Κάτι άσχετο
Η ζωή στα 60s
«…Τα βήματα του βαριά στο διάδρομο ακούστηκαν μέχρι τη βεράντα όπου άπλωνα τη μπουγάδα. Έσπρωξα πίσω από το αριστερό μου αυτί το δίχτυ που συγκρατούσε τα μπικουτί και φώναξα:
«Τάκηηηη, εσύ είσαι?»
«Μμμμμ» ακούστηκε σαν αγελάδα από το διάδρομο.
Αυτός είναι, σκέφτηκα και τίναξα το σώβρακο που κρατούσα. Το στερέωσα με ένα ξύλινο μανταλάκι και έσκυψα να πιάσω την άδεια κούπα που περιείχε μέχρι πριν από λίγο τα πλυμένα ρούχα. Μπήκα μέσα στην κουζίνα. Ο Τάκης είχε ήδη κάτσει στο τραπέζι και κρυβόταν πίσω από την εφημερίδα.
«Τι θα φάμε?»
«Μουσακά.»
«Πάλι?»
«Τι πάλι? Πριν ένα μήνα φάγαμε για τελευταία φορά. Δεν σου αρέσει?»
Ο Τάκης γύρισε σελίδα και δεν απάντησε. Έβγαλα το ταψί από το φούρνο και το άφησα μπροστά του πάνω στο τραπέζι. Ο Τάκης έκανε στο πλάι την εφημερίδα, έσκυψε, μύρισε τον μουσακά, έκανε μια γκριμάτσα επιδοκιμασίας και άφησε στο πάτωμα την εφημερίδα. Πήρε στα χέρια το πιρούνι.
«Δεν θα πλυθείς πριν να φας?»
«Α ναι, καλά.»
Σηκώθηκε με θόρυβο, σέρνοντας την καρέκλα πάνω στο τσιμέντο. Πήγε μέχρι τον νεροχύτη, έριξε λίγο νερό στα χέρια του, δεν σαπουνίστηκε, και τα στέγνωσε πάνω στο παντελόνι του. Χώρκατος….»
Η ζωή στα 00s
«…Τα βήματα του βαριά στο διάδρομο ακούστηκαν μέχρι τη βεράντα όπου άπλωνα τη μπουγάδα. Έσπρωξα πίσω από το αριστερό μου αυτί τα ισιωμένα μου μαλλιά βαμμένα ανταύγειες και φώναξα:
«Τάκηηηη, εσύ είσαι?»
«Μμμμμ» ακούστηκε σαν αγελάδα από το διάδρομο.
Αυτός είναι, σκέφτηκα και τίναξα το boxer short που κρατούσα. Το στερέωσα με ένα πλαστικό μανταλάκι και έσκυψα να πιάσω την άδεια κούπα που περιείχε μέχρι πριν από λίγο τα πλυμένα ρούχα. Μπήκα μέσα στην κουζίνα. Ο Τάκης είχε ήδη κάτσει στο τραπέζι και κρυβόταν πίσω από την εφημερίδα.
«Τι θα φάμε?»
«Ταϊλανδέζο curry με pineapple και fried rice»
«Πάλι?»
«Τι πάλι? Πριν ένα μήνα φάγαμε για τελευταία φορά. Δεν σου αρέσει?»
Ο Τάκης γύρισε σελίδα και δεν απάντησε. Έβγαλα το wok από το φούρνο και το άφησα μπροστά του πάνω στο τραπέζι. Ο Τάκης έκανε στο πλάι την εφημερίδα, έσκυψε, μύρισε το curry, έκανε μια γκριμάτσα επιδοκιμασίας και άφησε στο πάτωμα την εφημερίδα. Πήρε στα χέρια το πιρούνι.
«Δεν θα πλυθείς πριν να φας?»
«Α ναι, καλά.»
Σηκώθηκε με θόρυβο, σέρνοντας την καρέκλα πάνω στα κεραμικά πλακάκια. Πήγε μέχρι τον νεροχύτη, έριξε λίγο νερό στα χέρια του, δεν σαπουνίστηκε, και τα στέγνωσε πάνω στο παντελόνι του. Χώρκατος….»
«…Τα βήματα του βαριά στο διάδρομο ακούστηκαν μέχρι τη βεράντα όπου άπλωνα τη μπουγάδα. Έσπρωξα πίσω από το αριστερό μου αυτί το δίχτυ που συγκρατούσε τα μπικουτί και φώναξα:
«Τάκηηηη, εσύ είσαι?»
«Μμμμμ» ακούστηκε σαν αγελάδα από το διάδρομο.
Αυτός είναι, σκέφτηκα και τίναξα το σώβρακο που κρατούσα. Το στερέωσα με ένα ξύλινο μανταλάκι και έσκυψα να πιάσω την άδεια κούπα που περιείχε μέχρι πριν από λίγο τα πλυμένα ρούχα. Μπήκα μέσα στην κουζίνα. Ο Τάκης είχε ήδη κάτσει στο τραπέζι και κρυβόταν πίσω από την εφημερίδα.
«Τι θα φάμε?»
«Μουσακά.»
«Πάλι?»
«Τι πάλι? Πριν ένα μήνα φάγαμε για τελευταία φορά. Δεν σου αρέσει?»
Ο Τάκης γύρισε σελίδα και δεν απάντησε. Έβγαλα το ταψί από το φούρνο και το άφησα μπροστά του πάνω στο τραπέζι. Ο Τάκης έκανε στο πλάι την εφημερίδα, έσκυψε, μύρισε τον μουσακά, έκανε μια γκριμάτσα επιδοκιμασίας και άφησε στο πάτωμα την εφημερίδα. Πήρε στα χέρια το πιρούνι.
«Δεν θα πλυθείς πριν να φας?»
«Α ναι, καλά.»
Σηκώθηκε με θόρυβο, σέρνοντας την καρέκλα πάνω στο τσιμέντο. Πήγε μέχρι τον νεροχύτη, έριξε λίγο νερό στα χέρια του, δεν σαπουνίστηκε, και τα στέγνωσε πάνω στο παντελόνι του. Χώρκατος….»
Η ζωή στα 00s
«…Τα βήματα του βαριά στο διάδρομο ακούστηκαν μέχρι τη βεράντα όπου άπλωνα τη μπουγάδα. Έσπρωξα πίσω από το αριστερό μου αυτί τα ισιωμένα μου μαλλιά βαμμένα ανταύγειες και φώναξα:
«Τάκηηηη, εσύ είσαι?»
«Μμμμμ» ακούστηκε σαν αγελάδα από το διάδρομο.
Αυτός είναι, σκέφτηκα και τίναξα το boxer short που κρατούσα. Το στερέωσα με ένα πλαστικό μανταλάκι και έσκυψα να πιάσω την άδεια κούπα που περιείχε μέχρι πριν από λίγο τα πλυμένα ρούχα. Μπήκα μέσα στην κουζίνα. Ο Τάκης είχε ήδη κάτσει στο τραπέζι και κρυβόταν πίσω από την εφημερίδα.
«Τι θα φάμε?»
«Ταϊλανδέζο curry με pineapple και fried rice»
«Πάλι?»
«Τι πάλι? Πριν ένα μήνα φάγαμε για τελευταία φορά. Δεν σου αρέσει?»
Ο Τάκης γύρισε σελίδα και δεν απάντησε. Έβγαλα το wok από το φούρνο και το άφησα μπροστά του πάνω στο τραπέζι. Ο Τάκης έκανε στο πλάι την εφημερίδα, έσκυψε, μύρισε το curry, έκανε μια γκριμάτσα επιδοκιμασίας και άφησε στο πάτωμα την εφημερίδα. Πήρε στα χέρια το πιρούνι.
«Δεν θα πλυθείς πριν να φας?»
«Α ναι, καλά.»
Σηκώθηκε με θόρυβο, σέρνοντας την καρέκλα πάνω στα κεραμικά πλακάκια. Πήγε μέχρι τον νεροχύτη, έριξε λίγο νερό στα χέρια του, δεν σαπουνίστηκε, και τα στέγνωσε πάνω στο παντελόνι του. Χώρκατος….»
Βαθύτερο νόημα: Δεν υπάρχει βαθύτερο νόημα. Ο χώρκατος παραμένει χώρκατος, όποια εποχή και αν ζει.
posted by drakouna @ 1:02 pm
9 comments
9 Comments:
Πολύ μου άρεσε έτσι που το έθεσες...καθώς επίσης ...συμφωνω και απολύτως με τα λεγόμενά σου!!!!
Τι να κάνουμε....Μερκά πράγματα δεν αλλάζουν με τίποτα....!
drakouna mu geia su, parta ola dika su!!
mipws telika kai to xwrkatillikki einai 8ema gonidiwn?? dld apa3 tzai eferes to mazi su,,,eteleiwse 8a to pareis tzai mazi su..
:D
Στο Blogg της Δρακούνας έπεσα τυχαία , ως τότε αγνοούσα οτι υπαρχουν τετοιου ειδους σελίδες και μετα διάβασα και τον Gelial που δυστυχως έκλεισε το Blogg αλλα μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής της Δρακούνας και την επισκεπτομαι συχνα , μπραβο συνεχισε έτσι.
Ahahaha
Actually... it sounds like the 80's to me...
Agrino Hlithio
O tempora, o mores. Μερικά πράγματα είναι διαχρονικά, όπως είχες πει κι εσύ Δρακούνα,στο "Έξι Μίλι" (το οποιο θα κάνω αναπαράσταση τον ερχόμενο Μάρτη και ο Θεός να βάλει το χέρι του). Άλλα πράγματα πάλι εμφανίζονται όταν ξεχνάμε τι ήμασταν και πώς ζούσαμε κάποτε: Στη ζωή στα 00's ξέχασες να βάλεις και τη Σριλανκέζα που σερβίρει το φαγητό στους "ήρωες", εκτός και αν η Μάνταμ την είχε "δανείσει" στη φίλη της επειδή κάνει ετοιμασίες για το πάρτυ, έτσι θα πρέπει η ίδια να σερβίρει τον Σερ. Υπήρχαν Σριλανκέζες στα κυπριακά σπίτια, πενήντα χρόνια πριν; Πιο πιθανό ήταν να υπήρχαν κύπριες στα σπίτια των αγγλικών οικογενειών.
Η Σρι Λανκέζα απελάθηκε διότι τηλεφωνούσε στα παιδιά της στη Σρι Λάνκα και ο λογαριασμός του τηλεφώνου εκτοξεύθηκε στα ύψη, επίσης ήταν (υποτίθεται) τεμπέλα και έπβλεπε βραζιλιάνικες σαπουνόπερες όλη μέρα στην τηλεόραση.
Η Μάνταμ είναι σε απόγνωση και ψάχνει νέα Σρι Λανκέζα.
:)
Τί σημαίνει χώρκατος?
χωριάτης, γύφτος, άξεστος, άνθρωπος χωρίς τρόπους.
Με τη διαφορά πως εν εποχή '00 μπορείς να τον χωρίσεις τον χώρκατο και να μην του αφήσεις boxer short ούτε για δείγμα! Ζήτω το new age!
Post a Comment
<< Home