ΜΜ (1)

Μπήκε ο Δεκέμβριος. It's the season to be jolly people. Καιρός για... posts σε συνέχειες:

...Ο Προκαθήμενος ποταβρίστηκε και έπιασε μέσα από το ασημένιο χανάππι που βρισκόταν πάνω στο γραφείο του ένα μικρό κεραστικό-πραλίνα.

«Ευτυχώς που η γιορτή μου ππέφτει εκτός νηστειών» σκέφτηκε. «Κανεί ποιον με τα αμυγδαλωτά τζιαι τα λίζα, εφυτρώσαν μέσα στο στομάχι μου». Άνοιξε το μικρό πλαστικό κουτάκι και καταβρόχθισε το κεραστικό σε δύο μπουκιές. Ακολούθως, νιώθοντας διψασμένος πάτησε το κουμπί της ενδοεπικοινωνίας:

«Νεόφυτε μάνα μου, φέρε μου ένα ποτήρι νερό σε παρακαλώ. Τζιαι πε του Κόκου να ξεκινήσει το αυτοκίνητο, κατεβαίνω σε λίγο» (όλοι οι οδηγοί VIP ατόμων ονομάζονται Κόκος, Γιώργος, Γιώρκος ή άλλα υποκοριστικά. Είναι ένα από τα μυστήρια του σύμπαντος).

Τρία λεπτά αργότερα μπήκε στο γραφείο νεαρός με λαδωμένα μαλλιά και ίχνος μουστακιού πάνω από τα χείλη. Σαν Frida Kahlo στο ανδρικό της. Κρατούσε σε ασημένιο σκαλιστό δίσκο ένα ποτήρι νερό. Το ποτήρι έφερε χρυσή λεπτομέρεια με το δικέφαλο αετό. Ο νεαρός προσέφερε το ποτήρι στον Προκαθήμενο, περίμενε να το πιεί και ακολούθως γύρισε να φύγει.

«Είχα καθόλου μηνύματα?» ρώτησε ο Προκαθήμενος, καθώς σηκώθηκε και πέρασε 3 σειρές χρυσών σταυρών πάνω του (ο 18 καρατίων, ο 24 καρατίων και αυτός με τα Swarovski).
«Από τη Ρωσία, ο ομόλογος σας, ο Αρχιεπίσκοπος Μόσχας σας εύχεται χρόνια πολλά και του χρόνου εύχεται να τα γιορτάσετε σε μια ενωμένη Κύπρο, είπε».

Ο νεαρός ευτυχώς πρόλαβε και έσκυψε πριν το ασημένιο χανάππι με τα κεραστικά-πραλίνες που εκτόξευσε ο Προκαθήμενος βρει στόχο στον τοίχο. Τα κεραστικά σκορπίστηκαν στο πάτωμα. Εκεί που χτύπησε τον τοίχο το χανάππι, έπεσε λίγος σοβάς. «Εν με κανούν οι έγνοιες μου, πρέπει να το ανακαινίσω τζιόλας», σκέφτηκε ο Προκαθήμενος.

«Δεν σου είπα σιήλιες φορές ότι δεν έχω ομόλογο? Είμαι ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής τζιαι Πάσης Κύπρου τα γέρημα! Εν σαν μαθαίνουν ποιον τίποτε στην ΟΧΕΝ? Όσο για την ένωση, το μόνο που θα ενωθεί δαμέ εν τα φρύθκια σου. Άτε πάλε, εσύγχυσες με», είπε και φεύγοντας τίναξε το μεταξωτό ράσο του.

Στις γυριστές σκάλες πριν την έξοδο, συνάντησε τον Γιάγκο Δράκο, τον λογιστή της Αρχιεπισκοπής και πιστό συνεργάτη του. Ο Γιάγκος και ο Προκαθήμενος μεγάλωσαν μαζί στο ίδιο χωριό. Οι γονείς τους Προκαθήμενου τον έστειλαν σε μοναστήρι, όπου γρήγορα ξεχώρισε και στάληκε για σπουδές στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας στην Κύπρο ανέβηκε γρήγορα τα σκαλιά της ιεραρχίας, για να καταλήξει στη θέση που βρίσκεται τώρα. Οι γονείς του Γιάγκου τον έστειλαν να τελειώσει το εμπορικό λύκειο και ακολούθως τον αρραβώνιασαν με μια συγχωριανή του με τεράστια μύτη και περιουσία. Ο Γιάγκος δεν χρειάστηκε να αναρριχηθεί κανένα σκαλί εξουσίας. Με το που ο Προκαθήμενος κατέκτησε την πρώτη θέση του, τον διόρισε προσωπικό του λογιστή. Ο Γιάγκος έκτοτε, είναι η σκιά του Προκαθήμενου. Μαζί κάνουν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο. Μέσα στα άμεσα επιτεύγματα τους είναι:

- η αλλαγή της πολεοδομικής ζώνης έτσι ώστε η ακίνητη περιουσία της γυναίκας του Γιάγκου και άλλων συγγενών να εμπίπτει ως δια μαγείας μέσα στην τουριστική ζώνη και να αξίζει εκατομμύρια. (Θαύμα! Θαύμα!)
- διορισμός δύο ντουζίνων συγχωριανών τους σε διάφορα κυβερνητικά τμήματα. Με την μέθοδο του αξιοκρατικού τηλεφωνήματος.
- όσοι δεν έπαιρναν τα γράμματα, διορίστηκαν σε διάφορα συμβούλια βελτιώσεως.
- Ασφαλτόστρωση του κύριου δρόμου που οδηγεί στο χωριό.
- Δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου στο πατρικό του Προκαθήμενου.
- Ανάρτηση ανδριάντα προς τιμή αγωνιστή συγχωριανού τους.
- Δημιουργία Κέντρου Νεότητας της περιοχής (για να μην γυρίζουν άσκοπα οι νέοι και να πειράζουν τα χωράφια-περιουσία της οικογένειας του Προκαθήμενου και του Γιάγκου).

(συνεχίζεται)