Λέσχη Γονέων

Όταν κάνεις το πρώτο σου παιδί, αυτόματα (και χωρίς να συμπληρώσεις οποιαδήποτε αίτηση εγγραφής) γίνεσαι μέλος της Λέσχης Γονέων. Είναι μια λέσχη που δέχεται οποιονδήποτε, χωρίς οικονομικά ή άλλα κοινωνικά κριτήρια και δυστυχώς δεν σου δίνει κάρτα μέλους/πόντων. Να φανταστείς, δεν κάνει ποτέ ανοιξιάτικες προσφορές ή φιλανθρωπικό παζαράκι. Χάλια λέσχη δηλαδή.

Η Λέσχη Γονέων περιλαμβάνει όλους τους γονείς, αλλά στην πραγματικότητα εσύ αντιλαμβάνεσαι πάντα την παρουσία των γονιών στην ίδια φάση με σένα. Ας πούμε, σε μια παρέα με διάφορα ζευγάρια-γονείς, εσύ θα πιάσεις κουβέντα με τους γονείς που έχουν παιδάκι στην ίδια ηλικία με το δικό σου. Αυτό ως ένα σημείο είναι λογικό διότι έχετε τις ίδιες ανησυχίες, απορίες και διαπιστώνετε ταυτόχρονα παρόμοια πράγματα. Ένα μειονέκτημα όμως, είναι ότι τα θέματα συζήτησης είναι πολύ περιορισμένα.

Στην αρχή (όταν μένεις έγκυος) η πιο συνηθισμένη ερώτηση είναι ποιος είναι ο γυναικολόγος σου. Μικρό νησί η Κύπρος, όλοι ξέρουν όλους τους γυναικολόγους. Ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται. Ακόμα και αν ο γυναικολόγος σου είναι ο Άγνωστος Γ. (εννοείται από το Γυναικολόγος), θα σου πουν για παλιά περιστατικά του, ποια γέννησε σε αυτόν, τι επιπλοκές είχε, ποια η άποψη του για φυσική versus καισαρική γέννα. Μέχρι και τι ποδοσφαιρική ομάδα υποστηρίζει θα σου πουν (μη γελάς, σε μερικούς αυτή η πληροφορία είναι καθοριστικής σημασίας. Όχι, δεν εννοώ τις γυναίκες των ποδοσφαιριστών).

Με το που γεννάς, η συζήτηση στρέφεται στο γάλα του μωρού. Θηλάζεις? Αν όχι, τι μάρκα γάλα του δίνεις? Δοκίμασες το άλλο που παρασκευάζεται από αγελάδες που ακούν κλασσική μουσική? Ή το άλλο με χαμηλά λιπαρά? Ή το άλλο από την Ελβετία με τις χαρούμενες αγελάδες Milko? Δύο εβδομάδες αργότερα το γάλα από τις Άλπεις απορρίπτεται, πετούν (λέει) αεροπλάνα πάνω από τις Άλπεις και οι αγελάδες υψηλών υψομέτρων αναπνέουν το καυσαέριο που αφήνουν πίσω τους. Καλύτερο το μητρικό. Τρεις μέρες αργότερα, οι απόψεις διίστανται. Αν η μάνα έκανε του κόσμου τις κραιπάλες πριν οικοκυρευθεί, οι κραιπάλες δεν είναι λογικά μέσα στο αίμα της? (στον εγκέφαλο της είναι λέω εγώ αλλά τέλος πάντων). Το ένα γάλα είναι πολύ ελαφρύ. Το άλλο γάλα προκαλεί δυσκοιλιότητα. Αναγκαστική διατριβή πάνω στο θέμα «γάλα». Βιταμίνες, θρεπτικές ουσίες και λιπαρά.

Μεγαλώνοντας λίγο το μωρό, δημιουργείται η ανάγκη να αγοράσεις παιδικό αμαξάκι. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα επιστημονικής μελέτης και σχολιασμού. Περισσότερη ώρα αφιερώσεις για να αποφασίσεις τι αμαξάκι θα αγοράσεις για το μωρό σου, παρά τι αυτοκίνητο θα αγοράσεις για τον εαυτό σου. Οι επιλογές είναι απεριόριστες, οι χρωματισμοί επίσης, όλα όμως κάνουν την ίδια δουλειά. Βάζεις πάνω ένα μωρό και σπρώχνεις. Αν υπάρχει αμαξάκι με remote control να το συζητήσω και αυτό, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Τελειώνοντας και με αυτό το θέμα (surely το issue τελειώνει εδώ?) μπαίνεις πλέον στα βαθιά και νεφελώδη νερά του «που θα πάει νηπιαγωγείο το μωρό». Η σωστή απάντηση εγγυάται (υποτίθεται) ένα λαμπρό μέλλον επιστήμονα, η λάθος απάντηση οδηγεί με βεβαιότητα στο δρόμο του high school drop-out. Ο γονιός που ενδιαφέρεται (ένας τρόπος για να περιγράψεις τη φράση «ο υστερικός γονιός») θα ελέγξει εξονυχιστικά όλα τα νηπιαγωγεία σε βεληνεκές 14 χιλιομέτρων από το σπίτι του, θα συγκρίνει εμπειρίες με άλλους γονιούς που ενδιαφέρονται, θα ανακρίνει τις νηπιαγωγούς και θα θέλει να μάθει το CV των άλλων γονιών (μήπως, λέω μήπως και υπάρχει κληρονομική διάθεση σχιζοφρένειας). Υπάρχει μάθημα μουσικής? Από πτυχιούχο μουσικό από Conservatorium? Μάθημα γυμναστικής? Από την Ελένη Πετρουλάκη? Πόσες ξένες γλώσσες θα μάθουν τα τρίχρονα? 3 μόνο? Πολύ λίγες… τς τς τς…Μερικά νηπιαγωγεία εφαρμόζουν την τακτική του interview πριν αποφασίσουν να σε δεχτούν. Δηλαδή, θα δεχτούν το τρίχρονο σου αν τους γυαλίσεις στο μάτι…

Θα μπορούσα να το σχολιάσω.

….

Μπα, άσε καλύτερα. Να έχουμε κάτι για να γελάμε στη συνέχεια.

Θα επανέλθω επί του θέματος… αλλά πρώτα please κάποιος να με καθησυχάσει ότι με τα επόμενα παιδιά που θα κάνεις θα σταματήσεις να ασχολείσαι με γάλατα και τρίχες.