Ζήτω!!

Με την ευκαιρία της επετείου του ΟΧΙ που πλησιάζει (και χάνουμε το τριήμερο, λυγμ λυγμ και κλαψ), γράφω τα αγαπημένα μου quotes που έχουν ως θέμα την πατρίδα και τον πατριωτισμό. (και του χρόνου χάνουμε τη γιορτή, θα πέσει Κυριακή- φτου!!)

«Πατρίδα μου είναι όπου μου αρέσει» - Αριστοτέλης Ωνάσης (εφοπλιστής και ιδρυτής της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Τα πλούτη και το στυλ του πολύ θα ήθελαν να είχαν πολλοί ούτω καλούμενοι χουβαντάδες. Τρίζουν τακτικά τα κόκκαλα του στον τάφο του.)

«Πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού» - Τρύπες (ελληνικό ροκ συγκρότημα με punk αναφορές. Η ζωντανή απόδειξη ότι δεν πεθαίνουν όλοι οι καλοί ροκάδες από τα ναρκωτικά.)

«Α patriot must always be ready to defend his country against his government» - Edward Abbey (Αμερικάνος συγγραφέας, περιβαλλοντιστής, ελαφρώς εκκεντρικός. Άφησε οδηγίες να θαφτεί κάπου που δεν θα τον βρουν ποτέ και χωρίς οποιαδήποτε τελετή ή φέρετρο για να γίνει τροφή για τα σκουλήκια και λίπασμα για τα φυτά. Πιστεύεται ότι είναι θαμμένος κάπου στην έρημο της Αριζόνας, και οι φίλοι του μάρκαραν το σημείο με τη φράση «no comment».)

«Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια - Τρίπτυχο που επικαλούνται συνήθως διάφορα ρεμάλια τα οποία δεν υπηρέτησαν στο στρατό, δεν έχουν το Θεό τους και κερατώνουν συστηματικά τις γυναίκες τους» - Νίκος Δήμου (πρώην διαφημιστής, εμπνευστής του «Δεν ξεχνώ», συγγραφέας, δημοσιογράφος, αρθρογράφος σε περιοδικά αυτοκινήτων, blogger, η ζωντανή απόδειξη ότι το χιούμορ στον άνθρωπο κρατάει μια ζωή)

«Πατριωτισμός – Μάσκα που φοράει ο εθνικισμός για να κινείται πιο άνετα» - Νίκος Δήμου (βλέπε πιο πάνω)

«Την πατρίδα δε ουκ ελάσσω παραδώσω» - ίσως γράφτηκε από τον αρχαίο Σόλωνα, νομοθέτη των Αθηνών. Η φράση προέρχεται από τον όρκο που έδιναν οι Αθηναίοι νέοι όταν έκλειναν τα 18 τους χρόνια και παρουσιάζονταν στη Πνύκα για να γραφτούν στους καταλόγους των πολιτών (το λεγόμενο «ληξιαρχικόν γραμματείον») και να υπηρετήσουν στο στρατό.

«Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» (2)-η παραλλαγή - Γλαύκος Κληρίδης (αποτυχημένος δικηγόρος, πετυχημένος πολιτικός, είδε και έπαθε να ξεφύγει από τη σκιά του πατέρα του, είδε και έπαθε μέχρι να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μετά είδαμε και πάθαμε να τον ξεφορτωθούμε). Conveniently δεν ανέφερε τη συνέχεια του όρκου που αναφέρει «…και την πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη, αλλά περισσότερη και ισχυρότερη από όση θα παραλάβω». Αν το έλεγε αυτό, πολλοί οπαδοί του θα στιλλομμάθκιαζαν αλλά αυτό είναι άλλο ανέκδοτο.

…και ένα μεταφορικό… (απλώς στο «οργανισμός» βάλτε «πατρίδα»)

«… Κύριοι, ο οργανισμός μας νοσεί βαθύτατα… ως ιατρός έχω την συγκίνησιν την οποίαν θα είχεν ιατρός ευρισκόμενος προ της χειρουργικής τραπέζης… ασθενή έχομεν, εις τον γύψον τον εβάλαμεν. Τον δοκιμάζομεν εάν ημπορεί να περπατάει χωρίς τον γύψον. Σπάζομεν τον αρχικόν γύψον και ξαναβάζομεν ενδεχομένως τον καινούργιο εκεί όπου χρειάζεται…» - Γεώργιος Παπαδόπουλος (psycho συνταγματάρχης, λέγε με Χούντα)

Και κλείνουμε εντυπωσιακά με ένα ακόμα quote από τον psycho συνταγματάρχη:

«…μετά των ευχαριστιών μου, επιτρέψατε μου να σας ζητήσω την ζητωκραυγήν: Ζήτω η Μεγάλη Ελλάς!»



Πριν με ρωτήσετε: Στιλλομμαθκιάζω σημαίνει, στραβοκαταπίνω, κοντεύω να πνιγώ διότι κάτι μου στάθηκε στο λαιμό.