Φέρτε μου πίσω τον μουσακά μου

Ναι γιατρέ μου, μετά από 185 ψυχοθεραπευτικά sessions στον καναπέ σας, μπορώ επιτέλους να παραδεχτώ χωρίς ντροπή ότι ήμουν και είμαι fan της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ναι, το ομολογώ ότι την απαρνήθηκα στο παρελθόν (πριν αλέκτωρ λαλήσει τρείς φορές, και τέσσερις, και πέντε και βάλε), ομολογώ ότι πίεσα τον εαυτό μου να θεωρεί τα έργα της σαχλά και χαζοχαρούμενα, κατάλοιπα μιας περασμένης εποχής όπου ο κόσμος πήγαινε εκδρομή μέσα στην κάσια του φορτηγού και όχι μέσα σε κλιματιζόμενο λεωφορείο. Τώρα όμως που βγήκα από το ντουλάπι (came out of the closet που λένε και στα αγγλικά) δεν με πιάνει κανείς.

Τα 9 καλύτερα κινηματογραφικά έργα της Βουγιουκλάκη (μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις με ιθύνοντες και ειδικούς για να καταλήξουμε κάπου επιτέλους).

1. Το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο
Hit me baby one more time. Αυτό μπαίνει σίγουρα στην πεντάδα διότι πριν από αυτό υπήρχε το χάος. Το πρώτο ελληνικό έργο που έκανε το σχολείο και την μπλε ποδιά μόδα. Η ποιότητα της ταινίας είναι πάντοτε η χειρότερη, λες και το έργο έμεινε κλειδωμένο 40 χρόνια σε υγρό υπόγειο αντί να το δείχνει η τηλεόραση τακτικά τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο. Ο σοβαρός καθηγητής με γκρίζους κροτάφους θεωρείται σέξι και όχι σκέτο σπάσμα ανοργασμικό. 4 δεκαετίες και βάλε αργότερα, κάνει θραύση ο Νικοπολίδης. Η Βουγιουκλάκη εδώ μας επιδεικνύει το ταλέντο της στο improvisation διότι ως γνωστό, η φάση στην εκδρομή που τραγουδά το «Νιάου νιάου βρε γατούλα» δεν είχε σενάριο και βασικά η Βουγιουκλάκη επινόησε τον όλη φάση από μόνη της.

2. Χτυποκάρδια στα θρανία
Το theme σχολείο και μπλε ποδιά συνεχίζεται δυναμικά και μεταγλωττίζεται και στα τούρκικα πολύ πριν το «Μην μου λες Αντίο», «Σύνορα της Αγάπης» ή το «Βασιλική» να κάνουν την εμφάνιση τους. Η Βουγιουκλάκη λανσάρει πρώιμα τη διπλή ζωή της Βερόνικας. Το πρωί τούβλο μαθήτρια και το βράδυ κοινωνική σύζυγος με μαλλί πιασμένο σε περίπλοκο κότσο και με γνώσεις κουμκάν. Είναι μυστήριο πως η Βουγιουκλάκη ως σύζυγος είναι μέσα στην ευγένεια και το σικ, ενώ στο σχολείο μεταμορφώνεται σε ζιζάνιο ανεπίδεκτης μαθήσεως. Ανοίξουν δεν ανοίξουν τα λιμάνια για τα κυπριακής σημαίας πλοία, το honeymoon στην Κωνσταντινούπολη είναι όλα τα λεφτά. Φιλική συμμετοχή: η Γιαδικιάρογλου και ο Κωνσταντίνου με το γλυκό προφυτερόλ.

3. Η κόρη μου η σοσιαλίστρια
Η Βουγιουκλάκη ως προοδευτική κόρη του βιομήχανου Κωνσταντάρα, παίζει με το σοσιαλιστικό theme (και ψυχεδελικά ρούχα). Φέρνει γκόμενο ειρηνιστή από τα Λονδίνα, τον παρουσιάζει στο σπίτι και παθαίνουν όλοι την πλάκα τους, αυτός παθαίνει ην πλάκα του με το σουβλάκι αλλά για να μην ανησυχήσουν οι Έλληνες εραστές, ούτε το μικρό δακτυλάκι του Παπαμιχαήλ δεν φτάνει. Χαρακτηριστική σκηνή: η Βουγιουκλάκη με μπικίνι ξαπλωμένη πάνω σε πράσινο ψυχεδελικό φουσκωτό κρεβατάκι θάλασσας να τραγουδά όλο νάζι και με ύφος όλο νόημα «είναι το στρώμα μου μονό» - έλα που δεν το έκανες ποτέ στη θάλασσα και εσύ!!- Το τέλειο βάψιμο (στη θάλασσα) και το μπικίνι παραπέμπουν σε Brigitte Bardot.

4. Η Αλίκη στο Ναυτικό
Η Αλίκη συνεχίζει να είναι η κόρη του Κωνσταντάρα (τρομερό pairing) και να θέλει τον Παπαμιχαήλ. Αν είσαι 9 χρονών πιστεύεις ότι πραγματικά θέλει να βρει το τόπι που έχασε. Αν είσαι άνω των 15, αντιλαμβάνεσαι ότι το τόπι είναι μια καλή δικαιολογία. Επίσης το έργο μας διδάσκει ότι ο στρατός ανέκαθεν ήταν Λούφα και Παραλλαγή (μέχρι και την γκόμενα πήγαν κρουαζιέρα) και να μην λυπόμαστε τα ναυτάκια. Η φράση «θα σε βρω κάτω απ’ το ρολόι» έμεινε στην ιστορία.

5. Αχ, αυτή η γυναίκα μου!
Μεταφορά επιτυχημένου θεατρικού έργου στον κινηματογράφο (γι’ αυτό τα πολλά-πολλά χορευτικά είναι κομμένα). Η Βουγιουκλάκη και πάλι σε ρόλο ετοιμόλογης συζύγου. Οι γρήγορες ατάκες μας παραπέμπουν σε αμερικάνικα έργα της εποχής (δείτε τα πρώτα έργα της Goldie Hawn όπως το «Cactus Flower» και το «Butterflies are free» και θα καταλάβετε –αυτά να φανταστείτε είναι μεταγενέστερα-). Θεϊκή στιγμή: ο Παπαμιχαήλ θα φέρει τον διευθυντή της εταιρείας για φαγητό στο σπίτι και η Βουγιουκλάκη, ως χάλια στο μαγείρεμα, πάει στη μάνα της για να κάνει στιφάδο-σπεσιαλιτέ. Η μάνα ψήνει το στιφάδο και η Βουγιουκλάκη επιστρέφει στο σπίτι με την κατσαρόλα στο χέρι. Μάνα, μητέρα, μαμά!!!

6. Μανταλένα
Η πρώτη ελληνική υπερπαραγωγή. Συνδύασε τα πάντα. Δράμα (κακαρώνει ο πατέρας, μένουν μόνα τα ορφανά –ως είθισται- πεινάνε και κρυώνουν και η Βουγιουκλάκη στο δίλημμα), κωμωδία, δράση (βουτά η Βουγιουκλάκη μέσα στη θάλασσα και βρίσκει –ω θαύμα- τον σταυρό στα Θεοφάνια, η καλύτερη διαφήμιση για τη βάρκα της), έρωτας (ακατάχνωτα!!) και φυσικά χάπι έντ. Στη Μύκονο δεν γυρίστηκε αυτό? Τότε που οι ανεμόμυλοι άλεθαν σιτάρι και δεν ήταν deluxe rooms rent?

7. Διπλοπενιές
Αυτό κανονικά έπρεπε να μπει πρώτο διότι τι να πω και τι να αφήσω έξω. Το καθάρισμα των κρεμμυδιών με κότσο μπανάνα και μολύβι Κλεοπάτρα γύρω από το μάτι? Το σώβρακο του Παπαμιχαήλ που θέλει να το αλλάξει για δεύτερη φορά σε μια εβδομάδα και θεωρείται ύποπτο? Το σατέν σεξουαλικό νυχτικό της Βουγιουκλάκη ενώ του κάνει σκηνή που άργησε να επιστρέψει (διότι και οι φτωχοί άνθρωποι ένα σατέν νυχτικό το διαθέτουν). Τον μουσακά που παραγγέλνει η Βουγιουκλάκη για να τον φέρει στο κεφάλι της Ρίκας Διαλυνά (καταδικασμένη για πάντα σε δεύτερους ρόλους), το όνειρο ψυχεδέλεια της Βουγιουκλάκη μέσα σε ξένο αμάξι, την ταβανόβουρτσα του Παπαμιχαήλ που βάφει με φόντο την Ακρόπολη ενώ του ανακοινώνει εγκυμοσύνη η Βουγιουκλάκη? Ολόκληρο το έργο είναι μια ατάκα. Αγάπα τον άντρα σου αλλά μην τύχει και γίνεις πιο πετυχημένη από αυτόν, δεν θα το αντέξει.

8. Μοντέρνα Σταχτοπούτα
Η Αλίκη ήθελε να πάει να κάνει γυρίσματα στην Ιταλία και η επιθυμία της έγινε… έργο. Οι πολυεθνικές εταιρείες έρχονται στην Ελλάδα, ο workaholic jet setter Παπαμιχαήλ προσλαμβάνει τη Βουγιουκλάκη, την πιο δαιμόνια secretary της Φρουτοπίας να χτυπά επιστολές και να απαντάει τηλέφωνα. Πάνε όλοι για dolce vita στη Ρώμη και προκύπτει love story. Πρώτα όμως βλέπουμε τη Βουγιουκλάκη σε ανθρώπινο ρόλο μεγάλης αδερφής που προσέχει στοργικά τα αδέρφια της και τραγουδά με τον Μπιθικώτση το «Κάνε Υπομονή» -και θα πας στην Ιταλία-.

9. Το πιο λαμπρό αστέρι
Το theme φτωχή πλην τίμια και ταλαντούχα τραγουδίστρια έκανε θραύση πολύ πριν το Fame story μας βομβαρδίσει με «νέα ταλέντα» και πολύ πριν γεννηθεί η Τάμτα. Η Βουγιουκλάκη αυτά τα έκανε από τη δεκαετία του 60. Ο Παπαμιχαήλ σε ρόλο Φοίβου, γράφει σουξέ τραγούδια αλλά τα περιφρονεί και ονειρεύεται ποιότητα και κουλτούρα (Νταλάρα μου θυμίζει αυτό?). Ανεπιβεβαίωτες πηγές από την Ουάσιγκτον λένε ότι είναι το αγαπημένο έργο της λαίδης Άντζελας. Τα πάρτι αρραβώνων ήταν από τότε γκλάμουρους στο σπίτι των πλούσιων γονιών. «Βγαίνει η Κατερίνα τσάρκα στην Αθήνα».


Θα υπήρχε και ένα δέκατο, το «Υπολοχαγός Νατάσα» διότι η ταινία αποτελεί τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού κινηματογράφου με τα περισσότερα εισιτήρια που έχουν κοπεί, έως και σήμερα –σιγά να μην την έσκιζε το “Safe Sex”-, αλλά λόγω του ότι γυρίστηκε την περίοδο της Χούντας και το theme της ταινίας είναι ύποπτο (γιατί άραγε θυμήθηκαν την Αντίσταση το 1970, γιατί?) δεν το βάζω. Δεν γίνεται η Βουγιουκλάκη να μας παίζει από τη μια την Τάμτα και από την άλλη την αποφασισμένη γυναίκα που βασανίζεται για την πατρίδα της. Δεν με ενδιαφέρει ότι ήταν ηθοποιός με διευρυμένη γκάμα ρόλων. Δεν έχουμε Δημοκρατία εδώ.