The summer of our lives

Το καυτό καλοκαίρι της νιότης μας συνεχίζεται με αμείωτη ζέστη και υγρασία. Έχουμε αισίως ξεμπερδέψει με τις περισσότερες τραγικές επετείους που έχουμε (του χρόνου πάλι με υγεία). Οι πολιτικοί μας γιόρτασαν τα γεγονότα με δηλώσεις χωρίς περιεχόμενο από εκκλησίες και κοιμητήρια, αποδεικνύοντας ότι μπορείς να είσαι ταυτόχρονα γελοίος ΚΑΙ να κάνεις σάουνα με κουστούμι μέσα στους 40 βαθμούς. 1-2 events έχουν μείνει μέσα στον Αύγουστο αλλά δεν θα μας χαλάσουν τη διάθεση, έχουμε Ολυμπιακούς αγώνες και όπως κάθε 4 χρόνια βλέπω Ολυμπιακή γυμναστική αραχτή στον καναπέ. Η διαφορά φέτος είναι ότι αυτή είναι η πρώτη Ολυμπιάδα που κάνει τσουκαχάρα πάνω στον καναπέ η κουκλάρα αντί εγώ, ενώ η Minnie me κάνει αναπαράσταση της κατάδυσης από βατήρα από το τραπεζάκι του σαλονιού.

Μερικές παραδόσεις δεν πρέπει να τις εγκαταλείπουμε.

Στην τελετή έναρξης παίξαμε το παιγνίδι «σε ποια από όλες αυτές τις χώρες να μεταναστεύσουμε άραγε τώρα που θα ζήσουμε τα πέτρινα χρόνια της κρίσης και ανεργίας?» Δικηγόροι και λογιστές να μην ανησυχούν, υπάρχουν πάντοτε τα BVI (British Virgin Islands) και τα Cayman islands και άλλα tax heaven islands που είναι έτοιμα να δεχτούν εξειδικευμένο προσωπικό στο money laundering. Χώρες υπάρχουν πολλές. Όλο και κάποια θα βρεθεί να φιλοξενήσει το Cypriot Tavern μας.

Η κυπριακή αποστολή απ’ ότι διαβάζω πάει πολύ καλά στους αγώνες. Έχουν σχεδόν όλοι οι αθλητές μας αποκλειστεί από τους προκριματικούς γύρους, καλύπτοντας έτσι τον στόχο τους για γρήγορο ξεμπέρδεμα με τα αγωνίσματα, έτσι ώστε να μπορέσουν να κάνουν και λίγο sightseeing στην Αγγλική πρωτεύουσα πριν επιστρέψουν και μας ανακοινώσουν ότι αποκλείστηκαν μεν και δεν είδαν το τέρμα ούτε με το κιάλι, πλην όμως ήταν μια χρήσιμη εμπειρία για αυτούς και κατέρριψαν το παγκύπριο ρεκόρ του αγωνίσματος τους (πράγμα που κανένας δεν μπορεί να εξακριβώσει διότι κανένας δεν ασχολείται με το τι ακριβώς κάνουν οι Κύπριοι αθλητές). Η είδηση ότι μόλις βγει στο γρασίδι ο Παγδατής αρχίζει να βρέχει, κρίνεται ως αναξιόπιστη και κακόβουλη.

Κακοφωνία σε αυτό το όμορφο σκηνικό αθλητισμού και επιδοτήσεων, αποτελούν οι αθλητές μας στην σκοποβολή, οι οποίοι πέρσι είχαν πολύ καλή χρονιά και μας αγχώνουν ότι μπορεί να κερδίσουν κάνα μετάλλιο, με αποτέλεσμα να γίνει μόδα στην Κύπρο η σκοποβολή και όλοι να τρέχουν στα σκοπευτήρια για προπόνηση και αντί μερικές χιλιάδες παρακμιακούς κυνηγούς με ρούχα παραλλαγής, να έχουμε μερικές χιλιάδες σκοπευτές με πιστόλια και καραμπίνες και δίκαννα και αντιλαμβάνεστε ότι με την ωριμότητα που μας χαρακτηρίζει, θα γίνουμε Far West με τόσα όπλα.

Α πα πα πα πα, καλύτερα να αποκλειστούν και αυτοί και να επιστρέψουν όλοι οι φίλαθλοι στο άλλο αγαπημένο σπορ του καλοκαιριού, που είναι οι μεταγραφές που θα κάνουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες και ποιον ακριβοπληρωμένο αθλητή που δεν μπορούμε να προφέρουμε το όνομα του θα φέρουν με τα λεφτά της κρατικής χορηγίας και της τόμπολας με πλούσια δώρα.

Εγώ θα πάω διακοπές. Ήδη φέτος έχω προπονηθεί στη λιτότητα άρα έχω ένα μικρό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων που ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι το οικονομικό μας θαύμα δεν ήταν τόσο «θαύμα», όσο «δάνειο».

- Πέρσι ήταν η ανακάλυψη ότι η ευθυνοφοβία καλύπτει όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής μας, από την secretary μέχρι τον υπουργό.

- Φέτος ήταν η ανακάλυψη ότι δεν μπορείς να βαφτίζεις για πάντα τα δανεικά «οικονομικό θαύμα».

- Του χρόνου με το καλό εύχομαι να ενώσουμε τις τελείες και να ανακαλύψουμε πως συνδέεται το Κυπριακό με τα πιο πάνω. Μετά «έκπληκτοι» θα ανακαλύψουμε γιατί ΔΕΝ λύνεται τόσα χρόνια.     

Άκρα του τάφου σιωπή...

Δεν είναι εντυπωσιακό που κατηγορείται ο Ντίνος Μιχαηλίδης (άλλως Κατσιαρίστρας) για εμπλοκή στο σκάνδαλο με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, με συγκεκριμένες κατηγορίες που και πως μετέφερε τις μίζες στην Ελλάδα και το ρόλο του στο κύκλωμα που στήθηκε κτλ κτλ και κανένας, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν βγήκε να το σχολιάσει επίσημα στην Κύπρο?

Ούτε πιλέ μου ένα «θα εξεταστούν οι κατηγορίες».

Κανένα κόμμα δεν εξέδωσε ανακοίνωση.

Κανένας πολιτικός σε μνημόσυνο δεν σχολίασε το γεγονός και να μας πει την άποψη του.

Και να μην τον συμπαθείς, ο τύπος υπήρξε Υπουργός Εσωτερικών for fucks sake. Αφήνουν τον πρώην Υπουργό Εσωτερικών να κατηγορείται για τέτοιο πράγμα?

Τίποτε.

Καμία δήλωση.

Σιγή από παντού, as if το γεγονός να μην έγινε.

Δαμέ να κλάσει η Φανού σε κατεχόμενο περβόλι βγαίνουν όλοι να κάνουν δηλώσεις (μόλις το έκανα visualize και γέλασα)

Μισή ανάρτηση να γίνει στο internet για κάτι, γίνεται αμέσως group στο facebook, στο twitter, στο Alcoholic Anonymous και ο Ομήρου κάνει δήλωση ότι πρέπει να καταγγελθεί η Τουρκία σε όλα τα φόρα.  

Μα τίποτε για τον πρώην Υπουργό Εσωτερικών μας?

Ούτε καν μια έρευνα που είναι και της μόδας.

Ούτε καν οι Οικολόγοι να διαμαρτυρηθούν για τις μαύρες πλαστικές σακούλες (του money laundering) ότι δεν ήταν οικολογικές. Εκάμαν τες τουλάχιστον ανακύκλωση?

Ωιμέ και τρισαλί, τι ξεπεσμός.

Και να φανταστείς, κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας συνεργάστηκε σχεδόν με όλες τις αποχρώσεις κομμάτων.

Α οκ, now it figures…

A shitty year

Ήθελα να δω πω είναι να μην γράψεις για 1 μήνα αλλά δεν άντεξα. Ποτζεί ποδά, άτε να γράψουμε κάτι. Αυτή η χρονιά πάντως προσφέρεται για γράψιμο. Υπάρχουν άπειρα θέματα και να φανταστείς κανένα δεν έχει να κάνει με το ultimate θέμα μαστιγώματος (την εισβολή και κατοχή). Τελικά μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τις άπειρες αμπελοφιλοσοφικές συζητήσεις του κατά πόσον η ομοσπονδία είναι καλό ή κακό πράγμα, discuss. Για φαντάσου.

Εγώ όμως φέτος δεν θέλω να γράψω για τίποτε (πάντα ανάποδη. Φακκούν του παπά με τα πρόσφορα ένα πράγμα). Ίσως επειδή δεν εκπλάγηκα τόσο πολύ για το Μαρί και για τις μίζες και τα κανονίσματα και τη μαύρη τρύπα του οικονομικού θαύματος (μα έννεν τελικά που τη σκληρή δουλειά μας που ανέβηκε το βιοτικό μας επίπεδο? Shocking!)

Ξαφνικά αρχίζει σιγά σιγά να αντιλαμβάνεται ο πολύς κόσμος το butterfly effect του να προσλαμβάνεις μαζικά κόσμο στη δημόσια υπηρεσία στα 80s και 90s και να τους παραχωρείς πλούσιους μισθούς και συντάξεις και δικαιώματα, τι αποτέλεσμα θα έχει 30 χρόνια αργότερα όταν όλοι αυτοί αναμένουν να λάβουν τα συνταξιοδοτικά benefits που τους έταξες. Κρεπάρει το σύστημα.

Ξαφνικά αντιλαμβάνεται γιατί αγόραζαν τόσα χρόνια άχρηστο αμυντικό εξοπλισμό και τι σκοπό εξυπηρετούσε (όχι, δεν ήταν για να απελευθερωθεί η Κύπρος από την κατοχή stupid). Έννεν περίεργο ας πούμε που ορισμένα κόμματα όποτε είναι στην κυβέρνηση θέλουν να κοτσιανιάσουν το Υπουργείο Άμυνας? I wonder why… (να βάλουμε και τις μίζες στο ΑΕΠ μας? Θα βελτιώσει την οικονομική εικόνα μας guys).

Ξαφνικά συζητιούνται τα εμπλεκόμενα συμφέροντα μέσα στις τράπεζες και τι ακριβώς κάμνουν τζείνοι ούλλοι τζειμέσα στην Κεντρική (άλλως, το πάνθεον των Θεών μη μου άπτου).

Όλοι οι τομείς του κράτος μας έχουν την αγελάδα τους και τη "γαλεύουν". Άλλους η αγελάδα τους είναι η τράπεζα, άλλους η εισβολή και κατοχή, άλλους η πολιτική, όλοι με μια αγελάδα στο χέρι, πάνε πολύ μπροστά.

Εγώ φέτος αποφάσισα να απέχω. Anyway, σύμφωνα με το ράδιο αρβύλα που κυκλοφορεί για τα πλαφόν και τα φορολογητέα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία, προφανώς είμαι πάμπλουτη και δεν το ξέρω. Επίσης προφανώς έχω διαπράξει κάποιο έγκλημα (περιμένω να με μαζέψουν από ώρα σε ώρα) που ήθελα και απέκτησα σπίτι και αυτοκίνητο και διακοπές και τηλεόραση από την Κορέα και καναπέ από την Ιταλία.

Κάποιο πολύ σοβαρό έγκλημα πρέπει να έχω διαπράξει, διότι  θέλω να πίνω εξωτερικές μπύρες, να δοκιμάζω περίεργα και εξωτικά φαγητά, να πηγαίνω σε spa και στα κομμωτήρια και στις αποτριχώσεις. Αποτριχωνόταν και η γιαγιά σου μωρή? Τράβα να κάνεις κάνα κέντημα για προίκα. Σαν δεν ντρέπεσαι!

Το νέο μάντρα είναι ότι πρέπει να ζω με όσα βγάζω.

Άρα:

Καιρός να επιστρέψουμε πίσω στη μαγευτική οικονομία (και οικονομική κατάσταση) του 1800. Όπου δεν είχε δανεικά (εκτός από τοκογλύφους). Όπου (αν είχες της ατυχία να γεννηθείς σε μια φτωχή πλην τίμια οικογένεια) δεν υπήρχε καμία περίπτωση ή δυνατότητα να βγεις από το φαύλο κύκλο της φτώχιας και της υποβάθμισης. Θα ανακαλύψουμε και πάλι τη χαρά να ζούμε όλη η extended οικογένεια μαζί στο ίδιο ετοιμόρροπο σπίτι, τα αδέρφια θα μαλώνουν για την κληρονομιά, θα επανέλθουν στη μόδα τα προικοσύμφωνα, θα πεινούμε άμα κάνει ξηρασία και θα τρώμε άμα δεν είναι ανάδρομος ο Ερμής και ο λαχανόκηπος δεηθεί να παράξει κάτι. Άμα αρρωστούμε θα ανάβουμε κερί στην εκκλησία.

Το νέο επάγγελμα με μέλλον θα είναι να γίνεις καλόγερος (free food, lodging and education). Στη συνέχεια, ως μορφωμένος παπάς θα έχεις όλα τα φόντα να αναμειχθείς με την πολιτική και να ηγηθείς του λαού. Εξάλλου, ο λαός πάντα ήθελε μια «πνευματική» μορφή να τον ηγείται…

Α, περίμενε… αυτό το κάναμε ήδη.

Χαρά η Δρακούνα στον Στρόβολο

Οκ, το ξέρω, ζούμε συνταρακτικές στιγμές και έχω χαθεί. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι της Λαικής ζουν το αναπάντεχο όνειρο να έχουν γίνει ταυτόχρονα τραπεζικοί ΚΑΙ κυβερνητικοί υπάλληλοι μαζί. Μιλάμε ούτε στα πιο wild όνειρα τους δεν το φαντάζονταν. Μεγαλεία, ζουν το όνειρο του καθενός. Μπράβο, μπράβο.

Επίσης παίζει Προεδρία (έχει να παίξει φιλμάκι ΚΟΤ για τους ξένους με λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι τους -και 40 βαθμοί υπό σκιά-, μέχρι και ο Μαλένης θα το βαρεθεί).

Plus, εν τη απουσία ενδιαφέροντων σειρών στην τηλεόραση παρακολουθούμε το σήριαλ "τι μέτρα θα επιβάλει άραγε η Κυβέρνηση για να μας πείσει ότι δεν τα έκανε σκατά". Το παιδί ΕΙΝΑΙ τελικά του Χοζέ αλλά η γιαγιά της διαφήμισης δεν μπορεί να πληρώσει την άλλη, διότι επένδυσε όλο το εφάπαξ της σε ΜΑΕΚ και δεν της καταβάλλονται οι τόκοι.

Εμένα όμως όλα αυτά με αφήνουν παγερά αδιάφορη.

Με αφήνουν λοιπόν παγερά αδιάφορη, διότι, μετά από 4 χρόνια και άπειρες συζητήσεις για τον πιθανό εσωτερικό κόσμο των άνθρωπων που με ώθησαν να γράψω αυτό  έχω επιτέλους λύσει το μυστήριο για το πως, από που και γιατί εμπνεύστηκαν να μετατρέψουν το σπίτι τους σε πάνθεο γύψινων αρχαίων θεών.

Το original είναι πάντοτε μεγαλύτερο, καλύτερο και απείρως πιο παρδαλό.