The Fourposter

Ήταν μια φάση που όλοι ήταν χαρτωμένοι.

Μετά όλοι σχεδίαζαν το γάμο τους και πήγαινες από το ένα hen night στο άλλο παρέα με ένα γιγάντιο φουσκωτό πέος.

Ακολούθησαν δεκάδες γάμοι, όλων των ειδών και χρωμάτων, στο εξωτερικό, στο εσωτερικό, by the beach, in a ballroom, σε μια χωράφα (αγροτουρισμός), ένα απόγευμα του καλοκαιριού (δρώμα και υγρασία), ένα βράδυ με φεγγάρι (κουνούπια), τα Χριστούγεννα (ψόφος), μετά το Πάσχα.

Ακολούθησαν ατέλειωτοι μήνες εγκυμοσύνης και γιατροί και κλινικές και πως γέννησες, πως γέννησε ο γείτονας, πως ένιωσε ο σύζυγος και τι θα ονομάσουμε το motherfucking baby.

Ακολούθησε ένα rock wave βαφτίσεων. Ήταν εμφανή τα πρώτα σημάδια κόπωσης.

Μετά άρχισαν όλοι να ασχολούνται μανιωδώς με DIY (από τραπεζάκια μέχρι σπίτια ολόκληρα, πατώματα, ψευδοροφές, ηλεκτρικά, η τέλεια πέργκολα, το καλύτερο barbeque, εκατοντάδες άχρηστα παιγνίδια και να συζητάς σοβαρά με ενήλικες θέματα όπως «γιατί η Hannah Montana είναι πιο popular πρόγραμμα από το Σκανταλιές στο Καράβι?».

Μετά όλοι έπαθαν κατάθλιψη. Δεν υπάρχει επικοινωνία, όλοι νευριάζουν με όλους. Ξαφνικά κανένας δεν κάνει sex (μα είναι δυνατόν?) και έχουν κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση τους τα υπαρξιακά και τα Lexotanil.

Rumor has it ότι το κέρατο πέφτει σύννεφο.

Οι γνωστοί και φίλοι ξαφνικά μοιάζουν με την Agnes και τον Michael στο «Νυφικό Κρεβάτι»…