Όνειρα
Ένα κοινό, λέει το βιβλίο εγκυμοσύνης, όνειρο που βλέπουν οι έγκυες γυναίκες είναι να τρέχουν από πίσω ένα παιδί χωρίς πρόσωπο. Ή να προσπαθούν να συνεννοηθούν με ένα μωρό αλλά αυτό να μιλά μια ακαταλαβίστικη γλώσσα. Είναι απόλυτα φυσιολογικά τα όνειρα σε αυτή την περίοδο (λέει) και μάλιστα προσπαθεί να εξηγήσει ότι τα όνειρα που βλέπεις έχουν να κάνουν με την φυσιολογική αγωνία που νιώθεις.
Πολύ ωραία. Όνειρα που τρέχεις ξοπίσω παιδάκια. Μάλιστα.
Εγώ όμως είδα όνειρο αυτό:
… Ξυπνώ απότομα και βρίσκομαι μέσα σε ένα πέτρινο δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Δίπλα μου ο Έτερος κοιμάται φορώντας μια… χλαμύδα. Και εγώ φορώ χλαμύδα. Χρώματος μπεζ. Και τα μαλλιά μου είναι Πολύ Σγουρά. Κάπου εκεί μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μια μικρή με μια λεκάνη, την αφήνει σε μια γωνιά και φεύγει σφαίρα. Αφήνει πίσω της μια μυρωδιά αλουσίας και ιδρώτα. Αυτά τα rooms rent είναι απαράδεκτα. Που σκατά είμαστε?
Ξυπνώ τον Έτερο και βγαίνουμε έξω. Προφανώς είμαστε στο twilight zone διότι το σκηνικό μου θυμίζει ντοκιμαντέρ του History Channel. Μια κατσίκα μασά φύλλα μέσα στην αυλή μας (μας?), ένας τριχωτός τύπος κόβει ξύλα και μια φωτιά στη μέση της αυλής ντουμανιάζει το χώρο. Η χλαμύδα πάντως πάει στον Έτερο.
Βγαίνουμε έξω στο δρόμο και ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια απίστευτη μπόχα. Ο δε δρόμος είναι ένας χείμαρρος λάσπης και ακαθαρσιών. Ανηφορίζουμε μέχρι που φτάνουμε σε μια μικρή πλατεία και πάνω ψηλά βλέπουμε τον Παρθενώνα… να χτίζεται….
Προφανώς είμαστε στην Αθήνα. Την αρχαία Αθήνα….
«Εσύ που τέλειωσες κλασσικό και ξέρεις αρχαία, κάτσε να συνεννοηθείς με τους αρχαίους πώς να φύγουμε απ’ εδώ. Έχω ραντεβού με το γιατρό στις 3:30.» λέω του Έτερου. Δεν φαίνεται να είμαστε δούλοι. Τουλάχιστον.
Ο Έτερος αντίθετα είναι της άποψης ότι εφόσον ο Παρθενώνας ακόμα χτίζεται, λογικά πρέπει να είμαστε στη «χρυσή εποχή» του Περικλή. Δεν ξέρω για χρυσή με τόση λάσπη, πάντως κάπου είμαστε. Todo, we are not in Kansas any more. Ο Έτερος μάλιστα κάνει και το συνειρμό ότι αν όντως βρισκόμαστε στη χρυσή εποχή του Περικλή είναι καθήκον μας να πάμε να βρούμε τον Περικλή και να τον προειδοποιήσουμε για την επικείμενη εξορία του και τον Πελοποννησιακό Πόλεμο που πλησιάζει. Να του πούμε άραγε και για το μέγα λοιμό?
«Δεν είσαι με τα καλά σου που θα πάμε να βρούμε τον Περικλή. Και αν μας βγάλουν τρελούς? Αν εξορίσουν εμάς για διάδοση ψευδών, ηττοπαθών πληροφοριών? Εξορία από τη μόνη πολιτισμένη πόλη του… κόσμου? (αυτή την περίοδο τουλάχιστον)…»
«Έλα μωρέ, όπου να’ σαι θα πάρει τα πάνω της η Ρώμη. Πάμε εκεί. Θα βρούμε και φθηνά οικόπεδα στο Κάπρι.»
«Γιατί να μην πάμε Κύπρο? Σπίτι μας?»
«Διότι θα έχει Πέρσες, μετά Πτολεμαίους, μετά Ρωμαίους, μετά Άραβες, μετά Βυζαντινούς, μετά Σταυροφόρους, μετά Γάλλους, μετά Ενετούς, μετά Τούρκους, μετά Άγγλους, ΚΑΙ ΜΕΤΑ θα γίνει ανεξάρτητη…. και μετά ξανά Τούρκους… ευκαιρία να πάμε να ζήσουμε κάπου πιο ήσυχα…»
«Ελβετία να πάμε…»
«Όχι ακόμα… σε περίπου 1000 χρόνια, που θα έχουν φύγει οι βάρβαροι αιμοβόροι λαοί.»
«Σωστά.»
«…Πότε θα ξυπνήσεις?»
«Γιατί?»
«Κατουριέμαι και δεν έχω ιδέα που πήγαιναν τουαλέτα οι αρχαίοι.»
Πολύ ωραία. Όνειρα που τρέχεις ξοπίσω παιδάκια. Μάλιστα.
Εγώ όμως είδα όνειρο αυτό:
… Ξυπνώ απότομα και βρίσκομαι μέσα σε ένα πέτρινο δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Δίπλα μου ο Έτερος κοιμάται φορώντας μια… χλαμύδα. Και εγώ φορώ χλαμύδα. Χρώματος μπεζ. Και τα μαλλιά μου είναι Πολύ Σγουρά. Κάπου εκεί μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μια μικρή με μια λεκάνη, την αφήνει σε μια γωνιά και φεύγει σφαίρα. Αφήνει πίσω της μια μυρωδιά αλουσίας και ιδρώτα. Αυτά τα rooms rent είναι απαράδεκτα. Που σκατά είμαστε?
Ξυπνώ τον Έτερο και βγαίνουμε έξω. Προφανώς είμαστε στο twilight zone διότι το σκηνικό μου θυμίζει ντοκιμαντέρ του History Channel. Μια κατσίκα μασά φύλλα μέσα στην αυλή μας (μας?), ένας τριχωτός τύπος κόβει ξύλα και μια φωτιά στη μέση της αυλής ντουμανιάζει το χώρο. Η χλαμύδα πάντως πάει στον Έτερο.
Βγαίνουμε έξω στο δρόμο και ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια απίστευτη μπόχα. Ο δε δρόμος είναι ένας χείμαρρος λάσπης και ακαθαρσιών. Ανηφορίζουμε μέχρι που φτάνουμε σε μια μικρή πλατεία και πάνω ψηλά βλέπουμε τον Παρθενώνα… να χτίζεται….
Προφανώς είμαστε στην Αθήνα. Την αρχαία Αθήνα….
«Εσύ που τέλειωσες κλασσικό και ξέρεις αρχαία, κάτσε να συνεννοηθείς με τους αρχαίους πώς να φύγουμε απ’ εδώ. Έχω ραντεβού με το γιατρό στις 3:30.» λέω του Έτερου. Δεν φαίνεται να είμαστε δούλοι. Τουλάχιστον.
Ο Έτερος αντίθετα είναι της άποψης ότι εφόσον ο Παρθενώνας ακόμα χτίζεται, λογικά πρέπει να είμαστε στη «χρυσή εποχή» του Περικλή. Δεν ξέρω για χρυσή με τόση λάσπη, πάντως κάπου είμαστε. Todo, we are not in Kansas any more. Ο Έτερος μάλιστα κάνει και το συνειρμό ότι αν όντως βρισκόμαστε στη χρυσή εποχή του Περικλή είναι καθήκον μας να πάμε να βρούμε τον Περικλή και να τον προειδοποιήσουμε για την επικείμενη εξορία του και τον Πελοποννησιακό Πόλεμο που πλησιάζει. Να του πούμε άραγε και για το μέγα λοιμό?
«Δεν είσαι με τα καλά σου που θα πάμε να βρούμε τον Περικλή. Και αν μας βγάλουν τρελούς? Αν εξορίσουν εμάς για διάδοση ψευδών, ηττοπαθών πληροφοριών? Εξορία από τη μόνη πολιτισμένη πόλη του… κόσμου? (αυτή την περίοδο τουλάχιστον)…»
«Έλα μωρέ, όπου να’ σαι θα πάρει τα πάνω της η Ρώμη. Πάμε εκεί. Θα βρούμε και φθηνά οικόπεδα στο Κάπρι.»
«Γιατί να μην πάμε Κύπρο? Σπίτι μας?»
«Διότι θα έχει Πέρσες, μετά Πτολεμαίους, μετά Ρωμαίους, μετά Άραβες, μετά Βυζαντινούς, μετά Σταυροφόρους, μετά Γάλλους, μετά Ενετούς, μετά Τούρκους, μετά Άγγλους, ΚΑΙ ΜΕΤΑ θα γίνει ανεξάρτητη…. και μετά ξανά Τούρκους… ευκαιρία να πάμε να ζήσουμε κάπου πιο ήσυχα…»
«Ελβετία να πάμε…»
«Όχι ακόμα… σε περίπου 1000 χρόνια, που θα έχουν φύγει οι βάρβαροι αιμοβόροι λαοί.»
«Σωστά.»
«…Πότε θα ξυπνήσεις?»
«Γιατί?»
«Κατουριέμαι και δεν έχω ιδέα που πήγαιναν τουαλέτα οι αρχαίοι.»
posted by drakouna @ 12:04 pm
5 comments
5 Comments:
Έφαγες μήπως τυράκι πριν κοιμηθείς?
νομίζω εν το μώρο και προσπαθέι να σου πει κατί...(ατε γμτ γεννησε με να τελιώνουμε?)
wraioooo,,,,
oso gia tin mpoxa,,yparxei e3igisi ..
se vazei sto pneyma to mwro apo twra..pou tha prepei stis 4 to prwi na tou ala3eis panes(kai tha exei aytin ti xaraktiristiki eywdiaaaa!!!!!) :)
Λολ τέλειο όνειρο! Πιστεύω ότι είναι άλλο ένα επίσης απόλυτα φυσιολογικό όνειρο εγκυμοσύνης. Με την λογική του «αχ θεε μου σε τι κοινωνία θα γεννήσω το παιδί μου», ενδόμυχα ψάχνεις για μια πιο «αγνή» version του κόσμου, στην οποία τουλάχιστον οι δούλοι και τα μπουρδέλα ήταν legal και πλήρωναν τους φόρους τους και δεν έκαναν συντακτικά λάθη στα ελληνικά. Η τάση του χαζομπαμπά-about-to-be να προειδοποιήσει τον Περικλή είναι επίσης πάρα πολύ φυσιολογική, καθώς ήρθε σε επαφή με το αρχέγονο-πατριαρχικό πρότυπο του άντρα-προστάτη και προσπαθούσε υποσυνείδητα να προστατέψει το παιδάκι του από τους επικείμενους πολέμους και λοιμούς, κοινώς όλα αυτά που το έθεταν σε κίνδυνο.
Πολύ νόρμαλ όνειρο το θεωρώ πάντως. εμένα όταν μου τηλεφώνησαν στην Αγγλία να μου πουν ότι γέννησε η γάτα μας είδα όνειρο ότι όπως έσκαβε η γάτα μου μέσα στις γλάστρες της βεράντας ανακάλυψε κάτι αρχαία αβγά (!!!) γάτας και τα κλώσησε (ναι, σοβαρά!) και βγήκαν από μέσα γατάκια-keyrings (strike three) τα οποία conveniently enough μπορούσα λόγω μεγέθους και πρακτικότητας να πάρω μαζί μου στην Αγγλία!
Εν ξεκάθαρο τι σου λέει το μωρό.
"...Μεν τομήσεις ρα μαννή να με γεννήσεις στουντο ποπονήσι τζιαι κατύσhη σου..."
Αγρινό Ηλίθιο
Post a Comment
<< Home