς όταν όλα τα χαριτωμένα που μπορούσες να κάνεις τα έκανες, είδες τον άλλον σε καλά, σε κακά, σε εκνευριστικά, σε συγκινητικά, σε νευρικά, σε όλα, ασχολήθηκες με εξωτικά θέματα όπως «στάσσει το ταβάνι αγάπη μου. Σάστο αγάπη μου. Α μπαρδόν, δεν ξέρεις πως. Ποιον να πιάσω τηλέφωνο να έρθει να το σάσει αγάπη μου?», είδες τον άλλον να κόβει τα νύχια των ποδιών του, σε είδε να βγάζεις τα φρύδια σου και άλλα ξενερωτικά. Ξέρει πλέον ότι τα μισά ρούχα δεν τα σιδερώνεις, απλώς τα διπλώνεις πολύ καλά και τα χώννεις. Ξέρεις ότι his idea of cleaning είναι να σιονώννει χλωρίνη παντού για να πεθάνουν τα μικρόβια.

Πολύ effective τρόπος.
Αν είσαι στο στρατό και η τουαλέτα είναι μια τρύπα στο πάτωμα.

Βαριέται του γονείς σου. Βαριέσαι του δικούς του. Είπατε (με τους γονείς) ότι είχατε να πείτε. You are way past the niceties. Θέλεις να τους καρυδώσεις. Θέλει να τους στείλει με one way ticket στον Καναδά. Αποφασίζεις ξαφνικά ότι έχεις πρόβλημα επικοινωνίας και δεν καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον.

(του κώλου δηλαδή τόσα χρόνια ιδιαίτερα αγγλικά και γαλλικά)

Παλιά αυτό το ονόμαζαν «7 year itch». Νομίζω στις μέρες μας η κρίση έρχεται πολύ πιο νωρίς, όχι στα 7 χρόνια. Νομίζω η κρίση συμβαίνει διότι οι παραδοσιακοί ρόλοι δεν είναι πλέον clearly defined. Και ώσπου να γίνουν ξανά defined, θα σφαχτούμε.

Ας πούμε, οι παππούδες μας:
- Ο άντρας δούλευε και έφερνε όσο εισόδημα μπορούσε στο σπίτι (no questions asked). Αυτά.
- Η γυναίκα έμενε στο σπίτι και έκανε όλα τα υπόλοιπα. Ο άντρας σου κορώνα σου, λεβέντης και πασάς κ.α.

Ας πούμε οι γονείς μας (αν οι γονείς σας είναι in their fifties):
- Ο άντρας δούλευε και έφερνε όσο εισόδημα μπορούσε στο σπίτι.
- Η γυναίκα ήταν η Μαίρη Παναγιωταρά, μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά.

Σήμερα:
- Δουλεύει ο άντρας
- Δουλεύει η γυναίκα.
- Το εισόδημα μέσα στο σπίτι δεν είναι issue.
- Ποιος θα κάνει τις δουλειές του σπιτιού?
- Και οι δύο.
- Προσπαθούν.
- Δημιουργείται ένταση. Ποιος θα κάνει τι?
- Ο άντρας θυμάται τον παππού του που ήταν πασάς.
- Η γυναίκα θυμάται τη μάνα της που έπαθε υπερκόπωση και δεν θέλει να της μοιάσει.
- Είχαν και οι δύο former lives που πεθυμούν συχνά-πυκνά.
- Σε αυτή τη μάχη εγωισμού, ποιος θα νικήσει άραγε?

Πρέπει να ξαναδιαβάσω το manual.

Spam

Ο κ. Χαμπής Κιατίπης είναι ένας κύριος που έχει δική του ιστοσελίδα. Αυτή.

Ο κ. Χαμπής Κιατίπης κατάγεται από την Κοντέα (χωριό τα επαρχίας Αμμοχώστου). Έκανε διάφορα στη ζωή του, ξεκίνησε περίπου μισή ντουζίνα σπουδές σε διάφορα πανεπιστήμια, έζησε στο εξωτερικό, έκανε οικογένεια, διαβάζει, γράφει, σκέφτεται.

Από το βιογραφικό του μου έκανε εντύπωση αυτό το σημείο:

«…Το 1991, μετά την κατάρρευση του καθεστώτος στη Σοβιετική Ένωση, αποφασίζει να πωλήσει το μερίδιο που κατείχε στην επιχείρηση του και να αφοσιωθεί στην μελέτη των αιτιών που είχαν οδηγήσει στην κατάρρευση του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού». Μελετά φιλοσοφία, κοσμολογία, φυσική, λίγη χημεία, βιολογία, παλαιοντολογία, παλαιανθρωπολογία, αρχαιολογία και ιστορία. Κατά τις μελέτες του προσπαθεί να διαμορφώσει ορθολογικές αντιλήψεις σ’ ότι αφορά τις φάσεις δημιουργίας, τις φάσεις εξέλιξης και τις φάσεις καταστροφής των υλικών μορφών και συστημάτων των διαφόρων επιπέδων οργάνωσης της ύλης στο σύμπαν...»

Με την κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, το μόνο που σκέφτηκα εγώ ήταν ότι ενδεχομένως δεν χρειάζεται να βγει «Top Gun 2».

Anyway, o κ. Χαμπής θέλει να βοηθήσει τον κόσμο να «διαμορφώσει αληθινή κοσμοαντίληψη και να σκέπτεται ορθολογικά».

Αναρτά μετά μανίας άρθρα και κείμενα στην ιστοσελίδα του και είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ» (2 τόμοι).

Κύριε Χαμπή μου, σε παρακαλώ, σταμάτα να με βομβαρδίζεις με emails κάθε φορά που αναρτάς κάτι στην ιστοσελίδα σου. Το email μου τα έχει παίξει και στέλλει τα emails σου ολόισια στα spam. Σου έχω στείλει και email να με διαγράψεις που το mailing list σου αλλά φαίνεται το σύμπαν ορθολογικά συνωμότησε και με έγραψες.

Please, όχι άλλο κάρβουνο.

Dukes of Nicosia

Αυτό το σαββατοκύριακο η κουκλάρα ήταν σε εξαιρετικά καλή διάθεση. Μέσα στη τρελή χαρά. Ο Έτερος ήταν τόσο εντυπωσιασμένος με το γεγονός που άρχισε να σκέφτεται το ενδεχόμενο δεύτερου παιδιού, με τη δικαιολογία «τα παιδιά είναι χαρά, είδες?».

Εγώ έχω μια υποψία τι μπορεί να συνέβηκε (αλλά δεν είναι καλή ιδέα να το μοιραστώ με τον Έτερο):

- Βασικά η Κινέζα καθαρίστρια μας πήγε διακοπές στην Κίνα.
- Θα λείπει 1 μήνα (διότι η Κίνα είναι μακριά και πάει κάθε 2 χρόνια)
- Όσο θα λείπει, ανακοίνωσα ότι θα κάνω εγώ τις δουλειές του σπιτιού.
- Σιγά τα λάχανα.
- Ναι.
- 2 weeks ago που ξεκίνησα το personal καθάρισμα, ανακάλυψα ότι μας τέλειωσε το Famozo.
- Αυτό που καθαρίζουν τα τζάμια.
- (άσχετοι)
- Φυσικά ξέχασα να αγοράσω από το supermarket.
- Τι να κάνω?
- Θυμήθηκα που κάπου ήμουν και άκουσα ότι το καθαρό αλκοόλ καθαρίζει τέλεια τα τζάμια.
- Θυμήθηκα ότι έχουμε 2 μπουκάλια home made τσίπουρο κάπου μέσα στο σπίτι (δώρο από ένα φίλο που πειραματιζόταν μόνος του στο εξοχικό του).
- Φοβόμαστε να το πιούμε.
- Είπαμε, είναι home made και μας θυμίζει το γέρο uncle Jesse στους Dukes of Hazzard.
- Όλα τα θυμήθηκα εκτός να αγοράσω Famozo από το supermarket.

Anyway.

- Με λίγα λόγια, καθάρισα όλα τα τζάμια του σπιτιού με τσίπουρο.
- Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
- Τις τελευταίες 2 εβδομάδες καθαρίζω δυναμικά με τσίπουρο.
- Έχει και άρωμα μήλου.

Προχτές πρόσεξα την κουκλάρα να στέκεται στο τζάμι του σαλονιού. Έβρεχε και είχε στηθεί στο τζάμι και παρακολουθούσε τη βροχή.

Και τι κάνουν τα παιδάκια όταν στέκονται πίσω από ένα τζάμι?

Ακριβώς.

Βεβαίως, έχω πείσει τον εαυτό μου ότι το αλκοόλ εξατμίζεται και είναι όλα της φαντασίας μου. Η κουκλάρα είναι μικρό παιδί χαρά γεμάτο anyway.

Αλλά καλού κακού κομμένο το τσίπουρο από τα τζάμια.