Trash nation: The pre wedding - cinematography age

“A creative man is motivated by the desire to achieve, not by the desire to beat others.”

Ayn Rand

(δεν έχω ιδέα ποιος/α είναι. Έκαμα google motivational quotes. Μου μυρίζει σαν άλλος Κουέλλος και αυτό δεν είναι καλό.)

Αλλά πίσω στο θέμα μας.

Η τεχνολογία σταματά? Οι άνθρωποι σταματούν να εξελίσσονται και να ανακαλύπτουν νέους ευφάνταστους τρόπους να θυμούνται το γάμο τους? (διότι ο κόσμος συνεχίζει να παντρεύεται left, right and center), άσε που εσύ είσαι ήδη στην ηλικία «να σου πω τα top 5 καλύτερα διαζύγια που άκουσα? Complete με μάχες για επιμέλεια τέκνων και διαμοιρασμό περιουσιακών στοιχείων». Και δεν είναι πια αρκετό ένα set με φωτογραφίες σε απόκρημνα σημεία της χώρας μας, δεν είναι αρκετό ένα video με σωστό φωτισμό και slow motion στα σημαντικά σημεία (τζιαμέ που σε ζώνει η μάνα σου τη ζώνη ας πούμε στο «ώρα καλή, ώρα χρουσήηηη»). Δεν είναι αρκετά τα vintage αυτοκίνητα στολισμένα σαν λεωφορείο στη Μπαγκλαντές. Δηλαδή, όλα τα πιο πάνω πρέπει φυσικά να τηρούνται ευλαβικά διότι έχουν πλέον μπει στην παράδοση μας, αλλά πέρα από τα εφέ, χρειάζεσαι και το cinematography video. Διότι δεν είναι αρκετό να θυμάσαι το γάμο σου όπως έγινε μέσα στην εκκλησία. Πρέπει να θυμάσαι και πόσα πεζούνια κούρνιασαν στο καμπαναριό πουπάνω σου, καθώς επίσης ποια γειτόνισσα άπλωσε ρούχα στην ταράτσα της, τη μέρα του γάμου σου. Όλα αυτά, πάντοτε υπό τον ήχο soul μουσικής (ειλικρινά, δεν ήξερα ότι η soul στην Κύπρο είναι τόσο διαδεδομένη).

Την πρώτη φορά που είδα cinematography wedding video (κυπριακό) ήταν ο πασίγνωστος πλέον γάμος του Δίπλαρου. Μου έστειλαν το link και αρχικά νόμισα ότι ήταν η νέα σειρά του Mega, αλλά χωρίς Έλληνες ηθοποιούς. Μετά το παρατήρησα καλύτερα και αντιλήφθηκα διάφορα πράγματα:

-          H ξεραΐλα της Κύπρου είναι πολύ πιο έντονη from above.

-          Η αποκάλυψη ότι οι Κύπριοι άντρες τρώνε καθημερινά για πρόγευμα αυγά τηγανητά, φλαούνα ΚΑΙ γάλα με τριαντάφυλλο, εξηγεί γιατί έχει καταρρεύσει το σύστημα υγείας μας (που να κάνει keep up με τόση χοληστερίνη?) και χρειαζόμαστε ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ τη μεταρρύθμιση του ΓΕΣΥ. Και μια καλή ασφάλεια ζωής.

Μετά μου εξήγησαν ότι πρόκειται για pre-wedding και actual wedding video γάμου και αναθεώρησα τη φιλοσοφία μου all together. Στην πορεία είδα και άλλα videos από Γιώργους-Μαρίες, Κυριάκους-Σοφίες, Άντρους- Μαρίνες κτλ.

Την εποχή του pre wedding video δεν είναι αρκετό να δεις το video του γάμου. Πρέπει να δεις και το video πως γνωρίστηκαν οι δύο νέοι (σε κούντησα στο δρόμο και μετά σε έκανα stalking, σε είδα στο καφέ, σαν ιστορία long lost love σε στυλ «Πάμε πακέτο», ενώ τσάππιζα τις ντομάτες μου κ.α.).

Και στο background να παίζει ένα mainstream slow τραγούδι.

 

(υπάρχουν βέβαια και αυτοί) που συνδύασαν ωραιότατα τη "Μηλιά" με το "Angel". 

 

(και αυτοί) που πάντα ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν σε φιλμάκι τραγουδιού. 

Την εποχή του cinematography video δεν βλέπεις απλώς το γαμπρό να κυνηγά τη νύφη στα Καληδόνια, όχι. Τον βλέπεις να την κυνηγά σε slow motion, ενώ κάνεις και close up τα νερά του καταρράκτη που αναπηδούν, caught on high definition camera για να κάνει capture τη στιγμή που οι στάλες του νερού σχηματίζουν παράξενα σχήματα.

Και στο background να παίζει ένα mainstream slow τραγούδι.

Την εποχή του cinematography video δεν βλέπεις απλώς το ντύσιμο του γαμπρού και της νύφης στο πατρικό τους. Βλέπεις aerial λήψεις της γειτονιάς (με όλες τις concrete ατέλειες της), close up στα χανάπια της μάνας σου (μη γελάς - τα κάνει να φαίνονται όπως το χαμένο δισκοπότηρο στο Indiana Jones and the last crusade) και πάλι όλα σε βασανιστικό slow motion (από το παππού που χαμογελά αμήχανα, μέχρι την αδερφή της νύφης που σκουπίζει ένα δάκρυ από το μάγουλο της  -διότι το έργο είναι συγκινητικό-).

Και στο background να παίζει ένα mainstream slow τραγούδι.

Την εποχή του cinematography video πρέπει οπωσδήποτε να δεις το γαμπρό να κάνει κάποιου είδους special effect, όπως π.χ. να κάνει κάμψεις, να οδηγεί μοτοσυκλέτα στον ένα τροχό, να παίρνει φόρα και να πηδά πάνω από τη νύφη (!!), να τον σηκώνει στον αέρα ένα μπαλόνι, να τραβά τη νύφη να βγει από ένα τηλεφωνικό θάλαμο της CYTA (αυτός ο γάμος περιέχει τοποθέτηση προϊόντος).   

Και στο background να παίζει ένα mainstream slow τραγούδι.

Την εποχή του cinematography video πρέπει να δεις άπειρα close up με το φρύδι του γαμπρού, το νύχι της νύφης, το πηγούνι του (αξύριστου) γαμπρού, το δακτύλι της νύφης που ξεπροβάλει από το πέδιλο, το χέρι του γαμπρού που πιάνει το χέρι της νύφης, το φιλί στο στόμα, το φιλί στο λαιμό, το φιλί στο αυτί, το φιλί στο πόδι, το λάγνο βλέμμα της νύφης, το μυστήριο βλέμμα του γαμπρού.

Και στο background να παίζει ένα mainstream slow τραγούδι.

Two steps forward, three steps back

Αντιγράφω από το INBusiness:

«Εδώ και μερικές εβδομάδες έχουν αποσυρθεί από τα περίπτερα τα γνωστά παυσίπονα Panadol του κολοσσού της GlaxoSmithKline, τα οποία εισάγονται και διανέμονται από τον όμιλο C.A. Papapaellinas, μέσω της εταιρείας Pharmacy Line. Ο λόγος της απόσυρσης αποδίδεται στο «αντίπαλο δέος» του Panadol, δηλαδή το Nurofen το οποίο φτάνει στην Κύπρο από την εταιρεία MSJ (Ιακωβίδης).

Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι ο όμιλος Ιακωβίδης ζήτησε σχετική άδεια για την τοποθέτηση των Nurofen σε περίπτερα και υπεραγορές όπως συνέβαινε και με τα Panadol, ωστόσο, ποτέ δεν εξασφάλισε έγκριση.

Η απόρριψη πώλησης των Nurofen σε σημεία λιανικού εμπορίου, επέφεραν αντίδραση και σχετικά αιτήματα προς τις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες από τον όμιλο Ιακωβίδη για απόσυρση και των Panadol από περίπτερα και υπεραγορές.

Έπειτα από πολύμηνες διαδικασίες η θέση του ομίλου Ιακωβίδη ήταν αυτή που επικράτησε, με αποτέλεσμα την απόσυρση από την αγορά μη συνταγογραφούμενων προϊόντων, όπως παιδικές τροφές πέραν των προαναφερθέντων αναλγητικών. Το αρμόδιο τμήμα των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών, το οποίο έχει την εποπτεία της αγοράς, λειτουργεί πλέον με τα νέα δεδομένα αν και έχει δοθεί κάποιος χρόνος μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα από περίπτερα και υπεραγορές.

Πλέον, η εν λόγω αγορά μεταφέρεται στα φαρμακεία, τα οποία μπορούν να πωλούν τα παυσίπονα, παρόλο που δεν χρειάζονται συνταγή γιατρού. Η εν λόγω εξέλιξη έχει προκαλέσει σχετική μουρμούρα στο εμπόριο αφού στελέχη από εμπορικές εταιρείες αναφέρουν ότι ο καταναλωτής δεν εξυπηρετείται άμεσα και φθηνά μέσω υπεραγορών και περιπτέρων, ενώ θεωρούν πως πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων σε σημεία λιανικού εμπορίου.»

Μπορείς να φανταστείς τι πραγματικά έγινε: Ο Ιακωβίδης ζήτησε άδεια να βάλει τα Nurofen στα supermarket, ο Παπαέλληνας έβαλε μέσο να μην πιάσει αυτή την άδεια, ο Ιακωβίδης έστησε πόδι να ισχύσει equal treatment για τα προϊόντα του (μπορεί να εκούρτισε τζιαι τους φαρμακοποιούς, you never know), είμαστε στην ΕΕ άρα δεν είμαστε ανεξέλεγκτοι, άρα δεν μπορούσαν οι φαρμακευτικές υπηρεσίες να βρουν άλλη δικαιολογία να καλύψουν τον Παπέλληνα και τα απέσυραν όλα. Ότι δεν λύνεται, κόβεται. 

Τζιαι τώρα βούρα εσύ να έβρεις ανοικτό φαρμακείο να αγοράσεις το overpriced panadol και τις overpriced παιδικές τροφές (έφαν την τζιαι το γάλα σε σκόνη του βρέφους). Two steps forward, three steps back. Και στη Ζιμπάμπουε της ΕΕ πρέπει να βουράς στα φαρμακεία για τα Panadol (τα οποία ονομάζονται Depon). Υποτίθεται εμείς λαλούμε ότι είμαστε καλύτεροι…

Καλοκαίρι

Έκαμα 1 χρόνο να επιστρέψω στην Κύπρο. Όχι διότι το σχεδίασα, απλά έτυχε. Η υπόλοιπη οικογένεια πηγαινοερχόταν όπως το γιο-γιο καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς (μήπως και χάσουν κάνα επεισόδιο), όσοι ήθελα να δω ήρθαν και με βρήκαν, γενικά δεν έτυχε.

Όταν τελικά επέστρεψα για 2 εβδομάδες διακοπών, ειλικρινά περίμενα να γίνει κάτι (υποδοχή με διπλοκάμπινο στο αεροδρόμιο ίσως? Λίγο δύσκολο, με δεδομένο ότι δεν ξέρω κανένα που να έχει διπλοκάμπινο αλλά υποθέτω θα μπορούσαν να δανειστούν από κάπου αν ήθελαν). Επέστρεψα στο σπίτι, μπήκα στο δωμάτιο, άλλαξα ρούχα (για τις επόμενες 2 εβδομάδες δεν έβαλα κλειστό παπούτσι και ήμουν με ένα κομμένο jeans και τελαντωτή), βγήκα στη βεράντα, έκατσα και:

-          Από την ανοικτή πόρτα της κουζίνας της, άκουσα τη γειτόνισσα στο διπλανό σπίτι να αδειάζει το πλυντήριο των πιάτων της (εκείνος ο χαρακτηριστικός ήχος που τραβάς το καλάθι του πλυντηρίου και είναι γεμάτο με ποτήρια που σούζουνται).

-          2 μοτίφες πέρασαν ταυτόχρονα μπροστά από το σπίτι (και αντιλήφθηκα ότι είχα 1 χρόνο να ακούσω τον εκκωφαντικό θόρυβο του λάθος εξωστ πάνω σε λάθος μοτόρα)

-          Μου μύρισαν κάρβουνα (κάποιος στη γειτονιά ψήνει σουβλάκια)

-          Ο παρέας στο απέναντι σπίτι έφερε τους φίλους του και έκατσαν στη βεράντα να δουν μάππα από την τηλεόραση. Αυτός και η υπόλοιπη γειτονιά.

Η ζωή στην Κύπρο παραμένει γεμάτη με (λάθος) ήχους και μυρωδιές. Με λίγα λόγια, δεν άλλαξε τίποτε.

Tragic.

Η agenda μου για τις διακοπές ήταν πολύ απλή. Να πάω θάλασσα και να φάω  σουβλάκια. Μόνο αυτά. Μπορώ να πω με ικανοποίηση ότι οι στόχοι μου στέφθηκαν με επιτυχία.    

Άρεσε μου που έγινε της μόδας η λύση. Λαλούν κάτι οι «αυθεντίες» της μη λύσης τζιαι αμέσως πετάσσουνται 5 ομάδες επαναπροσέγγισης, 3 pro-λυσης, 15 twitteράδες  ή ξέρω γω τι άλλο, να τους απαντήσουν, να τους βάλουν στη θέση τους, να επιχειρηματολογήσουν, να εξηγήσουν. Το 2004 ήταν μόνος τζιαι γέρημος ο Παπαπέτρου στα κανάλια να προσπαθεί να εξηγήσει τα αυτονόητα τζιαι πολεμούσε μια μάχη χαμένη που σιέρι. Τωρά, κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του ο Σιζόπουλος, εύχεται να έσπαζε σπυράκια. Ελλείψει επιχειρημάτων, ήδη προσέφυγαν στα γνωστά κόλπα τους. «Να μας πουν πόθθεν χρηματίζονται!» (εχέστην η Φανού στο…. Λονδίνο –αν με πιάνεις- αν χρηματίζονται ή αν δεν χρηματίζονται). Πλάσματα που δεν μπορούν να αντιληφθούν την πολιτική χωρίς το χρηματισμό από κάπου, νομίζουν ότι θα αποκαλύψουν το μέγα σκάνδαλο. Τωρά οι «διπλωματικές πηγές» (για τα παναήρκα) λαλούν ότι το όλο θέμα θα κολλήσει στις εγγυήσεις άρα γιούπι, δεν θα γίνει πάλε τίποτε.

Άκoυα τζιαι τις συζητήσεις των καλαμαράδων στο εξωτερικό, για την Ελλάδα τζιαι το Μνημόνιο τους τζιαι πως τους κατηγορούσαν γερμανοτσολιάδες τζιαι νεναίκους τζιαι εφύρνουμουν που τα γέλια. Το «νεναίκος» εγώ έμαθα τι σημαίνει όταν το είπε ο Τάσσος.   

Εμείς είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι. Αν όλα πανε καλά, η agenda του χρόνου για τις διακοπές μπορεί να περιλαμβάνει εκτός από θάλασσα τζιαι σουβλάκια, τζιαι camping στην Καρπασία.