Όνειρα γλυκά

Απίστευτη νύστα. Κοιμάμαι πάνω στο keyboard. Από το πρωί θέλω να γράψω κάτι και νυστάζω.

Η νύστα (μου έχουν πει και διαπιστώνω και μόνη μου) είναι ακόμα ένα σύμπτωμα της εγκυμοσύνης. Εκεί που κάθεσαι ξαφνικά νιώθεις τα βλέφαρα σου να γέρνουν, να γέρνουν και μια γλυκιά χαλάρωση σε κυριεύει. Αυτό είναι ένα ευχάριστο συναίσθημα όταν κάθεσαι στον καναπέ σου τυλιγμένη την μουσταρδιά σου κουβερτούλα και η θέρμανση δημιουργεί τη γλυκιά θαλπωρή του μοντέρνου σπιτιού, αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνο όταν οδηγείς. Ακόμα πιο επικίνδυνο αν είσαι νταλικέρης (αλλά αυτοί όπου να’ ναι θα ξανακάνουν απεργία και θα ξαναζήσουμε στιγμές απείρου κάλλους μέσα στους αυτοκινητόδρομους με τις φουκούδες.)

Κάθε βράδυ νυστάζω τόσο πολύ που κοιμάμαι από τις 8:30. Ούτε τις ειδήσεις δεν προλαβαίνω να δω (ξέρω, δεν χάνω τίποτα αλλά από τις 8:30 δεν κοιμούνται ούτε τα μωρά.) Δεν υπάρχει περίπτωση να βγω από το σπίτι το βράδυ. Όπου και να πάω θα κοιμηθώ επιτόπου. Θέλω να πάω στο φεστιβάλ κινηματογράφου αλλά δεν με εμπιστεύομαι να μείνω ξύπνια. Θα πάρω μαζί το μαξιλάρι μου και τη μουσταρδιά μου κουβερτούλα.

Όποιου το πω μου λέει χαιρέκακα να απολαύσω τον ύπνο τώρα, διότι σύντομα θα παρακαλώ για 5 ώρες ησυχίας, στο οποίο απαντώ με απορία τι να τις κάνω τις 5 ώρες. Εγώ για να πω ότι κοιμήθηκα θέλω 10 ώρες ύπνου. Τουλάχιστον.

Δεν μπορώ να ξεκινήσω κανένα βιβλίο διότι μετά από 3 σελίδες κοιμάμαι. Ακόμα και το Bridget Jones να διάβαζα (που θεωρείται light) πάλι κοιμάμαι. Μετά ξεχνώ τι διάβασα και πρέπει να πάω πίσω να ξαναδιαβάσω τις τελευταίες 3 σελίδες και φυσικά κοιμάμαι. Διάβασα μια εισαγωγή 6 φορές. Μετά βαρέθηκα. Ήταν πολύ προβλεπτή.

Τώρα που είπα για ύπνο, θυμήθηκα ότι δεν ξέρω κανένα νανούρισμα. Τι θα γίνει όταν με το καλό το τεκνό θα θέλει να το νανουρίσω? Τι θα του πω για να μην εκτεθώ? Να του τραγουδήσω «Με το ίδιο Μακό» της Ελευθερίας Αρβανιτάκη? Ή το «Εδώ να μείνεις»? Πολύ ωραία slow είναι και τα δύο. Λυρικότατα. Το τεκνό θα είναι πολύ μικρό για να καταλάβει ότι μιλούν για γκομενικά. Μετά όταν αρχίσει να καταλαβαίνει, θα το γυρίσω στα αγγλικά, κάτι σαν «Show me Heaven», ή «Where the eagles fly», αλλά να θυμηθώ να αποφύγω οτιδήποτε της Whitney Houston διότι πως θα βγάλω όλες εκείνες τις κορόνες του «AιΑιΑιΑιΑ γουιλ όλγουεις λάβ γιου».

Και ο Bon Jovi έχει αρκετές μπαλάντες, να ξεθάψω τις κασέτες του μπας και θυμηθώ τίποτε.

Αρνούμαι να τραγουδήσω οτιδήποτε σε soul (δεν θα ξελαρυγγίζομαι με το νυχτικό η ώρα 4 το πρωί). Δεν είμαι η Beyonce. Μόνο ροκ μπαλάντες δέχομαι. Κατά προτίμηση unplugged.