Η Αγάπη άργησε μια μέρα

Τελικά όπου και να σκάψεις σε αυτό τον τόπο κάτι θα βρεις. Λείψανα αγίων, χαμένα Ευαγγέλια, αρχαία αγγεία και κεραμικά, και τελευταίως πτώματα. Πτώματα παντού. Σε πηγάδια, σε χωράφια, δίπλα από δρόμους, σε roundabouts, σε κοίτες ποταμών.

Πρόσφατα μια φίλη μου αγόρασε διαμέρισμα (στα σχέδια). Ξεκίνησαν να χτίζουν την πολυκατοικία και στα 2 μέτρα σκάψιμο βρήκαν αρχαία. Βρήκαν λέει είσοδο τάφου της αρχαϊκής περιόδου. Τσουπ! ανέλαβε το Τμήμα Αρχαιοτήτων, μπήκαν διακοσμητικές ταινίες στην περιοχή και το έργο ακυρώθηκε. Πώς να χτίσεις το σπίτι σου πάνω από ένα αρχαϊκό τάφο. Δεν μπορείς. Η φίλη μου αναγκαστικά έψαξε για νέο διαμέρισμα. Έψαξε, έψαξε βρήκε ένα άλλο. Καταπληκτικά τα σχέδια, το διαμέρισμα των ονείρων της, καλύτερο και από το προηγούμενο. Θα ξεκινήσουν να σκάβουν σύντομα.

«Πλάκα θα έχει να βρουν πάλι τίποτε και να αναβληθεί το έργο», μου λέει. «Μην ανησυχείς» της λέω, «η περιοχή είναι νέα, δεν έχει ιστορικά προηγούμενα, δεν έχει αρχαίους οικισμούς κοντά, μια χαρά θα κτίσετε.»

Το ίδιο βράδυ από την τηλεόραση μαθαίνω ότι πολύ κοντά στο σημείο που θα αρχίσει να κτίζει η φίλη μου, άρχισαν να σκάβουν για να βρουν τα λείψανα κάτι Τουρκοκυπρίων που αγνοούνται από το 1964. Είχε λέει, στο σημείο εκείνο ένα πηγάδι και τους έριξαν μέσα. Μετά από 2 μέρες σκάψιμο βρήκαν λείψανα από περίπου 10 άτομα. Την ίδια ώρα κάπου στα περίχωρα της Κερύνειας, σκάβουν οι Τουρκοκύπριοι μετά από πληροφορίες για την ύπαρξη ομαδικού τάφου Ελληνοκυπρίων. Υπολογίζουν να βρουν περίπου 100 άτομα. Αγνοούμενα.

Μπάχαλο… όλοι σκάβουν…

Εγκεφαλικό θα πάθει η φίλη μου αν το μάθει. Θα πάει να αγοράσει μια βάρκα να ζει στη θάλασσα. Φαντάστηκες να κτίσεις το σπίτι των ονείρων σου και από κάτω να βρεις οστά? Τι να υποθέσεις? Ότι έκανες σπονδή στους θεούς να πάει καλά η δουλειά, και σε ρόλο Ιφιγένειας να σε στοιχειώνει τα βράδια το φάντασμα ενός κακομοίρη αγνοούμενου? Ότι θυσίασες τη γυναίκα του πρωτομάστορα για να στεριώσει της Άρτας το γιοφύρι? Να πηγαίνεις περίπατο στη φύση και κάτω από κάθε πέτρα να κρύβεται και ένα έγκλημα? Εδώ έπρεπε να γυρίζουν τα horror films όχι στο Hollywood.

Ειδικά το σημείο που άρχισαν να σκάβουν τώρα, είναι από τους πλέον πολυσύχναστους δρόμους στη Λευκωσία (πριν 40 χρόνια στο σημείο εκείνο έβοσκαν πρόβατα). Θα έχω περάσει από εκεί χιλιάδες φορές. Μόνο που το σκέφτομαι τώρα με πιάνει ρίγος… θυμάμαι μια φάση από την «Αιολική Γη», που ο παππούς του συγγραφέα, ενώ κάθεται στη βάρκα καθοδόν προς την προσφυγιά, βγάζει ένα μαντήλι για να του δείξει ότι μέσα έχει κρύψει λίγο χώμα από το περιβόλι του για να φυτέψει κάτι εκεί που θα πάει. Η σκηνή είναι από τις πιο συγκινητικές της ελληνικής λογοτεχνίας (κατά τη γνώμη μου) αλλά τώρα, υπό το φως αυτών που γίνονται εδώ δεν ξέρω τι να σκεφτώ.

Που να μαζέψεις χώμα από εδώ? Ή κεραμικά θα έχει μέσα ή οστά.

Η Κρήτη μπορεί να είναι λεβεντομάνα αλλά εμείς τη λεβεντιά μας τη ξεθάβουμε 40 χρόνια αργότερα.

Δεν μου κάνει εντύπωση που βρέθηκε κόσμος που γνωρίζει το περιστατικό και έσπευσε στην περιοχή να υποδείξει το ακριβές σημείο της ταφής. Εντύπωση μου κάνει που θυμήθηκε ΤΩΡΑ να μιλήσει. Νέο σλόγκαν για τον ΚΟΤ: «Κύπρος, το μέρος όπου τα ένοχα μυστικά σας θα μείνουν για πάντα κρυμμένα…. ή έστω για τουλάχιστον 40 χρόνια.»

- Πως προσέφερες μπαμπά στη νεώτερη ιστορία του τόπου μας?
- Σκάψε και θα μάθεις τέκνο μου.

Άλλο καλό σλόγκαν για τον ΚΟΤ: «Σε αυτά τα άγια χώματα, δεν βόσκουν μόνο γίδες…»

Κάθε σπίτι και κάστρο (αυτό δεν είναι δικό μου)
- Στα 20 μέτρα βρίσκεται η διάτρηση
- Στα 10 μέτρα βρίσκονται κεραμικά με ελληνικές παραστάσεις
- Στα 5 μέτρα βρίσκονται οι Τουρκοκύπριοι γείτονες μας από το χωριό.
(αυτά είναι δικά μου)

Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και για τους Τουρκοκύπριους. Φαίνεται τελικά όλοι ήταν με μια τσάπα στο χέρι. Το ξεφόρτωμα πτωμάτων ήταν πιο popular άσκηση και από το Pilates.

Τουλάχιστον να τους έβρισκαν όλους. Να ξέρουμε δηλαδή όταν θα θέλουμε να κτίσουμε. Να προσλάβουμε κτίστες ή ιατροδικαστές/ αρχαιολόγους?

Επιτέλους καταλαβαίνω τι σημαίνει η πρόταση: «Η Κύπρος είναι πλούσια σε ιστορία» (και που να σκάψεις ακόμα).