Let the games begin

Η μοναδική αντίσταση που έχουμε σε αυτό τον κόσμο τον άδικο, το μάταιο, τον σχιζοφρενικό, είναι η κοσμάρα μας και ότι την περιβάλλει. Όταν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα σε πνίγουν και νιώθεις ότι είσαι ένας άνθρωπος μεταξύ ΟΥΦΟ, η μόνη διέξοδος είναι να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και την παρέα σου λες και είσαστε μόνοι πάνω σε αυτή τη Γη (διατίθεται και σε χρώμα φούξια).

Καιρός λοιπόν να ασχοληθούμε με τα δικά μας.

Η ΦΣ παντρεύεται!

Μετά από περιπλανήσεις σε 3 ηπείρους, διαλογισμό στο μακρινό Νεπάλ (δεν πήγε, αλλά πλάκα θα είχε αν πήγαινε), γιόγκα στο εξωτικό Λονδίνο, αντάρτικο στη Νικαράγουα, surfing στον Πρωταρά, πτυχία και περγαμηνές, η ΦΣ κρέμασε τα γάντια της, πέταξε το διαβατήριο, έσπασε το ναργιλέ (λέμε τώρα) βρήκε τον Κύπριο της ζωής της και αποφάσισε να ντυθεί νυφούλα.

Δρακούνα: Και τώρα δηλαδή τι θα λέμε μεταξύ μας? Αν πέτυχε η μπεσιαμέλ?
ΦΣ: Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα θα κλαίμε.

Καλά ξεκινήσαμε. Μέσα στην αισιοδοξία.

Να σας θυμίσω ότι η ΦΣ είναι η γυναίκα θρύλος που ξεκίνησε να παρευρεθεί σε ένα γάμο στην Αθήνα και χάθηκε για 20 μέρες ακολουθώντας ένα Έλληνα στην Κρήτη. Ακολούθως ξεκίνησε να πάει για δουλειά στο Μαρόκο αλλά της άρεσε η Ρώμη και τηλεφώνησε μέσα στην αναισθησία στο γραφείο για να τους πληροφορήσει ότι έχει δήθεν απεργία και αναγκαστικά θα μείνει εκεί που κάθεται (στη Ρώμη). Δεν την απέλυσαν. Η ΦΣ είναι επείσης εκείνη που στο 9/11 εργαζόταν στη Νέα Υόρκη, 2 στενά πιο κάτω από του Δίδυμους Πύργους και μας κοψοχώλιασε μέχρι να μάθουμε ότι ήταν καλά (ήταν καλά, δεν ήταν καν στη Νέα Υόρκη εκείνη τη μέρα, ήταν στο Μαϊάμι για διακοπές η αναίσθητη).

Η ΦΣ τα έχει κάνει όλα και συμφέρει.

Τι πας να κάνεις και παντρεύεσαι κορίτσι μου? Δεν έμαθες από μένα? ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΟ BLOG ΜΟΥ???

Όχι μόνο αποφάσισε να παντρευτεί αλλά αποφάσισε να κάνει και ένα είδος do it yourself γάμου. Θα τα κάνει όλα (λουλούδια, προσκλητήρια, νυφικό, μουσική κτλ) μόνη της. Μόνο το μυστήριο νομίζω δέχτηκε να το κάνει ένας παπάς. Αν και δεν θα κώλωνε να το κάνει και αυτό η ίδια. Σαν χίπης. Μάλιστα σκέφτηκε να κάνει το γάμο open air σε ένα αγρό. Μου περιγράφει το όραμα της.

«Θα είμαστε ανάμεσα στα δέντρα. Τα δέντρα θα είναι ανθισμένα…»
«Να σου θυμίσω ότι την εποχή που παντρεύεσαι η φύση είναι νεκρή»
«Άσχετο! Τα δέντρα θα είναι ανθισμένα και θα μοσχοβολούν…»
«Αλλεργίες..»
«Σκάσε ηλίθια… θα μαζευτούμε κατά το απογευματάκι, την ώρα που θα δύει ο ήλιος και τα πουλιά θα ετοιμάζονται να κοιμηθούν και θα χαλούν τον κόσμο με τα τιτιβίσματα τους. Θα ανάψουν φαναράκια και κεριά που θα δώσουν μια ρομαντική ατμόσφαιρα στο χώρο. Θα πιούμε μερικά ποτάκια ανάμεσα στα δέντρα και μετά θα προχωρήσουμε στο κυρίως δείπνο και τη διασκέδαση. Να σημειώσω ότι μερικά από τα δέντρα θα είναι ελιές που είναι δέντρο ιερό και ευλογημένο.»
«Ναι, αν πιστεύεις στο δωδεκάθεο. Το «ευλογημένο» εμένα άλλο μου θυμίζει αλλά άστο καλύτερα.»
«Η ελιά είναι ιερή αποφάσισα και παρακαλώ μην διαφωνείς.»
«Όλα αυτά μέσα στον αγρό?»
«Ναι! Θα είναι ένα όνειρο!!»
«Ο αγρός αυτός μήπως διαθέτει παροχή ηλεκτρισμού, παρκινγκ, πάτωμα, οροφή μήπως και βρέξει, τουαλέτες και άλλα σχετικά?»
«…Όχι»

Άρα θα μας κουβαλήσει στη μέση του πουθενά με τα καλά μας, θα γεμίσουν χώματα τα παπούτσια μας από το «ρομαντικό» χώμα του αγρού, ενδεχομένως να βραχούμε και να παγώσουμε, για να μην αναφέρω και τις τεχνικές δυσκολίες του να μεταφέρεις catering, ηλεκτρισμό και άλλα χρειώδη στη μέση του πουθενά.

«Τέλεια θα είναι! Είμαι πολύ ενθουσιασμένη για σένα!!»

Δεν διαβάζει το blog μου. Ψέματα μου έλεγε τόσο καιρό η απαράδεκτη. Άσε που κάθε 3 μέρες την πιάνει κρίση «τι κάνω, που πάω, ποια είμαι, γιατί παντρεύομαι?» Εδώ δεν μπορώ να βοηθήσω. Ο γάμος είναι enter at your own risk. Δεν παίρνω κανένα στο λαιμό μου.

Το saga θα συνεχιστεί λίαν συντόμως όταν θα πάμε για πρόβα νυφικού.