Τι έκανες παππού στον πόλεμο?
Όταν πήγαινα δημοτικό, κάθε 28η Οκτωβρίου είχα πρόβλημα. Η δασκάλά (που βαριόταν να διδάξει) μας έβαζε ως κατ’οίκον εργασία να ρωτήσουμε τους παππούδες μας να μας πουν ιστορίες του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Την 1η Απριλίου είχαμε ξανά το ίδιο παραμύθι για ιστορίες από τον απελευθερωτικό αγώνα. Αν μπορούσε, θα μας έβαζε να τους ρωτήσουμε αν πολέμησαν και το 1821. Παρά τρίχα γλιτώσαμε. Λες και άλλη δουλειά από το να πολεμούν δεν έκαναν οι παππούδες μας. Τι έκανες παππού στον πόλεμο?
Το πρόβλημα με τον παππού Μαγκάιβερ (διότι τον άλλον δεν τον γνώρισα. Αναχώρησε για μέρος χλοερό πολύ πριν γεννηθώ και βρίσκεται κάπου στο Southgate και αναπαύεται με όλους τους Κύπριους της Αγγλίας) ήταν ότι σε κανένα πόλεμο δεν πήγε να πολεμήσει και μόνο που τον ρωτούσα νευρίαζε:
- Παππού, πολέμησες στο ένδοξο έπος του 40?
- Το ποιο?
- Το 40, στην Πίνδο με τους Ιταλούς, πολέμησες?
- Όχι.
- Δεν πήγες εθελοντής? Ούτε καν στον αγγλικό στρατό? Γιατί?
- Άκου να δεις. Το 40 πήγαιναν να πολεμήσουν όλοι εκείνοι που δεν είχαν δουλειά να κάνουν και ήθελαν εκδρομές, ή ήταν άνεργοι και ο μόνος λόγος που πήγαν να πολεμήσουν με τους Εγγλέζους ήταν διότι τους πλήρωναν. Εγώ είχα τη δουλειά μου και δεν είχα τέτοια ανάγκη....
Και για την επέτειο της 1ης Απριλίου μου έλεγε:
- Άκου να δεις. Στον αγώνα πήγαν να πολεμήσουν οι μαθητές της ΟΧΕΝ, και κάτι φανατισμένοι δεξιοί, που δεν είχαν δουλειά να κάνουν. Εγώ είχα τη δουλειά μου και δεν είχα τέτοια ανάγκη. Εξάλλου καμία σχέση δεν είχα με την ΟΧΕΝ και την εκκλησία. Έκανα ότι έκανε και η πλειοψηφία. Έκατσα σπίτι μου, δεν κατέδωσα ποτέ κανένα και περίμενα να τελειώσει.
Πολύ unglamorous απαντήσεις, και πως να εμφανιζόμουν στο σχολείο και να έλεγα ότι ο δικός μου παππούς στον πόλεμο πήγαινε δουλειά και επειδή δεν ήταν άνεργος έκατσε σπίτι του? Ρεζίλι θα γινόμουν. Οι άλλοι μέχρι και παράσημα κετάβαζαν στο σχολείο. Εμένα, ούτε καν ηρωικό μουστάκι δεν διέθετε ο παππούς Μαγκάιβερ (κόντρα ξύρισμα καθημερινό). Έτσι απέφευγα το θέμα και έγραφα αερολογίες για τους γνωστούς ήρωες (που βρίσκεις και πολλές πληροφορίες στην εγκυκλοπαίδεια).
Μια χρονιά όμως, έπεσε στα χέρια μου μια μαυρόασπρη φωτογραφία του παππού Μαγκάιβερ. Ήταν σε βουνό, δίπλα από μια μεγάλη μοτοσυκλέτα εποχής. Φορούσε παλτό με γούνινο γιακά και μπότες μέσα από το παντελόνι. Στο ένα χέρι κρατούσε ένα όπλο, στον ώμο του κρέμμονταν φυσίγγια και με το άλλο χέρι έκανε μια κίνηση σαν να έδειχνε κάπου μακριά. Χαμογελούσε γεμάτος αυτοπεποίθηση (είχε και μαλλιά) και δίπλα του στεκόταν άλλος ένας ολόγελος τύπος με παρόμοια περιβολή. ΟΡΙΣΤΕ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΑΓΚΑΙΒΕΡ ΥΠΗΡΞΕ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ!!!!!
Χωρίς να ρωτήσω κανένα, έγραψα σχετική έκθεση και παρέλασα την εν λόγω φωτογραφία σε όλη την τάξη. Έσκισα εκείνη τη χρονιά. Τόσο, που πίστεψα και εγώ η ίδια ότι η φωτογραφία έδειχνε πραγματικά τον παππού Μαγκάιβερ σε αγωνιστικό mode. Οπότε και τον ρώτησα:
- Παππού, από που είναι αυτή η φωτογραφία?
(γυαλιά, φως, συγκέντρωση)
- Που τη βρήκες?
- Στο συρτάρι, μαζί με τις άλλες.
- Δεν θυμάμαι... πρέπει να ήταν μια φορά όταν πήγαμε κυνήγι στο Τρόοδος... ναι, πρέπει να ήταν από κυνήγι.
(ψέμα νούμερο 1. Πλάσαρα τον παππού για αγωνιστή ενώ ο άνθρωπος είχε πάει κυνήγι)
- Ο άλλος κύριος στη φωτογραφία ποιος είναι?
- Πολύ παλιός φίλος, ο κύριος Μεμμέτογλου.
- Ο ποιος???
- Μεμμέτογλου... το όνομα του ήταν Χασάν. Ήταν αρχικά δάσκαλος αλλά μετά δουλευάμε μαζί και κάναμε πολύ παρέα. Μαζί είχαμε πάει κυνήγι....
- ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ????
Τώρα οι φιλίες με τους Τουρκοκύπριους είναι κάτι σαν απαραίτητο αξεσουάρ, αλλά το 1986 που έγινε αυτή η συζήτηση ήταν πράγμα ανήκουστο, ειδικά για μια εννιάχρονη μαθήτρια του δημοτικού. Άσε και το ψέμα νούμερο 2, που πλάσαρα το φίλο του παππού ως συναγωνιστή, ενώ ο άνθρωπος όχι μόνο δεν ήταν αλλά ήταν και Τουρκοκύπριος (άρα αποκλείεται να ήταν πάνω στα βουνά για οποιαδήποτε απελευθέρωση).
Περιττό να πω ότι ήταν η τελευταία φορά που επιχείρησα να γράψω έκθεση με το θέμα αγωνιστής/πόλεμος και η οικογένεια μου. Για τα υπόλοιπα 3 χρόνια του δημοτικού έγραφα για τη Βέμπω (στις 28 Οκτωβρίου) και για τον Γρηγόρη Αυξεντίου (την 1η Απριλίου). Και ελπίζω ο παππούς Μαγκάιβερ εκεί που είναι, να περνά καλά με το φίλο του τον κύριο Χασάν.
Το πρόβλημα με τον παππού Μαγκάιβερ (διότι τον άλλον δεν τον γνώρισα. Αναχώρησε για μέρος χλοερό πολύ πριν γεννηθώ και βρίσκεται κάπου στο Southgate και αναπαύεται με όλους τους Κύπριους της Αγγλίας) ήταν ότι σε κανένα πόλεμο δεν πήγε να πολεμήσει και μόνο που τον ρωτούσα νευρίαζε:
- Παππού, πολέμησες στο ένδοξο έπος του 40?
- Το ποιο?
- Το 40, στην Πίνδο με τους Ιταλούς, πολέμησες?
- Όχι.
- Δεν πήγες εθελοντής? Ούτε καν στον αγγλικό στρατό? Γιατί?
- Άκου να δεις. Το 40 πήγαιναν να πολεμήσουν όλοι εκείνοι που δεν είχαν δουλειά να κάνουν και ήθελαν εκδρομές, ή ήταν άνεργοι και ο μόνος λόγος που πήγαν να πολεμήσουν με τους Εγγλέζους ήταν διότι τους πλήρωναν. Εγώ είχα τη δουλειά μου και δεν είχα τέτοια ανάγκη....
Και για την επέτειο της 1ης Απριλίου μου έλεγε:
- Άκου να δεις. Στον αγώνα πήγαν να πολεμήσουν οι μαθητές της ΟΧΕΝ, και κάτι φανατισμένοι δεξιοί, που δεν είχαν δουλειά να κάνουν. Εγώ είχα τη δουλειά μου και δεν είχα τέτοια ανάγκη. Εξάλλου καμία σχέση δεν είχα με την ΟΧΕΝ και την εκκλησία. Έκανα ότι έκανε και η πλειοψηφία. Έκατσα σπίτι μου, δεν κατέδωσα ποτέ κανένα και περίμενα να τελειώσει.
Πολύ unglamorous απαντήσεις, και πως να εμφανιζόμουν στο σχολείο και να έλεγα ότι ο δικός μου παππούς στον πόλεμο πήγαινε δουλειά και επειδή δεν ήταν άνεργος έκατσε σπίτι του? Ρεζίλι θα γινόμουν. Οι άλλοι μέχρι και παράσημα κετάβαζαν στο σχολείο. Εμένα, ούτε καν ηρωικό μουστάκι δεν διέθετε ο παππούς Μαγκάιβερ (κόντρα ξύρισμα καθημερινό). Έτσι απέφευγα το θέμα και έγραφα αερολογίες για τους γνωστούς ήρωες (που βρίσκεις και πολλές πληροφορίες στην εγκυκλοπαίδεια).
Μια χρονιά όμως, έπεσε στα χέρια μου μια μαυρόασπρη φωτογραφία του παππού Μαγκάιβερ. Ήταν σε βουνό, δίπλα από μια μεγάλη μοτοσυκλέτα εποχής. Φορούσε παλτό με γούνινο γιακά και μπότες μέσα από το παντελόνι. Στο ένα χέρι κρατούσε ένα όπλο, στον ώμο του κρέμμονταν φυσίγγια και με το άλλο χέρι έκανε μια κίνηση σαν να έδειχνε κάπου μακριά. Χαμογελούσε γεμάτος αυτοπεποίθηση (είχε και μαλλιά) και δίπλα του στεκόταν άλλος ένας ολόγελος τύπος με παρόμοια περιβολή. ΟΡΙΣΤΕ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΑΓΚΑΙΒΕΡ ΥΠΗΡΞΕ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ!!!!!
Χωρίς να ρωτήσω κανένα, έγραψα σχετική έκθεση και παρέλασα την εν λόγω φωτογραφία σε όλη την τάξη. Έσκισα εκείνη τη χρονιά. Τόσο, που πίστεψα και εγώ η ίδια ότι η φωτογραφία έδειχνε πραγματικά τον παππού Μαγκάιβερ σε αγωνιστικό mode. Οπότε και τον ρώτησα:
- Παππού, από που είναι αυτή η φωτογραφία?
(γυαλιά, φως, συγκέντρωση)
- Που τη βρήκες?
- Στο συρτάρι, μαζί με τις άλλες.
- Δεν θυμάμαι... πρέπει να ήταν μια φορά όταν πήγαμε κυνήγι στο Τρόοδος... ναι, πρέπει να ήταν από κυνήγι.
(ψέμα νούμερο 1. Πλάσαρα τον παππού για αγωνιστή ενώ ο άνθρωπος είχε πάει κυνήγι)
- Ο άλλος κύριος στη φωτογραφία ποιος είναι?
- Πολύ παλιός φίλος, ο κύριος Μεμμέτογλου.
- Ο ποιος???
- Μεμμέτογλου... το όνομα του ήταν Χασάν. Ήταν αρχικά δάσκαλος αλλά μετά δουλευάμε μαζί και κάναμε πολύ παρέα. Μαζί είχαμε πάει κυνήγι....
- ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ????
Τώρα οι φιλίες με τους Τουρκοκύπριους είναι κάτι σαν απαραίτητο αξεσουάρ, αλλά το 1986 που έγινε αυτή η συζήτηση ήταν πράγμα ανήκουστο, ειδικά για μια εννιάχρονη μαθήτρια του δημοτικού. Άσε και το ψέμα νούμερο 2, που πλάσαρα το φίλο του παππού ως συναγωνιστή, ενώ ο άνθρωπος όχι μόνο δεν ήταν αλλά ήταν και Τουρκοκύπριος (άρα αποκλείεται να ήταν πάνω στα βουνά για οποιαδήποτε απελευθέρωση).
Περιττό να πω ότι ήταν η τελευταία φορά που επιχείρησα να γράψω έκθεση με το θέμα αγωνιστής/πόλεμος και η οικογένεια μου. Για τα υπόλοιπα 3 χρόνια του δημοτικού έγραφα για τη Βέμπω (στις 28 Οκτωβρίου) και για τον Γρηγόρη Αυξεντίου (την 1η Απριλίου). Και ελπίζω ο παππούς Μαγκάιβερ εκεί που είναι, να περνά καλά με το φίλο του τον κύριο Χασάν.
posted by drakouna @ 8:06 am
10 comments
10 Comments:
ωραίο! έχεις δίκιο ότι οι αγώνες κ θυσίες που αποφάσισαν λίγοι για τούτο τον τόπο, τες πλείστες φορές περιορίζονταν σε ένα μικρό ποσοστό "αγωνιστών" κ "ηρώων" και οι υπόλοιποι κοίταζαν τες δουλειές τους. Τα παραμύθια μου μας μαθαίνονυ για ιστορία, εν... εμμ... παραμύθια!
Χαχαχαχα γελάσαμε πάλι πρωί πρωί!
Αγωνιστής + Συναγωνιστής = Κυνηγός + Συνκυνηγός (Τουρκοκύπριος)
Επέθανα να γελώ!
Ω, ελάτε τώρα.
Ο καθένας συνέβαλε όπως μπορούσε στον αγώνα, και ειδικά οι Κύπριοι της επαρχίας, όπου τα πράγματα ήταν πιο "συνωμοτικά".
Ξέρω ανθρώπους του χωριού που έκρυβαν όπλα ή φυλλάδια της ΕΟΚΑ. Δεν ήταν ανάγκη να πάρουν όλοι το τουφέκι και να ανέβουν στο βουνό...
Έφυρες με πρωί πρωί ρε Δρακούνα. Εννά σιεις τζιαι το κρίμα μου που παρολλίο να μου σταθούν τα κορνφλέικς μες τον λαιμό!
Θεός ο παππούς!
Μην ανησυχείς δρακούνα. Όλοι έκαναν παρέα με τουρκοκύπριους. Ακόμα και ο δικός μου ο παππούς που γράφτηκε στις λίστες να τον πάρουν εθελοντή το `40 μετά μεγάλης συγκινήσεως, διότι θα βοηθούσε την μητέρα πατρίδα στον ιερό της πόλεμο, και μόλις ξεφορτωνόταν τους Γερμανούς θα γινόταν ένωση, αλλά δεν τον πήραν, κανένα δεν πήραν από την φουρνιά που έκανε εγγραφή εκείνο τον μήνα. Έπεσε στον μήνα που ήταν πλήρεις, κι αυτός έκανε παρέα με τουρκοκύπριους. Αλλά στην ΕΟΚΑ δεν έκατσε με σταυρωμένα χέρια όπως τον δικό σου παππού, τρομάρα του! Έστειλε τα αδέρφια του τα μικρά στα βουνά αντάρτες, που δεν είχαν ακόμα οικογένεια, δουλειά και παιδιά, πήγαινε στην δουλειά του, έφτιαξε ένα ωραίο κρησφύγετο στο σπίτι του, έκανε μια ωραιότατη μεταφορά υλικού της ΕΟΚΑ μέχρι την μέρα που κατέβηκαν μεταμεσονύχτιες ώρες οι Εγγλέζοι και τον έκατσαν στην φυλακή για 3 χρόνια. Δεν πειράζει έλεγε, είναι για την ένωση. Πιθανώς αν είχε κι άλλο αγώνα για την ένωση να ξαναπήγαινε, μα δεν είχε.
Ο παππούς μου αυτός λοιπόν, όταν ήταν το σχέδιο Αναν και βρισκόταν και σε ιδιαίτερα προχωρημένη ηλικία για να καταλαβαίνει θεό, ψήφισε ΝΑΙ, ενώ όλη η οικογένεια ψήφιζε ΟΧΙ, διότι θυμήθηκε πόσο καλός φίλος ήταν με τους τουρκοκύπριους και τι καλά πλάσματα που είναι. Για την ακρίβεια τους θεωρούσε και ζωντανούς! Μάταια προσπαθούσε η ξαδέρφη μου η μια μέρα νύχτα να του εξηγήσει πως πέθαναν. Ο παππούς άρχιζε ιστορίες από τον καιρό που έκαναν εμπορικές συναλλαγές και έβαζε τα κλάματα από συγκίνηση.
19/20 (επειδή στην έκθεση κανένας δεν πρέπει να παίρνει 20).
Ta sebi mou
malaka eisai theos, efires me :P
By the way, ebala link gia to blog sou sto -neofotisto -diko mou, hope it's ok...
"Το 40 πήγαιναν να πολεμήσουν όλοι εκείνοι που δεν είχαν δουλειά να κάνουν και ήθελαν εκδρομές, ή ήταν άνεργοι και ο μόνος λόγος που πήγαν να πολεμήσουν με τους Εγγλέζους ήταν διότι τους πλήρωναν"
dld 30.000 kipraioi itan anergoi k giauto epian na polemisoun!!! dld eprotimousan na skotothoun gia 5 mpakkires...oxi gia tipote allo!!!!
"Άκου να δεις. Στον αγώνα πήγαν να πολεμήσουν οι μαθητές της ΟΧΕΝ, και κάτι φανατισμένοι δεξιοί, που δεν είχαν δουλειά να κάνουν. Εγώ είχα τη δουλειά μου και δεν είχα τέτοια ανάγκη. Εξάλλου καμία σχέση δεν είχα με την ΟΧΕΝ και την εκκλησία. Έκανα ότι έκανε και η πλειοψηφία"
dld oi agonistes tis EOKA itan fanatismenoi dexioi k oi pliopsifia tou kipriakou laou apo osa leei o pappous sou den ixe simmetoxi ston agwna..emmesa i amesa....
signwmi alla stin periptwsi tou ΜΑΓΚΑΙΒΕΡ terkazei i frasi ...osa den ftannei o aloupos...xereis to parakatw. wraia antimetwpisi pantos na isopedonei tous agwnes enos laou epidi ite itan/isastan antithetoi ideologika (kai twra k panta ....), ite giati itan/isaste deiloi...i stin kathomiloumeni skatopouttoi koultouriaraioi isopedwtes
auta
Post a Comment
<< Home