Γράψε και εσύ ένα βιβλίο ιστορίας, μπορείς!

Τελικά πιστεύω είναι καταπληκτική ιδέα να γράψουμε μόνοι μας το βιβλίο νεότερης ιστορίας. Διότι τα μαθηματικά, η χημεία, η φυσική, η γεωγραφία, είναι ένα περίπου ίδια σε όλες τις χώρες. Ενώ με την ιστορία, κάθε χώρα έχει τη δική της (νομίζει). Και η λογοτεχνία θα μπορούσε κάποιος να πει είναι διαφορετική σε κάθε χώρα αλλά αφού ελληνικά διδασκόμαστε στα σχολεία, άσε την ελληνική λογοτεχνία εκεί που είναι. Φαντάστηκες να πρέπει να ξετρυπώσουμε Κύπριους λογοτέχνες? Υπάρχει τέτοιο πράγμα? Όχι, ο θείος σας από τον Αγρό που τραγουδά τσιαττιστά στους γάμους και λαμβάνει κάθε χρόνο μέρος στους εορτασμούς του Κατακλυσμού στα Λάρνακα, δεν απαγγέλει ποίηση. Ξεπεράστε το.

Αυτό το βιβλίο πιστεύω θα είναι πολύ απλό και σύντομο, διότι απλά και straight forward μας μαθαίνουν τα γεγονότα στο σχολείο. Για παράδειγμα, τα γεγονότα του καλοκαιριού 1974, θα πάρουν μόλις μια παράγραφο να γραφτούν:

Τούρκοι – κακοί
Χούντα (μόνο μία υπάρχει, αυτή της Ελλάδας) – κακή
Πραξικόπημα – τι είναι αυτό? Κάτι έγινε, τι ακριβώς θα σας γελάσουμε, ακούσατε λάθος.
Προδοτικό πραξικόπημα – το γιορτάζουμε στις 15 Ιουλίου με τυμπανοκρουσίες και σειρήνες. Έχει τη θαυματουργή ιδιότητα κάθε χρόνο να μειώνει σε αριθμό τους πραξικοπηματίες και να αυξάνει τους υπερασπιστές της Δημοκρατίας. Γίνε και εσύ υπερασπιστής, μπορείς.
Εισβολή – κακή, ουρανοκατέβατη. Τη γιορτάζουμε στις 20 Ιουλίου με ρεσιτάλ δηλώσεων πολιτικών, σειρήνες και Ξυλούρη να παίζει στο ράδιο.
Αγνοούμενοι: Άτομα που αγνοείται η τύχη τους από το καλοκαίρι του 1974. Αναλόγως κυβέρνησης και υποσχέσεων, αυτοί ήταν 1619, μετά έγιναν 1426, μετά έγιναν 1379, μετά βρήκαν καμιά εκατοστή στο κοιμητήριο Λακατάμιας, μετά βρήκαν άλλους 50 στο κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης, μετά βρήκαν μερικούς και στα κατεχόμενα εδάφη, μετά διέγραψαν και μερικούς λόγω λάθους. Αυτό το κεφάλαιο να αποφεύγεται από το διδακτικό προσωπικό διότι θα χάσουν τα παιδιά τον μπούσουλα τους και άντε μετά να τους εξηγήσεις τι σημαίνει «πολιτική εκμετάλλευση του πόνου των ανθρώπων».

Σύνθημα της νεότερης μας ιστορίας, «Δεν Ξεχνώ» (αυτά που μου συμφέρουν).

Αντίθετα, πιστεύω το κεφάλαιο για τον ένοπλο αγώνα 1955-59 θα είναι μεγάλης έκτασης, με glossy φωτογραφίες και λεπτομερείς αναφορές σε όλες τις πράξεις που έλαβαν χώρα (και πέτυχαν… και ήταν εναντίον των Άγγλων ΜΟΝΟ). Θα υπάρχει λεπτομερής αναφορά για ΟΛΟΥΣ τους εγγεγραμμένους αγωνιστές (sorry παιδιά, η ύλη θα μεγαλώσει), που γεννήθηκαν, που μεγάλωσαν, η δράση τους, τα όνειρα και οι ελπίδες τους. Θα μάθουμε για τον κύριο Κόκο από το χωριό Ευρύχου που έκανε 3 μήνες μέσα στα κρατητήρια αλλά οι Άγγλοι δεν είχαν καταλάβει ότι ήταν στην πραγματικότητα το «Γεράκι της Σολέας» και τον άφησαν να τους φύγει. Θα μάθουμε για την κυρία Ελπίδα από το χωριό Όμοδος, που έκρυβε μέσα στο φούρνο της επαναστατικά φυλλάδια για να δώσει στην εκκλησία κάθε Κυριακή μετά τη λειτουργία. Θα μάθουμε για τα κρατητήρια, τα φυλακισμένα μνήματα, τι χρώμα γυαλιά ηλίου φορούσε ο Γρίβας πάνω στο βουνό για να μην τον εντοπίζουν οι Άγγλοι…. θα ξεσαλώσουμε στις ηρωικές περιγραφές.

Επιδή ενδεχομένως η Εκκλησία θα τσοντάρει κάτι για να τυπωθούν τα βιβλία αυτά, θα υπάρχει και ειδικό αφιέρωμα στο ρόλο της Εκκλησίας στη νεότερη μας ιστορία.

«…Η Εκκλησία ως στοργική μητέρα παρηγορούσε, υποβάσταζε, ενίσχυε και συγκρατούσε το δούλο Κυπριακό Ελληνισμό. Οι ναοί δεν ήταν μόνο κέντρα λατρευτικά, αλλά γίνονταν και σχολεία και εστίες Εθνικού φρονηματισμού και εμψύχωσης...»

(οποιαδήποτε ομοιότητα με τα θρησκευτικά σχολεία των Ταλιμπάν που σκοπό έχουν να φανατίσουν και να προπαγανδίσου, είναι εντελώς συμπτωματική και ατυχής. Η Εκκλησία άλλωστε δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη προπαγάνδα και προσηλυτισμός.)

Θα πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει και ένα κεφάλαιο πάνω στην επαναπροσέγγιση. Διότι όσο και αν προσπαθούμε να τους διαγράψουμε από την ιστορία, υπάρχουν κάτι ιδιότροπα και κακότροπα άτομα που συνεχίζουν να επιμένουν να μιλούν τούρκικα αλλά να θεωρούν για κάποιο μυστήριο λόγο ότι είναι Κύπριοι (μάλλον για να λαμβάνουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά μην το πείτε αυτό στα παιδιά, δεν θα το καταλάβουν). Βέβαια, μετά τα πιο πάνω ηρωικά, πως θα πείσεις το παιδί ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι συμπατριώτες μας? Η απάντηση είναι και πάλι η απλότητα και η συντομία.

Τουρκοκύπριοι: …. Υπάρχουν…. Μπορεί όχι για πολύ….. το βιβλίο συστήνει υπομονή….

Τέλος, στο κεφάλαιο «Μεγάλες Φιγούρες της Νεότερης μας Ιστορίας» τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν μόνο αυτά τα απλά πράγματα:

Ο Μακάριος Ζει
Ο Γρίβας Ζει
Ο Κληρίδης Ζει
Ο Elvis Ζει

… κουφάλα νεκροθάφτη…



Κατά τη διάρκεια της συγγραφής αυτού του post ακουγόταν θαλασσινή μουσική και προσφέρθηκε χυμός. Όλοι έμειναν πανευτυχείς και είναι «έτοιμοι για μπάνιο».