ανοικτό γραμμα (ότι και αν σημαίνει)

Αξιότιμη κυρία Μαρία Χατζηκωστή,

Πρώτα απ’ όλα, συγχαρητήρια για την προαγωγή σας σε Διευθύντρια του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Αν δεν σαν κάνει κανένας άλλος συνάδερφος προσφυγή (ως συνηθίζεται) και επικυρωθεί ο διορισμός σας, σας περιμένουν πολλά χρόνια εποικοδομητικής εργασίας στη θέση αυτή (για να μην αναφερθώ και στον ικανοποιητικότατο μισθό και ωφελήματα που μόλις κερδίσατε).

Δεν σας γνωρίζω κυρία Μαρία μου, αλλά νιώθω ότι μπορώ να σας απευθύνομαι στον ενικό, διότι κατά την άποψη μου, το πλέον αρμόδιο άτομο της Δημοκρατίας για την προστασία και προώθηση των αρχαιολογικών μας θησαυρών είναι ένας άνθρωπος δικός μου, στενός μου φίλος, πως το λένε. Όπως προσέχω και αερίζω τακτικά τα σεμεδάκια που μου άφησε κληρονομιά η γιαγιά μου κυρία Μαρία μου, ελπίζω και εσύ να προσέχεις και να αγαπάς τα αρχαία που διορίστηκες να προσέχεις. Διότι όπως αναφέρεις και στο χαιρετισμό σου κυρία Μαρία μου, ο οποίος προσωπικά με συγκίνησε σε σημείο να ψάχνω για Kleenex και να ατενίζω με αισιόδοξο βλέμμα από το γραφείο την πολυκατοικία απέναντι, «το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου έχει επιφορτιστεί με μια εξαιρετικά σημαντική, πολύπλευρη και δύσκολη αποστολή: τη διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».

Συμφωνώ μαζί σας και περιμένω πως και πώς να δω επιτέλους διαχείριση. Είναι αλήθεια ότι το παλιό νοσοκομείο που currently κατεδαφίζεται απέναντι, θα στεγάσει το νέο αρχαιολογικό μουσείο που θα χτιστεί? Είναι γι’ αυτό το λόγο κυρία Μαρία μου που δεν ξεσκονίστηκε ακόμα το current αρχαιολογικό μουσείο? Πείτε μου σας παρακαλώ και δεν πειράζει για το ενδεχόμενο spoiler. Θα το αντέξω.

Πάντως, 2 λειτουργούς να βάλεις κυρία Μαρία μου, θα σου ανανεώσουν στο πι και φι (που λέει ο λόγος) τις προπολεμικές καρτελίτσες στα εκθέματα που μπορεί να έγραψες και εσύ όταν πρωτο-προσλήφθηκες στην Υπηρεσία, φρέσκια και γεμάτη ιδέες από το πανεπιστήμιο. Το ξέρω ότι μπορεί να τρέφεις μια κάποια συμπάθεια και αγάπη για αυτές τις καρτελίτσες, αλλά θέλω να βρεις τη δύναμη μέσα σου να απαλλαγείς από το παρελθόν. Να κοιτάξεις το μέλλον και να πεις «Ναι! Το μονοτονικό είναι γεγονός από το 1982. Το αποδέχομαι και είμαι καλά».

Και λίγο ξεχόρτισμα στους αρχαιολογικούς χώρους δεν βλάπτει αλλά εντάξει, δέχομαι ότι τώρα με τις βροχές το σκηνικό είναι καταπράσινο και χαριτωμένο. Όπου να’ σαι κυρία Μαρία μου θα γυριστεί και το φιλμάκι για το τραγούδι της Eurovision και μπορεί να μην έχουμε πια τις υπερπαραγωγές Κ.Ο.Τ. της δεκαετίας του 80’, αλλά όλο και κάτι θα δείξουμε.

Σε ευχαριστώ πολύ, σου εύχομαι καλή επιτυχία και αναμένω θεαματικές εξελίξεις.

Με εκτίμηση,

Δρακούνα
(μια πιστή groupie του τμήματος σου)

Update 26.02.2010: Ο Aceras έχει δίκιο. Σχετικά είναι και τα ακόλουθα:

Free Aphrodite

Free Zeus

Άσκηση νεύρων

Θέλετε να πάρετε μια πληροφορία από κυβερνητική υπηρεσία. Δεν είσαστε σίγουροι ποια ακριβώς κυβερνητική υπηρεσία είναι η αρμόδια, πάντως είναι κυβερνητική. Ούτε καν βιάζεστε. Το θέμα δεν είναι επείγον.

Τηλεφωνείτε randomly στο κεντρικό τηλέφωνο της υπηρεσίας που vaguely υπολογίζετε ότι θα είναι η σωστή. Το τηλεφωνικό κέντρο σας πασάρει παρακάτω, no questions asked. Νιώθετε μια ικανοποίηση ότι ιγκώσατε τη σωστή υπηρεσία.

Λάθος.

Ο λειτουργός στον οποίο ακολούθως μιλάτε, σας πληροφορεί ότι λάθος, δεν είναι αυτή η αρμόδια υπηρεσία αλλά νη μην ανησυχείτε, θα σας δώσει το όνομα της κυρίας Σωτηρούλας σε άλλη υπηρεσία που είναι μάλλον η σχετική και θα σας βοηθήσει.

Τηλεφωνείτε στην κυρία Σωτηρούλα.

Η κυρία Σωτηρούλα κάπου έχει πάει και δεν απαντά το τηλέφωνο (toilet, για καφέ, άγνωστο). Δοκιμάζετε μετά από 15 λεπτά. Η κυρία Σωτηρούλα απαντά το τηλέφωνο και σας εξηγεί τι να κάνετε και που να τηλεφωνήσετε διότι δεν είναι αυτή ακριβώς η υπεύθυνη αλλά να μην ανησυχείτε, η κυρία Κούλλα στο διπλανό τμήμα είναι πιο σχετική.

Τηλεφωνείτε στην κυρία Κούλλα.

Η κυρία Κούλλα καταλαβαίνει τον πόνο σας και σας πληροφορεί ότι αυτό που θέλετε, δεν πρέπει να το ψάξετε σε κυβερνητική υπηρεσία αλλά στον οικείο Δήμο σας.

(Σημειώστε ότι κάθε φορά λέτε όπως το ποίημα αυτό που θέλετε να ρωτήσετε και κατατοπίζετε σχετικά το συνομιλητή σας. Μέχρι τώρα κατατοπίσατε σχετικά 4 άσχετα άτομα. Όλα ευγενέστατα.)

Τηλεφωνείτε στο κεντρικό τηλέφωνο του οικείου Δήμου και ο ένας λειτουργός σας πασάρει στον άλλο μέχρι που καταλήγετε στην σχετική κυρία Μαρούλα η οποία σας πληροφορεί ότι λάθος, δεν είναι ο Δήμος ο σχετικός αλλά η δεύτερη κυβερνητική υπηρεσία με την οποία μιλήσατε. Η κυρία Μαρούλα σας λέει να μην ανησυχείτε, θα σας δώσει το τηλέφωνο της κυρίας Σωτηρούλας που είναι σχετική και θα σας εξυπηρετήσει.

Αρχίζετε να ανησυχείτε.

Τηλεφωνείτε της κυρίας Σωτηρούλας. Ναι, είναι η ίδια κυρία Σωτηρούλα με την οποία μιλήσατε πιο πάνω. Της εξηγείτε ότι σύμφωνα με τις πολύ έγκυρες πληροφορίες της κυρίας Μαρούλας στο Δήμο, ΕΚΕΙΝΗ είναι η πιο σχετική να σας βοηθήσει.

Η κυρία Σωτηρούλα σας εξηγεί ότι μάλλον φταίτε εσείς που δεν της εξηγήσατε καλά από την αρχή τι θέλατε. Δεν πειράζει όμως, είναι εδώ για να σας βοηθήσει. Σας πληροφορεί ότι όλες οι σχετικές πληροφορίες βρίσκονται στη νέα super duper ιστοσελίδα του κυβερνητικού τμήματος, complete με σχετικές φόρμες και φωτογραφίες. Σας δίνει το address και κλείνετε το τηλέφωνο ικανοποιημένη. Κάνατε 20 τηλεφωνήματα, μιλήσατε με 12 λειτουργούς αλλά βρήκατε αυτό που ψάχνατε.

Ανοίγετε τον υπολογιστή και πληκτρολογείτε το σχετικό address.

Η ιστοσελίδα βρίσκεται υπό κατασκευή. Sorry για την ταλαιπωρία.

…. Μόλις αλλάξατε γνώμη. Δεν θέλετε πλέον να πάρετε καμία πληροφορία. Δεν σας ενδιαφέρει.

Urban dictionary for princesses

Παραμύθι 1
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα που δεν είχαν παιδιά και ήθελαν να αποκτήσουν. Τελικά η βασίλισσα γέννησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι και κάλεσαν τις τρεις καλές νεράιδες να της φέρουν δώρα. Η κακιά μάγισσα που δεν προσκλήθηκε θύμωσε και καταράστηκε το κοριτσάκι να πεθάνει από το τρύπημα μιας βελόνας. Οι καλές νεράιδες άλλαξαν την κατάρα και αντί να πεθάνει, η πριγκίπισσα θα κοιμόταν 100 χρόνια. Anyway, σε κάποια φάση τρύπησε το χέρι και έπεσε σε ύπνο βαθύ. 100 χρόνια μετά ένας πρίγκιπας έφτασε στο παλάτι, άκουσε την ιστορία της ωραίας κοιμωμενης, την ερωτεύτηκε, την φίλησε, αυτή ξύπνησε και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Η ωραία κοιμωμενη είναι κλασσικό παράδειγμα γυναίκας cougar. Δηλαδή, γυναίκας που πάει με μικρότερους άντρες.

Παραμύθι 2
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που έμενε με τη μητέρα του μέσα σε ένα μεγάλο δάσος. Η μητέρα της, της είχε ράψει ένα κόκκινο παλτό και το μικρό κοριτσάκι το φορούσε συνέχεια, γι΄ αυτό την έλεγαν Κοκκινοσκουφίτσα. Μια μέρα η μητέρα της, της έδωσε ένα καλάθι με φαγητό και της είπε να το πάει στη γιαγιά της που ήταν άρρωστη. Η Κοκκινοσκουφίτσα βρίσκει το λύκο, τα κάνει σκατά, ο λύκος τρώει τη γιαγιά και ακολούθως την Κοκκινοσκουφίτσα αλλά σώζει και τις δυο γενναίος κυνηγός και επιστρέφει την Κοκκινοσκουφίτσα σώα στη μητέρα της.

Η μάνα της Κοκκινοσκουφίτσας είναι κλασσικό παράδειγμα γυναίκας MILF. Δηλαδή, Mother I’d like to Fuck.

Η δε γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας, είναι πιθανή GILF. Grandmother I’d like to Fuck.

Παραμύθι 3
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια πριγκίπισσα που την έλεγαν Χιονάτη. Επειδή ήταν όμορφη και η μητριά της τη ζήλευε, έβαλε ένα κυνηγό του παλατιού να την σκοτώσει. Αυτός την λυπήθηκε και την άφησε να φύγει, αυτή βρήκε τους 7 νάνους και κατσικωθηκε στο σπίτι τους, την εντόπισε και πάλι η μητριά της και πήγε να την δηλητηριάσει. Οι νάνοι την έβαλαν σε μια γυάλινη βιτρίνα, την είδε ωραίος πρίγκιπας, την ερωτεύτηκε, τη φίλησε, αυτή ξύπνησε και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Η Χιονάτη τώρα, είναι σύνθετη περίπτωση. Εφόσον κατάφερε να κάνει τον κυνηγό να μην την σκοτώσει, θα την περιέγραφα ως κλασσικό πιπίνι, αλλά και η φάση με τους νάνους μου φέρνει λίγο προς γυναίκα panther (γυναίκα που πάει με μεγαλύτερους της άντρες).

Παραμύθι 4
Μια φορά και ένα καιρό ήταν η Σταχτοπούτα που ήταν ορφανή και έμενε με τη μητριά της και τις 2 κακές κόρες της μητριάς. Την είχαν σαν Σρι Λανκεζα να τους κάνει όλες τις δουλείες. Ένα βράδυ που όλοι εκτός από τη Σταχτοπούτα ήταν στο χορό του παλατιού, μεταμορφώθηκε σε πανέμορφη πριγκίπισσα με άλογα, άμαξα και υπηρέτες και πήγε στο χορό μόνη της. Την ερωτεύτηκε ο πρίγκιπας, αυτή έφυγε τρέχοντας, τη βρήκε στη συνέχεια μέσω του παπουτσιού της και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Προσπερνώντας το γεγονός ότι μόνο αν κάνεις χρήση hallucinogenic drugs αντί για κολοκύθα βλέπεις μια άμαξα, και αντί για ποντικούς βλέπεις άλογα, θα έλεγα ότι η Σταχτοπούτα είναι η μοναδική straight περίπτωση των παραμυθιών.

Για να μην σχολιάσω τη ψαρολαγνεία που επιδεικνύεται στη μικρή γοργόνα Αριελ.
Γνωστό και ως το παραμύθι απορρυπαντικό.

Subtitles

Τι κάνουν?
Τρέχουν.
Γιατί?
Για να μην βραχούν.
....
Τι κάνουν?
Προσπαθούν να φύγουν.
Τι κάνουν?
Προσπαθούν να φύγουν.
......
Τι είναι τούτο?
Μεγάλο πλοίο
Τι είναι τούτο?
Φουγάρο
Έπεσε το φουγάρο?
Έπεσε
Γιατί έπεσε?
Δεν ήταν καλό
Τι κάνουν τούτοι?
Προσπαθούν να φύγουν
Τι είναι τούτο?
Βάρκα
Τι είναι τούτο?
Άλλη βάρκα
Έπεσε και η βάρκα?
Έπεσε
....
Που είναι το πλοίο?
Εκεί
Που είναι το πλοίο?
Εκεί
Που είναι το πλοίο?
Έφυγε
.....
Γιατί?
Είναι κακό
Γιατί?
Γιατί έσπασε
Γιατί έσπασε?
... Διότι συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο και έβγαλε μια τρύπα ΝΑ στο πλάι και σιγά σιγά μπήκε μέσα όλο το νερό της θάλασσας και πήγε κάτω από το νερό και όοοοολοι αυτοί που βλέπεις πήγαν στο Παράδεισο και οι άλλοι δύο που έτρεχαν πιο πολύ από όλους βρήκαν μια πόρτα και βγήκε πάνω η μουλάρα και έκλασε τον άντρα ο οποίος έγινε παγάκι και βούλιαξε και πήγε και αυτός στον Παράδεισο (οκ, ήθελα να το φωνάξω αλλά έσκασα)

Που είναι το πλοίο?


(Θεωρώ το έργο «Τιτανικός» το πιο πρήχτικο έργο που γυρίστηκε. Δεν διασκέδασα καθόλου την μιάμιση βασανιστική ώρα βυθίσματος που μας έδειξε. Το είδα στο σινεμά δύο φορές όταν βγήκε (ένεκα πρηξίματος από φίλες και γκόμενο) και θεωρώ ότι έχασα 6 ώρες από τη ζωή μου άδικα. Η πιο πάνω συζήτηση έγινε μεταξύ Έτερου και κουκλάρας ενώ το παρακολουθούσαν μέσα στην τρελή χαρά ενώ εγώ ήμουν σε άλλο δωμάτιο και έκοβα τις φλέβες μου.)

party time!

Βοήθεια αναγνώσται, πόσες μέρες έμειναν για να τελειώσουν τα καρναβάλια? Μιλάμε δεν αντέχω άλλο! Έχω εξαντληθεί. Είμαι και Λευκωσιάτισσα, έχω ένα επίπεδο σνομπισμού να διατηρήσω. Έλεος.

Πόσα παιδικά καρναβαλίστικα πάρτι θα αντέξω η μάνα? Ναι ντάξει ξέρω και εγώ να λέω, «άμα δεν θέλεις δεν πας χρυσή μου». Μα να κόψω την κοινωνική ζωή της κουκλάρας? Ειδικά τη στιγμή που φαίνεται να διασκεδάζει όπου πάει? Κρίμα και άδικο δεν είναι? Γι’ αυτό σκάζω. Και πάω. Παντού.

Έχοντας ήδη πάει σε 4 διαφορετικά events έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα:

- ο κόσμος βλέπει πολύ X-factor. Το τι Σάκη Ρουβά είδα ντυμένο δεν περιγράφεται. Μια φορά και ένα καιρό στα καρναβάλια έβαζαν εκείνη την πολύ συγκεκριμένη μουσική του καρναβαλιού (όχι τις καντάδες, τα άλλα τα σαμποειδές). Τώρα, όλο από εκείνα τα ελληνικά εφηβικά συγκροτήματα άκουγα.

- γενικά, τα παιδάκια ντύνονται πολύ mainstream. Όλα τα αγοράκια ήταν ντυμένα Spiderman, Batman, Superman και οτιδήποτε άλλο που τελειώνει σε …man. Παντελής έλλειψη φαντασίας. Τα κοριτσάκια ήταν ντυμένα φούξια Barbie, ροζ Barbie, πράσινη Barbie (ή αναλόγως, με τα ίδια ρούχα μπορεί να συστήνονταν ως νεράιδα ή πριγκίπισσα, αναλόγως του τι καρτούν παρακολουθούν στην τηλεόραση). Κατά διαστήματα βλέπεις και μερικά δείγματα διαφορετικότητας και original thinking (μια Κλεοπάτρα, μια Ιουλιέττα, κάποιος έκλεψε και την ιδέα που είχα να ντύσω την κουκλάρα φρουτιέρα). Σπάνια δείγματα μέσα στη λαοθάλασσα του τουλιού.

- Θυμάμαι πολύ καλά τη μαμά Δρακούνα να με παίρνει σε παιδικά καρναβαλίστικα και να κάθεται αραχτή με τις φίλες της να πίνει καφέ, ενώ εγώ έπαιζα ξύλο με τα άλλα παιδάκια. Κανένας δεν χόρευε. Αυτό apparently καταργήθηκε. Όλα τα πάρτι τώρα, έχουν DJ, και ο DJ «απογειώνει το κέφι», απαιτεί όλοι οι παρευρισκόμενοι να βρίσκονται στην πίστα και αλίμονο σου αν πάς να κάτσεις. Εκτός του ότι σε τραβά η κουκλάρα να χορέψεις μαζί της, σου κάνει παρατήρηση ο DJ από τα decks.

- Επομένως δεν κάθεσαι ακίνητη ούτε για ένα λεπτό.

Δεν θα το πιστέψετε, αλλά είδα παιδάκι ντυμένο Σκορδέλλη. Βασικά ήταν ντυμένο κατάδικος και φορούσε ξανθιά περούκα. Το παιδάκι πρέπει να ήταν 7-10 χρονών, όχι παραπάνω. Συστήθηκε ως Σκορδέλλη όταν ο DJ το ρώτησε τι ντύθηκε. Νόμιζα ότι έχω twisted sense of humor αλλά τελικά υπάρχουν πολλά αστέρια out there....

Graffiti

O Νάσος στην Eurovision

Ο Νάσος Λαμπριανίδης λαμβάνει μέρος στο διαγωνισμό για την επιλογή τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στα φετινά προκριματικά της Eurovision. Δεν είναι ο ίδιος τραγουδιστής, είναι ο συνθέτης του τραγουδιού, τραγουδιστής θα είναι ένας νεαρός από την Ουαλία, ο Jon Lilygreen. Μου έστειλε και link για το πιο κάτω video που ο Jon εκθειάζει μια... φράουλα. Λίγο Backstreet Boys μου θυμίζει ο τύπος, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.



Ο Νάσος με βεβαίωσε ότι δεν υπήρξε πρώην γκόμενος μου που την είδε τώρα συνθέτης για την Eurovision. Με βεβαίωσε επίσης ότι οι καταβολές του είναι πιο ποπ και να μην ανησυχώ. Αν και στο τραγούδι πιο πάνω ο Jon θυμίζει λίγο Κωνσταντίνα και Σταύρο Σιδερά με την κιθάρα στο «Η αγάπη ακόμα ζει», ο Νάσος ζητά να του δώσουμε μια ευκαιρία να μας εντυπωσιάσει.

Το τραγούδι του ονομάζεται «Life looks better in spring» και έχει και δική του ιστοσελίδα.

Update 8.2.2010: Ok, ο Νάσος σίγουρα θα πάει στη Eurovision, το τραγούδι του ήταν αυτό που επιλέγηκε. Oh my God... λαλείς να πιάνει το μάτι μου? (που την καλή έννοια) Λαλείς να μπορώ να προβλέψω το μέλλον? Λαλείς ότι ευχηθώ να γίνει πραγματικότητα? Λαλείς να παίξω Λόττο?

Inspector Clouseau

Ο Φιλελεύθερος χθες είχε πρωτοσέλιδη «αποκάλυψη» ότι ο ασβέστης που ράντισαν στον τάφο του τέως Προέδρου για να καλύψουν τα ίχνη τους οι δράστες, προέρχεται από το ειδικό και ξεχωριστό πέτρωμα του Πενταδακτύλου που δεν συναντάται πουθενά αλλού στον κόσμο, πράγμα που κάνει αυτό τον ασβέστη unique.

Clues:

1. Ασβέστης
2. Από τον Πενταδάκτυλο
3. Που είναι κατεχόμενος
4. άρα…. τι συνειρμό ΑΡΑΓΕ θα κάνεις?

Μόλις το διάβασα ενθουσιάστηκα για το level ανάλυσης (αν όντως έγινε έτσι επιπέδου ανάλυση) από το crime lab μας. Μιλάμε επιπέδου CSI Las Vegas (που είναι το καλό, όχι το Miami ή το New York). Φαντάστηκα τους αντίστοιχους Κύπριους Gilbert Grissom και Sara Sidle (ακόμα δεν έχω ξεπεράσει ότι στο ένατο season έφυγαν από το cast, είμαι πλήρως απογοητευμένη και έλπιζα να δημιουργηθεί ένα κάποιο chemistry μεταξύ του Nick και της Riley αλλά όχι, παραιτήθηκε η μουλάρα και πήγε κάπου όπου είχε καλύτερες πιθανότητες προαγωγής, αν είναι δυνατόν).

Anyway.

Επειδή στο μάθημα της γεωγραφίας διάβαζα κυρίως ΚΛΙΚ και Max, δεν έχω ιδέα τι πέτρωμα έχει ο Πενταδάκτυλος και αν όντως είναι unique. Το συζήτησα λίγο με τον Έτερο, ούτε αυτός ήξερε οτιδήποτε. Συζητήσαμε το ενδεχόμενο να πρόκειται για ανακρίβειες, αλλά το θέμα έμεινε μέχρι εκεί.

Σήμερα το πρωί, η στήλη «Κατά Βαρβάρων» του Πολίτη έγραφε ότι η Αστυνομία περίπου διέψευσε την πληροφορία (ότι δεν μπορείς με βεβαιότητα να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα και ότι δεν δικαιολογείται «αποκάλυψη» αυτού του είδους) και επίσης, ακόμα και αν κάποιος δεχτεί ότι ο συγκεκριμένος ασβέστης προέρχεται από το λατομείο του Πενταδακτύλου, δεν αποδεικνύει τίποτα, διότι ασβέστη Πενταδακτύλου (όπως και λουκούμια Γεροσκήπου) μπορείς να αγοράσεις παντού στις ελεύθερες περιοχές από τα σχετικά καταστήματα που πουλούν είδη οικοδομής.

Εγώ όμως ρε φίλε, που ενθουσιάστηκα με το CSI, νευριάζω που πλέον κάθε είδηση που διαβάζω, νιώθω ότι πρέπει να την διασταυρώσω από 10 διαφορετικές πηγές και να είμαι συνέχεια υποψιασμένη. Είναι κουραστικό you know. Αντί να αγοράζω εφημερίδα από το περίπτερο, νιώθω ότι συμμετέχω σε παιγνίδι θησαυρού «Τι από όλες τις ειδήσεις είναι αλήθεια, και τι παπαριές? Έχετε 2 ώρες στη διάθεση σας. Go!» Αντί να διαβάζω ειδήσεις, διαβάζω φήμες, κακό copy/paste δημοσιογράφων ή οτιδήποτε αποφάσισε ο δημοσιογράφος επιλεκτικά ότι θα δημιουργήσει αίσθηση.

Δεν έχω εμπιστοσύνη πλέον σε καμιά εφημερίδα, κανένα ραδιοσταθμό και κανένα τηλεοπτικό κανάλι. Δηλαδή τι πρέπει να κάνει το πλάσμα για να ενημερωθεί ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΑ???

Σόκιν νιούζ

Άναψα την τηλεόραση και το έμαθα.
Άλλαξα κανάλι και πάλι το έμαθα.
Άλλαξα και πάλι κανάλι και είδα σχετικό αφιέρωμα.
Έσβησα την τηλεόραση, άναψα το ράδιο και το έμαθα για άλλη μια φορά.
Είδα τη μαμά Δρακούνα και πρώτη της κουβέντα ήταν να μου πει (με χαμηλή και συνωμοτική φωνή) ότι έχει να με πληροφορήσει κάτι. Μέχρι να μου πει αγχώθηκα.

Οι εφημερίδες όλες είχαν σχετικό ρεπορτάζ.

Μέχρι και η γιαγιά Μαγκάιβερ (που τα ξεχνά πλέον όλα) θυμόταν ότι την Παρασκευή η Μενεγάκη ανακοίνωσε ότι χωρίζει.

Είναι απίστευτο, κάνουν λες και πέθανε. Απόδειξη, το αφιέρωμα που είδα, είχε φωτογραφίες από το γάμο τους με background μουσική το «I did it my way» του Φρανκ Σινάτρα (αυτό δεν βάζουν όταν κάποιος γνωστός πεθάνει και καλά ντάξει πέθανε ΑΛΛΑ, I it myyyyy wayyyyy)???

Δεν θα ανατείλει ξανά ο ήλιος από την ανατολή. Χώρισε η Μενεγάκη.
Δεν θα ανθίσουν ξανά οι αμυγδαλιές. Χώρισε η Μενεγάκη.
Δεν θα λυθεί ποτέ το Κυπριακό. Χώρισε η Μενεγάκη.
Δεν θα έρθει ποτέ ξανά η άνοιξη. Χώρισε η Μενεγάκη.


(Ηθικό δίδαγμα: Οι πολύτεκνοι χωρίζουν. Δες τι έπαθαν και οι Brangelina…)