MM (3)

… Στις οκτώ το βράδυ sharp, μαύρες λιμουζίνες γέμισαν το χώρο στάθμευσης της Αρχιεπισκοπής. Ένας ένας, οι Ιππότες της Ιουστινιανής Τραπέζης μπήκαν μέσα στην Αρχιεπισκοπή και περίμεναν στην μεγάλη είσοδο. Ο πολυέλαιος εξακολουθούσε να είναι σβηστός, σημάδι ότι η βραδινή συνάντηση, δεν ήταν επίσημο γεγονός. Ήταν όλοι ντυμένοι τα μαύρα, σαν ψαλτάδες της Εκκλησίας και κρατούσαν από ένα χρυσό και βαρύτιμο κλειδί. Ο Γιάγκος Δράκος στεκόταν σε μια γωνιά σιωπηλός και συνοφρυωμένος. Οι ιππότες δεν συναντιούνται για ψύλλου πήδημα, η τελευταία φορά που βρέθηκαν όλοι μαζί ήταν το 2004, για να αποφασίσουν πως θα αντιμετώπιζαν την προφητεία που έλεγε ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει στις 24 Απριλίου 2004. Εκείνη τη φορά τα κατάφεραν με επιτυχία. Το τέλος του κόσμου τελικά δεν ήρθε. Έκτοτε ήταν όλοι ήσυχοι. Σήμερα όμως ήταν διαφορετικά. Ποτέ στα χρονικά δεν τέθηκε θέμα παραβίασης της Αίθουσας των Μυστικών. Πως θα αντιμετώπιζαν αυτό το θέμα?

(για μουσική υπόκρουση, βάλε το «Masked Ball» της Jocelyn Pook, από το Eyes Wide Shut, εκτός αν πιστεύεις –όπως εμένα- ότι ο τύπος αντί να ψάλλει, μασά στραγάλια. In that case μην το βάλεις διότι θα σου χαλάσει την ατμόσφαιρα)

Στις οκτώμισι ο Προκαθήμενος κατέβηκε τη μεγάλη σκάλα. Ήταν και αυτός ντυμένος στα μαύρα, χωρίς τους σταυρούς και άλλα περιττά χρυσαφικά. Μέτρησε τους παρευρισκομένους για να βεβαιωθεί ότι είχαν απαρτία και ακολούθως ένεψε να τον ακολουθήσουν. Οι ιππότες μπήκαν στη σειρά και κάλυψαν τα μάτια τους με μαύρα μαντήλια. Ακολούθως, έβαλαν το χέρι τους στον ώμο του μπροστινού τους για να μπορούν να περπατούν, όπως οι τυφλοί. Οι μόνοι που δεν κάλυψαν τα μάτια τους ήταν ο Προκαθήμενος, που περπατούσε πρώτος και ο Γιάγκος Δράκος που περπατούσε τελευταίος.

Ο Προκαθήμενος άγγιξε το φτερό ενός χερουβίμ και μια πόρτα κρυμμένη στον τοίχο άνοιξε αθόρυβα. Το μαυροφορεμένο group άρχισε να κινείται αργά, ακολουθώντας τον Προκαθήμενο. Κατέβηκαν κάτι σκαλιά, έστριψαν δεξιά, προχώρησαν μερικά μέτρα και ακολούθως ο διάδρομος άρχισε να παίρνει κλίση προς τα κάτω. Οι ιππότες προχωρούσαν σιωπηλοί, ακολουθώντας πιστά τον Προκαθήμενο που κατά διαστήματα χτυπούσε τα χέρια και ως δια μαγείας άναβαν φώτα και κρυμμένα spot lights. Η ατμόσφαιρα ήταν κρύα και ελαφρώς ενυδατωμένη, σημάδι ότι βρίσκονταν αρκετά μέτρα κάτω από τη Γη, στα έγκατα της Αρχιεπισκοπής.

«Πρέπει να βάλεις κυλιόμενες σκάλες. Εν απαράδεκτο τόσα χρόνια να κόφκουμε τόσο δρόμο περπατητοί», είπε ένας από τους ιππότες.
«Σκάσε ηλίθιε!» είπε ο Προκαθήμενος.

Σε κάποια φάση ανέβηκαν μερικά σκαλιά και σταμάτησαν. Ο Προκαθήμενος φώναξε «Σούσασάμι Σάμι Σούμι, Άνοιξε Κρυφό Λαγούμι» και ο διάδρομος φωτίστηκε από δεκάδες δάδες του Super Home Center. Οι ιππότες έβγαλαν τα μαντήλια που τους εμπόδιζαν να δουν. Στέκονταν όλοι μπροστά από ένα σκαλιστό τοίχο που αναπαριστούσε ένα δικέφαλο αετό. Γύρω από τον αετό ήταν μικρές τρύπες, σαν κλειδαρότρυπες. Οι ιππότες έβαλαν ο καθένας το κλειδί του στη σωστή τρύπα και ο Προκαθήμενος έδωσε το σύνθημα: «Έτοιμοι? Τώρα!»

Όλοι γύρισαν ταυτόχρονα τα κλειδιά τους…. αλλά δεν έγινε τίποτα.

«Ποιος μαλάκας έκαμεν τα θάλασσα πάλε?» γρύλλωσε ο Προκαθήμενος.
«Εεεε, sorry, έβαλα το κλειδί της αποθήκης μου,» είπε ένας από τους ιππότες ενώ ταυτόχρονα έψαχνε τις τσέπες του για το σωστό κλειδί.

Έβαλαν όλοι ξανά τα κλειδιά στις τρύπες και δοκίμασαν. Αυτή τη φορά ο τοίχος σείστηκε από δεκάδες σύρτες που κουνήθηκαν από τη θέση τους. Ο δικέφαλος αετός μετακινήθηκε από τη θέση του και αποκάλυψε ότι ήταν μια πόρτα που οδηγούσε σε ένα τετράγωνο δωμάτιο. Οι ιππότες μπήκαν μέσα και πήραν τις θέσεις τους στους καναπέδες.

Σε αντίθεση με την Αρχιεπισκοπή, αυτό το δωμάτιο ήταν λιτό και ελάχιστα διακοσμημένο. Οι υπόγειοι διάδρομοι οδηγούσαν έξω από την Αρχιεπισκοπή, κάτω από τα τείχη μέσα σε μια υπόγεια σπηλιά. Το δωμάτιο είχε ξύλινο παρκέ και γύρω γύρω άνετους καναπέδες με δεκάδες μαξιλαράκια. Η μόνη διακόσμηση στους τοίχους ήταν τα πορτρέτα των προηγούμενων Προκαθήμενων του τάγματος. Όλοι βλοσυροί και αποφασιστικοί άνδρες. Όλοι χρειάστηκε να πάρουν δύσκολες αποφάσεις αλλά το ΜΜ κρατήθηκε καλά κρυμμένο.

«Μπορείτε να σερβιριστείτε», είπε ο Προκαθήμενος και έδειξε σε μια γωνιά ένα τραπεζάκι με καφέ, ποτά και άλλα κεραστικά.
«Ανακαίνισες Προκαθήμενε?» ρώτησε ο γηραιότερος από τους ιππότες.
«ΙΚΕΑ», απάντησε αυτός και πήρε τη θέση του.

(συνεχίζεται)