Συζυγικές Συζητήσεις
Χρίστος Δοξαράς – Μάρθα Καραγιάννη - «Γοργόνες και Μάγκες»
Δοξαράς: Μαρίνα! Μαρίνα! Στάσου λίγο. Μη φεύγεις.
Καραγιάννη: Σε παρακαλώ! Μη με παίρνεις εξ οπισθίως, γιατί είμαι μυστηρευομένη.
Δοξαράς: Μήπως εννοείς μνηστηρευομένη?
Καραγιάννη: Τι είναι παιδί μου ο γάμος? Μυστήριο δεν είναι? Άρα είναι ο μυστήρ! Και εγώ είμαι μυστηρευομένη!
Γιώργος Κωνσταντίνου – Μάρω Κοντού – «Η γυνή να φοβήται τον Άνδρα»
Κωνσταντίνου: Αυτό που σου λέω
Κοντού: Αυτό που σου λέω εγώ.
Κωνσταντίνου: Σύνελθε Ελένη.
Κοντού: Σύνελθε εσύ, Αντωνάκη.
Κωνσταντίνου: Πρόσεχε, Ελενίτσα, γιατί εγώ είμαι παλάβρας. Δε λογαριάζω τίποτα. Παίρνω αυτή τη στιγμή το καπελάκι μου και φεύγω.
Κοντού: Άκουσε να δεις Αντωνάκη μου… δέκα χρόνια μ’ έπρηξες «παίρνω το καπελάκι μου» και «παίρνω το καπελάκι μου». Ε, λοιπόν πάρε το καπελάκι σου και ώρα καλή στην πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου.
Κωνσταντίνου: Αααααα, με καπέλωσε. Φεύγωωωω…. Φεύγωωωω
Αλίκη Βουγιουκλάκη – Δημήτρης Παπαμιχαήλ – «Αχ αυτή η γυναίκα μου»
Παπαμιχαήλ: Με συγχωρείς αγάπη μου. Τι είναι αυτό?
Βουγιουκλάκη: Φουστάνι.
Παπαμιχαήλ: Καλά. Μόνο μπλούζα έχει?
Βουγιουκλάκη: Ολόκληρο είναι. Ολόκληρο.
Παπαμιχαήλ: Και η φούστα? Τι έγινε η φούστα?
Βουγιουκλάκη: Νάτη.
Κωνσταντάναρου: Είναι στη μόδα κύριε. Τα μίνια, που λένε.
Παπαμιχαήλ: Βρε, άει παράτα μας και συ.
Δρακούνα- Έτερος – «Όλα είναι το μυαλού και η παντρειά της τύχης»
Έτερος: Στο τελευταίο πάρτι που πήγαμε, δεν μου σέρβιρες φαί με τα χεράκια σου, και αν δεν φιλοτιμούσε η ΦΣ να με σερβίρει ακόμα θα περίμενα….Το’ πιασες?
Δρακούνα: Εγώ αυτό που έπιασα είναι ότι η ΦΣ χαλάει την πιάτσα και πρέπει οπωσδήποτε να της μιλήσω σχετικά.
Δοξαράς: Μαρίνα! Μαρίνα! Στάσου λίγο. Μη φεύγεις.
Καραγιάννη: Σε παρακαλώ! Μη με παίρνεις εξ οπισθίως, γιατί είμαι μυστηρευομένη.
Δοξαράς: Μήπως εννοείς μνηστηρευομένη?
Καραγιάννη: Τι είναι παιδί μου ο γάμος? Μυστήριο δεν είναι? Άρα είναι ο μυστήρ! Και εγώ είμαι μυστηρευομένη!
Γιώργος Κωνσταντίνου – Μάρω Κοντού – «Η γυνή να φοβήται τον Άνδρα»
Κωνσταντίνου: Αυτό που σου λέω
Κοντού: Αυτό που σου λέω εγώ.
Κωνσταντίνου: Σύνελθε Ελένη.
Κοντού: Σύνελθε εσύ, Αντωνάκη.
Κωνσταντίνου: Πρόσεχε, Ελενίτσα, γιατί εγώ είμαι παλάβρας. Δε λογαριάζω τίποτα. Παίρνω αυτή τη στιγμή το καπελάκι μου και φεύγω.
Κοντού: Άκουσε να δεις Αντωνάκη μου… δέκα χρόνια μ’ έπρηξες «παίρνω το καπελάκι μου» και «παίρνω το καπελάκι μου». Ε, λοιπόν πάρε το καπελάκι σου και ώρα καλή στην πρύμνη σου και αγέρα στα πανιά σου.
Κωνσταντίνου: Αααααα, με καπέλωσε. Φεύγωωωω…. Φεύγωωωω
Αλίκη Βουγιουκλάκη – Δημήτρης Παπαμιχαήλ – «Αχ αυτή η γυναίκα μου»
Παπαμιχαήλ: Με συγχωρείς αγάπη μου. Τι είναι αυτό?
Βουγιουκλάκη: Φουστάνι.
Παπαμιχαήλ: Καλά. Μόνο μπλούζα έχει?
Βουγιουκλάκη: Ολόκληρο είναι. Ολόκληρο.
Παπαμιχαήλ: Και η φούστα? Τι έγινε η φούστα?
Βουγιουκλάκη: Νάτη.
Κωνσταντάναρου: Είναι στη μόδα κύριε. Τα μίνια, που λένε.
Παπαμιχαήλ: Βρε, άει παράτα μας και συ.
Δρακούνα- Έτερος – «Όλα είναι το μυαλού και η παντρειά της τύχης»
Έτερος: Στο τελευταίο πάρτι που πήγαμε, δεν μου σέρβιρες φαί με τα χεράκια σου, και αν δεν φιλοτιμούσε η ΦΣ να με σερβίρει ακόμα θα περίμενα….Το’ πιασες?
Δρακούνα: Εγώ αυτό που έπιασα είναι ότι η ΦΣ χαλάει την πιάτσα και πρέπει οπωσδήποτε να της μιλήσω σχετικά.
Έτερος: Αυτό που έπρεπε να πιάσεις, ήταν ότι μια καλή σύζυγος από ευγένεια και χαρά, πάντοτε σερβίρει το σύζυγο της σε κοινωνικές εκδηλώσεις.
Δρακούνα: Γιατί να θέλει κάποιος να κάνει αυτό το πράγμα?.... Ίσως επειδή ο ίδιος είναι κουτσός, στραβός, ανίκανος, και δεν προσανατολίζεται να βρει το μπουφέ? Θεωρώ αγάπη μου ότι δεν πάσχεις από καμία ασθένεια που σου περιορίζει τις κινήσεις του σώματος σου, η δε όραση σου είναι καλύτερη από τη δική μου. Θα μπορούσα βεβαίως στο επόμενο πάρτι, να σε σερβίρω με τον χειρότερο συνδυασμό του μπουφέ (π.χ. πουρέ πατάτας και γιαούρτι) για να μάθεις τι εστί «σερβίρισμα» και να με αφήσεις ήσυχη!
11 Comments:
Χαχα! Πολύ καλό!
Κι' ο Ντύλαν να μου τραγουδά "You 're gonna have to serve somebody..."
Χιχιχιχι!!!
Ταυτίζομαι απόλυτα!
Καλός μου (ξύνεται / βλέπει τηλεόραση / παίζει στο pc): Θα μου φέρεις λίγο νεράαακι; (όλο τσαχπινιά και νάζι)
Εγώ (ξεσκατίζω γατίά / συμμαζεύω το χάος μας): Γιατί, εσύ χεράκια δεν έχεις;
Καλός μου (ντεμέκ επιτακτικό ύφος - πάει το νάζι - και κρυφογελάκι): Γυναίκα! Ποιός είναι ο άντρας;
Εγώ: Έλα μου ντε!
Καλός μου: ... (επιτέλους αποστομώθηκε!)
Καλημέρες!
Και μετά βέβαια κλαίγεστε κι αναρωτιέστε "που πήγαν οι άντρες!"
Στην ΦΣ φυσικά! Που αλλού;
egw pali kopeles ton servirw asystolws ton ''etero''. afenws giati einai panta xaroumenos kai afeterou epeidh exw panta pathma.
mwrooooo!!!(olo tsaxpinia kai nazi) poios 8a vgalei ta skoupidia? to skyli? kai oti allo mporei na ''vgei'' telwspantwn!:)))
apisteuto poso apla mporei na meinei ikanopoihmenos enas antras.ena servirisma ison me pneumatikh galhnh kai ikanopoihmenh ''pe8era''.em tha skasw?
Η απλώς κομένα τα πάρτι με μπουφέ.
Χα χα
Τελικό συμπέρασμα οι άντρες μένουν πάντα ανώριμα μωρά που μας βλέπουν σαν τη «μαμμμά» τους και θέλουν να τους φροντίζουμε.
Πάλι καλά που δε σου ζήτησε να του μασήσεις το φαγητό ή να το κόψεις κομματάκια όπως του έκανε η «μαμμά» του!
oi re drakouna, eparexigises ton etairo.
epidi eixe panta apothimeno i gineka tou na tou mageirevei, alla epidi denthelei stin pragmatikotita na troei to fai sou (apo oti ekatalava oute esi theleis na troeis to fai sou) antikatestise iposinidita to servirisma me to mageirema. apo ta xeria tis ginekoulas tou einai, xeries that's the general idea.
p.s. enas gkrizo prama metaxi pontikou, skiourou kai gatou pou kamnei peripato stin xionismeni avli mou theoreitai nifitsa? sorry gia to ektos thematos, apla molis to ekama observe kai eipa na rotiso
αχ έτερε, γάμο ήθελες....
kala na tou kameis. anti na eshei tin geneka tou sta opa opa eidika tora pou vriskete se endiaferousa eshei mou tziai apetisi na ton taizeis opos to moro. tin saliaritsa mono na men ksiasei!
saliaristra, even
Post a Comment
<< Home