29 Φεβρουαρίου

Ξέρω κάποιον που γιορτάζει τα γενέθλια του σήμερα, στις 29 Φεβρουαρίου. Τα γιορτάζει δηλαδή κανονικά κάθε 4 χρόνια. Ο ίδιος δεν είχε πρόβλημα, έβρισκε το όλο θέμα πολύ αστείο και μάλιστα έλεγε ότι με αυτό τον τρόπο όλοι θυμούνται τα γενέθλια του και κάθε 4 χρόνια κατακλύζεται από μηνύματα και ευχές. Καλή ώρα, τον θυμήθηκα και εγώ.

Αυτός ο άνθρωπος ήταν η πιο θλιβερή περίπτωση boyfriend που είχα. Χάλια, χάλια (το ίδιο πιστεύω θα λέει και για μένα οπότε δεν πρόκειται περί θάψιμου).

Ήμασταν και οι δύο on the rebound από άλλες θλιβερές σχέσεις. Αυτό σήμαινε ότι ήμασταν συνέχεια με τα μούτρα κατεβασμένα, δεν πιστεύαμε ότι υπάρχει οποιοδήποτε μέλλον ή παρόν, όλα ήταν μάταια, όλοι ήταν back stabbing freaks και δεν είχαμε εμπιστοσύνη σε κανένα. Τουλάχιστον για τον 1 μήνα που διάρκεσε η σχέση.

Όπου και να πηγαίναμε μαζί μας έφερνε αναμνήσεις με άλλα άτομα, μια φορά μείναμε μόνοι μας σπίτι του, πήγα να κάτσω πάνω στο κρεβάτι του και έβαλε τα κλάματα διότι σε εκείνο το κρεβάτι υποτίθεται έχασε την παρθενιά του με την πρώην του…

Απίστευτο και όμως αληθινό.

Εγώ κανονικά εδώ έπρεπε να πιάσω την τσαντούλα μου και να την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια αλλά:

- Δεν είχα τσάντα (στα 18 μου ότι ήθελα να κουβαλήσω χωρούσε μέσα στις τσέπες του jean μου)
- Δεν είχα μεταφορικό μέσο για να φύγω.
- Ήμουν 18 χρονών και αντί αυτή η συμπεριφορά να μου προκαλέσει νευρικό γέλιο (παρθενιά σου??!!), μου προκάλεσε αισθήματα αλληλεγγύης. Σκέφτηκα ότι ο τύπος ήταν ευαίσθητος.

Καλά, στα 18 μου δεν ήμουν και το εξυπνότερο πλάσμα της Γης.

Έτσι κόψαμε τις συναντήσεις στο σπίτι του και περιφερόμασταν κυρίως από pub σε pub (ήταν καλοκαίρι) πνίγοντας τον «πόνο» μας.

Σε κάποια φάση (ως είθισται στο δυτικό κόσμο) φιληθήκαμε. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρξει και η λογική συνέχεια μετά το φιλί, αλλά δεν έτυχε. Δεν έτυχε διότι ο Ιούδας φιλούσε ΑΠΑΙΣΙΑ.

Μα πολύ χάλια.
Μα πάρα πολύ χάλια.
Χάλια, χάλια, χάλια.
ΧΑΛΙΑΑΑΑΑ

Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Κάποτε όλοι μας υπήρξαμε αρχάριοι, αλλά αυτός ήταν απίστευτα άσχετος. Και δεν ήταν (υποτίθεται) αρχάριος. Είπα ότι άφησα αναμμένη την τοστιέρα στο σπίτι και έφυγα τρέχοντας (τρόπος του λέγειν).

Sealed with a kiss Jason Donovan? (καμία σχέση)
It’s in his kiss Cher? (όχι, δεν είναι)

Άρχισα να πιστεύω ότι η πρώην του τον άφησε διότι φιλούσε απαίσια. Σοβαρά, ήταν τόσο έντονο το αίσθημα. Και δεν μπορείς να κρατήσεις σχέση μόνο με φιλοσοφικές συζητήσεις.

Έτσι ένα «θα σου τηλεφωνήσω», έγινε «νομίζω είμαι σε άλλη φάση, δεν φταις εσύ» κτλ κτλ.

Πέρασαν 3-4 χρόνια.

Συζητούμε που λες με μια γνωστή γνωστής και μου αναφέρει ότι βγαίνει με ένα τύπο. Όλα ωραία και καλά, καλλιεργημένος, εμφανίσιμος ΑΛΛΑ βρε παιδί μου, δεν ξέρει τι κάνει στο κρεβάτι. Χάλια. Χάλια, πώς να το περιγράψει. Ούτε καν να φιλήσει δεν ξέρει. Ρωτώ λεπτομέρειες και Μα το Δία των Συμπτώσεων!! είναι ο ίδιος τύπος. (practice doesn’t make perfect)

Επιβεβαιωμένο και από άλλη πηγή, έτσι για να μην έχω την απορία αν εγώ έφταιγα δηλαδή.

Η γνωστή της γνωστής να μην ξέρει πώς να του το πει, να της αρέσει ο τύπος αλλά μετά τις επιδόσεις του να θέλει να τον εγγράψει σε φροντιστήριο.

Του το λες? Τι κάνεις? Ποια η θέση σου?

Οεο??

Η γνωστή της γνωστής κατέληξε στο σοφό συμπέρασμα ότι εφόσον στα 25 του (τόσο ήταν τότε ο τύπος) δεν ήξερε κανένα trick, δεν θα ήταν εκείνη η τυχερή που θα του μάθαινε. Και την έκανε και αυτή με μικρά πηδηματάκια.

20 χρόνια Babylon

- Η απόδειξη ότι οι Λευκωσιάτες δεν είναι μουσιουτζιάρηδες. Όλη η Λευκωσία έχει κάτσει τον κώλο της τις πλαστικές καρέκλες (Lordos plastics) του κήπου. Να θυμίσω ότι ο κήπος δεν ήταν πάντοτε συγυρισμένος και μια άλφα «χωματσιά» κυριαρχούσε ανάμεσα στα τραπεζάκια.
- Το μοναδικό μέρος στη Λευκωσία που είτε πάς με jeans, είτε με κοντό παντελόνι και flip flop, είτε πας με τα καλά σου, δεν θα νιώθεις out of place. Όλοι οι καλοί χωράμε.
- Τραπεζάκι θεωρείο/κόβω κίνηση (αν το προλάβεις κέρδισες): Δεξιά στη βεράντα (τους καλοκαιρινούς μήνες).
- Η τσόχα στο μπιλιάρδο της Babylon is greener.
- Τον δεκαπενταύγουστο η Λευκωσία αδειάζει… εκτός από την Babylon.
- Όνειρο θερινής νυκτός: Να χωρέσει μέσα στο τσαντάκι μου τα posters που έβαλα στο μάτι.
- Κάποτε όμως, χώρεσε ένα τασάκι. Έστω.
- Αντιγραφή: Έχω και εγώ συλλογή με διαφημίσεις της Absolut vodka (currently 82 διαφημίσεις και συνεχίζω).
- Babylon και μετά «παρακάτω». Το «έξω» της εφηβείας μου.
- I bitched about a lot of people in there.
- Πάντοτε κάτω από την επήρεια του αλκοόλ.
- Από τις 43 μπύρες που λέει ότι σερβίρει, θα έχω δοκιμάσει χαλαρά τις 35.
- ΚΕΟ (παγωμένη) όμως είναι μόνο μία (μεταξύ φίλων).
- Heineken άμα θέλω να παίξω την παρθένα/ εξεζητημένη.
- Verboden frucht για να στείλω μήνυμα (ουδέποτε ελήφθη).
- Stella (κρατάω μαχαίρι, φέρε και άλλες σιταροπούλλες).
- Δεύτερο date με τον Έτερο στην Babylon.
- Οι σιταροπούλλες της Babylon είναι αφροδισιακές.
- Στη γωνιά του μπαρ (αριστερά, πιττωμένη στη γωνιά) έχω: γιορτάσει γενέθλια, αναχώρηση για σπουδές, επιστροφή για διακοπές από σπουδές, ξανά αναχώρηση για σπουδές, ξανά επιστροφή από σπουδές (μετά σταματήσαμε να «γιορτάζουμε» το θέμα), γνωριμία με νέο boyfriend- pros & cons: discuss, πόσο μαλάκας είναι ο πρώην boyfriend, αυτός που σκύβει στο μπιλιάρδο φαίνεται το βρακί του, κ.α.
- Το ερώτημα παραμένει βασανιστικό: Πως στερεώνεις το σακάκι σου πάνω στην κυκλική καρέκλα ώστε να μην πέσει?

Διάλειμμα

Πληροφορίες που θέλουν τη Δρακούνα να είναι κλειδωμένη στο υπόγειο της οδού Εζεκία Παπαιωάννου και να διαβάζει εργολαβία το Κεφάλαιο του Μαρξ, είναι ανυπόστατες και ψευδείς.

Η Δρακούνα διαβάζει μόνο Λούκι Λουκ και Αστεριξ.

Επιστρέφω σύντομα.

10 + 1 σκέψεις για την Κυριακή

1. Κυκλοφορούν sms που προειδοποιούν ότι ο σύντροφος Χριστόφιας θα καταργήσει το μάθημα των θρησκευτικών από τα σχολεία. (δεν θέλω να χαλάσω το momentum αλλά αυτός είναι λόγος για να ψηφίσεις τον σύντροφο, όχι να ΜΗΝ τον ψηφίσεις…. που τέτοια τύχη όμως… για το μάθημα των θρησκευτικών μιλώ.)

2. ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ υποστηρίζουν σύντροφο Χριστόφια για δεύτερο γύρο. (άν το 67% των ψηφοφόρων ήθελε αυτούς, τους ψήφιζε από τον πρώτο γύρο, ήξερε τον τρόπο.)

3. Τώρα όμως θα είναι πρόεδρος ο σύντροφος, υπάρχει διαφορά. (και το 2003 ο σύντροφος μας είπε ότι ο Τάσσος «είχε αλλάξει ο άνθρωπος σιορ».)

4. Τον Κασουλίδη υποστηρίζει ο Αρχιεπίσκοπος. (είναι έμπρακτη απόδειξη της Ευρωπαϊκής πορείας που μας υποσχέθηκε)

5. … Και η Κλαίρη Αγγελίδου (με σύνθημα «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»)

6. … Και ο γιος του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη (μπαρδόν αλλά εχέστην η Φανού)

7. Άσε που ο Αρχιεπίσκοπος είναι και γρουσούζης. Την προηγούμενη Κυριακή αν θυμάστε, he bet on the wrong horse.

8. Οι ΕΥΡΩΚΟ θα ρίξουν λευκό. (διότι περιμένουν τον Μέγα Αλέξανδρο να βάλει υποψηφιότητα για να τον υποστηρίξουν. Κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει τους περιθωριακούς της.)

9. Και οι 2 υποψήφιοι διατυμπανίζουν ότι θα οργανώσουν Κυβέρνηση Κοινής Αποδοχής. (τότε τι σκατά ψηφίζουμε??)

10. Όταν μπεις στην ιστοσελίδα του Κασουλίδη, παίζει Σαββόπουλος («Ας κρατήσουν οι χοροί»)…. διαθέτουν χιούμορ, καλό σημάδι.

+ 1. Δίκαιη λύση, Δίκαιη κοινωνία. Το Ναι και το Όχι να γίνει Μαζί. (βρείτε τις διαφορές.)

Όχι άλλοι πάτρονοι

Είναι απορίας άξιο πως τα περισσότερα ελληνικά blogs με τρομερή ευκολία, ενώ την βρίσκουν καθημερινά να πλακώνονται με Χρυσαυγίτες, μέλη του ΛΑ.Ο.Σ., θρησκόληπτους, εθνικιστές και λοιπούς γραφικούς της Ελλάδας (με μεγάλη επιτυχία να προσθέσω), όταν αφορά την Κύπρο, εκφράζουν θέσεις εθνικιστικότερες των Κυπρίων εθνικιστών.

Βλέπε εδώ (βλέπε στο κάτω κάτω μέρος της ιστοσελίδας)
Και εδώ

Όπα μάγκες πατριώτες, εσάς περιμένουμε να μας «σώσετε». Εγώ πάντως, προσωπικά νιώθω τέλεια που οι «αδερφοί» Έλληνες στου διαόλου την ελληνική μάνα με σκέφτονται. Και δακρύζουν.

Ήθελα να ήξερα τι θα σκέφτονταν οι Έλληνες «αδερφοί» μας αν ο δικός τους Πρόεδρος έβγαινε στα κανάλια ως άλλη πριμαντόνα (με φόντο ας πούμε το βομβαρδισμένο Πολυτεχνείο) να δακρύζει για τη ψήφο τους. Για να μην αναφέρω καν περιρρέουσες ατμόσφαιρες και πράσινα άλογα.

Θα τον έκραζαν.
Θα τον Έκραζαν.
ΘΑ ΤΟΝ ΕΚΡΑΖΑΝ.

Στο κράξιμο παραδέχομαι οι Έλληνες «αδερφοί» είναι μανούλες.

Και ο Λαζόπουλος θα έκανε πανηγυρική εκπομπή.
Ο δε Ζαχαράτος θα έβρισκε νέα μούσα.

Τι κρίμα που δεν έχουμε τέτοιους στην Κύπρο.

Πλάκα έχει να γράφεις «πύρινα» άρθρα για θέματα που δεν κατέχεις. Και εγώ από την Κύπρο βροντοφωνάζω «Λεφτεριά στο Δυτικό Τιμόρ!!. Ας ορθώσουν οι περήφανοι Τιμοριανοί το ανάστημα τους και να βροντοφωνάξουν ΟΧΙ στα σχέδια των ξένων όπως αυτοί καλύτερα ξέρουν.»

Αχχχ… πανεύκολο! Και δωρεάν!

Με την ευκαιρία της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου

Πούλλε μου πολυαγαπημένε,

Τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου την αγνοούσα μέχρι που πήγα στο γυμνάσιο και ανακάλυψα ότι είναι μια μέρα που αν δεν λάβεις έστω και μια κόκκινη καρτούλα με καρδίες, ή ένα λουλούδι ή ένα χνουδωτό κατιτίς είσαι μια αποτυχία και μισή και ο περίγελος της τάξης. Φαντάζεσαι λοιπόν το άγχος μου κάθε χρόνο να λάβω και εγώ κάτι για να νιώσω κοινωνική καταξίωση. Μια χρονιά δε που έπαιξε καλή φάση και έλαβα μια κάρτα μισό μέτρο (σε εμβαδόν) έγινα μεν ρεζίλι αλλά τουλάχιστον έγινα ρεζίλι για όλους τους σωστούς λόγους.

Τώρα υπάρχεις εσύ στην ζωή μου και δεν χρειάζεται να ξημερώσει η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου για να ανταλλάξουμε δώρα. Έχουμε όλη την ημέρα να το ξεχάσουμε, να το θυμηθούμε αργότερα, να αγχωθούμε και τέλος να πάρουμε κάτι τελευταία στιγμή, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Εννοείται ότι η γιορτή αυτή είναι ένα καταναλωτικό τρικ και μπλα μπλα μια ξενόφερτη συνήθεια και μπλα μπλα δεν χρειαζόμαστε αυτή τη γιορτή για να εκφράσουμε την αγάπη μας μπλα μπλα αλλά τόλμα να μην την θυμηθείς και σε κανονίζω αγάπη μου.

Θα ήταν μια καλή ιδέα να μοιραστούμε ένα δείπνο μαζί. Ήδη μοιραζόμαστε ένα σπίτι, ένα δάνειο, μια υποθήκη, κάτι πιστωτικές κάρτες, ένα μωρό και 5 άλμπουμ με φωτογραφίες. Θα μοιραζόμασταν και το αυτοκίνητο αλλά πανικοβάλλεσαι με την ιδέα να οδηγώ το αυτοκίνητο σου οπότε θα βρούμε κάτι άλλο να μοιραστούμε.

Το Cosmopolitan λέει ότι 67% των αντρών φαντασιώνονται να βρουν τη γυναίκα/γκόμενα τους στο σπίτι να τους περιμένει φορώντας ζαρτιέρες. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει για τους άντρες, πάντως αγάπη μου να σε πληροφορήσω ότι το 2008 οι μόνες γυναίκες που φορούν ζαρτιέρες στο άσχετο είναι οι φοιτήτριες που δεν είδαν ζαρτιέρα στη ζωή τους και τους προκαλεί δέος και περιέργεια. Μετά το ξεπερνούν και αυτές. Άσε που μετά τη γέννα, οποιοδήποτε άρθρο τιτλοφορείται «Κάνε του κούτσου κούτσου για να σου κάτσει» μου προκαλεί νευρικό γέλιο. Το γέλιο του serial killer, για την ακρίβεια.

Ευτυχώς ουδέποτε περάσαμε kinky φάση να φορούμε ο ένας τα ρούχα του άλλου (σε στυλ «το πουκάμισο το θαλασσί, μια φορούσα εγώ και μια εσύ») άρα δεν κινδυνεύω να έρθω σπίτι και να σε βρω να φοράς ας πούμε το νυχτικό μου ή να αγωνίζεσαι να φορέσεις τα αγαπημένα μου ψηλοτάκουνα.

Θα μπορούσα να καλύψω το πάτωμα του σπιτιού με ροδοπέταλα και να ανάψω αρωματικά κεριά αλλά όπως ξέρεις, η κουκλάρα άρχισε προσφάτως να τραβάει τα πάντα στο πέρασμα της και τα ροδοπέταλα θα καταλήξουν μέσα στο στόμα της, τα δε κεριά μάλλον θα ισοπεδωθούν με κίνδυνο να πάρουμε φωτιά και τι θα εξηγούμε μετά στην ασφαλιστική εταιρεία? «Συγνώμη για το ολοκαύτωμα αλλά θέλαμε να κάνουμε ατμόσφαιρα»?? Θα έχουμε και το επιπλέον άγχος να βρούμε νέο σπίτι να στεγάσουμε τον έρωτα μας.

Τώρα που είπα «έρωτας», νιώθω ότι το κλισέ «ζούμε τον έρωτα μας κάθε μέρα» είναι αληθινό και γράφτηκε για μας (είναι επίσης και η νούμερο 1 δικαιολογία για να αποφύγεις να κάνεις οτιδήποτε). Εγώ ας πούμε ζω τον έρωτα μας καθημερινά όταν πλένω πιάτα, απλώνω ρούχα, σιδερώνω, συγυρίζω, και κουβαλώ τα ψώνια από το supermarket. Διότι ο έρωτας περνά μέσα από το στομάχι. Και μετά μέσα από το πλυντήριο ρούχων και την απλώστρα και το σίδερο όταν έχεις τατσώσει τα ρούχα σου στο δρόμο για το στομάχι.

Πάντως σου εύχομαι ευτυχισμένη μέρα Αγίου Βαλεντίνου, όπως ευτυχισμένη ελπίζω να είναι και η επόμενη μέρα που αν και αμαρκέ, μέρα είναι και αυτή.



ΥΓ: Επιδή «ζούσα τον έρωτα μας» δεν πρόλαβα να μαγειρέψω κάτι για το μεσημέρι, γι’ αυτό φέρε φαί από την ψησταριά.

Κάτι μου θυμίζεις

Η γιαγιά Μαγκάιβερ τελευταία άρχισε να ξεχνά. Δεν είναι ότι δεν μας αναγνωρίζει ή ότι ξαφνικά άρχισε να συζητά με τον παππού Μαγκάιβερ που μας άφησε χρόνους πριν 15 χρόνια. Απλώς ξεχνά μικρολεπτομέρειες. Σου λέει το ίδιο πράγμα 5 φορές. Ξεχνά τι δουλειά ξεκίνησε να κάνει. Ξεχνά τι έφαγε το μεσημέρι. Προχτές ξέχασε που έβαλε τη ζάχαρη και πήγε και αγόρασε άλλη (έχει ένα ερμαράκι της κουζίνας γεμάτο ζάχαρη. Είναι πάντως μυστήριο ότι πάντοτε ξεχνά αν αγόρασε ζάχαρη. Με κανένα άλλο υλικό δεν το παθαίνει αυτό.)

Σε γενικές γραμμές, είναι λίγο ντεφορμέ.

Η γιαγιά Μαγκάιβερ βέβαια δεν θα παρακαθίσει εξετάσεις πανεπιστημίου, ούτε χρειάζεται να θυμάται τις πρωτεύουσες της Ευρώπης και τις ψηλότερες οροσειρές του κόσμου, αλλά καλού κακού είπαμε να συμβουλευτούμε γιατρό. Ο παθολόγος της μας πρότεινε να πάμε να δούμε νευρολόγο, που είναι υποτίθεται πιο «ειδικός» στα θέματα μνήμης.

Η γιαγιά Μαγκάιβερ ήταν αρνητική.

«Ορίστε! Γέρασα και άλλο που δεν θέλετε να με τραβολογάτε στους γιατρούς. Εγώ ΔΕΝ πάω σε γιατρό για τους τρελούς.»
«Και πολύ καλά κάνεις. Δεν θα πάς σε ψυχίατρο αλλά σε νευρολόγο. Υπάρχει διαφορά.»

Το επόμενο στάδιο είναι να αρχίσει να μας κατηγορεί ότι προσπαθούμε να της φάμε την προίκα. Μετά θα πάει να αγοράσει άλλο ένα πακέτο ζάχαρη και όταν της δείξουμε ότι έχει ήδη ένα ερμαράκι γεμάτο μέχρι επάνω, θα μας δικαιολογηθεί ότι θέλει να έχει στοκ σε περίπτωση ανάγκης.

Να έχουμε, ας πούμε, κατοχή και αυτή να βάλει μπρος να ψήσει 17 κέικ και 4 βαζάκια γλυκό του κουταλιού. Για τέτοια ποσότητα ζάχαρης λέμε.

Η γιαγιά Μαγκάιβερ εξακολουθούσε να είναι αρνητική και καχύποπτη.

«Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, μια απλή εξέταση θα σου κάνει ο γιατρός. Το πολύ πολύ να σου δώσει καμιά βιταμίνη να τονωθείς, μην ξεχάσεις κάνα μάτι αναμμένο σαν μαγειρεύεις και έχουμε ιστορίες.»

Τελικά πήγε.

Και ο γιατρός μας είπε ότι είναι μια χαρά, η αφηρημάδα είναι της ηλικίας, και μας έδωσε βιταμίνες να τονωθεί λίγο το μνημονικό της.

Η γιαγιά Μαγκάιβερ ξεθάρρεψε και άρχισε τις πλάκες.

Πάω να την πάρω στο σπίτι της ένα απόγευμα, και καθώς σταματώ έξω από την πόρτα της γυρίζει και με σοβαρό ύφος μου λέει: «Μα που με έφερες? Δεν είναι αυτό το σπίτι μου. Δεν αναγνωρίζω το δρόμο.» Τη βλέπω με έκπληκτο ύφος ένα στάδιο πριν το έμφραγμα (γιαγιά σε χάνω) και αυτή μου λέει: «Χαχα, ένα αστείο έκανα!»

Ή την άλλη φορά που τρώγαμε όλοι μαζί στο τραπέζι και γυρίζει προς τη μαμά Δρακούνα (την κόρη της) και ρωτά με κάθε φυσικότητα «μα ποια είναι η κυρία με τις ανταύγειες στο τραπέζι? Δεν μας συστήσατε», στο οποίο στάθηκε το φαί στη μαμά Δρακούνα (μάνα σε χάνω) και τρέχαμε να της φέρουμε νερό. Η γιαγιά Μαγκάιβερ και πάλι αστειευόταν.

Πήγε να μου κάνει και την πάπια με την κουκλάρα (δικό σου είναι? Που το βρήκες?) αλλά είδε ότι δεν την συμφέρει (άμα δεν αναγνωρίζεις την δισέγγονη σου δεν θα σου την φέρνω να την δεις) και σοβάρεψε.

Ζάχαρη πάντως δεν αγοράζει… μέχρι την επόμενη περίοδο κατοχής.

Little Boxes

Έχω φάει κόλλημα με την αμερικάνικη σειρά “Weeds”. Κάθομαι με τις ώρες στο internet και κατεβάζω βράσην επεισόδια. Είμαι σε μια ημί-μαστούρικη κατάσταση όπως τους πρωταγωνιστές και σκέφτομαι να μετατρέψω την κουζίνα μου σε χώρο εργασίας (βασικά να καθόμαστε όλοι γύρω από το τραπέζι και να κουτσομπολεύουμε περί ανέμων και υδάτων ενώ παράλληλα να κάνουμε κάποιο είδος εργασίας, όπως για παράδειγμα να τυλίγουμε λουκούμια γάμου). Θαύμα απασχόληση. Creative, νόμιμη, και stress free.

Ο Έτερος μουρμουρά ότι με το internet έχουμε αποξενωθεί ως νέο ζευγάρι και ότι η τεχνολογία μπήκε ανάμεσα μας και τα κανάλια επικοινωνίας της ανθρώπινης επαφής έχουν μπλοκαριστεί. Αυτό σημαίνει ότι:

α) Προετοιμάζεται για κυβερνητικές εξετάσεις και δεν μου το έχει πει («η τεχνολογία στη ζωή μας» είναι standard θέμα κυβερνητικών εξετάσεων).

β) Πρέπει να του αγοράσω καινούργιο παιγνίδι του Playstation να ποσκολιέται και αυτός με κάτι και να με αφήσει ήσυχη.

Ελπίζω να ισχύει το δεύτερο διότι αν προετοιμάζεται για κυβερνητικές εξετάσεις, την τεχνολογία στη ζωή μας θα διαδεχθεί η «νεανική παραβατικότητα στις μέρες μας. Αίτια και λύσεις. Discuss», «οι Οικονομικοί Μετανάστες και τι προσθέτουν σε μια κοινωνία», και φυσικά «πως η ευμάρεια μπορεί να προωθήσει τον πολιτισμό».

Καμιά φορά το πρωί λόγω κίνησης περνώ από το English School. Εκεί βλέπω πολλή ευμάρεια και καθόλου πολιτισμό. Για να περάσεις από το English School χωρίς να νιώσεις κόμπλεξ, πρέπει να διαθέτεις αυτοκίνητο αξίας πέραν των 35,000 Ευρώ (£20,000 και βάλε). Υποθέτω όλοι αυτοί είναι και φανατικοί art lovers, διαβάζουν 48 βιβλία το χρόνο και δεν χάνουν συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Κύπρου (αν δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι η Κρατική Ορχήστρα Κύπρου, είσαι φυσιολογικό άτομο, μην ανησυχείς). Πολιτιστικά πράγματα δηλαδή.

Η θεωρία είναι απλή. Όταν δεν πεινάς, σκέφτεσαι περισσότερο. Τι είναι το ένα πράγμα που μπορείς να σκέφτεσαι για ώρες, μέρες, χρόνια, χωρίς να εξαντλείται ως αντικείμενο? (εκτός από το sex). Η τέχνη και ο πολιτισμός! Στρέφεσαι λοιπόν στην τέχνη για να σου αναπληρώσει κιόλας το «κενό» που νιώθεις. Διότι ως γνωστόν, όταν τα έχεις όλα, νιώθεις ένα «κενό» και μια «αποξένωση».

Και όταν τα έχεις όλα, δεν θέλεις να τα χάσεις. Που μας οδηγεί πίσω στην πρωταγωνίστρια του Weeds που μένοντας ξαφνικά χήρα και θέλοντας να διατηρήσει το lifestyle που είχε συνηθίσει, με τη σπιταρώνα στα suburbs, την αυτοκινητάρα και την οικιακή βοηθό, γίνεται έμπορος μαριχουάνας για να βγάλει τα προς το ζην. Όπως λένε και στη σειρά:

A comedy series about dealing in the suburbs.

There’s no business like grow business.

Putting the Herb in Suburb.

Give in to Hemptation.

Τελικά, λες να ετοιμάζομαι εγώ για κυβερνητικές εξετάσεις?

Ούτοπος

Σήμερα έλεγα να μελετήσω το πρόγραμμα του κ. Ούτοπου αλλά διάβασα ότι «θα απαγορεύσει τον γάμο μεταξύ ανδρών και γυναικών, αντιπροτείνοντας ένα καθεστώς ελεύθερου έρωτα.»

Δηλαδή θα βγάλει το trash nation μου στην παρανομία?

Δηλαδή όλα αυτά τα posts που έγραψα για το γάμο θα κηρυχτούν παράνομο literature? (έχει και τα καλά του. Για να κηρυχτείς παράνομος, σημαίνει ότι όλο και κάποια εξυπνάδα θα είπες.)

Και ποιος σου είπε χρυσέ μου ότι δεν ζούμε ήδη σε ένα καθεστώς ελεύθερου έρωτα?

Προτιμώ τον κύριο Κρις και το προεδρικό του συμβούλιο.

ο κύριος Κρις

Συνεχίζω να ενημερώνομαι από το πανόραμα υποψηφίων για Πρόεδροι.

Ο κύριος Κρις Νεοφύτου (έτσι γράφει το όνομα του ο υποψήφιος για Πρόεδρος Χριστόδουλος Νεοφύτου –mental note- τα μεγάλα ονόματα ξεφτιλίζονται) μας υπόσχεται ότι «τίποτα δεν θα υπογράψω που να επηρεάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τη μοίρα της Πατρίδας μας, όπως λύση του Κυπριακού, προτού το εγκρίνεται εσείς ο Κυπριακός λαός. Εσείς θα έχετε το λόγο να πάρετε τη τελική απόφαση.»

Πελλός είναι να υπογράψει λύση?

«Υπόσχομαι να αγωνιστώ να σας φέρω τη ποιο δίκαιη και βιώσιμη λύση. Μετά θα αποφασίσουμε μαζί.»

Ανακάλυψαν οι Κύπριοι το δημοψήφισμα και έπαθαν overdose.

Ο κύριος Κρις είναι πολύ σοβαρός υποψήφιος, με διαφημίσεις στους δρόμους και καταχωρήσεις στις εφημερίδες. Εισηγείται νέα και ριζοσπαστικά πράγματα:

Θέλει να εισαγάγει την έννοια του Προεδρικού Συμβουλίου: «Το προεδρικό συμβούλιο θα είναι ένα νέο σχήμα, που στοχεύει στη κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Τα μέλη που θα απαρτίζουν το προεδρικό συμβούλιο θα έχουν, ρόλο αντιπροέδρων, ή υφυπουργών παρά το προέδρο. Τα έξτρα μάτια, τα έξτρα αυτιά, οι έξτρα εγκέφαλοι του προέδρου. Θα επεξεργάζονται και θα κρίνουν κάθε λέξη στις αποφάσεις του προέδρου, ιδίως στο εθνικό θέμα, για να αποφευχθούν οποιαδήποτε λάθη…»

«…Θα απαρτίζεται από ένα μικρό αριθμό των πέντε με έξη ατόμων. Το κάθε μέλος θα αναλάβει και μία ειδικότητα επιρροής και ευθύνης. Ο κάθε ένας θα αναλάβει μία πτυχή του Εθνικού προβλήματος…»

Θαύμα δεν ακούγεται ως εδώ?

«..Τα άτομα που θα καλέσω να είναι μέλη του προεδρικού συμβουλίου, πρέπει να κατέχουν πολλές ικανότητες, εμπειρίες και γνώσεις. Πρώτιστος όμως πολλές αρετές. Να είναι άνθρωποι που έχουν τη τόλμη να εκφράσουν τη γνώμη τους, ανεξαιρέτως των κομματικών τους, τοποθετήσεων.»

Σωστός! σωστός!

«Πρέπει να είναι άτομα που να έχουν απαλλαγή από κομματικές υποχρεώσεις, με τη έννοια του ότι δεν έχουν κομματική καριέρα. Άτομα που δεν διεκδικούν προεδρικές καρέκλες, είτε σε κόμματα, είτε στη κυβέρνηση. Άτομα, που έχουν αποδείξει, ότι μπορούν να αγωνιστούν για το συμφέρον της πατρίδας, πάνω από τις κομματικές τους τοποθετήσεις. Πάνω από προσωπικές καριέρες και συμφέροντα. Θα μου πείτε πού θα βρούμε τέτοιους ανθρώπους στη Κύπρο? Και όμως, έχουμε πολλούς τέτοιους ανθρώπους , που δεν τους αξιοποιήσαμε, τουλάχιστο για το συμφέρον της πατρίδας.»

Εδώ γίνομαι intrigued..

«Ήδη έχω κάνει τη πρώτη εκλογή μου. Λέγω πρώτη επιλογή (εκλογή είπε αλλά τέσπα), διότι εάν κάποιος έχει πρόβλημα υγείας, θα αποδεχτώ την άρνηση του. Είναι όλοι αξιότιμοι και τηρούν τα κριτήρια που ανάφερα ποιο πάνω. Εάν θέλετε, είναι μερικοί από τους πολιτικούς ήρωες, μέσα από το πολιτικό χώρο της Κύπρου.»

Ευστάθιος Ευσταθίου ( Δικηγόρος)
Αλέξης Γαλανός ( Νυν Δήμαρχος Αμμοχώστου)
Γιαννάκης Μάτσης (Ευρωβουλευτής)
Πάτροκλος Σταύρου ( Νυν Βουλευτής του ΑΚΕΛ)
Αλέκος Μαρκίδης (πρώην Γενικός εισαγγελέας)
Βάσως Λυσσαρίδης ( Επίτιμος Πρόεδρος ΕΔΕΚ )
Λέλλος Δημητριάδης ( τέως Δήμαρχος Λευκωσίας )

….

…. Εδώ μας τα χαλάει ο κύριος Κρις …

…. O Superman δεν έχει θέση στις καρδιές μας? Ο Batman που πολεμά το κακό στην Gotham City? Έστω ο Bono??

Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι για άτομο που πιστεύει ότι «είχαμε ευχή από τη Παναγία, που οι πολιτικοί μας ηγέτες, αναγκάστηκαν από τα Η. Έθνη, να φέρουν το σχέδιο Ανάν στο λαό σε δημοψήφισμα. Εάν η απόφασης είχε ληφθεί με δημοκρατική πλειοψηφία, από τους κομματάρχες, αυτοί θα υπόγραφαν και θα καταστρέφανε τη πατρίδα μας» εύγε του που περιλαμβάνει στο προεδρικό του συμβούλιο τους κ.κ. Αλέκο Μαρκίδη και Λέλλο Δημητριάδη (του ΝΑΙ δεν ήταν αυτοί? Το γνωρίζει ο κύριος Κρις??)

(οι ίδιοι γνωρίζουν ότι θα είναι μέλη του προεδρικού συμβουλίου? Με υποχρεωτική μάλιστα θητεία?)

Η ιστοσελίδα του κυρίου Κρις.

Guiness man

Πλησιάζουν οι εκλογές αλλά δεν νιώθω την παραμικρή όρεξη να ασχοληθώ ή να ενημερωθώ για τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν το θέμα (ποιος είπε τι, κτλ). Ούτε το “debate” να φανταστείς δεν είδα.

Μέχρι χθες, που σε μεσημβρινή εκπομπή του ΡΙΚ, είχε καλεσμένο τον υποψήφιο Πρόεδρο Ανδρέα Ευστρατίου… και έτυχε να δω τα τελευταία 10 λεπτά της εκπομπής…

Ο κ. Ευστρατίου more or less είπε ότι τα νούμερα του ανεβαίνουν, κάθε φορά που βάζει υποψηφιότητα αυξάνει τα ποσοστά του (ποια??) άρα αυτό μας δείχνει ότι ο κόσμος βαρέθηκε τους standard υποψήφιους και στρέφεται σε outsiders (το ότι τους βαρέθηκε είναι αλήθεια, που στρέφεται όμως είναι θέμα προς συζήτηση). Ο κ. Ευστρατίου επίσης είπε ότι ο θείος του ο Αρχιεπίσκοπος (είναι Παφίτης ο άνθρωπος) κατάφερε να αναδειχθεί Αρχιεπίσκοπος με μόνο 8 έδρες άρα έχει καλές πιθανότητες, άσε που του είπε ότι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα αρχίζει από «Ε»…. Ευστρατίου ας πούμε.

Νοουμένου ότι έχουμε το Βυζαντινό σύστημα εκλογών (προσθέτω εγώ)

(αυτό είναι υλικό για τις Πατάτες Αντιναχτές)

Τέλος, δήλωσε ότι σκοπεύει να βάλει Ευρωπαίους εμπειρογνώμονες (γιατί μόνο Ευρωπαίους??) να «βγάλουν το πετρέλαιο που έχει η Κύπρος στην επιφάνεια και έτσι να γίνουμε όλοι οι Κύπριοι πλούσιοι» και είναι ανάξια η Κυβέρνηση που μας δηλώνει τα τελευταία 2 χρόνια ότι βρήκε πετρέλαιο και δεν το βγάζει στην επιφάνεια.

Ο δημοσιογράφος του ΡΙΚ δεν ήξερε αν έπρεπε να γελάσει με το αστείο ή αν ο κ. Ευστρατίου σοβαρομιλούσε. Για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ κατάλαβα. Βρήκα το εκλογικό πρόγραμμα/υποσχέσεις του κ. Ευστρατίου (σε παρένθεση, σχόλια Δρακούνας):

Όλα παιδιά των πολυτέκνων να σπουδάζουν ΔΩΡΕΑΝ (είναι πολύ πιο φτηνό να μοιράζονται προφυλακτικά δωρεάν παρά να προσπαθείς να μορφώσεις τον κόσμο)

Στους πολύτεκνους να παρέχεται δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και δωρεάν επαγγελματική άδεια. (μα μόνο? Να παρέχεται και δωρεάν σπίτι με parking, πισίνα, και καλυμμένη βεράντα, τζάκι, εντοιχισμένη κουζίνα, πρόνοια για θέρμανση, no make that κεντρική θέρμανση, παρκέ στα υπνοδωμάτια, double glazing παράθυρα (για εξοικονόμηση ενέργειας) και σε προνομιακή περιοχή).

Να φύγουν όλα τα ξένα στρατεύματα από την Κύπρο (… και να πάνε στο.. Λίβανο. Μεγάλε, ξέχασες να πεις και ότι τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια).

Δημοψήφισμα για τη λύση του Κυπριακού. (Πήραμε! Πήραμε! Been there, done that! Και άλλο?)

Όλοι οι εκτοπισθέντες να επιστρέψουν στις οικίες τους. (Ε.Τ. go home)

Ανεύρεση όλων των αγνοουμένων (όλοι με μια τσάπα στο χέρι, ξεκινήστε σκάψιμο ΤΩΡΑ!!

Προτεραιότητα στις πολύτεκνες και άπορες οικογένειες για επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών τους. (μα τι κόλλημα αυτό με τους πολύτεκνους?? Αααα, είναι και ο ίδιος πολύτεκνος…. Οκ, now I get it).

Πλήρη βοήθεια στους γεωργούς, στους αμπελουργούς και όσους έχουν πάθει ζημιές από τις τελευταίες θεομηνίες. (παραιτούμαι ΤΩΡΑ και γίνομαι αγρότισσα)

Δωρεάν ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ασθενείς. (όχι μόνο στους πολύτεκνους? Γιατί?)

Δωρεάν καύσιμα και γκάζι στους ανάπηρους. (διότι θα έχουμε αφθονία πετρελαίου και γκαζιού)

Στους πολύτεκνους να μειωθεί η θητεία τους στην Εθνική Φρουρά από 13 μήνες στους 8 μήνες. (όπα, νάτους πάλι τους πολύτεκνους. Βασικά σημειώστε: Οι πολύτεκνοι να γίνουν ελίτ.)

Αυξήσεις του επιδόματος των πολύτεκνων. (βλέπε πουπάνω. He is being repetitive)

Σύνταξη στα 55 και αύξηση στους Συνταξιούχους. (άμα συνταξιοδοτηθούν όλοι στα 55, σίγουρα θα υπάρξει αύξηση στους Συνταξιούχους, δεν το συζητώ. Και μην μου ανησυχείτε ότι θα καταρρεύσει το σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αφού μας είπε ότι θα «βγάλουμε το πετρέλαιο στην επιφάνεια και θα πλουτίσουμε όλοι.» Simple)

Ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα για όλους (εκτός από τους πολύτεκνους που θα παίρνουν τα πάντα δωρεάν και επιπλέον, επαγγελματική αποκατάσταση)

Καταδίωξη για τους εμπόρους ναρκωτικών (τιμωρία σε ισόβια στους παρανομούντες) (η πρώτη παρένθεση είναι δική του.)

Πλήρη υποστήριξη στους κυνηγούς (ακόμα καλύτερα, οι κυνηγοί να «καταδιώξουν» τους εμπόρους ναρκωτικών. Τέλειο έννεν?)

Πλήρη υποστήριξη στην Αστυνομική Δύναμη και όσους υπηρετούν στην Εθνική Φρουρά (αλόπως ο κ. Ευστρατίου έχει γιο στρατιώτη και κουμπάρο αστυνομικό)

Πλήρη υποστήριξη στην Πυροσβεστική Δύναμη Κύπρου (α οκ, έχει και κουμπάρο πυροσβέστη)

Αυξήσεις στους χαμηλά αμειβόμενους (το πετρέλαιο να είναι καλά)

Θα καταπολεμηθεί η παιδική παραβατικότητα (όλα τα παραβατικά παιδάκια θα υιοθετηθούν από την Angelina Jolie)

Και ακολουθεί το banner του:

«Ο άνθρωπος που κατασκεύασε το νυφικό με τη μεγαλύτερη ουρά σπάζοντας το ρεκόρ Γκίνες κάνοντας ακόμα μια φορά γνωστή την Κύπρο παγκόσμια» (Tassos, Christofias & Kasoulides, beat that!)

(αυτό είναι αλήθεια. Όντως μπήκε στο ρεκόρ Γκίνες.)

Λοιπόν, βεβαιώθηκα.

Κύριε, Ευστρατίου, με τόσο χιούμορ που διαθέτετε δεν θα έπρεπε να είσαστε υποψήφιος για Πρόεδρος αλλά blogger! (είναι και δωρεάν –πολύτεκνος ή μη-)