5 year plan
Πιάνω τον εαυτό μου αδιάβαστο και αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω ποτέ εκπονήσει 5 year plan. Τι είναι αυτό?
Το 5 year plan είναι ένα… plan (οκ αυτονόητο) που περιλαμβάνει όλα τα σημαντικά σχέδια σου, complete με ημερομηνίες μέχρι πότε πρέπει να τα πραγματοποιήσεις. Κάθε οργανωμένο και δυναμικό άτομο που σέβεται τον εαυτό του κινείται με αυστηρό πρόγραμμα και καταφέρνει να πραγματοποιήσει τα σχέδια του μέσα στα χρονικά πλαίσια που θέτει. Αυτό σημαίνει να είσαι μια γυναίκα με σκοπό. Επείσης σημαίνει ότι είσαι ελαφρώς psycho. Ή αλλιώς, get a life.
Στο 5 year plan μπορείς να βάλεις υψηλούς και ευγενείς στόχους π.χ. να τελειώσω τις σπουδές μου μέχρι τα 30 μου (μεταξύ μας, μόνο οι γιατροί δικαιολογούνται να θέσουν τόσο μακρινό στόχο. Ακόμα να αποφοιτήσεις? Έλα τώρα, αιώνιος φοιτητής θα μείνεις?), μέχρι και κατινίστικους π.χ. να πείσω τον ανεπρόκοπο να με παντρευτεί πριν γίνω 35 χρονών.
Κανονικά, αφού είμαι σχεδόν 30 χρονών, θα έπρεπε μέχρι τώρα να είχα εκπονήσει έξι 5 year plans. Συνήθως όμως οι στόχοι που έθετα ήταν μικρότερης εμβέλειας:
- Να μάθω να κάνω κύκλους με τον καπνό του τσιγάρου (αποστολή εξετελέσθη στην εκδρομή με το σχολείο στην Ελλάδα)
- Να μάθω να ανάβω τον Zippo lighter μου με 3 διαφορετικούς τρόπους (αποστολή εξετελέσθη έξω από το Piccadilly και σε συναυλίες)
- Να μάθω να παίζω κιθάρα (αποστολή σχεδόν εξετελέσθη αν δεν τα σκατώναμε με το γκόμενο που με μάθαινε κιθάρα)
- Να μάθω να σφυρώ κλέφτικα (αυτό ακόμα να το καταφέρω)
Αν και χωρίς 5 year plan, νομίζω μια χαρά τα κατάφερα μέχρι τώρα. Για να είμαι όμως ειλικρινής πάντα με τραβούσαν οι λίστες που κατά καιρούς γράφουν τα περιοδικά, π.χ. 15 πράγματα που πρέπει να κάνεις πριν τα 30 σου, 100 πράγματα που πρέπει να κάνεις μέχρι να πεθάνεις κ.α. Ασυναίσθητα κάθεσαι και τικκάρεις τι έκανες και τι όχι. Αν έκανες τα περισσότερα από αυτά που εισηγούνται, νιώθεις μια καταξίωση (είσαι και γαμώ τα άτομα, πάντα το ήξερες). Αν όχι, κράζεις αυτόν που έγραψε τη λίστα και απαξιείς να ασχοληθείς. Ποιος μαλάκας σκέφτηκε ότι πρέπει να πάς οπωσδήποτε στα νησιά Fiji πριν τα 30 σου? Φύκια έχει και εδώ.
Σε αντιπερισπασμό, θα κάνω μια λίστα (αν θέλεις πες το 5 year plan) με πολύ χαμηλά expectations για normal άτομα που δεν πολύ-ξεχειλώθηκαν στη ζωή τους (και ούτε θέλουν):
Κάπου έχω ξανακάνει λίστα αλλά δεν θυμάμαι… 500 posts είναι αυτά… χάθηκα.
10 πράγματα που πρέπει να κάνεις (όποτε θέλεις, όσο θέλεις, αν θέλεις) Αν δεν τα κάνεις…. δεν σημαίνει τίποτε:
1. sex (αδιαπραγμάτευτο. Μόνος σου, με παρέα, με μεγάλη παρέα. Όπως θέλεις κάνε το. Φτάνει να το κάνεις.)
2. να μάθεις να κοιμάσαι με σβηστό το φως (preferably μετά την εφηβεία είναι καλή περίοδος να σταματήσεις).
3. Να πας τουλάχιστον μια φορά στο εξωτερικό (δεν είναι τόσο δύσκολο. Ούτε καν εξωτικό. Έλα. Μπορείς να τα καταφέρεις. Και με ταχύπλοο μέχρι το Καστελόριζο πιάνει. Προσοχή! Τα κατεχόμενα δεν είναι «εξωτερικό» άσχετα!)
4. Να κάνεις πικ νικ με μόνο 2 άτομα, εσένα και το αμόρε (σε αντίθεση με την κοινή λογική εδώ, στις περισσότερες χώρες του κόσμου, άμα πεις «πικ νικ» εννοείς 2 άτομα να κάθονται στα γρασίδια. Όχι 35 άτομα με διπλοκάμπινα, γεννήτρια, φωτιστικό λουξ, φουκού και κάρβουνα για σούβλα, ράδιο στην διαπασών και πλαστικές καρέκλες.) Είπα να βάλω και κάτι εξωτικό.
5. Να μάθεις απέξω τον αριθμό της φορολογικής σου ταυτότητας (χρειάζεται να το σημειώσεις σε 8 από τις 10 αιτήσεις που θα συμπληρώσεις για διάφορα θέματα. Και σε κάνει να φαίνεσαι σοβαρό άτομο με σταθερή δουλειά.)
6. Να συνομιλήσεις με αστυνομικό (για οποιοδήποτε λόγο, οπουδήποτε. Δεν προσθέτει τίποτε στη ζωή σας αλλά είναι διασκεδαστική εμπειρία. Θα σας κάνει να νιώσετε απόφοιτοι του MIT.)
7. Να ξέρετε απ ‘έξω τα lyrics του τραγουδιού Bohemian Rhapsody (7 λεπτά τραγούδι) και όταν το πετυχαίνετε στο αυτοκίνητο να κουνιέστε πάνω κάτω διότι έχετε δει το έργο Wayne’s World και έχετε αντιληφθεί το βαθύτερο νόημα του.
8. Να μάθετε όλο το savoir faire ενός κυπριακού γάμου (αυτό είναι λίγο δύσκολο. Θέλει επιμονή και χρόνια μελέτης. Καλή τύχη)
9. Να βρείτε το τέλειο jean (αυτό που πάει ΕΣΑΣ και όχι της Kate Moss. Διότι αυτή ξέρει τι της πάει. Εσείς πιθανών ακόμα όχι.)
10. Να βρεις τρόπο να λάβεις τουλάχιστον μια χορηγία για κάτι (από ιμη-κρατικό οργανισμό, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από την Κοινοπολιτεία, υποτροφία από την Κυβέρνηση της Ιαπωνίας, λόγω status πρόσφυγα, να λαδωθείς, ως συγγενής αγωνιστή, ως συγγενής αντιστασιακού, κάτι, οτιδήποτε. Είναι πανεύκολο.)
Καλή τύχη!
(σιγά να μην σας έγραφα «να γίνω μάνα».)
Το 5 year plan είναι ένα… plan (οκ αυτονόητο) που περιλαμβάνει όλα τα σημαντικά σχέδια σου, complete με ημερομηνίες μέχρι πότε πρέπει να τα πραγματοποιήσεις. Κάθε οργανωμένο και δυναμικό άτομο που σέβεται τον εαυτό του κινείται με αυστηρό πρόγραμμα και καταφέρνει να πραγματοποιήσει τα σχέδια του μέσα στα χρονικά πλαίσια που θέτει. Αυτό σημαίνει να είσαι μια γυναίκα με σκοπό. Επείσης σημαίνει ότι είσαι ελαφρώς psycho. Ή αλλιώς, get a life.
Στο 5 year plan μπορείς να βάλεις υψηλούς και ευγενείς στόχους π.χ. να τελειώσω τις σπουδές μου μέχρι τα 30 μου (μεταξύ μας, μόνο οι γιατροί δικαιολογούνται να θέσουν τόσο μακρινό στόχο. Ακόμα να αποφοιτήσεις? Έλα τώρα, αιώνιος φοιτητής θα μείνεις?), μέχρι και κατινίστικους π.χ. να πείσω τον ανεπρόκοπο να με παντρευτεί πριν γίνω 35 χρονών.
Κανονικά, αφού είμαι σχεδόν 30 χρονών, θα έπρεπε μέχρι τώρα να είχα εκπονήσει έξι 5 year plans. Συνήθως όμως οι στόχοι που έθετα ήταν μικρότερης εμβέλειας:
- Να μάθω να κάνω κύκλους με τον καπνό του τσιγάρου (αποστολή εξετελέσθη στην εκδρομή με το σχολείο στην Ελλάδα)
- Να μάθω να ανάβω τον Zippo lighter μου με 3 διαφορετικούς τρόπους (αποστολή εξετελέσθη έξω από το Piccadilly και σε συναυλίες)
- Να μάθω να παίζω κιθάρα (αποστολή σχεδόν εξετελέσθη αν δεν τα σκατώναμε με το γκόμενο που με μάθαινε κιθάρα)
- Να μάθω να σφυρώ κλέφτικα (αυτό ακόμα να το καταφέρω)
Αν και χωρίς 5 year plan, νομίζω μια χαρά τα κατάφερα μέχρι τώρα. Για να είμαι όμως ειλικρινής πάντα με τραβούσαν οι λίστες που κατά καιρούς γράφουν τα περιοδικά, π.χ. 15 πράγματα που πρέπει να κάνεις πριν τα 30 σου, 100 πράγματα που πρέπει να κάνεις μέχρι να πεθάνεις κ.α. Ασυναίσθητα κάθεσαι και τικκάρεις τι έκανες και τι όχι. Αν έκανες τα περισσότερα από αυτά που εισηγούνται, νιώθεις μια καταξίωση (είσαι και γαμώ τα άτομα, πάντα το ήξερες). Αν όχι, κράζεις αυτόν που έγραψε τη λίστα και απαξιείς να ασχοληθείς. Ποιος μαλάκας σκέφτηκε ότι πρέπει να πάς οπωσδήποτε στα νησιά Fiji πριν τα 30 σου? Φύκια έχει και εδώ.
Σε αντιπερισπασμό, θα κάνω μια λίστα (αν θέλεις πες το 5 year plan) με πολύ χαμηλά expectations για normal άτομα που δεν πολύ-ξεχειλώθηκαν στη ζωή τους (και ούτε θέλουν):
Κάπου έχω ξανακάνει λίστα αλλά δεν θυμάμαι… 500 posts είναι αυτά… χάθηκα.
10 πράγματα που πρέπει να κάνεις (όποτε θέλεις, όσο θέλεις, αν θέλεις) Αν δεν τα κάνεις…. δεν σημαίνει τίποτε:
1. sex (αδιαπραγμάτευτο. Μόνος σου, με παρέα, με μεγάλη παρέα. Όπως θέλεις κάνε το. Φτάνει να το κάνεις.)
2. να μάθεις να κοιμάσαι με σβηστό το φως (preferably μετά την εφηβεία είναι καλή περίοδος να σταματήσεις).
3. Να πας τουλάχιστον μια φορά στο εξωτερικό (δεν είναι τόσο δύσκολο. Ούτε καν εξωτικό. Έλα. Μπορείς να τα καταφέρεις. Και με ταχύπλοο μέχρι το Καστελόριζο πιάνει. Προσοχή! Τα κατεχόμενα δεν είναι «εξωτερικό» άσχετα!)
4. Να κάνεις πικ νικ με μόνο 2 άτομα, εσένα και το αμόρε (σε αντίθεση με την κοινή λογική εδώ, στις περισσότερες χώρες του κόσμου, άμα πεις «πικ νικ» εννοείς 2 άτομα να κάθονται στα γρασίδια. Όχι 35 άτομα με διπλοκάμπινα, γεννήτρια, φωτιστικό λουξ, φουκού και κάρβουνα για σούβλα, ράδιο στην διαπασών και πλαστικές καρέκλες.) Είπα να βάλω και κάτι εξωτικό.
5. Να μάθεις απέξω τον αριθμό της φορολογικής σου ταυτότητας (χρειάζεται να το σημειώσεις σε 8 από τις 10 αιτήσεις που θα συμπληρώσεις για διάφορα θέματα. Και σε κάνει να φαίνεσαι σοβαρό άτομο με σταθερή δουλειά.)
6. Να συνομιλήσεις με αστυνομικό (για οποιοδήποτε λόγο, οπουδήποτε. Δεν προσθέτει τίποτε στη ζωή σας αλλά είναι διασκεδαστική εμπειρία. Θα σας κάνει να νιώσετε απόφοιτοι του MIT.)
7. Να ξέρετε απ ‘έξω τα lyrics του τραγουδιού Bohemian Rhapsody (7 λεπτά τραγούδι) και όταν το πετυχαίνετε στο αυτοκίνητο να κουνιέστε πάνω κάτω διότι έχετε δει το έργο Wayne’s World και έχετε αντιληφθεί το βαθύτερο νόημα του.
8. Να μάθετε όλο το savoir faire ενός κυπριακού γάμου (αυτό είναι λίγο δύσκολο. Θέλει επιμονή και χρόνια μελέτης. Καλή τύχη)
9. Να βρείτε το τέλειο jean (αυτό που πάει ΕΣΑΣ και όχι της Kate Moss. Διότι αυτή ξέρει τι της πάει. Εσείς πιθανών ακόμα όχι.)
10. Να βρεις τρόπο να λάβεις τουλάχιστον μια χορηγία για κάτι (από ιμη-κρατικό οργανισμό, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από την Κοινοπολιτεία, υποτροφία από την Κυβέρνηση της Ιαπωνίας, λόγω status πρόσφυγα, να λαδωθείς, ως συγγενής αγωνιστή, ως συγγενής αντιστασιακού, κάτι, οτιδήποτε. Είναι πανεύκολο.)
Καλή τύχη!
(σιγά να μην σας έγραφα «να γίνω μάνα».)
posted by drakouna @ 1:24 pm
15 comments
15 Comments:
i pais sto http://www.43things.com/ gai den pernas pou ton mazoxismo na grafis listes :)
Το 7 θα πρεπε να το έχεις ήδη καταφέρει. Αλλιώς πώς θα πας για καραόκε? ε?
"6. Να συνομιλήσεις με αστυνομικό (για οποιοδήποτε λόγο, οπουδήποτε. Δεν προσθέτει τίποτε στη ζωή σας αλλά είναι διασκεδαστική εμπειρία. Θα σας κάνει να νιώσετε απόφοιτοι του MIT.)"
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
san ekprosopos ton nyxterinon kentron tha prostheso "na paeis mia fora kapare-preferably sto diko mas"
Eyxaristo
Να αποκτήσεις ανώνυμο επι-κριτή στο Blog σου...
Ουουουουουουουουου.......
skata.....ipologizo an ola pane kala na telioso se 6 diladi sta 34 mou....ke den ime ke giatros gia na to dikeologiso...
τι μανία έσιεις με τες χορηγίες??
Κάνοντας μια λίστα με τα 10 καλύτερα που μου συνέβησαν στο διάστημα που γυρνάω στη μπλογκόσφαιρα είσαι μέσα. Εάν εξαιρέσω αυτή την εμμονή σου με τις χορηγίες και τους κυπριακούς γάμους, που δεν μπορώ να καταλάβω καθότι μη Κύπρια ή Κυπρία που λέτε και εσείς, χαίρομαι που βρίσκω κάποια να γράφει σαν να κάνει σεξ. Και ζητάω συγνώμη δεν θέλω να ξύσω πληγές, αλλά έχοντας περάσει το ίδιο σε δύο εγκυμοσύνες και για όλο το διάστημα τους δικαιούμαι νομίζω να ομιλώ. Η άλλη επιλογή είναι να τα βάλω με τα τσογλάνια που γέννησα και δε λέει γιατί τα προστατεύουν διάφορες συνθήκες, άσε που τα έχω ικανά να με καρφώσουν και να έχω άλλα βάσανα.
Γέννα όπως σου προκύψει, κάνε σεξ (θα σου συστήσω ως παλιά το μονόκλινο στην κλινική που θα γεννήσεις) και μην σταματήσεις να γράφεις. Άσχετο το ποστ για τη Φόνισσα απο τα καλύτερα που έχω διαβάσει και πολύ μου θύμωσα που δεν το είχα γράψει εγώ.
Καλή σου μέρα
Y.Γ. Εγώ πτυχίο δεν πήρα ακόμα!:)
Chère Madame Drakoune,
Εκείνο το προβληματάκι με τη δυσλεξία δεν το κοιτάξαμε ακόμα, ε; (Πβ "ιμη-κρατικό", "πιθανών" και άλλα ψυχοβγαλτικά.) Την επόμενη φορά θα σας λαπορτάρω.
Υπογραφή: "Ο 6125 μιλά" (κατά κόσμον Πανίκκος, αστυνομικός εκ Πάφου, απόφοιτος ΜΙΤ).
Σας παρακαλώ πολύ!!! Οι χορηγίες είναι ένα θέμα όχι απλά κυπριακό...Το λέω γιατί έχω ρίζες και στο άλλο μεγάλο νησί του ελληνισμού, την Κρήτη..Εκεί λοιπόν, με το πρώτο σχέδιο στήριξης των αγροτών από την Ε.Ε. δεν είχε δοθεί καθόλου ενημέρωση(λέμε τώρα) και έτσι όλοι οι χωριανοί βρέθηκαν με τζιπ και μερσεντέ(σσ. μερσεντές) και οι επιθεωρητές της Ε.Ε. έμειναν έκπληκτοι όταν επιθεώρησαν τα πεπραγμένα των συντέκνων...Εμπρός παιδιά..Νέοι, υπερατλαντικοί δρόμοι ανοίγονται...Πάμε για μια υποτροφία Ε.Ε. ή έστω φούλπραιτ!
Να μάθω να σφυρώ κλέφτικα (αυτό ακόμα να το καταφέρω)
Αν κάνω ποτέ τέτοια λίστα αυτό θα είναι το νούμερο 1!!
Οι χορηγίες είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να εισπράξεις χρήματα χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα!
@Νερίνα: Καλως όρισες :)
@Πανίκκος: Ποια δυσλεξία? Το spellcheck του computer φταίει. Αν έχω δυσλεξία παίρνω χορηγία?
Ε μάλλον είμαι σάικο.
Εδώ και τόσες δεκαετίες, μόνο 4 σχέδια είχα (τα έχω πραγματοποιήσει όλα). Να κάνω σεξ (στην εφηβεία αυτό), αμέσως μετά να πάρω πτυχίο, μετά να βρώ δουλειά και τέλος να μετακομίσω ΜΟΝΗ μου.
Τώρα πλέον έχω ολοκληρωθεί ως άτομο και μπορώ να πεθάνω ήσυχη. Μάλλον πρέπει να βρώ καινούριο ε;
Τι όμως;
Τι;
Με φόβο ότι βγαίνω λίγο εκτός θέματος και αφορμή ένα ραντεβουδάκι, αυτό το ποστ είναι παραλλαγή του: "Που βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα?"
Σημείωση: Ατυχής ερώτηση-γνωριμίας σε ραντεβού διότι εκεί θα λάβεις την απάντηση που θέλεις ως γυναίκα ή άντρας.
Ο άντρας απαντά: "Οικονομικά αποκατεστημένος, πιθανώς παντρεμένος με παιδί(α)", η δε γυναίκα: "Δεν ξέρω, πιθανώς εδώ που είμαι και τώρα αλλά με περισσότερα λεφτά".
Σκίσαμε στο ραντεβού? Πάμε για δεύτερο?
Έπεσα στα χέρια ειδικών που με απροσανατόλισαν και με ξεπουπούλιασαν οικονομικά.
Έχω μια κόρη 14 ετών που έχει μαθησιακές δυσκολίες. Δεν γράφει στραβά ή ανάποδα, διαβάζει κανονικά, δεν μπορεί να μάθει/ αποστηθίσει/ συλλέξει σημαντικά στοιχεία/ συνοψίσει/ επιλέξει κυριότερά του (ο,τιδήποτε φανταστείτε) μπροστά σε μια σελίδα βιβλίου του σχολείου, κυρίως ιστορίας ή γεωγραφίας.
Λόγω της δυσκολίας της σε κάθε σχολείο επιλέγει να κάνει παρέα μόνο με προβληματικά/ παραβατικά παιδιά και μας φέρνει πάντα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα που μας σπρώχνουν σε απελπισμένες πράξεις (αλλαγή σχολείου, αλλαγή "ειδικών" κλπ). Ότι χαρίσματα έχει φροντίζει με κάθε τρόπο να τα εξαφανίσει, προκειμένου να μη διαφέρει στην προβληματική φίλη της (φρόντισε να ξεχάσει τα πορτογαλικά της, αποπειράται να κάνει το ίδιο στα γαλλικά της, στράβωσε τα μπροστινά της δόντια για να βάλει σιδεράκια όπως η φίλη της, καθόταν με τα γόνατα να συγκλίνουν προς τα μέσα και να ενώνονται ώστε να στραβώσουν ενώ η ίδια παλιάέτρεχε με τα δυνατά πόδια της σαν δρομέας, προσπαθεί σε πάρτυ να τρώει τούρτα ενώ τη σιχαίνεται κλπ).
Έχει μεγάλη κλιση στο μπαλέτο και στο πιάνο (όπου μαθαίνει και προετοιμάζει περισσότερα από ότι της δίνεται κλπ) Μακάρι να υπήρχε ένας κόσμος που να μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα ταλέντα χωρίς να χρειάζονται και οι λοιπές γνώσεις. Δυστυχώς έχω παρακολουθήσει προφορικές εξετάσεις του ΑΣΕΠ για πρόσληψη καθαριστριών από το δημόσιο και για λόγους συναγωνισμού τις ρώταγαν τι γνωρίζουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Οι θεραπευτικές εισηγήσεις των ειδικών στα χέρια των οποίων έπεσα και με αφαίμαξαν ήσαν (δεν είναι όλες οι απόψεις του ίδιου ατόμου):
- Δεν έχει δυσλεξία (Λες και υπάρχει ένας διαχρονικά ισχύων ορισμός της δυσλεξίας.Και εγώ είχα δυσλεξία τα χρόνια μου και την αντιμετώπισαν με το ξύλο και τον εξευτελισμό).
- Θα ασχοληθούμε με την προσωπικότητά της μόνο. (Δεν μου απαντάνε όμως στο ερώτημά μου "Δέστε δημοσίευμα της Καθημερινής υπάρχουν ορισμένες μέθοδοι για να μαθαίνουν τα δυσλεκτικά παιδιά. Γιατί αυτές τις μεθόδους να τις ανακαλύψουμε εμείς -μαζί με τους κατάλληλους ειδικούς - όταν η κόρη μου θα είναι 26 ετών και όχι τώρα;
- Αφήστε τη να μείνει στην ίδια τάξη. Καλό θα της κάνει( Όμως εγώ έχει διαβάσει διάφορα βιβλία και άρθρα για τη δυσλεξία, και πουθενά δεν λέει ότι θεραπεύεται με το να μείνει το παιδί στην ίδια τάξη).
- Πηγαίνετε στον τάδε που είναι ειδικός στο να προετοιμάζει δυσλεκτικά παιδιά στο σχολείο και στο τέλος τους περνάει η δυσλεξία. Πήγα και πέρασα τη χρονιά με άθλιες συνθήκες. Ο ειδικός κάθε φορά απήύδηζε προσπαθώντας να της μάθει κάτι, δεν τα κατάφερνε, έλεγε ότι η κόρη μου κουράστηκε και "έχει κατεβάσει τα ρολλά" και μου έδινε μερικές σελίδες γεμάτες με κείμενο το οποίο εγώ ο μή ειδικός θα αναλάμβανα να της τα περάσω στο μυαλό -σαν να ήταν ένα φάξ - προτού κοιμηθεί το βράδυ.
- Να κάνετε οικογενειακή θεραπεία. Εσείς η κόρη σας και η γυναίκα σας. Θα είμαι εγώ και ένας άλλος συντονιστής. Γιατί ο άλλος (ο μπακαλόγατος); Γιατί έτσι γίνεται η ομαδική θεραπεία. Μπορείτε κυρία μου να μου δείξετε σε ένα από τα βιβλία της ομαδικής θεραπείας που έχετε στη βιβλιοθήκη σας να αναφέρει ότι θα υπάρχει και δεύτερος θεραπευτής; Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Και τι με αυτό; Και στη Βραζιλία σε ορισμένες περιοχές κάνουν βουντού. Πόσο θα κοστίσει; 140 η συνεδρία (70 αυτή και 70 ο ειδικευόμενος μπακαλόγατος). Τι λέτε κυρία μου;(Και η θεραπεύτρια καπνίζει σαν φουγάρο μπροστά στην κόρη μου χωρίς να ζητάει συγγνώμη ή άδεια, παρόλο που απαγορεύεται από το Υπουργείο Υγείας. Σκέψου να προστεθεί και ο μπακαλόγατος που να καπνίζει τσιμπούκι!)
- (στη γυναίκα μου) Να μετάσχετε σε ομαδική θεραπεία (σε ένα κατερειπωμένο σπίτι). Θα είναι γονείς παιδιών; Όχι αποκλειστικά, μπορεί μερικοί να είναι γονείς αλλά μπορεί και να μην είναι. Θα το σκεφτώ. Προτού φύγετε, παρακαλώ να με πληρώσετε. 150 Ευρώ. Θα σας ετοιμάσουμε την απόδειξη την επόμενη βδομάδα, να τη ζητήσετε από την κυρία Βάνα.
- Δεν έχει μαθησιακά προβλήματα. Είναι ιδιοφυϊα η κόρη σας. Εσείς οι γονείς έχετε πρόβλημα. Θα πρέπει να κάνετε ατομικές θεραπείες ο καθένας σας. Και η κόρη μας; Η κόρη σας δεν έχει τίποτα. 120 Ευρώ. Θα μου δώσετε απόδειξη; Όχι, δεν δίνω αποδείξεις, είμαι πανεπιστημιακός. τότε και εγώ δεν πληρώνω. Μα μου φάγατε την ώρα.. Λυπάμαι. Ωραία θα σας δώσω απόδειξη για 30 ευρώ. Τότε και εγώ θα σας πληρώσω 30 ευρώ.
Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση ως προς το τι να κάνω; Η κόρη μου με τόσες επισκέψεις και τέτοια παραπληροφόρηση δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα και αν είμαστε φοβεροί εγκληματίες η γυναίκα μου και εγώ (φανταστείτε με να είμαι σαν τον Αυστριακό!), πάλι υπάρχει υποχρέωση των ειδικών να τη βοηθήσουν σήμερα και όχι όταν γίνει 26 ετών. Οι ειδικοι της έχουν βάλει στο μυαλό ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις μας και γι' αυτό εκείνη δεν μπορεί να μάθει τη μετάφραση των Αρχαίων.
Φυσικά (στην Ελλάδα πάντα έχουμε συμβουλές και επιχειρήματα) μπορεί να πεί κανείς «γιατί δεν πάτε σε κάποιο ειδικό κέντρο του δημοσίου για τα παιδιά που έχουν μαθησιακά προβλήματα;» Σε αυτούς τους φορείς αν δοκιμάσετε να τηλεφωνήσετε για να κλείσετε ραντεβού, θα πάρετε την απάντηση ότι έχετε σειρά προτεραιότητας για να σας δουν μετά από ένα χρόνο. Δοκιμάστε!
Αν προσφύγετε στο Συνήγορο του Πολίτη σας απαντούν ότι α) "ναι μεν η ιατρική περίθαλψη είναι συνταγματικό σας δικαίωμα, αλλά εδώ υπάρχει αντικειμενική αδυναμία, όπως δηλώνουν οι συγκεκριμένοι φορείς", β)"μπορείτε να κάνετε αγωγή αποζημίωσης κατά του δημοσίου για παραλείψεις των οργάνων του, με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα εάν θεμελιώσετε τη βλάβη που υπέστη η κόρη σας από την παράλειψη...
Η αγωγή εκδικάζεται μετά από 3 1/2 με 4 χρόνια και αν υπολογίσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση κερδίσετε, το δημόσιο θα κάνει έφεση και αναίρεση οπότε μπορείτε να έχετε την απόφαση που θα σας δικαιώνει τελεσίδικη μετά από 7-8 περίπου χρόνια.
Βέβαια δεν είναι εύκολο να έκτέλέσετε απόφαση κατά του δημοσίου, οπότε μπορείτε να προσφύγετε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Στρασβούργο), αλλά θα πρέπει να προσέξετε να ασκήσετε την προσφυγή εντός 6 μηνών από την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης (μετά από αναίρεση κλπ). Η εκκρεμοδικία κρατάει περίπου 8-10 χρόνια και μάλλον θα κερδίσετε την υπόθεση με μια συμβολική αποζημίωση, εκτός αν στο μεταξύ ο αρμόδιος φορέας αποφασίσει να καλέσει την κόρη σας για εξέταση..".
Post a Comment
<< Home