Τα τοστ φταίνε για όλα!!!

Τελευταίως βλέπω εφιάλτες. Πέφτω να κοιμηθώ το βράδυ και βλέπω πράγματα να με κυνηγάνε, γνωστούς και φίλους να πεθαίνουν φρικτούς θανάτους, άγχος, φόβο.. τι μου συμβαίνει άραγε? Έχοντας διαβάσει 2-3 βιβλία για τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και το υποσυνείδητο (που λογικά διαθέτω και εγώ) καταλήγω στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που μπορεί να οφείλονται για την εμφάνιση τους. Ο εσωτερικός μας κόσμος είναι ένα λαβύρινθος χημικών ουσιών και καλωδίων. Ένα από αυτά να λασκάρει λίγο, τσουπ! σου εμφανίζεται ψυχολογικό πρόβλημα. Οι εφιάλτες είναι το πρώτο βήμα. Σε λίγο θα κυκλοφορώ ντυμένη με εμπριμέ νυχτικιά μέχρι τον αστράγαλο με δαντελένιο γιακαδάκι, δεν θα ξαναχτενιστώ και θα βλέπω τον κόσμο όπως το ζόμπι. Μπορεί και όχι, αλλά δεν ξέρεις καμιά φορά.

Το γεγονός ότι δεν είχα δύσκολη παιδική ηλικία, ουδέποτε κακοποιήθηκα σεξουαλικά, δεν πουλούσα σπίρτα στις γωνιές των δρόμων για να επιβιώσω τα κρύα βράδια του χειμώνα, δεν υπήρξα Oliver Twist, και δεν είχα καμιά κακιά μητριά να με βασανίζει, με περιορίζει ως επίδοξη βασανισμένη (εσωτερικά) γυναίκα. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει καμιά εξήγηση (που να με ικανοποιεί) γιατί να βλέπω εφιάλτες. Άσε που ο Ονειροκρίτης που συμβουλεύτηκα (30 χρονών, φαγωμένος, του λείπουν σελίδες και κανένας δεν θυμάται ποιος τον αγόρασε, άρα έγκυρος) γράφει ότι όταν βλέπεις αγαπημένα σου πρόσωπα να πεθαίνουν (στον ύπνο σου), σημαίνει κάτι καλό (για τα αγαπημένα πρόσωπα) και θα έχουν υγεία, ευτυχία, πλούτη και το βασιλόπουλο πάνω στο άσπρο άλογο. Για αυτόν που βλέπει τους εφιάλτες δεν λέει τίποτα. Φαντάζομαι οι επιτυχημένοι και πλούσιοι φίλοι του τον ανταμείβουν πλουσιοπάροχα για το προφητικό του όνειρο και μετά γίνεται σκοπός της ζωής του να οδηγήσει του Εβραίους έξω από την Αίγυπτο και του κακούς Φαραώ, αλλά σκαρφαλώνει πάνω σε ένα βουνό και όταν επιτέλους κατεβαίνει κρατάει κάτι σκαλισμένα pottery όπως αυτά που αγοράζεις στα τουριστικά καταστήματα και με την πρώτη χρήση σπάζουν, αλλά αυτός είναι ο Μωυσής και εγώ δεν είμαι τόσο τριχωτή.

Ο Έτερος βγάζει πόρισμα:

- Θα φταίει η διατροφή σου. Να κόψεις τα τοστ πριν πας για ύπνο.

Να σημειώσω ότι ο Έτερος τελευταίως βλέπει πολύ CSI: Crime Scene Investigation (του Las Vegas, Miami, και New York) και έχει πωρωθεί σε σημείο να μαζεύει τρίχες από τα έπιπλα και να τις ταξινομεί ανάλογα με το ποιος έκατσε για τελευταία φορά πάνω στον καναπέ (συνήθως η γάτα). Δεν τον ενοχλώ διότι καθαρίζει τον καναπέ. Αν τα investigations όμως επεκταθούν και στους καλάθους των αχρήστων θα επέμβω δυναμικά, διότι εγώ δεν είμαι καμιά Kate Moss να ανέχομαι τους παπαράτσι να ψάχνουν τα σκουπίδια μου για ίχνη αληθινής τροφής. Σοκολάτα έχω φάει, δεν έχω διαπράξει έγκλημα! Τα τοστ όμως γιατί πρέπει να τα κόψω? (όχι γιατρέ μου, θέλω να ζήσω, θα απεξαρτηθώ από τη σατανική αυτή ουσία. Θα ακολουθήσω το φως το αληθινό! Είμαι νέα με τσαμπουκά και λέω όχι στα ναρκωτικά, ναι στη ζωή - μαστουρώνετε καλύτερα...)

- Γιατί να οφείλεται το τοστ?
- Διότι έχει μέσα τυρί, και το τυρί προκαλεί διάφορες στομαχικές αναταραχές ιδιαίτερα αν φας πριν να κοιμηθείς.
- Άρα πρέπει να κοπεί και το τυρί στο σαγανάκι, και τις τυροκροκέτες, και την πίτσα κτλ. Ότι έχει μέσα τυρί και τρώγεται το βράδυ.
- Σωστά.
- Άρα δεν θα ξαναπάμε βράδυ σε ταβέρνα ή οπουδήποτε αλλού για φαί διότι πάντοτε θα βρίσκουμε τυρί στο δρόμο μας.
- … ε.. όχι απαραίτητα. Απλώς δεν θα τρως τυρί.
- Μα είναι δύσκολο να το αποφύγεις. Θα τρώτε όλοι εσείς και εγώ θα βλέπω? Όχι, όχι, κομμένα όλα…

Είδες που τελικά θα μπορούσε να φανεί σε κάτι χρήσιμη η δύσκολη παιδική ηλικία? Ότι παθαίνεις, το ρίχνεις στο αμαρτωλό παρελθόν. Βία, σεξ, ναρκωτικά, τρόμος, ψυχοπλάκωμα, κανένα πρόβλημα. Η δύσκολη παιδική ηλικία φταίει για όλα και καθάρισες. Οι απροβλημάτιστοι άνθρωποι πρέπει να κόψουν το τυρί. Δοκιμαστικά τουλάχιστον.