ανοικτό γραμμα (ότι και αν σημαίνει)

Αξιότιμη κυρία Μαρία Χατζηκωστή,

Πρώτα απ’ όλα, συγχαρητήρια για την προαγωγή σας σε Διευθύντρια του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Αν δεν σαν κάνει κανένας άλλος συνάδερφος προσφυγή (ως συνηθίζεται) και επικυρωθεί ο διορισμός σας, σας περιμένουν πολλά χρόνια εποικοδομητικής εργασίας στη θέση αυτή (για να μην αναφερθώ και στον ικανοποιητικότατο μισθό και ωφελήματα που μόλις κερδίσατε).

Δεν σας γνωρίζω κυρία Μαρία μου, αλλά νιώθω ότι μπορώ να σας απευθύνομαι στον ενικό, διότι κατά την άποψη μου, το πλέον αρμόδιο άτομο της Δημοκρατίας για την προστασία και προώθηση των αρχαιολογικών μας θησαυρών είναι ένας άνθρωπος δικός μου, στενός μου φίλος, πως το λένε. Όπως προσέχω και αερίζω τακτικά τα σεμεδάκια που μου άφησε κληρονομιά η γιαγιά μου κυρία Μαρία μου, ελπίζω και εσύ να προσέχεις και να αγαπάς τα αρχαία που διορίστηκες να προσέχεις. Διότι όπως αναφέρεις και στο χαιρετισμό σου κυρία Μαρία μου, ο οποίος προσωπικά με συγκίνησε σε σημείο να ψάχνω για Kleenex και να ατενίζω με αισιόδοξο βλέμμα από το γραφείο την πολυκατοικία απέναντι, «το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου έχει επιφορτιστεί με μια εξαιρετικά σημαντική, πολύπλευρη και δύσκολη αποστολή: τη διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».

Συμφωνώ μαζί σας και περιμένω πως και πώς να δω επιτέλους διαχείριση. Είναι αλήθεια ότι το παλιό νοσοκομείο που currently κατεδαφίζεται απέναντι, θα στεγάσει το νέο αρχαιολογικό μουσείο που θα χτιστεί? Είναι γι’ αυτό το λόγο κυρία Μαρία μου που δεν ξεσκονίστηκε ακόμα το current αρχαιολογικό μουσείο? Πείτε μου σας παρακαλώ και δεν πειράζει για το ενδεχόμενο spoiler. Θα το αντέξω.

Πάντως, 2 λειτουργούς να βάλεις κυρία Μαρία μου, θα σου ανανεώσουν στο πι και φι (που λέει ο λόγος) τις προπολεμικές καρτελίτσες στα εκθέματα που μπορεί να έγραψες και εσύ όταν πρωτο-προσλήφθηκες στην Υπηρεσία, φρέσκια και γεμάτη ιδέες από το πανεπιστήμιο. Το ξέρω ότι μπορεί να τρέφεις μια κάποια συμπάθεια και αγάπη για αυτές τις καρτελίτσες, αλλά θέλω να βρεις τη δύναμη μέσα σου να απαλλαγείς από το παρελθόν. Να κοιτάξεις το μέλλον και να πεις «Ναι! Το μονοτονικό είναι γεγονός από το 1982. Το αποδέχομαι και είμαι καλά».

Και λίγο ξεχόρτισμα στους αρχαιολογικούς χώρους δεν βλάπτει αλλά εντάξει, δέχομαι ότι τώρα με τις βροχές το σκηνικό είναι καταπράσινο και χαριτωμένο. Όπου να’ σαι κυρία Μαρία μου θα γυριστεί και το φιλμάκι για το τραγούδι της Eurovision και μπορεί να μην έχουμε πια τις υπερπαραγωγές Κ.Ο.Τ. της δεκαετίας του 80’, αλλά όλο και κάτι θα δείξουμε.

Σε ευχαριστώ πολύ, σου εύχομαι καλή επιτυχία και αναμένω θεαματικές εξελίξεις.

Με εκτίμηση,

Δρακούνα
(μια πιστή groupie του τμήματος σου)

Update 26.02.2010: Ο Aceras έχει δίκιο. Σχετικά είναι και τα ακόλουθα:

Free Aphrodite

Free Zeus