Για αυτόν που θα γράψει το επόμενο κυπριώτικο σκετς
Γίνονται σημαντικά events και εγώ τα χάνω. Κοίτα τι έχασα η άσχετη:
«Το Ραδιοφωνικό ΄Ιδρυμα Κύπρου (Τμήμα Ραδιοφωνικών & Μουσικών Προγραμμάτων) διοργανώνει σεμινάριο συγγραφής Κυπριώτικου Σκετς στις 27/1/2007 στο Θεατράκι Ρ.Ι.Κ. από 09.00 εως 13.00.»
Και εγώ η απαράδεκτη το έχασα. Και τώρα έχασα την ευκαιρία της ζωής μου να γράψω ένα σενάριο για κυπριώτικο σκετς και να μπω κατευθείαν στο πάνθεο των ηρώων που αποθανάτισαν την κυπριακή πραγματικότητα του παρελθόντος και του μέλλοντος μέσα από σειρές που αγάπησε όλος ο κόσμος, ή τουλάχιστον τις αγάπησε τα χρόνια που το ΡΙΚ μονοπωλούσε το ενδιαφέρον του κοινού, οι τηλεοράσεις ήταν λίγες και δεν είχε τίποτε εναλλακτικό να δεις.
Αλλά δεν παραπονιόμαστε.
Επειδή μιλώ εντελώς θεωρητικά και εκ του ασφαλούς (κάτι σαν προπονητής του καναπέ) θα θέσω τους δικούς μου κανόνες για τη συγγραφή ενός κυπριώτικου σκετς και όποιον πάρει ο Χάρος.
Πρώτα απ’ όλα, για μένα κυπριώτικο σκετς είναι το hard core παραδοσιακό. Να διαδραματίζεται απαραίτητα σε ορεινό χωριό της Μαραθάσας ή της Σολέας (διότι πουθενά αλλού δεν κατοικούσε ο κόσμος παλιά, άσε που τα γυρίσματα είναι πιο φτηνά σε εγκαταλελειμμένα χωριά). Οι ηθοποιοί θα είναι ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίες, οι οποίες θα είναι καλοραμμένες και πιστές, όχι ότι βρήκαν έτοιμο από το βεστιάριο του Θ.Ο.Κ. Θέλω καλή εφαρμογή των ρούχων, αλλιώς ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί άνετα με αυτό που βλέπει. Ο Καυκαρίδης όταν κατέβαινε από το άλογο του στο «ο Κάμπος» δεν έσερνε τη βράκα του, του ερχόταν γάντι. Λεβέντης! Επίσης κομμένες οι ανταύγειες στις γυναίκες. Δεν μπορείς αγάπη μου να τρέχεις μέσα στη φύση με τη στάμνα και το μαλλί πάνω να έχει οξυζενέ νούμερο 20.
Και τώρα στην υπόθεση. Ακολουθούν οι χαρακτήρες με σειρά προτεραιότητας:
Πλούσιος γαιοκτήμονας χωρικός: Πρέπει απαραίτητα να είναι αυταρχικός, καταπιεστικός και λεβέντης. Πολύ βασικός στην ιστορία μας. Κάτι σε Καυκαρίδη (οι απίστευτες ερμηνείες του θα μείνουν αξέχαστες) Ο πλούσιος χωρικός μας μπορεί να είναι:
α) ελεύθερος και γκομενιάρης, να έχει για γκόμενα τη νεαρή χήρα/παίζει το μάτι της του χωριού ή μια παντρεμένη social climber που δεν θέλει τον άντρα την τον γεωργό χωρίς μοίρα. Σε κάθε περίπτωση, οι σχέσεις αυτές δεν θα έχουν καλό τέλος (διότι δεν είναι socially acceptable και τι μήνυμα θα δώσουμε στις νέες γενιές)?
β) παντρεμένος με την πρώην γκόμενα του χωριού που όμως τώρα καταπιέζει άγρια και η ίδια δεν τον θέλει, δεν τον ήθελε ποτέ, ήθελε τον φτωχό μισταρκό αλλά οι γονείς της την πάσαραν στον πλούσιο και είναι από τότε δυστυχισμένη. Τα βράδια ανάβει καντήλι και φαντάζεται τον παλιό της έρωτα το μισταρκό. Ενδεχομένως να τρώει και κέρατο από τις πιο πάνω συγχωριανές της.
γ) παντρεμένος αλλά να έχει κόρη/γιο σε ηλικία γάμου και να ψάχνει φανατικά το καλύτερο catch του χωριού για το παιδί του. Εννοείται ότι το παιδί του θα έχει ερωτευτεί παράφορα το πιο λάθος άτομο για τη θέση του και θα μαλώνουν όλη μέρα ποιος θα πάρει ποιον.
Η γκόμενα: Αυτή πρέπει να είναι νεαρή και κρύα σαν τα νερά (τον παλιό καιρό δεν υπήρχε ανομβρία και όλα τα ρυάκια κυλούσαν δίπλα από τα χωριά για να έχουν και ένα μέρος οι νέοι να πηγαίνουν ραντεβού για να παίρνουν μάτι και πίτσι-πίτσι.) Η νεαρή αυτή πολύ θα θέλαμε να είναι η μια και ανεπανάληπτη για αυτό το ρόλο Χριστίνα Παυλίδου (το συνεσταλμένο ύφος, τα μάτια που τρεμοπαίζουν, η ομορφιά που σε σκλαβώνει) αλλά έχει μεγαλώσει η Χριστίνα και άλλες πιο νέες ηθοποιοί ήρθαν να την αντικαταστήσουν. Η δεκαετία του 90’ όμως της ανήκει χωρίς συζήτηση και μετά από αυτήν έρχεται το χάος και η ανταύγεια.
Καλός ο Τσέχωφ Χριστίνα μου, αλλά σαν Μαρουλλού και Γριστινού, και Ελενού ΕΣΚΙΣΕΣ!!!
Η γκόμενα-Παυλίδου μπορεί να κάνει διάφορα πράγματα αλλά ότι και να κάνει, πρέπει να είναι ένας passive χαρακτήρας, διότι η παράδοση μας θέλει τις γυναίκες σιωπηλές και συνεσταλμένες (εκτός αν είσαι η χήρα που παίζει το μάτι της) Δεν μπορείς να είσαι αγνή αλλά να παίζει και το μάτι σου. Άρα:
α) Μπορεί να είναι η πλούσια κόρη του πλούσιου χωρικού πιο πάνω και να έχει ερωτευτεί τον φτωχό μισταρκό του παπά της. Σε αυτή την περίπτωση ο παπάς της βγάζει αφρούς μόνο που ακούει το όνομα του νέου και την κλειδώνει μέσα στο σπίτι και της φέρνει διάφορους γλοιώδεις τύπους που θέλουν να γίνουν γαμπροί. Αυτή αναστενάζει τις νύχτες στο παράθυρο της και περιμένει τον καλό της να σταθεί από κάτω και να της πετάξει γιασεμί και άλλα λουλούδια της κυπριακής υπαίθρου (ευτύχημα που η ηλεκτροδότηση στα χωριά της Κύπρου δεν ολοκληρώθηκε παρά τη δεκαετία του 60’) και τις μέρες βοηθά τη μάνα της στο φούρνισμα, το ζύμωμα, το κέντημα και διάφορες άλλες παραδοσιακές ασχολίες που θα προβληθούν έντεχνα μέσα από το κυπριώτικο σκετς για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Αγαπημένη της φράση: «Φύε Παναή!!! Αν σε έβρει δαμέ ο τζείρης μου εν να σε παίξει!!»
β) Μπορεί να είναι η φτωχή πλην τίμια κόρη της χήρας ράφτενας (άλλη χήρα αυτή –τραγική-) που την ερωτεύτηκε ο γιος του πλούσιου χωρικού πιο πάνω, και ο πατέρας του φυσικά αφρίζει και πάλι με τη σκέψη ότι το φτωχό ορφανό θα γίνει νύφη του. Σε αυτή την περίπτωση η γκόμενα –Παυλίδου είναι η καλύτερη κοπέλα του χωριού (στο κέντημα, το ράψιμο, τη νοικοκυροσύνη, το μαγείρεμα κτλ) ένα διαμάντι που οι κακουχίες την κάνουν ακόμα πιο όμορφη. Πρέπει απαραίτητα να παιχτούν σκηνές στη βρύση του χωριού, στο ρυάκι, στα χωράφια και στην εκκλησία (για να προβληθεί –παράλληλα με την φλογερή σκηνή- και η ωραία φύση της ορεινής Κύπρου).
γ) Δεν υπάρχει τρίτο ενδεχόμενο. Ή πλούσια είναι η γκόμενα, ή φτωχή, δεν υπάρχει μέση λύση. Αν ήταν μια κανονική χωριατοπούλα, με αξιαγάπητους γονείς δεν θα είχαμε ιστορία.
Συνεχίζεται με τους υπόλοιπους ανατρεπτικούς χαρακτήρες….
«Το Ραδιοφωνικό ΄Ιδρυμα Κύπρου (Τμήμα Ραδιοφωνικών & Μουσικών Προγραμμάτων) διοργανώνει σεμινάριο συγγραφής Κυπριώτικου Σκετς στις 27/1/2007 στο Θεατράκι Ρ.Ι.Κ. από 09.00 εως 13.00.»
Και εγώ η απαράδεκτη το έχασα. Και τώρα έχασα την ευκαιρία της ζωής μου να γράψω ένα σενάριο για κυπριώτικο σκετς και να μπω κατευθείαν στο πάνθεο των ηρώων που αποθανάτισαν την κυπριακή πραγματικότητα του παρελθόντος και του μέλλοντος μέσα από σειρές που αγάπησε όλος ο κόσμος, ή τουλάχιστον τις αγάπησε τα χρόνια που το ΡΙΚ μονοπωλούσε το ενδιαφέρον του κοινού, οι τηλεοράσεις ήταν λίγες και δεν είχε τίποτε εναλλακτικό να δεις.
Αλλά δεν παραπονιόμαστε.
Επειδή μιλώ εντελώς θεωρητικά και εκ του ασφαλούς (κάτι σαν προπονητής του καναπέ) θα θέσω τους δικούς μου κανόνες για τη συγγραφή ενός κυπριώτικου σκετς και όποιον πάρει ο Χάρος.
Πρώτα απ’ όλα, για μένα κυπριώτικο σκετς είναι το hard core παραδοσιακό. Να διαδραματίζεται απαραίτητα σε ορεινό χωριό της Μαραθάσας ή της Σολέας (διότι πουθενά αλλού δεν κατοικούσε ο κόσμος παλιά, άσε που τα γυρίσματα είναι πιο φτηνά σε εγκαταλελειμμένα χωριά). Οι ηθοποιοί θα είναι ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίες, οι οποίες θα είναι καλοραμμένες και πιστές, όχι ότι βρήκαν έτοιμο από το βεστιάριο του Θ.Ο.Κ. Θέλω καλή εφαρμογή των ρούχων, αλλιώς ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί άνετα με αυτό που βλέπει. Ο Καυκαρίδης όταν κατέβαινε από το άλογο του στο «ο Κάμπος» δεν έσερνε τη βράκα του, του ερχόταν γάντι. Λεβέντης! Επίσης κομμένες οι ανταύγειες στις γυναίκες. Δεν μπορείς αγάπη μου να τρέχεις μέσα στη φύση με τη στάμνα και το μαλλί πάνω να έχει οξυζενέ νούμερο 20.
Και τώρα στην υπόθεση. Ακολουθούν οι χαρακτήρες με σειρά προτεραιότητας:
Πλούσιος γαιοκτήμονας χωρικός: Πρέπει απαραίτητα να είναι αυταρχικός, καταπιεστικός και λεβέντης. Πολύ βασικός στην ιστορία μας. Κάτι σε Καυκαρίδη (οι απίστευτες ερμηνείες του θα μείνουν αξέχαστες) Ο πλούσιος χωρικός μας μπορεί να είναι:
α) ελεύθερος και γκομενιάρης, να έχει για γκόμενα τη νεαρή χήρα/παίζει το μάτι της του χωριού ή μια παντρεμένη social climber που δεν θέλει τον άντρα την τον γεωργό χωρίς μοίρα. Σε κάθε περίπτωση, οι σχέσεις αυτές δεν θα έχουν καλό τέλος (διότι δεν είναι socially acceptable και τι μήνυμα θα δώσουμε στις νέες γενιές)?
β) παντρεμένος με την πρώην γκόμενα του χωριού που όμως τώρα καταπιέζει άγρια και η ίδια δεν τον θέλει, δεν τον ήθελε ποτέ, ήθελε τον φτωχό μισταρκό αλλά οι γονείς της την πάσαραν στον πλούσιο και είναι από τότε δυστυχισμένη. Τα βράδια ανάβει καντήλι και φαντάζεται τον παλιό της έρωτα το μισταρκό. Ενδεχομένως να τρώει και κέρατο από τις πιο πάνω συγχωριανές της.
γ) παντρεμένος αλλά να έχει κόρη/γιο σε ηλικία γάμου και να ψάχνει φανατικά το καλύτερο catch του χωριού για το παιδί του. Εννοείται ότι το παιδί του θα έχει ερωτευτεί παράφορα το πιο λάθος άτομο για τη θέση του και θα μαλώνουν όλη μέρα ποιος θα πάρει ποιον.
Η γκόμενα: Αυτή πρέπει να είναι νεαρή και κρύα σαν τα νερά (τον παλιό καιρό δεν υπήρχε ανομβρία και όλα τα ρυάκια κυλούσαν δίπλα από τα χωριά για να έχουν και ένα μέρος οι νέοι να πηγαίνουν ραντεβού για να παίρνουν μάτι και πίτσι-πίτσι.) Η νεαρή αυτή πολύ θα θέλαμε να είναι η μια και ανεπανάληπτη για αυτό το ρόλο Χριστίνα Παυλίδου (το συνεσταλμένο ύφος, τα μάτια που τρεμοπαίζουν, η ομορφιά που σε σκλαβώνει) αλλά έχει μεγαλώσει η Χριστίνα και άλλες πιο νέες ηθοποιοί ήρθαν να την αντικαταστήσουν. Η δεκαετία του 90’ όμως της ανήκει χωρίς συζήτηση και μετά από αυτήν έρχεται το χάος και η ανταύγεια.
Καλός ο Τσέχωφ Χριστίνα μου, αλλά σαν Μαρουλλού και Γριστινού, και Ελενού ΕΣΚΙΣΕΣ!!!
Η γκόμενα-Παυλίδου μπορεί να κάνει διάφορα πράγματα αλλά ότι και να κάνει, πρέπει να είναι ένας passive χαρακτήρας, διότι η παράδοση μας θέλει τις γυναίκες σιωπηλές και συνεσταλμένες (εκτός αν είσαι η χήρα που παίζει το μάτι της) Δεν μπορείς να είσαι αγνή αλλά να παίζει και το μάτι σου. Άρα:
α) Μπορεί να είναι η πλούσια κόρη του πλούσιου χωρικού πιο πάνω και να έχει ερωτευτεί τον φτωχό μισταρκό του παπά της. Σε αυτή την περίπτωση ο παπάς της βγάζει αφρούς μόνο που ακούει το όνομα του νέου και την κλειδώνει μέσα στο σπίτι και της φέρνει διάφορους γλοιώδεις τύπους που θέλουν να γίνουν γαμπροί. Αυτή αναστενάζει τις νύχτες στο παράθυρο της και περιμένει τον καλό της να σταθεί από κάτω και να της πετάξει γιασεμί και άλλα λουλούδια της κυπριακής υπαίθρου (ευτύχημα που η ηλεκτροδότηση στα χωριά της Κύπρου δεν ολοκληρώθηκε παρά τη δεκαετία του 60’) και τις μέρες βοηθά τη μάνα της στο φούρνισμα, το ζύμωμα, το κέντημα και διάφορες άλλες παραδοσιακές ασχολίες που θα προβληθούν έντεχνα μέσα από το κυπριώτικο σκετς για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Αγαπημένη της φράση: «Φύε Παναή!!! Αν σε έβρει δαμέ ο τζείρης μου εν να σε παίξει!!»
β) Μπορεί να είναι η φτωχή πλην τίμια κόρη της χήρας ράφτενας (άλλη χήρα αυτή –τραγική-) που την ερωτεύτηκε ο γιος του πλούσιου χωρικού πιο πάνω, και ο πατέρας του φυσικά αφρίζει και πάλι με τη σκέψη ότι το φτωχό ορφανό θα γίνει νύφη του. Σε αυτή την περίπτωση η γκόμενα –Παυλίδου είναι η καλύτερη κοπέλα του χωριού (στο κέντημα, το ράψιμο, τη νοικοκυροσύνη, το μαγείρεμα κτλ) ένα διαμάντι που οι κακουχίες την κάνουν ακόμα πιο όμορφη. Πρέπει απαραίτητα να παιχτούν σκηνές στη βρύση του χωριού, στο ρυάκι, στα χωράφια και στην εκκλησία (για να προβληθεί –παράλληλα με την φλογερή σκηνή- και η ωραία φύση της ορεινής Κύπρου).
γ) Δεν υπάρχει τρίτο ενδεχόμενο. Ή πλούσια είναι η γκόμενα, ή φτωχή, δεν υπάρχει μέση λύση. Αν ήταν μια κανονική χωριατοπούλα, με αξιαγάπητους γονείς δεν θα είχαμε ιστορία.
Συνεχίζεται με τους υπόλοιπους ανατρεπτικούς χαρακτήρες….
posted by drakouna @ 10:38 am
8 comments
8 Comments:
Πολλή ωραία η ιστορία σου Δρακούνα, τέτοια φαντασία, τέτοια λεπτομέρεια , εσυ παιδι μου πρέπει να γινεις σεναριογράφος αμέσως !
Χάνει η τηλεοραση και το θέατρο και ο κινηματογράφος που δεν έχουν εσένα να γράφεις σενάρια ( λίγο Αλικη Βουγιουκλάκη μου φέρνει , αλλα μεγαλώσαμε με αυτά και δεν πάθαμε τιποτα).
Μπράβο περιμένω την συνέχεια.
...xannei xannei
Λοιπόν, εσύ θες να κάνεις "Το Χρονικόν του Λεοντίου Μαχαιρά" σε μια πιο Bollywood έκδοση. Θα μπορούσες να αντλήσεις ιδέες από την "Ακτή Ονείρων" (ο Μελέκκης στο ρόλο του διεφθαρμένου Τζιωννή ήταν όλα τα λεφτά). Επίσης, οι "Ιστορίες του Χωρκού" είναι άλλη μία καλή ιδέα για να μην φαίνεται ότι αντιγράφεις το Μαχαιρά. Τέλος, μπορείς να βάλεις και κάτι από το διαχρονικό και πάντα επίκαιρο "Μανώλης & Κατίνα", κυρίως τη φράση "Εκατάλαβες; Εκατάλαβα να λαλείς" (ταιριάζει πολύ στη σκηνή με τη βρύση, όπου ο πλούσιος γαιοκτήμονας-πάτρονος κάνει ανήθικη πρόταση στην φτωχή πλην όμως τίμια κόρη,η οποία κάνει πως δεν πιάνει το υπονοούμενο). Για το ρόλο της κοπελιάς, προτείνω την Άντζι Ρήγα (εκτός και αν έχεις κάποιο άλλο ρόλο στη διανομή σου).
Σημείωση: Μην ξεχάσεις τις Κοτζιακαρούες του "Ευχάριστου Σαββατόβραδου". Πόπη και Άντζελα δεν τίς έλεγαν;
Πολύ ωραίο το σενάριο σου μέχρι τώρα Δρακούνα!!!
Ανυπομονώ για την συνέχεια που σίγουρα δεν θα
καταλήξει κάτι σαν τα σίριαλ του Φώσκολου .
Μου θύμησες λίγο το « ΣΚΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ» του ΡΙΚ που
είναι κάπως δραματικό – μέχρι και πορνείο της τότε εποχής
έχει στο έργο αυτό! Σε αντίθεση με το « ΙΝΤΑ ΤΖΑΙΡΟΥΣ ΕΦΤΑΣΑΜΕΝ» αν το θυμάστε,
και «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΚΟΥ» που είναι κωμωδία.
"...Οι ηθοποιοί θα είναι ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίες, οι οποίες θα είναι καλοραμμένες και πιστές, όχι ότι βρήκαν έτοιμο από το βεστιάριο του Θ.Ο.Κ. Θέλω καλή εφαρμογή των ρούχων, αλλιώς ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί άνετα με αυτό που βλέπει...."
Είχα από μικρός μια απορία. (Μόνο μια;)
Πως γινόταν να βάζουν τον Α ή Β ηθοποιό να στέκεται με ΠΛΗΡΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ μες το 15αύγουστο στη μέση του χωραφιού ... χωρίς ίχνος σκιάς; Δηλαδή οι πρόγονοι μας έτσι πήγαιναν στα χωράφια τους το καλοκαίρι; Με το πουκάμισο κουμπωμένο & το γιλέκο που πάνω; Ε, τότε πως επιζήσαμε σαν λαός; Διότι κανονικά έπρεπε όλοι μας οι πρόγονοι να είχαν πεθάνει από τη ζέστη. Ήταν πράγματι τόσο βλάκες ή/και ψυχαναγκαστικοί έτσι ώστε να μην βγάζουν π.χ. το γιλέκο τουλάχιστον;
Δρακούνα, keep bloging...
Να κάμω sneak preview χωρίς λεπτομέρειες?
Ο μισταρκός: νεαρός, φτωχός, τίμιος, δουλευταράς και πάνω από όλα με ήθος
Η γειτόνισσα: ανακατεύεται παντού, θέλει να κάνει προξένια, ρεσιτάλ κουτσομπολιού πάνω από το γλυκό καρυδάκι
Η δάσκαλος: ο σοφός γκόμενος του χωρκού, αμετανόητος bachelor, που θα ακούσει πρώτος τα νέα για τον πόλεμο
Ο παπάς: δεν κάνει τίποτα στη ζωή του εκτός από το να του τζαιρνούν καφέδες στον καφενέ, αλλά όλοι τον εμπιστεύονται με κλειστά τα μάτια
Ο καφετζής: ο άνθρωπος που όλα τα βλέπει, όλα τα ξέρει. Συνήθως έχει και γυναίκα
Η παπαθκιά: πολλά καλή γυναίκα, κάμνει και γιατροσόφκια
Ο πελλός: ο πελλός του χωρκού. Αγαπούν τον ούλες οι κοπέλες γιατί φέρνει τους λουλούδια. Λειτουργεί ως σύγχρονη Κασσάνδρα. Λαλεί τα πάντα που παρακολουθεί αλλά κανένας δεν τον πιστεύει
Ο κακός: ο κακός του χωριού. Γόνος πλούσιου μπαμπά, με εκπαίδευση από τας Ευρώπας, φκάλει μαχαίρι άμα δικλίσει κανένας πας την αρφή του.
Και ότι άλλο σκεφτεί το δαιμόνιο μυαλουδάκι σου φυσικά!
eisai megali! logw endiaferontwn (vl. kypros- xwrko- tv- paradosi genika) se petyxainw. gia o,ti
4axnw exeis katei na peis! omws to pio wraio en o tropos s:) meletas laografia i apla parakolou8eis?
Μου αρεσε πολυ υποθεση και ιδιαιτερα η διανομη των ρολων . Θαυμαζω την κ.Χριστινα Παυλιδου .την γνωρισα μεσω του ονειρο ηταν που το προβαλαν στην Ελλαδα και ψαχνω να βρω και αλλες δουλειες της. Επειδη δεν ειμαι απο κυπρο δεν την εχω απολαυσει σε πολλες σειρες μονο στις τελευταιες . Ανεφερες καποιους ρολους της "Καλός ο Τσέχωφ Χριστίνα μου, αλλά σαν Μαρουλλού και Γριστινού, και Ελενού ΕΣΚΙΣΕΣ!!! “
σε ποιες σειρες ενσαρκωσε αυτους τους ρολους ; Επισης, ανεφερες “ Η δεκαετία του 90’ όμως της ανήκει χωρίς συζήτηση και μετά από αυτήν έρχεται το χάος και η ανταύγεια.
Μηπως θα μπορουσες να μου πεις ποιες δουλειες την καταξιωσαν εκεινη την δεκαετια ; Ααα, επισης , μηπως γνωρίζεις σε ποια κυπριώτικα σκετς έχει λαβει μέρος ;
Post a Comment
<< Home