Πως πέρασα τη μέρα μου

Ονομάζομαι κουκλάρα και σήμερα, 28 Οκτωβρίου δεν πήγα σχολείο. Δεν κατάλαβα γιατί δεν πήγα σήμερα σχολείο, ήθελα να πάω να παίξω, αλλά η μαμά μου είπε ότι σήμερα είναι κλειστό και κάποια άλλη στιγμή όταν μεγαλώσω λίγο θα μου εξηγήσει γιατί. Τελοσπάντων. Πέρασα το πρωινό ξαπλωμένη στον καναπέ να βλέπω Ντόρα η Μικρή Εξερευνήτρια, μέχρι που με έντυσαν, με χτένισαν, με καθάρισαν και μου ανακοίνωσαν ότι θα πάμε να φάμε σε ένα θείο που έχει μια αυλή, ένα σκύλο και 10 γάτες και ονομάζεται «ο θείος με την προτομή».

Εμένα δεν με ενδιαφέρει και πολύ αυτός ο θείος με την προτομή (ούτε ξέρω τι είναι η προτομή) αλλά μου φάνηκε καλή ιδέα να παίξω με ένα σκύλο και 10 γάτες έτσι δέχτηκα να πάω. Η μάνα μου όλο μουρμουρούσε ότι είναι έγκυος και δεν μπορεί δυστυχώς να πιει ηρεμιστικά να αντέξει, ο μπαμπάς μου πήρε καλού κακού ένα extra πακέτο τσιγάρα μαζί του και ξεκινήσαμε.

Εγώ βγήκα έξω στην αυλή και έπαιζα με το σκύλο και τις γάτες. Διάφοροι άγνωστοι που ήταν στο σπίτι μου είπαν πόσο έχω μεγαλώσει και τι όμορφη που έγινα και να τους πω ένα τραγουδάκι και άλλα χαζά. Εγώ τους αγνοούσα διότι είχε παραπάνω πλάκα να μαζεύω ξερά σαλιγκάρια από την αυλή και να τα λιώνω. Η μάνα μου με δικαιολόγησε ότι είμαι ντροπαλή αλλά εγώ που την ξέρω, νομίζω ότι και η ίδια θα ήθελε να λιώνει σαλιγκάρια στην αυλή παρά να κάθεται με τους άγνωστους.

Μετά κάτσαμε στο τραπέζι για να φάμε.

Ο θείος με την προτομή, πρέπει να ήταν ο ηλικιωμένος κύριος που καθόταν στην κεφαλή του τραπεζιού και μετά το δεύτερο ποτήρι κρασί άρχισε να μιλά μόνος του. Κάποιος είπε ότι τώρα που άνοιξε ο Λιμνίτης, μπορείς να πάς στον Πύργο Τυλληρίας μέσα σε 50 λεπτά. Όλοι έκαναν ήχους όπως «ωωω» και «αααα» και «χμμμ». Μόνο ο θείος με την προτομή είπε ότι κατά τη γνώμη του έπρεπε να κλείσουν όλα τα οδοφράγματα (τι είναι αυτό?), να απομονωθούν οι κακοί Τούρκοι, να πιέσουμε και να ετοιμαστούμε για αγώνα. Η θεία απάντησε ότι πρέπει να δοκιμάσουμε οπωσδήποτε τα κουπέπια, είναι νοστιμότατα. Ο θείος είπε ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο, έτσι που πάμε με αυτό τον Πρόεδρο θα βάλουμε όλοι φέσι (τι είναι το φέσι?) και δεν πρέπει να βάλουμε φέσι αλλά να αγωνιστούμε και πάνω απ’ όλα πρέπει πάντα να βάζουμε την πατρίδα μας. Η μάνα μου είπε στη θεία ότι τα κουπέπια της ήταν τέλεια και μου έβαλε στο πιάτο να δοκιμάσω και εγώ. Ο θείος είπε ότι οι καιροί άλλαξαν και έμειναν μόνο μερικοί ρομαντικοί όπως αυτόν να οραματίζονται ένωση με την Ελλάδα.

Εγώ ξέρω τι είναι η Ελλάδα. Είναι ένα μέρος που μπαίνεις μέσα στο αεροπλάνο για να πας και όταν φτάσεις περνάς τέλεια, τρως όσα παγωτά θέλεις, πάς θάλασσα και ο μπαμπάς και η μαμά είναι συνέχεια μαζί μου. Ο μπαμπάς γύρισε στη μάνα μου και είπε με χαμηλή φωνή ότι «τώρα αποφάσισε ότι είναι ρομαντικός? Νέο φρούτο.» Ο θείος είπε ότι στην εποχή του ο κόσμος είχε άλλες προτεραιότητες, ήθελε μόνο ένα πράγμα και πρέπει αυτό να κάνουμε και τώρα. Αγώνα. Η μάνα μου γύρισε και του είπε ότι άμα είναι να κάνει αγώνα να της το πει έγκαιρα για να κανονίσουμε και εμείς την πορεία μας, στο οποίο η θεία αποφάσισε να σηκώσει το τραπέζι και όλοι εκτός από το θείο με την προτομή κινήθηκαν να βοηθήσουν. Όταν κάτσαμε πάλι όλοι για το γλυκό, ο θείος είπε ότι η Χούντα (ποια είναι αυτή?) μισούσε την ΕΟΚΑ Β (ποια είναι αυτή?) αλλά κανένας δεν το κατάλαβε ποτέ. Ο Διγενής (ποιος?) ήταν εχθρός της Χούντας και ο Μακάριος (ποιος?) φταίει για όλα και άμα διαβάσεις κάτι μυστικά έγγραφα θα καταλάβεις και άλλα πολλά και ο μπαμπάς μου είπε ότι ο ππαλουζές είναι φρέσκος και πολύ ωραίος, και η μάνα μου ρώτησε από πού είναι και της απάντησαν από τον Αγρό και όλοι έγλυφαν τα κουτάλια τους. Ο θείος είπε ότι είναι περήφανος που έγινε μέλος της ΕΟΚΑ Β, δεν έκανε τίποτε κακό και με την εισβολή (τι είναι αυτό?), αυτός και οι συναγωνιστές του πήγαν να πολεμήσουν τους Τούρκους και έδωσαν τη ζωή τους πάνω στα βουνά.  

Σε αυτό το σημείο η μάνα μου σηκώθηκε και είπε ότι πάει στην τουαλέτα. Την ακολούθησα αλλά δεν πήγε στην τουαλέτα. Μπήκε στο δωμάτιο που έχει πολλά βιβλία, πήρε τη τσάντα της και πήγε να βάλει μέσα ένα κεφάλι κάποιου παππού με μουστάκι και μπερέ στα μαλλιά. Πριν προλάβει να το βάλει στη τσάντα της μπήκε μέσα ο μπαμπάς μου και της είπε να το βάλει στη θέση του και η μάνα μου του είπε ότι θα την απαγάγει την προτομή, δεν της γλιτώνει και μετά θα ζητήσει και λύτρα από το θείο και ο μπαμπάς της είπε να κόψει τις μαλακίες και να συγκρατηθεί, σε μισή ώρα φεύγουμε, και η μάνα μου είπε να τον καλοπιάσει αλλά ο μπαμπάς μου δεν δέχτηκε, ούτε όταν η μάνα μου του είπε σε παρακαλώ, ούτε άμα τον απείλησε ότι θα φορέσει στο θείο το ππαλουζέ καπέλο και έτσι επιστρέψαμε όλοι πίσω στο τραπέζι.

Κάποιος ρώτησε το μπαμπά μου για την έκθεση αυτοκινήτων στο Παρίσι και όλοι άρχισαν να μιλούν για αυτοκίνητα. Ο θείος συνέχισε για λίγο να μιλά μόνος του και να ψάχνει ένα ηγέτη (τι είναι αυτό?) που θα ενώσει και θα κάνει θαύματα και μετά κοιμήθηκε πάνω στην καρέκλα.

Φύγαμε πριν ξυπνήσει ο θείος. Η θεία μας έδωσε τον υπόλοιπο ππαλουζέ να τον φάμε σπίτι μας.