Flower Power
Όχι θα το πω.
Έχω (όπως φαίνεται) απεριόριστη υπομονή. Τελικά. Έκατσα 2 ολόκληρες ώρες με τη ΦΣ να μου μιλήσει για τα λουλούδια του γάμου (της). Δηλαδή, μιλούσαμε 2 ώρες για λουλούδια. Μιλούσαμε 2 ώρες για φύλλα πράσινα και κόκκινα και μπλε και πορτοκαλιά και κίτρινα άνθη. Αν είναι δυνατόν! Πως τα κατάφερα?
Με «λουλούδια του γάμου» εννοούμε:
- Διακόσμηση εκκλησίας - κάπως να κρυφτεί το χρυσοκόκκινο κιτσαριό που επικρατεί μέσα στους ναούς μας. Σταυροί, δικέφαλοι αετοί, ρομφαίες, ψάρια, σκαλιστοί ξύλινοι σκάμνοι (όχι χρώματος βεγκέ), ξέρω γω τι άλλο κρέμεται από το ταβάνι, κρύβεται μια χαρά με 5 μέτρα τούλι και λίγη πρασινάδα.
- Την ανθοδέσμη της νύφης - που δεν έχω ακόμα καταλάβει ποιο σκοπό εξυπηρετεί και ζυγίζει 10 κιλά που πρέπει να κουβαλά η νύφη κατά τη διάρκεια του μυστηρίου… μήπως είναι αλληγορία για τα «βάρη του γάμου»?.
- Το centerpiece των τραπεζιών του δείπνου - εκείνο το πράγμα μέσα στη μέση του τραπεζιού που προσέχετε για 10 λεπτά και μετά αγνοείτε την ύπαρξη του μέχρι να αποφασίσετε να το πάρετε μαζί σας φεύγοντας. Ναι, εκείνο το παρδαλό.
Η ΦΣ έχει διαβάσει 2-3 περιοδικά, μια άλφα άποψη τη διαθέτει, τι σκατά, δεν είναι και δύσκολο να φανταστείς μια ωραία διακόσμηση. Φαντάζεται ρομαντικά γλαστράκια ή ανθοδέσμες στο χρώμα του γάμου, ωραία βάζα που θα προδίδουν χαρακτήρα στην αίθουσα, κεράκια για ατμόσφαιρα, καταπληκτικά. Μου αναλύει τις ιδέες της αλλά έχει παράλληλα κλείσει και ραντεβού με «ανθοπώλη».
Ο «ανθοπώλης» σε εισαγωγικά διότι ο ανθοπώλης δεν ονομάζεται πλέον ανθοπώλης αλλά flower arrangements, flower creations, flower power, και άλλα ακαταλαβίστικα από το λατινικό αλφάβητο. Αντί ας πούμε να πεις «Ανθοπωλείο η Λεμονιά», γράφεις «Tilia» (lime-tree στα λατινικά) και αμέσως γίνεσαι πιο μυστήριος και επομένως πιο ακριβός. Ή ονομάζεσαι «Vitis» αντί το κοινό «Αμπέλι» και γίνεσαι αμέσως Vitis creator. Όλοι στις μέρες μας είναι creators. Μόνο ο πραγματικός Creator κάπου έχει πάει διακοπές και αγνοείται η τύχη του.
Η ΦΣ δεν πήγε επειδή είναι ανάξια να κάνει τη διακόσμηση μόνη της αλλά διότι δεν θέλει να χάσει άλλο χρόνο με αυτό το θέμα. Ήδη έχει ένα πάρα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.
«Τι έγινε? Σου έδωσε καμιά ιδέα?»
«Του είπα τον πόνο (sorry, όραμα) μου. Αυτός αρχικά μου έδειξε ένα δειγματολόγιο παλαιότερων δουλειών του, και ακολούθως εμπνεύστηκε κάτι «ειδικά» για μένα».
«Και τι ήταν αυτή η «ειδική» έμπνευση?»
«Ρομαντικά γλαστράκια ή ανθοδέσμες στο χρώμα του γάμου, ωραία βάζα που θα προδίδουν χαρακτήρα στην αίθουσα και κεράκια για ατμόσφαιρα.»
«Κάτι μου θυμίζει αυτό.»
Υποθέτω η ΦΣ (όπως όλες) υποτίμησε τον έτοιμο κατάλογο διότι δεν θέλει να αντιγράψει άλλη νύφη αν και θέλει κάτι απλό και εύκολο και όχι πολύ ακριβό αλλά να ξεχωρίζει και να είναι διαφορετικό και να την χαρακτηρίζει –τώρα πως την «χαρακτηρίζει» η ας πούμε τουλίπα δεν ξέρω- και να κάνει εντύπωση. Απλά πράγματα. Όπως όλες.
«Από τιμές πως πάει?»
«Πιο φτηνό είναι ένα μπάι πας. Ή μια πλαστική για ανόρθωση στήθους. Άραγε αντί να παντρευτώ να κάνω μια πλαστική? Φθηνότερα θα μου έρθει. Έπρεπε να παντρευτώ τότε που πήγα στο Λας Βέγκας, με τον Έλβις για παπά.»
«Και να χάσεις την ευκαιρία να μοιράσεις λουκούμια και φαί σε μια ορδή βαρβάρων καλεσμένων?»
«Σωστά»
«Εξάλλου τότε περνούσες μια πιο spiritual φάση και δεν θα καταδεχόσουν να σε παντρέψει ο Elvis. Θυμάσαι? Έγινες vegetarian (τρομάρα σου που τώρα τσακίζεις σουβλάκια και παιδάκια και οφτό κλέφτικο κάτω από τα πεύκα), έκοψες τους καφέδες και έπινες κάτι νερόβραστα τσάγια φυτικά (που σου προκαλούν ευκοιλιότητα… sorry αποτοξίνωση), έκοψες το πολύ κάπνισμα, έκανες γιόγκα, έπαιζες τουμπερλέκι στα πάρκα (έκανα ότι δεν σε ήξερα, νόμιζα ότι σε περιμάζεψε καμιά αίρεση) και ζούσες (νόμιζες) μια υγιεινή ζωή.»
«Αν παντρευόμουν εκείνη την περίοδο, εννοείται ότι δεν θα έκανα θρησκευτικό γάμο αλλά θα αντάλλαζα home made όρκους αιώνιας αγάπης»
«… που θα έβρισκες έτοιμους γραμμένους σε βιβλίο…» plagiarism never killed anybody…
«… αντί για νυφικό θα φορούσα απλά λινά και αερικά ρούχα καμωμένα με φυτικές ίνες»
«…σαν τρόφιμος ψυχιατρείου»
«…και θα μας έραιναν με λουλούδια οι φίλοι μας»
Τελικό Συμπέρασμα: Τους βάρβαρους καλεσμένους δεν τους γλιτώνεις με κανένα σενάριο.
Έχω (όπως φαίνεται) απεριόριστη υπομονή. Τελικά. Έκατσα 2 ολόκληρες ώρες με τη ΦΣ να μου μιλήσει για τα λουλούδια του γάμου (της). Δηλαδή, μιλούσαμε 2 ώρες για λουλούδια. Μιλούσαμε 2 ώρες για φύλλα πράσινα και κόκκινα και μπλε και πορτοκαλιά και κίτρινα άνθη. Αν είναι δυνατόν! Πως τα κατάφερα?
Με «λουλούδια του γάμου» εννοούμε:
- Διακόσμηση εκκλησίας - κάπως να κρυφτεί το χρυσοκόκκινο κιτσαριό που επικρατεί μέσα στους ναούς μας. Σταυροί, δικέφαλοι αετοί, ρομφαίες, ψάρια, σκαλιστοί ξύλινοι σκάμνοι (όχι χρώματος βεγκέ), ξέρω γω τι άλλο κρέμεται από το ταβάνι, κρύβεται μια χαρά με 5 μέτρα τούλι και λίγη πρασινάδα.
- Την ανθοδέσμη της νύφης - που δεν έχω ακόμα καταλάβει ποιο σκοπό εξυπηρετεί και ζυγίζει 10 κιλά που πρέπει να κουβαλά η νύφη κατά τη διάρκεια του μυστηρίου… μήπως είναι αλληγορία για τα «βάρη του γάμου»?.
- Το centerpiece των τραπεζιών του δείπνου - εκείνο το πράγμα μέσα στη μέση του τραπεζιού που προσέχετε για 10 λεπτά και μετά αγνοείτε την ύπαρξη του μέχρι να αποφασίσετε να το πάρετε μαζί σας φεύγοντας. Ναι, εκείνο το παρδαλό.
Η ΦΣ έχει διαβάσει 2-3 περιοδικά, μια άλφα άποψη τη διαθέτει, τι σκατά, δεν είναι και δύσκολο να φανταστείς μια ωραία διακόσμηση. Φαντάζεται ρομαντικά γλαστράκια ή ανθοδέσμες στο χρώμα του γάμου, ωραία βάζα που θα προδίδουν χαρακτήρα στην αίθουσα, κεράκια για ατμόσφαιρα, καταπληκτικά. Μου αναλύει τις ιδέες της αλλά έχει παράλληλα κλείσει και ραντεβού με «ανθοπώλη».
Ο «ανθοπώλης» σε εισαγωγικά διότι ο ανθοπώλης δεν ονομάζεται πλέον ανθοπώλης αλλά flower arrangements, flower creations, flower power, και άλλα ακαταλαβίστικα από το λατινικό αλφάβητο. Αντί ας πούμε να πεις «Ανθοπωλείο η Λεμονιά», γράφεις «Tilia» (lime-tree στα λατινικά) και αμέσως γίνεσαι πιο μυστήριος και επομένως πιο ακριβός. Ή ονομάζεσαι «Vitis» αντί το κοινό «Αμπέλι» και γίνεσαι αμέσως Vitis creator. Όλοι στις μέρες μας είναι creators. Μόνο ο πραγματικός Creator κάπου έχει πάει διακοπές και αγνοείται η τύχη του.
Η ΦΣ δεν πήγε επειδή είναι ανάξια να κάνει τη διακόσμηση μόνη της αλλά διότι δεν θέλει να χάσει άλλο χρόνο με αυτό το θέμα. Ήδη έχει ένα πάρα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.
«Τι έγινε? Σου έδωσε καμιά ιδέα?»
«Του είπα τον πόνο (sorry, όραμα) μου. Αυτός αρχικά μου έδειξε ένα δειγματολόγιο παλαιότερων δουλειών του, και ακολούθως εμπνεύστηκε κάτι «ειδικά» για μένα».
«Και τι ήταν αυτή η «ειδική» έμπνευση?»
«Ρομαντικά γλαστράκια ή ανθοδέσμες στο χρώμα του γάμου, ωραία βάζα που θα προδίδουν χαρακτήρα στην αίθουσα και κεράκια για ατμόσφαιρα.»
«Κάτι μου θυμίζει αυτό.»
Υποθέτω η ΦΣ (όπως όλες) υποτίμησε τον έτοιμο κατάλογο διότι δεν θέλει να αντιγράψει άλλη νύφη αν και θέλει κάτι απλό και εύκολο και όχι πολύ ακριβό αλλά να ξεχωρίζει και να είναι διαφορετικό και να την χαρακτηρίζει –τώρα πως την «χαρακτηρίζει» η ας πούμε τουλίπα δεν ξέρω- και να κάνει εντύπωση. Απλά πράγματα. Όπως όλες.
«Από τιμές πως πάει?»
«Πιο φτηνό είναι ένα μπάι πας. Ή μια πλαστική για ανόρθωση στήθους. Άραγε αντί να παντρευτώ να κάνω μια πλαστική? Φθηνότερα θα μου έρθει. Έπρεπε να παντρευτώ τότε που πήγα στο Λας Βέγκας, με τον Έλβις για παπά.»
«Και να χάσεις την ευκαιρία να μοιράσεις λουκούμια και φαί σε μια ορδή βαρβάρων καλεσμένων?»
«Σωστά»
«Εξάλλου τότε περνούσες μια πιο spiritual φάση και δεν θα καταδεχόσουν να σε παντρέψει ο Elvis. Θυμάσαι? Έγινες vegetarian (τρομάρα σου που τώρα τσακίζεις σουβλάκια και παιδάκια και οφτό κλέφτικο κάτω από τα πεύκα), έκοψες τους καφέδες και έπινες κάτι νερόβραστα τσάγια φυτικά (που σου προκαλούν ευκοιλιότητα… sorry αποτοξίνωση), έκοψες το πολύ κάπνισμα, έκανες γιόγκα, έπαιζες τουμπερλέκι στα πάρκα (έκανα ότι δεν σε ήξερα, νόμιζα ότι σε περιμάζεψε καμιά αίρεση) και ζούσες (νόμιζες) μια υγιεινή ζωή.»
«Αν παντρευόμουν εκείνη την περίοδο, εννοείται ότι δεν θα έκανα θρησκευτικό γάμο αλλά θα αντάλλαζα home made όρκους αιώνιας αγάπης»
«… που θα έβρισκες έτοιμους γραμμένους σε βιβλίο…» plagiarism never killed anybody…
«… αντί για νυφικό θα φορούσα απλά λινά και αερικά ρούχα καμωμένα με φυτικές ίνες»
«…σαν τρόφιμος ψυχιατρείου»
«…και θα μας έραιναν με λουλούδια οι φίλοι μας»
Τελικό Συμπέρασμα: Τους βάρβαρους καλεσμένους δεν τους γλιτώνεις με κανένα σενάριο.
posted by drakouna @ 10:36 am
3 comments
3 Comments:
Φτου σου που γελάς με τα προβλήματα της φίλης σου!
Χαχαχαχχααχ έλιωσα με το -απόλυτα σωστό και απόσταγμα σοφίας -συμπέρασμα και έχω δύο ερωτήσεις χρωματικές:
Τι χρώμα είναι το "βεγκέ" και το του "γάμου";;;;
Ευχαριστώ, και καλώς σε βρήκα (τα highlights σου μου κράτησαν δύο πολύ γελαστές ώρες χτες, thanx!)
Το βεγκέ είναι το πολύ σκούρο καφέ. Το "χρώμα του γάμου" είναι το χρώμα που θα αποφασίσει η νύφη ότι την εκφράζει απεριόριστα και ακολούθως θα το στολίσει όπου είναι δυνατό: στα λουλούδια, στη γραβάτα του γαμπρού, στο προσκλητήριο, στο δωράκι, παντού!
Post a Comment
<< Home