Thursday, March 01, 2007

Yassou Eurovision

Τώρα που σε Κύπρο και Ελλάδα αποφασίστηκαν τα τραγούδια που θα μας εκπροσωπήσουν στο διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision, μπορούμε να χαλαρώσουμε και με την άνεση μας να αρχίσουμε το θάψιμο του διαγωνισμού και των συμμετοχών μας όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Μετά το τέλος του διαγωνισμού, έχουμε να προσδοκούμε στο θάψιμο που θα συνεχίσει για την άδικη βαθμολογία που μας χάρισε και πάλι την… 15 θέση και φτου ξάνα από την αρχή προκριματικά. Φυσικά όλοι ξέρουμε ότι η Eurovision είναι ένας ύπουλος και σκοτεινός διαγωνισμός, κάτι σε ΝΑΤΟ στο πιο χαζοχαρούμενο του, όπου τα ξένα συμφέροντα προσπαθούν να καταπιέσουν την καλλιτεχνική μας φλέβα αλλά εμείς απτόητοι πάμε κρυφό σχολειό και επιμένουμε ώσπου να πάρουμε το πολυπόθητο Όσκαρ και να το αφιερώσουμε στον Martin Scorsese, τον φετινό μεγάλο νικητή με τα μεγάλα φρύδια.

Η Ελλάδα τελικά θα πάει με το «Γεια σου Μαρία», και εδώ έχω να καταγγείλω δημόσια ότι αντέγραψαν ένα παλιότερο τραγούδι της Κύπρου, το αλησμόνητο «Άννα, Μαρία, Λένα» του Andy Paul. Ένα τραγούδι σαφώς πιο large από αυτό της Ελλάδας, μια ωδή του 1984 στα 3 πιο συνηθισμένα ονόματα της Κύπρου. Πάντως η αναφορά σε ονόματα είναι παλιά παράδοση και ξεκίνησε το 1976 με τη Μαρίζα Κωχ και το «Παναγία μου, Παναγία μου» (στα αγγλικά «Virgin Mary, Virgin Mary»…. Μια σαφής αναφορά στη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, που παραπέμπει στον ξέγνοιαστο και λουφαδόρο χαρακτήρα των Ελλήνων). Ακολούθησε το 1979 η Ελπίδα με το «Σωκράτη», μετά από πιέσεις του ΕΟΤ για διαφήμιση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος ως …superstar.

Ακολούθως έχουμε την Κύπρο το 1981, στην παρθενική της εμφάνιση με το «Μόνικα». Αυτό το κορίτσι τραγουδήθηκε παντού. Μόνικα είπαν πάνω στο χιονισμένο Τρόοδος. Μόνικα τραγούδησαν, με θέα την Πέτρα του Ρωμιού, Μόνικα φώναξαν μέσα σε speedboat στην καταγάλανη θάλασσα της Λεμεσού (διότι η Αγία Νάπα ακόμα έκανε δειλά δειλά τα βήματα της και δεν την ήξερε ούτε η μάνα της και η Λεμεσός το 1981 είχε καταγάλανη θάλασσα). Αυτή η Μόνικα μας έμεινε αξέχαστη, όπως και η εικόνα της Αλέξιας με μαλλιά πεπέ στα φωνητικά.

Φέτος η Κύπρος θα στείλει ένα τραγούδι εξ ολοκλήρου στα γαλλικά. Το «Comme ci comme ca» με την Ευρυδίκη που σπούδασε στη Γαλλία και ξέρει καλά γαλλικά και μην ανησυχείτε δεν θα μπερδευτεί. Το τραγούδι αυτό είναι η πανηγυρική απόδειξη ότι όλοι στην Κύπρο μιλούμε άπταιστα τα γαλλικά και από τη Φραγκοκρατία και μετά καταπιεζόμαστε να αλλάξουμε. Φέτος, μετά από χρόνια αγώνων και θυσιών επιτέλους μπορούμε να μιλούμε τη μητρική μας γλώσσα ελεύθερα. Είναι μια σαφής παραδοχή ότι η Κύπρος υπήρξε βασίλειο των Σταυροφόρων και λέμε να το προωθήσουμε τουριστικά. Επίσης αποφασίσαμε να παίξουμε με σύστημα και σκεφτήκαμε ότι με γαλλικό τραγούδι θα μας ψηφίσει η Γαλλία, και οι πολυπληθείς χώρες-υπερδυνάμεις Λουξεμβούργο, το μισό Βέλγιο και το ένα τρίτο της Ελβετίας. Με αυτό τον τρόπο θα χτυπήσουμε στη ρίζα του τον Σκανδιναβικό άξονα «ξανθού μαλλιού, γελοίου τραγουδιού» και τον άλλον ανερχόμενο άξονα όλων των χωρών που μέχρι πριν 15 χρόνια ονομάζονταν συνοπτικά ΕΣΣΔ.

Μετά από αυτή τη συμμετοχή η Γαλλία θα γίνει σύμμαχος μας, θα επηρεάσει όλα τα σημαντικά κέντρα αποφάσεων προς όφελος μας και το αεροπορικό εισιτήριο για Παρίσι θα φθηνύνει.

Το δωδεκάρι όμως όπως κάθε χρόνο θα πάει στην Ελλάδα διότι όπως κάθε χρόνο, το τραγούδι της είναι "αντικειμενικά" το καλύτερο και του αξίζει. Sorry για το γαλλικό στίχο που έρχεται σε αντίθεση με το σύνδεσμο αγωνιστών και λοιπών κεντικελέδων, αλλά τόσα χρόνια, μόνο με το δωδεκάρι της Ελλάδας δεν είδαμε χαΐρι άρα επιβάλλεται συμμαχία στρατηγικής συμμαχίας με τους Γάλλους. Μπορεί να φθηνύνει και το φουα γκρα.


ΠΡΟΣΟΧΗ: Το blog βλάπτει σοβαρά την υγεία όλων όσων δεν διαθέτουν χιούμορ.