Νο σεξ, κατ γιουλ ριτέρν

Αυτός ο μήνας δεν άρχισε καθόλου καλά. Πάνω που πήγαμε να ξεπεράσουμε τις γιορτές και να αναρρώσουμε, χάθηκε η γάτα. Εξαφανίστηκε, gone, μας τέλειωσε, πως το λένε.

Ο Έτερος ήταν απαρηγόρητος. Ήταν το δικό του pet, την τάιζε, την πρόσεχε, την πήγαινε στο γιατρό, μόνο αυτόν εμπιστευόταν. Καθόταν ο Έτερος και μαράζωνε. Δεν πίστευε ότι δεν θα τη δει ποτέ ξανά. Ορκίστηκε να μην αποκτήσει ξανά pet για να μην συνδεθεί και να μην πληγωθεί (είπε). Θα αγοράσει ένα ενυδρείο με ψάρια που είναι κρυόκωλα και δεν σου προκαλούν αισθήματα (είπε). Εγώ υποτίθεται είμαι η αναίσθητη της υπόθεσης διότι έκανα 3 μέρες να πάρω είδηση ότι έλειπε η γάτα. Πράγμα απαράδεκτο (κατά τον Έτερο). Φάνηκαν τα πραγματικά μου αισθήματα (είπε). Η αλήθεια είναι ότι μαραζώνω και εγώ, αλλά κάτσε να πείσεις τον άλλον ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Ευτυχώς η κουκλάρα δεν πήρε χαμπάρι ότι η γάτα έχει μέρες να φανεί. Ένα δράμα λιγότερο.

«Που να πήγε άραγε?» ρωτώ την Κινέζα καθαρίστρια μου, ενώ πίνουμε καφέ.
«Μέιπι Madam γουέν το φάιντ γκέλφρεντ?»
«She was a girl ρε, and she was sterilized» της απαντώ αφηρημένα.
«Aaaa,» κάνει η Κινέζα. «Στέριλάιζ?»
«No sex»
«Aaaa» κάνει πάλι. «Τον γουόρι. Κάτ γουιλ ριτέρν. Νο σεξ, σο σι γουιλ καμ του φούτ».

8000 χρόνια ιστορίας και το legacy του Κομφούκιου…κάτι θα ξέρει και αυτή….

Εν τω μεταξύ ζω το δράμα του Έτερου που κάθεται στο παράθυρο όπως τη σύζυγο του ναυτικού και βλέπει έξω μπας και δει το πλοίο του άντρα της (τη γάτα) να επιστρέφει. Τηράει δεξιά, τηράει αριστερά, η γάτα άφαντη. Ο άνεμος λυσσομανά στο Κάστρο (Σίφνου), μια μοναχική φιγούρα με τσεμπέρι πάει να ανάψει με τρεμάμενα χέρια το καντήλι στο εκκλησάκι των Εφταμαρτύρων... (μπαρδόν, παρασύρθηκα)

Η γυναίκα του ναυτικού θα αυτομολήσει και θα πιάσει γκόμενο. Ο Έτερος τι θα κάνει? Σκέφτομαι να πάω να χτυπήσω πόρτες αλλά τι θα λέω?

«Χάθηκε γάτα τετράπαχη, 6 χρονών, ράτσας Bastarticus Cyprioticus, με ιδιοτροπίες, ασυνήθιστα ψιλή φωνή, δεν ακούει σε κανένα όνομα διότι ζει στην κοσμάρα της και σας παρακαλούμε αν την είδατε, ειδοποιήστε τα θύματα που την προσέχουν γιατί έχουν ανησυχήσει.»

«Δεν θέλω να σε ξαναδώ
Μανάρι μου τα κάναμε σαλά-τα
Θέλω μονάχα να σου πω
Ότι απόψε χάσαμε τη γάτα…»

(ξέρω και το άλλο με τον Τούρκο στο Παρίσι του Μαχαιρίτσα αλλά τη γάτα τη χάσαμε, δεν τη ζηλεύουμε)

Anyway.

Μετά από 6 μέρες, και αφότου καθάρισα όλο το σπίτι από τα μπωλ, παιγνίδια, κουβερτούλες και τρίχες της γάτας (και έκανα και ένα mental πανηγυρισμό ότι δεν θα ξαναμπουκάρει η hoover από τις τρίχες της γάτας που μαζεύει), η γάτα επέστρεψε δυναμικά στο σπίτι.

Έτσι απλά.
Επέστρεψε ο Έτερος ένα απόγευμα από τη δουλειά και την βρήκε να τον περιμένει στην εξώπορτα. Αρνήθηκε πεισματικά να μας πει που ήταν και τι έκανε αν και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν τη γάτα να πετάχτηκε στην Αθήνα για να δει το show του Ρουβά με τις αδερφές Μαγγίρα.

Το σκατό.
Μας κοψοχώλιασε…

Η Hoover δεν χάρηκε καθόλου...