Wedding vows renewal - εμετός
Στο πανεπιστήμιο είχα μια καλή φίλη, ποτζείνες τις φίλες που για μια
περίοδο γίνεσαι πολύ close and personal λόγω συγκατοίκησης, απουσίας
γκόμενου κτλ. Με αυτή τη φίλη (που είναι Αμερικάνα btw) περάσαμε πολλές ευχάριστες
στιγμές πίνοντας, κουτσομπολεύοντας, παίζοντας μπιρίμπα και κάνοντας άλλες φοιτητικές
δραστηριότητες. Οι δρόμοι μας χώρισαν όταν τελειώσαμε το πανεπιστήμιο και εγώ
επέστρεψα σπίτι μου, ενώ αυτή συνέχισε για την Ισπανία όπου γράφτηκε να κάνει PhD σε
ένα ισπανικό πανεπιστήμιο. Εκεί στην Ισπανία, γνώρισε ένα τύπο μισό Άγγλο, μισό
Ινδό, ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα και αποφάσισαν να παντρευτούν. Παρά το γεγονός
ότι αυτή είναι από την Αμερική και αυτός από Ινδία και Αγγλία, αποφάσισαν να
παντρευτούν στην Ισπανία, στο βλαχοχώρι που γνωρίστηκαν εκεί ψηλά στα Πυρηναία
όρη, μια ώρα δρόμο από τον κοντινότερο πολιτισμό αλλά έχει και γαμώ τα
ηλιοβασιλέματα.
Η Αμερικάνα φίλη κάλεσε στο γάμο της όλο το θίασο των σπουδών, plus το immediate family της. Επειδή ήταν ομολογουμένως μια πολύ εντάξει τύπισσα,
κόψαμε όλοι δρόμο από τις 4 γωνιές της Γης για να γιορτάσουμε το γάμο της στη
μέση του πουθενά της Ισπανίας. Κανονίσαμε περίπλοκες πτήσεις με connections,
accommodation σε μια εποχή που δεν υπήρχε Booking.com και Airbnb, νοικιάσαμε αυτοκίνητο και
είδαμε το Χριστό τίτσηρο μέχρι να οδηγήσουμε στο venue του γάμου (διότι οι δρόμοι της
επαρχιακής Ισπανίας φέρνουν λίγο προς Ελλάδα και ορεινή Πάφο, θέλεις άγιο να σε
προστατεύει).
Ο γάμος ήταν μια πανδαισία χρωμάτων boho-chic και λίγο hippie και
λίγο yoga και λίγο «έχω δει πολλά έργα Bollywood αλλά αυτό βγάζει μάτι».
Όλα αυτά πριν 10 χρόνια.
Το ευτυχισμένο και πολύ ερωτευμένο ζευγάρι μετακόμισε στην Ινδία όπου according to Facebook ζει και βασιλεύει μια χαρά,
έχουν και ένα κοριτσάκι και the hills are alive with the sound of music.
Πριν μερικές μέρες έλαβα πρόσκληση (στο email και στο facebook, μήπως δεν το δω)
να παραβρεθώ στο 10 year anniversary τους που θα είναι ταυτόχρονα
και wedding vow renewal. Το οποίο θα γίνει και πάλι
στην Ισπανία και ναι, ο πολιτισμός ΑΚΟΜΑ δεν έφτασε σε εκείνο το μέρος της Ισπανίας.
Βαρκούμαι αφάνταστα όλα αυτά τα hipster πανηγύρια, ότι και καλά
γιορτάζουμε ΞΑΝΑ το γάμο μας, διότι πέρασαν 10 χρόνια αλλά δεν έχουμε αλλάξει
γνώμη, θα το κάναμε ξανά, in fact ελάτε όλοι στο reunion του
γάμου μας διότι θέλουμε να σας τρίψουμε στη μούρη πόσο cool και in love συνεχίζουμε
να είμαστε. Για να βεβαιωθώ ότι δεν σκέφτομαι μόνο εγώ με αυτό τον τρόπο,
ρώτησα και άλλους παλιούς φίλους αν θα πάνε στο reunion. Έλαβα παρόμοιες απαντήσεις,
10 χρόνια αργότερα και με 2-3 παιδιά ο καθένας, που να τρέχουμε πάλι για ένα party?
Όλοι θέλουν να τους πουν «οκ παιδιά, πολύ χαιρόμαστε για σας αλλά τι φταίμε
εμείς που αποφασίσατε να συνδυάσετε διακοπές στην Ευρώπη ΚΑΙ wedding vows renewal (διότι προφανώς τα οικονομικά σας πάνε τέλεια και έχετε λεφτά για πετάξημο) ΚΑΙ μας θέλετε όλους εμάς
για γλάστρες to legitimise την ευτυχία σας;» Και στην τελική, θέλεις wedding vows renewal για να συνεχίσεις να ξυπνάς δίπλα από το ίδιο άτομο κάθε μέρα;
Και ξέρεις τι. Αν είσαι απόλυτα ειλικρινής θα σε πουν κυνική και
κακιασμένη και ποια είσαι εσύ να χαλάσεις το ambiance του 10ου reunion.
Γ@@ω τους hipsters μου μέσα, τουλάχιστον τώρα έχει Booking.com.