Για όλους τους Ισίδωρους out there...

Βασικά σκέφτηκα να μην ξαναγράψω post αν δεν βρεθεί ο Ισίδωρος. Έτσι όπως έχουν όμως τα πράγματα, μάλλον θα πρέπει να κλείσω το blog διότι ο Ισίδωρος ακόμα δεν φάνηκε. Όλα συνηγορούν ότι έπεσε θύμα απαγωγής από κυνηγό που θεώρησε ότι ένα κυνηγετικό σπάνιελ θα ήταν ότι χρειάζεται για να συμπληρωθεί το συνολάκι παραλλαγή-αεροβόλο-πέρδικα. Έτσι λοιπόν ο Ισίδωρος πολύ πιθανό να μεταφέρθηκε σε μια βουνοκορφή, και όταν ο κυνηγός ανακάλυψε ότι ο Ισίδωρος δεν έχει ιδέα από κυνήγι, θα τον άφησε μόνο πάνω στο βουνό. Ή ακόμα χειρότερα, τον σκότωσε.

Όταν μου ανέφεραν αυτό το ενδεχόμενο, μου φάνηκε υπερβολικό και science fiction (σιγά να μην απαγάγουν σκύλους στο άσχετο). Και όμως, αυτή η πρακτική είναι τελικά πολύ διαδεδομένη. Όπως περνάς εσύ έξω από μια βιτρίνα καταστήματος, βλέπεις ένα ζευγάρι μπότες και λες «χμ… αυτές οι μπότες θα πήγαιναν τέλεια με το τάδε φόρεμα που έχω» και ακολούθως μπαίνεις μέσα και τις αγοράζεις, apparently υπάρχει κόσμος που βλέποντας ένα σκύλο (άσχετο αν φοράει κολάρο άρα έχει ιδιοκτήτη κτλ) σκέφτεται «χμ… αυτός ο σκύλος θα ήταν ότι πρέπει για το κυνήγι τζίκλας/να προσέχει τη μάντρα μου/τον κήπο μου κτλ».

Είχα που είχα τους κυνηγούς σε πολύ (μα πάρα πολύ χαμηλή) υπόληψη, πλέον είμαι σίγουρη. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι. Ούτε καν ζώα. Είναι κάτι σαν single cell organisms (όπως το amoeba) προγραμματισμένα να μην μπορούν να ζήσουν σε μια πολύ-διάσταση κοινωνία, αλλά να επιδιώκουν το μοναδικό σκοπό για τον οποίο έχουν προγραμματιστεί. Να βρουν κάτι να φάνε. Από την εποχή του Otzi, του iceman που ανακαλύφθηκε διατηρημένος πάνω στις Άλπεις (όπως το κομπόστο), δεν έχουν κόψει και πολύ δρόμο όσον αφορά evolution.

Τη σημερινή εποχή όπου γεννιούνται πλέον άνθρωποι χωρίς φρονιμίτες διότι είναι άχρηστο δόντι που δεν χρειάζεται στο σημερινό στάδιο του evolution, αυτοί ακόμα προσπαθούν να αποβάλουν την ουρά.
Στην εποχή του homo sapiens, αυτοί είναι ακόμα homo erectus.

Βλακείες δικαιολογίες που ακούς από κυνηγούς για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα:
- Το κυνήγι είναι είδος σπορ (με την ίδια λογική, και το sex είναι είδος σπορ. Να τα βάλουμε και τα δύο υποψήφια Ολυμπιακά αθλήματα?)
- Το κάνω για τη γυμναστική και τον περίπατο στη φύση (γι’ αυτό τα μονοπάτια γνωριμίας της φύσης είναι ΓΕΜΑΤΑ ΚΟΣΜΟ καθημερινά, που θέλουν απεγνωσμένα να κάνουν περίπατο στη φύση. Αν δεν είχαμε και κάτι Άγγλους ή Γερμανούς τουρίστες, ή τους προσκόπους, θα αγνοούσαμε την ύπαρξη τους.)
- Μα δεν πυροβολώ τίποτε (αλλά έχω το latest αεροβόλο που κυκλοφορεί, και ασορτί παραλλαγή, άρβυλα πορείας, παγούρι, ζώνη με χαρτούτσιες α λα Μακεδονομάχος, μαχαίρι ΟΥΚ με πυξιδούα και ασορτί γιλέκο με μπουγκούδες. Είσαι δηλαδή, σωστός καρνάβαλος)
- Παίρνω περίπατο τους σκύλους μου (που μπορεί να είναι και κλεμμένοι. Και δεδομένου ότι η περίοδος κυνηγιού είναι μόνο μερικές μέρες το χρόνο, τον υπόλοιπο χρόνο οι σκύλοι είναι κλειδωμένοι μέσα σε κλουβιά περιορισμένου χώρου και σηκώνουν τη γειτονιά στο πόδι).

Και ένα κορυφαίο για τα αμπελοπούλια…

- Και ο Μιτεράν της Γαλλίας έτρωγε αμπελοπούλια (ο Μιτεράν είχε και εξώγαμο. Να υιοθετήσουμε άραγε ΚΑΙ ΑΥΤΗ τη συνήθεια?)

Το μόνο καλό με τους κυνηγούς στην Κύπρο, είναι που είναι τόσο άσχετοι στο σημάδι, που κάθε χρόνο όλο και κάποιοι από αυτούς αυτοπυροβολούνται.

Είμαι biased εναντίον των κυνηγών. Το παραδέχομαι. Χέστηκα.