Για όλους τους Ισίδωρους out there...

Βασικά σκέφτηκα να μην ξαναγράψω post αν δεν βρεθεί ο Ισίδωρος. Έτσι όπως έχουν όμως τα πράγματα, μάλλον θα πρέπει να κλείσω το blog διότι ο Ισίδωρος ακόμα δεν φάνηκε. Όλα συνηγορούν ότι έπεσε θύμα απαγωγής από κυνηγό που θεώρησε ότι ένα κυνηγετικό σπάνιελ θα ήταν ότι χρειάζεται για να συμπληρωθεί το συνολάκι παραλλαγή-αεροβόλο-πέρδικα. Έτσι λοιπόν ο Ισίδωρος πολύ πιθανό να μεταφέρθηκε σε μια βουνοκορφή, και όταν ο κυνηγός ανακάλυψε ότι ο Ισίδωρος δεν έχει ιδέα από κυνήγι, θα τον άφησε μόνο πάνω στο βουνό. Ή ακόμα χειρότερα, τον σκότωσε.

Όταν μου ανέφεραν αυτό το ενδεχόμενο, μου φάνηκε υπερβολικό και science fiction (σιγά να μην απαγάγουν σκύλους στο άσχετο). Και όμως, αυτή η πρακτική είναι τελικά πολύ διαδεδομένη. Όπως περνάς εσύ έξω από μια βιτρίνα καταστήματος, βλέπεις ένα ζευγάρι μπότες και λες «χμ… αυτές οι μπότες θα πήγαιναν τέλεια με το τάδε φόρεμα που έχω» και ακολούθως μπαίνεις μέσα και τις αγοράζεις, apparently υπάρχει κόσμος που βλέποντας ένα σκύλο (άσχετο αν φοράει κολάρο άρα έχει ιδιοκτήτη κτλ) σκέφτεται «χμ… αυτός ο σκύλος θα ήταν ότι πρέπει για το κυνήγι τζίκλας/να προσέχει τη μάντρα μου/τον κήπο μου κτλ».

Είχα που είχα τους κυνηγούς σε πολύ (μα πάρα πολύ χαμηλή) υπόληψη, πλέον είμαι σίγουρη. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι. Ούτε καν ζώα. Είναι κάτι σαν single cell organisms (όπως το amoeba) προγραμματισμένα να μην μπορούν να ζήσουν σε μια πολύ-διάσταση κοινωνία, αλλά να επιδιώκουν το μοναδικό σκοπό για τον οποίο έχουν προγραμματιστεί. Να βρουν κάτι να φάνε. Από την εποχή του Otzi, του iceman που ανακαλύφθηκε διατηρημένος πάνω στις Άλπεις (όπως το κομπόστο), δεν έχουν κόψει και πολύ δρόμο όσον αφορά evolution.

Τη σημερινή εποχή όπου γεννιούνται πλέον άνθρωποι χωρίς φρονιμίτες διότι είναι άχρηστο δόντι που δεν χρειάζεται στο σημερινό στάδιο του evolution, αυτοί ακόμα προσπαθούν να αποβάλουν την ουρά.
Στην εποχή του homo sapiens, αυτοί είναι ακόμα homo erectus.

Βλακείες δικαιολογίες που ακούς από κυνηγούς για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα:
- Το κυνήγι είναι είδος σπορ (με την ίδια λογική, και το sex είναι είδος σπορ. Να τα βάλουμε και τα δύο υποψήφια Ολυμπιακά αθλήματα?)
- Το κάνω για τη γυμναστική και τον περίπατο στη φύση (γι’ αυτό τα μονοπάτια γνωριμίας της φύσης είναι ΓΕΜΑΤΑ ΚΟΣΜΟ καθημερινά, που θέλουν απεγνωσμένα να κάνουν περίπατο στη φύση. Αν δεν είχαμε και κάτι Άγγλους ή Γερμανούς τουρίστες, ή τους προσκόπους, θα αγνοούσαμε την ύπαρξη τους.)
- Μα δεν πυροβολώ τίποτε (αλλά έχω το latest αεροβόλο που κυκλοφορεί, και ασορτί παραλλαγή, άρβυλα πορείας, παγούρι, ζώνη με χαρτούτσιες α λα Μακεδονομάχος, μαχαίρι ΟΥΚ με πυξιδούα και ασορτί γιλέκο με μπουγκούδες. Είσαι δηλαδή, σωστός καρνάβαλος)
- Παίρνω περίπατο τους σκύλους μου (που μπορεί να είναι και κλεμμένοι. Και δεδομένου ότι η περίοδος κυνηγιού είναι μόνο μερικές μέρες το χρόνο, τον υπόλοιπο χρόνο οι σκύλοι είναι κλειδωμένοι μέσα σε κλουβιά περιορισμένου χώρου και σηκώνουν τη γειτονιά στο πόδι).

Και ένα κορυφαίο για τα αμπελοπούλια…

- Και ο Μιτεράν της Γαλλίας έτρωγε αμπελοπούλια (ο Μιτεράν είχε και εξώγαμο. Να υιοθετήσουμε άραγε ΚΑΙ ΑΥΤΗ τη συνήθεια?)

Το μόνο καλό με τους κυνηγούς στην Κύπρο, είναι που είναι τόσο άσχετοι στο σημάδι, που κάθε χρόνο όλο και κάποιοι από αυτούς αυτοπυροβολούνται.

Είμαι biased εναντίον των κυνηγών. Το παραδέχομαι. Χέστηκα.

Χάθηκε ο Ισίδωρος!

Αυτός είναι ο Ισίδωρος, ράτσας ΣΠΑΝΙΕΛ ΜΠΡΕΤΟΝ, άσπρος με πορτοκαλί βούλες. Χάθηκε στην περιοχή Πάνω Λακατάμειας – Τσερίου – τη Δευτέρα το βράδυ της 24/11/2008. Ακούει στο όνομα Ισίδωρος, είναι 11 ετών και δεν έχει κυνηγήσει ποτέ (γι'αυτό αν το βρήκες και είσαι κυνηγός, ΜΗΝ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΥΝΗΓΙ. ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΙΗΠΕΘΚΙΑ). Έχει όμως τεράστια συναισθηματική αξία για την οικογένεια. Παρακαλείται όποιος γνωρίζει κάτι να επικοινωνήσει με το τηλέφωνο 99-643680 και θα αμοιφθεί.

Λακαταμίτες και Λακαταμίτισσες (και Τσερκώτες φυσικά), please, help us out!!!

Name dropping

Γκεμπελικές μέθοδοι: Έκφραση που χρησιμοποιείται όταν θέλεις να δείξεις ότι λαμβάνει χώρα σοβαρής μορφής προπαγάνδα η οποία αποσκοπεί στο να επηρεάσει την κοινή γνώμη προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Πήρε το όνομα της από τον Paul Joseph Goebbels, τον υπουργό προπαγάνδας των Ναζί στη Γερμανία. Αν δεν θέλετε να μάθετε λεπτομέρειες για αυτόν από τα κυπριακά ΜΜΕ (διατρέχετε τον κίνδυνο να σας τον παρουσιάσουν ως τον τελευταίο Κάιζερ της Γερμανίας), διαβάστε εδώ.

Η σοβαρής μορφής προπαγάνδα, η οποία είναι χαρακτηριστική των μεθόδων του Goebbels, ήταν κυρίως
- το κάψιμο των βιβλίων που εξέφραζαν αντίθετη άποψη με αυτή του κόμματος τους,
- η ψυχολογική προετοιμασία του λαού για ένα ολοκληρωτικό πόλεμο,
- η καταδίωξη των Εβραίων και άλλων μη Aρίων (λέγε με και Kristallnacht)
- ο απόλυτος και ολοκληρωτικός έλεγχος των ΜΜΕ
- η προώθηση προπαγανδιστικών ομιλιών (από τον ίδιο και άλλους του κόμματος)


Η φωτογράφιση συγκεντρώσεων με απώτερο σκοπό το φακέλωμα (αυτό δεν εννοείτε?) κύριε Συλλούρη, ήταν δουλειά του Heinrich Himmler, Reichsführer-SS, δηλαδή του επικεφαλή των SS και της Gestapo.

Αν θα κάμνεις name dropping, τουλάχιστον get your Nazis right!!!

17 Νοεμβρίου

Fool for your loving

Come on Cyprus, make some noiseeeeee!!!

Σε ευχαριστώ Δέσποινα μου που αξιώθηκα πάλε να δω σαραντάρηδες με jeans σωλήνα!

Αχχχ!

Είχα να δω Dr. Martens (με σίδερο μπροστά) που τα mid nineties και πολύ το φχαριστήθηκα…

Τζιαι μάνα μου Δέσποινα μου, που να πάω γονατιστή ως το All Records, τζείνο το Soldier of Fortune, 800 χρονών τραγούδι, έλυσε μέσα στο ράδιο η κασέττα άκουσε άκουσε (εν είχα CD player τότε), όποιος επήεννε στρατό έπρεπε να το ακούσουμε παρέα, και αχ και βαχ, και I guess I'll always beee, a soldier of fortuneee...

Ούφφου... που νους σήμερα για δουλειά... ακούω distortion στο δεξί μου αυτί...

Ήντα ψυσιή. Να πάεις που τες 6 να πιάσεις πόστο μπροστά που τη σκηνή, να φκουν οι Whitesnake τζιαι στο δεύτερο τραγούδι να καταφέρεις να σε πετάξουν έξω οι bouncers διότι τσακώνεσαι. Κκελλέ κουλούμπρα...

Quizzzzz

Τι κοινό έχουν η κυπριακή σειρά «Αίγια Φούξια», με τη σελίδα 8 της εφημερίδας «Φιλελεύθερος»?

Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ένα mea culpa, διότι μετά το πρώτο επεισόδιο της σειράς που με είχε ελαφρώς απογοητεύσει, τα υπόλοιπα επεισόδια με αποζημίωσαν και τα παρακολουθώ ανελλιπώς. Οι κρύες νύχτες του χειμώνα θα περάσουν πιο ευχάριστα.

Back to the question…

Απάντηση:
«Στη κυπριακή σειρά «Αίγια Φούξια», είκοσι χαρακτήρες βγαλμένοι από τα παλιά, επικοινωνούν με ένα διαφορετικό είδος χιούμορ, εκεί που ακόμα και η πιο δραματική στιγμή ξεπηδάει στις οθόνες μας ανάλαφρη και μας προκαλεί αβίαστο γέλιο.»

Στη σελίδα 8 του Φιλελευθέρου, φιλοξενείται η στήλη «Διάλογος στον «Φ»» όπου διάφοροι χαρακτήρες βγαλμένοι από τα παλιά, επικοινωνούν με ένα διαφορετικό είδος χιούμορ, εκεί που ακόμα και η πιο δραματική στιγμή ξεπηδάει ανάλαφρη και μας προκαλεί αβίαστο γέλιο.»

Από τη σημερινή στήλη:

«Στους θιασώτες της δουλοπρέπειας
Προς τον πρόεδρο της... πρώην ΑΤΗΚ απευθύνεται ο ταγματάρχης ε.α. Ανδρέας Αυγουστής.

Προς τον κ. Σταύρο Κρεμμό και τους πέριξ αυτού:

Πρόσφατα ανέγνωσα στον Τύπο την πρόθεσή σας να εξαλείψετε το χαρακτηριστικό ελληνικό ΑΤΗΚ και να παραμείνει μόνο το αγγλόφωνο cyta ως τα βασικά αρχικά ψηφία της εταιρείας στην οποία προΐστασθε. Με την παραλαβή των νέων λογαριασμών διεπίστωσα ότι η απειλή σας έγινε πράξη και αρχίσατε να υιοθετείτε το αγγλόφωνο παλαιό αποικιακό όνομα cyta αντί το ελληνικότατο και αντιαποικιακό όνομα ΑΤΗΚ και τούτο, κατά την άποψη μας, επειδή το υφιστάμενο πολιτικό κλίμα επικροτεί κάτι τέτοιες δουλοπρεπείς ενέργειες.

Κύριε Κρεμμέ, υπεύθυνα σας διαβεβαιώ ότι ενόσο υπάρχουν ακόμα σ' αυτόν τον τόπο αποικιακά κατάλοιπα, η Κύπρος θα υποφέρει και θα σφαγιάζεται ο ελληνικότατος αυτός ηρωικός χώρος. Έγινε αγώνας, κύριε κρεμμέ, και εχύθη αίμα, για την απαλλαγή από τον αποικιακό ζυγό.

Ομολογώ ότι με εκπλήττει το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι σε καίριες θέσεις που ονειροπολούν ακόμα την επαναφορά της δουλείας. Νομίζω ότι αυτού του είδους οι αφελείς πράξεις, οι δουλοπρεπείς, οι ανήθικες για τη μνήμη των ηρώων μας, δεν τιμούν και δεν επιτρέπονται από άτομα με πατριωτική υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, πολιτισμό, μόρφωση και ήθος. Είμαι βέβαιος ότι στην ανήθικη και αυθαίρετη σας αυτήν ενέργεια δεν ελάβατε καθόλου υπόψη την πλειοψηφία του κυπριακού λαού ο οποίος αποτελείται από το 86% Έλληνες ούτε καν την Βουλή που εκπροσωπεί το λαό. Αν, σύντομα, κύριε Κρεμμέ, δεν αναθεωρήσετε την προσβλητική αυτήν απόφασή σας, είμαι υποχρεωμένος να αλλάξω όλα τα τηλέφωνα μου τόσο στο σπίτι όσο και στο γραφείο. Ως επίσης και όλες τις ηλεκτρονικές μου συσκευές που σχετίζονται με το λογότυπο cyta και θα αναλάβω εκστρατεία κατά της δουλοπρεπούς αυτής ενέργειάς σας. Λυπάμαι, κύριοι επικεφαλής της ΑΤΗΚ.»

Το Σύνδεσμο Αγωνιστών ειδοποίησεν τον κανένας??? «Αλλοιώνεται η δομή του λαού μας και θα τον κάμουν ερμαφρόδιτο, άχροο, άοσμον και άγευστο»!!!

…αλλά τουλάχιστον θα μιλά καλά αγγλικά…

Update 14.11.2008:

- Να στείλεις υβριστικό γράμμα και να διαμαρτύρεσαι για επιστροφή σε "αποικιακά κατάλοιπα" διότι η CYTA αποφάσισε να ονομάζεται CYTA και όχι ΑΤΗΚ- 36 σεντ (το γραμματόσημο για να στείλεις το γράμμα)

- Να ανακαλύπτεις ότι η ονομασία CYTA ΔΕΝ είναι προιόν της αγγλικής αποικιοκρατίας αλλά ονομασία που υιοθετήθηκε ΜΕΤΑ την διακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας (ναι, τζείνης που "έγινε αγώνας και εχύθη αίμα" για να υπάρχει) - Priceless!!!

All quiet on the Mega Tv front

Αγαπητοί συντάκτες του δελτίου ειδήσεων του Mega,

Χθες το βράδυ είχα την τιμή να παρακολουθήσω το βραδινό δελτίο ειδήσεων του Megalicious σταθμού σας. Δεν ξέρω ποιος έγραψε το ρεπορτάζ για την επέτειο του τέλους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά εισηγούμαι να του δώσετε αύξηση, όση άδεια θέλει και να τον στείλετε πακέτο διακοπές. Μέσα στη βαλίτσα του, βεβαιωθείτε ότι πακέταρε μαζί του ένα βιβλίο ιστορίας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Διαβάζοντας το βιβλίο, ίσως ανακαλύψει ότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, δεν ήταν πόλεμος κατά του Ναζισμού, και δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ να δείχνετε παράλληλα με τη γλαφυρή αφήγηση πλάνα με τον Hitler και σβάστικες και την κατάληψη του Βερολίνου από τους Ρώσους.

- Διότι ο Hilter κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν είχε γίνει ακόμα πολιτική φιγούρα με δικό του κόμμα.
- Διότι δεν υπήρχαν ακόμα Ναζιστές, και Ναζί και σβάστικες.
- Διότι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ.
- Διότι ο πόλεμος τέλειωσε με συνθηκολόγηση, η πιο διάσημη από τις οποίες έγινε την ενδεκάτη ώρα, της ενδεκάτης μέρας, του ενδεκάτου μήνα. (11.11.1918 η ώρα 11.00π.μ.) όταν παραδόθηκε η Γερμανία.

Μήπως ο συντάκτης σας είχε υπόψη του τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο?

(πόλεμος ο ένας, πόλεμος ο άλλος, καταλαβαίνω, δύσκολο να ξεχωρίσεις τη διαφορά. Ευτυχώς που δεν γιορτάζουμε και το τέλος του πολέμου των Μπόερς στη Νότιο Αφρική. Πόσα να θυμάται ο καημένος συντάκτης.)

Here I go again

Στις 13 Νοεμβρίου (μεθαύριο δηλαδή) έχουν συναυλία οι Whitesnake στην Κύπρο.

Το ηθικό δίλημμα της συγκεκριμένης 30χρονης (και βάλε) είναι το ακόλουθο:

- Χα! Ακόμα ένα συγκρότημα πατσιόγερων που επειδή δεν πουλούν πλέον οπουδήποτε αλλού, θυμήθηκαν να κάνουν συναυλία στην Κύπρο. (βλέπε και Scorpions και Deep Purple). Δεν πάω.

- Αλλά το γεγονός και μόνο ότι τόσα χρόνια δεν πέθαναν από ναρκωτικά, είναι από μόνο του αξιοθαύμαστο. Ίσως αυτή είναι η μοίρα των ροκ σταρ. Ή θα πεθάνουν στα 27 τους νέοι και ωραίοι, ή θα γίνουν πλισέ παππούδες της ροκ. Θα πάω.

- Εκτός όμως από τα παλιά κομμάτια τους (δεκαετίας του 80 μιλάμε) δεν έχω ιδέα αν έχουν γράψει κάτι καινούργιο. Ούτε και καίγομαι να μάθω. Δεν πάω.

- Θυμάστε όμως το φιλμάκι του «Here I go again», με την αλησμόνητη γκόμενα του David Coverdale, την Tawny Kitaen? Το σπαγκάτο πάνω στα αυτοκίνητα? Θα πάω.

- Δεν είναι και Iron Maiden! Δεν πάω.

- Μα αν δεν πάμε εμείς που τους ακούαμε στο prime τους, ποιος θα πάει? Τα 15χρονα που ξέρουν τους Mötley Crew από την Pamela Anderson και νομίζουν ότι τα skinny jeans είναι περσινή μόδα? Θα πάω.

- Άραγε ο Coverdale έχει ακόμα τα μαλλιά του περμανάντ? Οκ, αυτή ήταν η καθοριστική στιγμή. Πρέπει να πάω. Ελπίζω να μην έκανα όλα τα παλιά band t-shirts μου ξεσκονόπανα.

Και κάτσε να δεις που οι υπόλοιποι 30 something που θα ρωτήσω, θα μου πουν τα ίδια, plus ότι πρέπει να βρουν babysitter για τα μωρά τους, και ουφ, την Παρασκευή έχουν δουλειά και δεν θα ξυπνούν, και που θα είναι άραγε η συναυλία, και αν θα έχει να κάτσουν, και διάφορες άλλες διαδικαστικές μαλακίες που θα με ξενερώσουν.

Trash Nation 12

Νιώθω ότι θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι:

Το Trash Nation το ξεκίνησα σαν ένα είδος exercise αν θέλετε, διότι ήθελα να αποδείξω ότι οι Κύπριοι έχουμε πολλή φαντασία και χιούμορ. Οι γάμοι είναι το μόνο aspect της ζωής μας που όποιος και να είσαι εκφράζεσαι ελεύθερα. Κάθε φορά λέω ότι δεν θα βρω τίποτε αξιόλογο να βάλω, και κάθε φορά βρίσκω κάτι που ξεπερνά τις προηγούμενες πόζες. Είναι απίστευτο. Keep it up people!!

Πρέπει να διάβασες πολλές «Μανίνα» και «Κατερίνα» στη ζωή σου για να σκεφτείς να πάρεις μια τέτοια πόζα:

Και πρέπει να είσαι πολύ ερωτευμένο άτομο (δεν βλέπεις με άλλα λόγια μπροστά σου) για να δεχτείς να πάρεις αυτή την πόζα:

Αν η ζωή στον πλανήτη Γη κάποτε εξαφανιστεί, ερημωθούν τα πάντα, και οι εξωγήινοι έρθουν για να μάθουν ποιοι ζούσαν σε αυτό τον πλανήτη και τι πολιτισμό είχαν, θα πρέπει να βρουν αυτή τη φωτογραφία:

Και στα βιβλία ιστορίας τους ακολούθως να γράψουν: «Οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη είχαν ως κύρια ασχολία τους…. το πιτσίκλιαζμα….»

Trash Nation 11

Εγώ εδώ έχω genuine απορία:

Οι φωτογραφίες κρατούν μια αιωνιότητα, σωστά? Αποτυπώνουν μια στιγμή στο άπειρο, σωστά? Οι επόμενες γενιές θα τις βλέπουν και θα λένε «αχ τι όμορφη νυφούλα ήταν η μαμά/γιαγιά» κτλ, σωστά? «Παππούλη δες, τότε είχες μαλλιά», ή «ήσουν τουλάχιστον 25 κιλά ελαφρύτερος». Καταλάβατε.

Επομένως, τι μπορεί να σκεφτούν οι επόμενες γενιές βλέποντας αυτή τη φωτογραφία?

Τόχω δει και αλλού:

Είναι είδος body language?

- «Σηκώνω τα χέρια ψηλά και παραδίδομαι στην αγάπη σου» (πρόσεχε αγάπη να μεν σιήσεις το νυφικό)?
- Είμαστε το νέο χορευτικό δίδυμο που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο μας στη Eurovision? (complete με φιλμάκι από θάλασσα και φοινικιές)
- Κάνουν Pilates?

Αδυνατώ να αντιληφθώ τι θέλει να πει ο ποιητής.

ER

Βλέπεις πάντα στα έργα τη σκηνή που μπουκάρουν οι πρωταγωνιστές μέσα στις Πρώτες Βοήθειες και ένας στρατός από νοσοκόμες, paramedics, γκόμενοι γιατροί προσπαθούν να σώσουν τον ασθενή ενώ η πρωταγωνίστρια φωνάζει «Save my baby!!!». Βγαίνει ο γιατρός από το χειρουργείο καλυμμένος με αίματα, βγάζει τη μάσκα και την μπαντάνα του και λέει… «she is going to be all right». Η πρωταγωνίστρια πέφτει μέσα στην αγκαλιά του άντρα της με δάκρυα στα μάτια, στο background παίζει κάτι συγκινητικό και ξέρεις εσύ ως θεατής ότι αυτή η εμπειρία έφερε τους πρωταγωνιστές πιο κοντά και τώρα είναι πιο ώριμοι και σοβαροί άνθρωποι.

Δεν ξέρω αν είμαστε πιο ώριμοι και σοβαροί, πάντως ζήσαμε και οι τρεις μια πρωτόγνωρη εμπειρία:

Η κουκλάρα ανακάλυψε τη βαρύτητα. The hard way.

Εγώ έκλασα μέντες από το φόβο μου.

Ο Έτερος ξέχασε να καπνίσει για 2 ώρες.

Ήταν ένα ήσυχο βράδυ. Ο Έτερος χαλάρωνε στον καναπέ βλέποντας ποδόσφαιρο. Εγώ έπαιζα με την κουκλάρα κουμπάρες, και στον όγδοο καφέ αποφάσισα ότι ήταν ώρα για ύπνο. Έβαλα την κουκλάρα πάνω στο κρεβάτι της μέχρι να βρω τα σχετικά του μπάνιου. Η κουκλάρα είδε το μπιμπερό στο τραπεζάκι, αποφάσισε να το πιάσει, σκαρφάλωσε τα κάγκελα, έκανε ένα ακροβατικό και ….ππατττ… έσκασε στο πάτωμα όπως το καρπούζι.

Γύρισα το κεφάλι μου έγκαιρα για να τη δω να πέφτει σε αργή κίνηση με το κεφάλι πάνω στο παρκέ.

Ακολούθησε πανικός.

Η κουκλάρα άρχισε να ουρλιάζει (από πόνο? από φόβο? ποιος ξέρει?) Ο Έτερος ήρθε τρέχοντας και επιδοθήκαμε κάνα πεντάλεπτο στο blame game του «πως σου έπεσε?» «δεν ξέρω», «δεν την προσέχεις», «ας ήσουν τότε εδώ και να μην κάθεσαι στην τηλεόραση», και άλλα χαριτωμένα. Η κουκλάρα, όσο εμείς ψάχναμε το λάθος, σταμάτησε να κλαίει, έγειρε πάνω στον ώμο μου και έκλεισε τα μάτια της.

Νέος πανικός και αναστάτωση.

Ανοίξαμε το manual. To manual, είναι το Βιβλιάριο Υγείας Παιδιού, εκδομένο από το Υπουργείο Υγείας με αγάπη και μέσα σε αυτό σημειώνονται το ύψος, βάρος, εμβόλια του μωρού, καθώς και χρήσιμες οδηγίες για ασφάλεια, πρώτες βοήθειες και διατροφή. Άλλη μια απόδειξη ότι ζούμε σε πολιτισμένη χώρα.

Το manual έλεγε ότι αν το παιδί επιδεικνύει σημάδια υπνηλίας, να το πάμε στο γιατρό. Τέτοια ώρα ο γιατρός είχε κλείσει άρα, στις Πρώτες Βοήθειες αδερφές μου! Στις Πρώτες Βοήθειες!

Όπως ήμασταν, φύγαμε σφαίρα για το νοσοκομείο. Σε αντίθεση με τα έργα ως περιγράφονται πιο πάνω, όταν φτάσαμε εμείς στις Πρώτες Βοήθειες, βρήκαμε ένα Πακιστανό που έκοψε το χέρι του και ήθελε ραφές, ένα τύπο με ταχυπαλμία, μια secretary πίσω από τη ρεσεψιόν και… κανένα άλλο. Αντί να μας αναλάβει ένας στρατός από γκόμενους γιατρούς και paramedics μας είπαν…. να περιμένουμε.

Η κουκλάρα στο εν τω μεταξύ είχε ξυπνήσει και ήταν fully alert, άρα δεν μπορεί να ήταν τόσο χάλια.

Περιμέναμε καθιστοί στα πλαστικά καθίσματα Εγώ κρατούσα την κουκλάρα στα γόνατα μου, ο Έτερος κρατούσε το μπρελόκ του αυτοκινήτου που έγραφε «fairy princess on board» (πάλι μετακινηθήκαμε με το δικό μου αυτοκίνητο). Γύρισα και τον κοίταξα. «Έχεις προσέξει ότι φοράς το κάτω μέρος της πιζάμας σου?». «Ναι, και εσύ ήρθες με τις παντόφλες.» Touché.

Ένας μοναχικός γιατρός εμφανίστηκε και εξέτασε την κουκλάρα. Μετά μας κάλεσε στο γραφείο του. Οκ, δεν έπαθε τίποτε. Είναι στέρεο. Τι, αυτό ήταν? Ούτε οροί, ούτε αξονικά, ούτε ο George Clooney με τα τέτοια του ηλεκτροσόκ να φωνάζει "Clear"? «Μήπως να της κάναμε μια ακτινογραφία?» ρώτησα. «Ένα MRI?» Όχι, δεν ήταν απαραίτητο. Να πάμε στο καλό.

Εάν δεν χαιρόμουν τόσο πολύ που η κουκλάρα δεν έπαθε τίποτα, θα έλεγα ότι η όλη φάση ήταν και ολίγον ξενερουά.

Κάτσαμε με το γιατρό και είδαμε παρέα το τέλος του ματς (είχε τηλεόραση στο γραφείο του). Η ομάδα του γιατρού έχασε. Έζησε και αυτός, υποθέτω, το δράμα του.