12-20
Ακολουθεί post με περιεχόμενο γυναικολογικό. Όποιος ανακατεύεται παρακαλείται να παίξει αλλού σήμερα.
Κανόνισα να πάω στον γυναικολόγο για το καθιερωμένο τέστ ΠΑΠ. Έκλεισα ραντεβού και περίμενα να έρθει η μέρα χαλαρά. Κανονίζω το πρωί να βάλω φούστα (για εύκολη αναφορά στην εξέταση) και επίσης κανονίζω να βάλω καλά ασορτί εσώρουχα (για να μην γίνω ρεζίλι στο γιατρό). Όχι σεξουαλικά, αλλά σοβαρά και παρουσιάσιμα. Όπως τα ρούχα που φορείς για να πάς σε interview.
3 ώρες πριν να πάω στο ραντεβού, μου τηλεφωνεί η γραμματέας του γιατρού να μου πει να μην πάω, διότι ο γιατρός κόλλησε (δεν μου είπε ακριβώς «κόλλησε» αλλά αυτό εννοούσε) μέσα στο χειρουργείο και δεν ξέρει πότε θα τελειώσει. Αύριο μπορείτε? Αύριο μπορώ, αλλά με τρώει η περιέργεια να μάθω τι να κάνει άραγε ο γιατρός και κόλλησε μέσα στο χειρουργείο…. ξεγεννά άραγε καμιά δύσκολη περίπτωση?... που έχει επιπλοκές?.... και προσπαθεί να σώσει τη γυναίκα και το νεογέννητο?..... και το αίμα ρέει?... σε στυλ «γιατρέ σώσε τη γυναίκα μου»??...
Δεν μπορώ βέβαια να ρωτήσω όλα αυτά, γι ‘αυτό κλείνουμε ραντεβού για την επόμενη μέρα. Κανονίζω πάλι να βάλω το δίπτυχο φούστα-εσώρουχο για να είμαι έτοιμη για δράση. Και επιτέλους έρχεται η ώρα και η στιγμή.
Μια γυναικολογική εξέταση είναι μια πολύ συγκεκριμένη εμπειρία και δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ περισσότερο. Όλα καλά, όλα στα θέση τους, επομένως πιάνουμε κουβέντα με το γιατρό.
-Είσαι παντρεμένη?
-Ναι
-Πόσο καιρό?
-Εεε… τόσο.
-Σκέφτεστε να κάνετε παιδί?
-Εεεε…. Χμ…καλή ερώτηση…. εεεε…. κοιτάξτε…. θεωρητικά… ναι… και όχι…
- Καλά μην αγχώνεσαι. Θέλεις να σου μιλήσω για αυτό?
- Ποιο αυτό?
-Για τη γονιμότητα.
-Δηλαδή?
-Πώς να μείνεις έγκυος.
-Α, ευχαριστώ, ξέρω. (και έχω ξεκινήσει τη διατριβή μου από νεαρή ηλικία με ΚΛΙΚ/ ΜΑΧ/ Nitro/ κόμικς της ΒΑΒΕΛ/ Milo Manara/ National Geographic για το ζωικό βασίλειο/ όλα, ΟΛΑ)
Ο γιατρός φαντάζομαι το ακούει αυτό 15 φορές τη μέρα γι ‘αυτό απαντά:
-Εννοώ αν ξέρεις ποιες είναι οι γόνιμες μέρες σου.
(ΟΛΕΣ, είμαι η wonder woman και είμαι παντρεμένη με τον Superman), αλλά αντί αυτού απαντώ:
- Ναι, πείτε μου.
Ο γιατρός εξηγεί ότι σύμφωνα με τον κύκλο μου, οι τάδε μέρες πιθανόν να είναι γόνιμες (δεν μπορώ να ακούω τη λέξη «γόνιμη», ακούγεται σαν χωράφι που θέλει φύτεμα. Φαντάζομαι τον Έτερο να λέει «να σας συστήσω τη σύζυγο μου. Αυτές τις μέρες είναι ιδιαίτερα γόνιμη» και σφίγγομαι να μην γελάσω). Ο γιατρός με πληροφορεί ότι «σε περίπτωση που θέλετε, υπάρχει ένα τεστ που μπορείτε να αγοράσετε από τα φαρμακεία το οποίο χρησιμοποιώντας τα ούρα σου μπορεί να σου πει 24 ώρες πριν αν θα έχεις ωορρηξία. Να σας γράψω το όνομα?»
- Εεε…. όχι… εντάξει… προς το παρόν είμαστε καλά….. (άνθρωπε μου είσαι με τα καλά σου? Για τεστ ΠΑΠ ήρθα, όχι για εξωσωματική)
Ο γιατρός στο τέλος μου δίνει και μια φωτογραφία (που βγαίνει όταν σου κάνει ultrasound) και με στέλλει στο καλό. Δεν έχω τίποτε, υγιής σαν ψάρι. Στη φωτογραφία βασικά δεν φαίνεται τίποτα.
Το απέραντο κενό …. της μήτρας μου.
Η αβάσταχτη μοναξιά των ωοθηκών μου. (ρυθμικά) Καρτερούνε μέρα νύχτα, να φυσήσει ένας αγέρας…. (ανάβουν αναπτήρες, κουνιούνται ρυθμικά τα χέρια.. ο Νταλάρας πετιέται με μια κιθάρα)
Και εγώ ασυναίσθητα άρχισα να μετρώ μέρες...
Κανόνισα να πάω στον γυναικολόγο για το καθιερωμένο τέστ ΠΑΠ. Έκλεισα ραντεβού και περίμενα να έρθει η μέρα χαλαρά. Κανονίζω το πρωί να βάλω φούστα (για εύκολη αναφορά στην εξέταση) και επίσης κανονίζω να βάλω καλά ασορτί εσώρουχα (για να μην γίνω ρεζίλι στο γιατρό). Όχι σεξουαλικά, αλλά σοβαρά και παρουσιάσιμα. Όπως τα ρούχα που φορείς για να πάς σε interview.
3 ώρες πριν να πάω στο ραντεβού, μου τηλεφωνεί η γραμματέας του γιατρού να μου πει να μην πάω, διότι ο γιατρός κόλλησε (δεν μου είπε ακριβώς «κόλλησε» αλλά αυτό εννοούσε) μέσα στο χειρουργείο και δεν ξέρει πότε θα τελειώσει. Αύριο μπορείτε? Αύριο μπορώ, αλλά με τρώει η περιέργεια να μάθω τι να κάνει άραγε ο γιατρός και κόλλησε μέσα στο χειρουργείο…. ξεγεννά άραγε καμιά δύσκολη περίπτωση?... που έχει επιπλοκές?.... και προσπαθεί να σώσει τη γυναίκα και το νεογέννητο?..... και το αίμα ρέει?... σε στυλ «γιατρέ σώσε τη γυναίκα μου»??...
Δεν μπορώ βέβαια να ρωτήσω όλα αυτά, γι ‘αυτό κλείνουμε ραντεβού για την επόμενη μέρα. Κανονίζω πάλι να βάλω το δίπτυχο φούστα-εσώρουχο για να είμαι έτοιμη για δράση. Και επιτέλους έρχεται η ώρα και η στιγμή.
Μια γυναικολογική εξέταση είναι μια πολύ συγκεκριμένη εμπειρία και δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ περισσότερο. Όλα καλά, όλα στα θέση τους, επομένως πιάνουμε κουβέντα με το γιατρό.
-Είσαι παντρεμένη?
-Ναι
-Πόσο καιρό?
-Εεε… τόσο.
-Σκέφτεστε να κάνετε παιδί?
-Εεεε…. Χμ…καλή ερώτηση…. εεεε…. κοιτάξτε…. θεωρητικά… ναι… και όχι…
- Καλά μην αγχώνεσαι. Θέλεις να σου μιλήσω για αυτό?
- Ποιο αυτό?
-Για τη γονιμότητα.
-Δηλαδή?
-Πώς να μείνεις έγκυος.
-Α, ευχαριστώ, ξέρω. (και έχω ξεκινήσει τη διατριβή μου από νεαρή ηλικία με ΚΛΙΚ/ ΜΑΧ/ Nitro/ κόμικς της ΒΑΒΕΛ/ Milo Manara/ National Geographic για το ζωικό βασίλειο/ όλα, ΟΛΑ)
Ο γιατρός φαντάζομαι το ακούει αυτό 15 φορές τη μέρα γι ‘αυτό απαντά:
-Εννοώ αν ξέρεις ποιες είναι οι γόνιμες μέρες σου.
(ΟΛΕΣ, είμαι η wonder woman και είμαι παντρεμένη με τον Superman), αλλά αντί αυτού απαντώ:
- Ναι, πείτε μου.
Ο γιατρός εξηγεί ότι σύμφωνα με τον κύκλο μου, οι τάδε μέρες πιθανόν να είναι γόνιμες (δεν μπορώ να ακούω τη λέξη «γόνιμη», ακούγεται σαν χωράφι που θέλει φύτεμα. Φαντάζομαι τον Έτερο να λέει «να σας συστήσω τη σύζυγο μου. Αυτές τις μέρες είναι ιδιαίτερα γόνιμη» και σφίγγομαι να μην γελάσω). Ο γιατρός με πληροφορεί ότι «σε περίπτωση που θέλετε, υπάρχει ένα τεστ που μπορείτε να αγοράσετε από τα φαρμακεία το οποίο χρησιμοποιώντας τα ούρα σου μπορεί να σου πει 24 ώρες πριν αν θα έχεις ωορρηξία. Να σας γράψω το όνομα?»
- Εεε…. όχι… εντάξει… προς το παρόν είμαστε καλά….. (άνθρωπε μου είσαι με τα καλά σου? Για τεστ ΠΑΠ ήρθα, όχι για εξωσωματική)
Ο γιατρός στο τέλος μου δίνει και μια φωτογραφία (που βγαίνει όταν σου κάνει ultrasound) και με στέλλει στο καλό. Δεν έχω τίποτε, υγιής σαν ψάρι. Στη φωτογραφία βασικά δεν φαίνεται τίποτα.
Το απέραντο κενό …. της μήτρας μου.
Η αβάσταχτη μοναξιά των ωοθηκών μου. (ρυθμικά) Καρτερούνε μέρα νύχτα, να φυσήσει ένας αγέρας…. (ανάβουν αναπτήρες, κουνιούνται ρυθμικά τα χέρια.. ο Νταλάρας πετιέται με μια κιθάρα)
Και εγώ ασυναίσθητα άρχισα να μετρώ μέρες...
8 Comments:
πότε έγινε 12-20? Νόμιζα ότι ήταν 11-17! χμμ, ενδιαφέρον.
κόμικς της ΒΑΒΕΛ????
Έλα ρε drakouna! Κυκλοφορεί η Βαβέλ στην Κύπρο; Και τη διαβάζεις κιόλας? Respect!
Μήπως διαβάζεις και τις ιστορίες του Κτωστάκη Ανάν;
hehhehe kala pou en sou esystise jie kanena lipasma giat i gonimotita. algoflash pou leme!
mitroflash...kanei tin mitra sas kypo tis edem!
Την τελευταία φορά που επήα στον γυναικολόγο είπε μου και εμένα τις γόνιμες μου μέρες (όχι για να κάμω μωρό αλλά για να ξέρω να προσέχω να μην κάμω). Γι αυτό ήταν η τελευταία φορά.
Ναι, κυκλοφορεί η ΒΑΒΕΛ στην Κύπρο. Σε επιλεγμένα περίπτερα και βιβλιοπωλεία. Άμα τα πετύχεις.
Firfiri, είμαι σίγουρη ότι υπάρχει τέτοιο "λίπασμα".
Καλημέρα, drakouna.
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκα με την ερώτηση και να μην προσέβαλα το νησί, ε!
Κι εδώ υπάρχουν προβλήματα στη διανομή της...
Γι'αυτό είπα "άμα τα πετύχεις". Το καλό της ΒΑΒΕλ είναι ότι και πρόσφατο τεύχος να μην είναι, πάλι διαβάζεται.
indeed!
Πέρσι έκανα μια εργασία για τα κόμικς και χρησιμοποίησα υλικό από το βαβελαρχείο μου.
Θυμάμαι ότι υπήρχαν τεύχη πιο παλιά από μένα (!) που διαβάζονταν με εξαιρετική ευχαρίστηση! :)
Post a Comment
<< Home