H Jane Goodall και η Μέση Ανατολή
Εγώ χθες έκανα επαναπροσέγγιση!
Βασικά περίμενα το συνεργείο των αλουμινιτζήδων να έρθουν να μου αλλάξουν τα παράθυρα. Διότι θέλουμε να βάλουμε άλλα, οικολογικά, που εξοικονομούν ενέργεια και αποθηκεύουν θερμότητα ούτως ώστε να μην σπαταλούμε πετρέλαιο για τη θέρμανση του σπιτιού, ούτε να έχουμε όλη μέρα αναμμένο το κλιματιστικό το καλοκαίρι που καταναλώνει ρεύμα, που επίσης χρειάζεται πετρέλαιο για να πάρει μπρος. Με λιγότερο πετρέλαιο, θα συνδράμουμε στη μείωση της παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου, άρα θα αφήσουμε ήσυχα τα αποθέματα που έχουν μείνει (ότι έμεινε), θα αποχωρήσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες από το Ιράκ, και θα σταματήσουν να γίνονται πόλεμοι στη Μέση Ανατολή για τα πετρέλαια. Εκτός βέβαια και αν βρεθεί πετρέλαιο στα ανοικτά της Κύπρου οπότε θα σφαχτούμε ποιος θα προλάβει πρώτος να πλουτίσει, αλλά αυτό το θέμα είναι άσχετο με τα αλουμίνια μου.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την αγωνία μου περιμένοντας τους αλουμινιτζήδες. Το μέλλον της Μέσης Ανατολής ήταν στα χέρια μου.
Πράγματι, ήρθαν 2 τύποι στην ώρα τους με ένα μονοκάμπινο φορτωμένο παράθυρα, το μέλλον της εξοικονόμησης ενέργειας.
Στον τρίτο καφέ που τους έψησα (σκέτοι, μερακλίδικοι) ανακάλυψα ότι ο ένας εκ των δύο ήταν Τουρκοκύπριος. Αληθινός Τουρκοκύπριος. Από αυτούς που μένουν στα κατεχόμενα και κάθε μέρα περνά το οδόφραγμα για να πάει δουλειά. Επιδή πρώτη φορά στη ζωή μου μπαίνει στο σπίτι μου αληθινός Τουρκοκύπριος ενθουσιάστηκα. Του έψησα και καφέ! Και μιλούσε κανονικά κυπριακά, σχεδόν δεν καταλάβαινες ότι «χτυπούσε» η γλώσσα του!
Εδώ να εξηγήσω: Κάνω μια δουλειά που δεν έρχομαι σε επαφή με κόσμο, πόσο μάλλον με Τουρκοκύπριους που κυκλοφορούν εδώ. Δεν έχω φίλους Τουρκοκύπριους, ούτε οι φίλοι μου έρχονται σε επαφή μαζί τους, άρα δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής. Δεν γνωρίζω κανένα, διότι απλώς δεν έτυχε. Στα κατεχόμενα έχω πάει 2 φορές και δεν χρειάστηκε να μιλήσω σε κανένα. Ότι ξέρω για το θέμα Τουρκοκύπριοι, είναι μόνο θεωρίες, πληροφορίες από βιβλία και οι ειδήσεις που παρακολουθώ.
Φαντάσου την περιέργεια μου να έχω ένα Τουρκοκύπριο live μέσα στο σπίτι. Έκατσα και τον παρακολουθούσα σαν αξιοθέατο. Ήθελα να τον ρωτήσω που μένει, τι κάνει, γιατί δουλεύει στην πλευρά μας, τι ψήφισε στο δημοψήφισμα, αν μένει σε ελληνοκυπριακό σπίτι, που έμαθε κυπριακά, αν είναι μουσουλμάνος και άλλα τουριστικά. Όπως τους ανθρωπολόγους που παρατηρούν την άγρια φύση. Ντράπηκα όμως μήπως τν φέρω σε δύσκολη θέση, γι’ αυτό του έψησα άλλο ένα καφέ και τηλεφώνησα του Έτερου που ακόμα νόμιζε ότι σώζουμε τη Μέση Ανατολή.
«Έλα, δεν θα πιστέψεις τι έχουμε μέσα στο σπίτι, και μάλιστα αυτή τη στιγμή κρέμεται έξω από το παράθυρο του υπνοδωματίου!!!»
«Τι?»
«Σσσς, τώρα μπήκε μέσα στο μπάνιο….»
«Τι???»
«Έναν Τουρκοκύπριο!! Αληθινό!»
Ο Έτερος δεν εντυπωσιάζεται τόσο εύκολα.
«Ε, και?»
«Μα σου λέω είναι Τουρκοκύπριος! Που μένει στα κατεχόμενα! Να τον ρωτήσω για το δημοψήφισμα και τον τούρκικο στρατό?»
«Να τον αφήσεις ήσυχο να κάνει τη δουλειά του.»
«Μα…»
«Θέλεις να μην τελειώσουν σήμερα και να έχουμε ιστορίες?»
«Σωστά… μα δεν είναι τέλειο που πέρασε το οδόφραγμα για να έρθει σπίτι μας να μας βάλει παράθυρα? Που εργοδοτείται από Ελληνοκύπριο που μπορεί και ο ίδιος να είναι πρόσφυγας? Ιδού η απόδειξη ότι οι κανονικοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν μαζί!» (οι πολλοί καφέδες με αποσυντόνισαν, λέω μαλακίες)
Άσε που είναι άκρως σουρεαλιστική η φάση να έχω ένα Τουρκοκύπριο μέσα στο μπάνιο μου και το ραδιόφωνο να αναγγέλλει νέους ελιγμούς αδιαλλαξίας εκ μέρους της τουρκικής πλευράς. Δεν ξέρω για ελιγμούς, ελπίζω μόνο ο τύπος να μην πέσει από τη σκάλα.
Ο Έτερος φυσικά κάνει αυτό που κάνει καλύτερα. Με προσγειώνει στην πραγματικότητα.
«Ο Ελληνοκύπριος (ο Μάστρε Αλουμινιτζής) που τον εργοδοτεί τον βλέπει σαν φτηνά εργατικά χέρια, και ο ίδιος έρχεται διότι προφανώς στην πλευρά μας κερδίζει πολύ περισσότερα χρήματα από ότι θα κέρδιζε αν εφάρμοζε παράθυρα στα κατεχόμενα. Αμφιβάλλω αν τον ενδιαφέρει οτιδήποτε άλλο.»
Κοίτα που θέλω να κάνω επαναπροσέγγιση και δεν μου βγαίνει…
Και ο Έτερος συμπληρώνει: «Αύριο να έρθει ένας άλλος Τουρκοκύπριος να χτίσει αυτά που σήμερα θα κατεδαφίσουν αυτοί. Επιδή ο άνθρωπος θα έρθει για δουλειά και όχι σαν αξιοθέατο, θα μείνω εγώ στο σπίτι.»
Να αναφέρω ότι και η Μέση Ανατολή πάει μια χαρά, τα βάλαμε τα παράθυρα.
Βασικά περίμενα το συνεργείο των αλουμινιτζήδων να έρθουν να μου αλλάξουν τα παράθυρα. Διότι θέλουμε να βάλουμε άλλα, οικολογικά, που εξοικονομούν ενέργεια και αποθηκεύουν θερμότητα ούτως ώστε να μην σπαταλούμε πετρέλαιο για τη θέρμανση του σπιτιού, ούτε να έχουμε όλη μέρα αναμμένο το κλιματιστικό το καλοκαίρι που καταναλώνει ρεύμα, που επίσης χρειάζεται πετρέλαιο για να πάρει μπρος. Με λιγότερο πετρέλαιο, θα συνδράμουμε στη μείωση της παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου, άρα θα αφήσουμε ήσυχα τα αποθέματα που έχουν μείνει (ότι έμεινε), θα αποχωρήσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες από το Ιράκ, και θα σταματήσουν να γίνονται πόλεμοι στη Μέση Ανατολή για τα πετρέλαια. Εκτός βέβαια και αν βρεθεί πετρέλαιο στα ανοικτά της Κύπρου οπότε θα σφαχτούμε ποιος θα προλάβει πρώτος να πλουτίσει, αλλά αυτό το θέμα είναι άσχετο με τα αλουμίνια μου.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την αγωνία μου περιμένοντας τους αλουμινιτζήδες. Το μέλλον της Μέσης Ανατολής ήταν στα χέρια μου.
Πράγματι, ήρθαν 2 τύποι στην ώρα τους με ένα μονοκάμπινο φορτωμένο παράθυρα, το μέλλον της εξοικονόμησης ενέργειας.
Στον τρίτο καφέ που τους έψησα (σκέτοι, μερακλίδικοι) ανακάλυψα ότι ο ένας εκ των δύο ήταν Τουρκοκύπριος. Αληθινός Τουρκοκύπριος. Από αυτούς που μένουν στα κατεχόμενα και κάθε μέρα περνά το οδόφραγμα για να πάει δουλειά. Επιδή πρώτη φορά στη ζωή μου μπαίνει στο σπίτι μου αληθινός Τουρκοκύπριος ενθουσιάστηκα. Του έψησα και καφέ! Και μιλούσε κανονικά κυπριακά, σχεδόν δεν καταλάβαινες ότι «χτυπούσε» η γλώσσα του!
Εδώ να εξηγήσω: Κάνω μια δουλειά που δεν έρχομαι σε επαφή με κόσμο, πόσο μάλλον με Τουρκοκύπριους που κυκλοφορούν εδώ. Δεν έχω φίλους Τουρκοκύπριους, ούτε οι φίλοι μου έρχονται σε επαφή μαζί τους, άρα δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής. Δεν γνωρίζω κανένα, διότι απλώς δεν έτυχε. Στα κατεχόμενα έχω πάει 2 φορές και δεν χρειάστηκε να μιλήσω σε κανένα. Ότι ξέρω για το θέμα Τουρκοκύπριοι, είναι μόνο θεωρίες, πληροφορίες από βιβλία και οι ειδήσεις που παρακολουθώ.
Φαντάσου την περιέργεια μου να έχω ένα Τουρκοκύπριο live μέσα στο σπίτι. Έκατσα και τον παρακολουθούσα σαν αξιοθέατο. Ήθελα να τον ρωτήσω που μένει, τι κάνει, γιατί δουλεύει στην πλευρά μας, τι ψήφισε στο δημοψήφισμα, αν μένει σε ελληνοκυπριακό σπίτι, που έμαθε κυπριακά, αν είναι μουσουλμάνος και άλλα τουριστικά. Όπως τους ανθρωπολόγους που παρατηρούν την άγρια φύση. Ντράπηκα όμως μήπως τν φέρω σε δύσκολη θέση, γι’ αυτό του έψησα άλλο ένα καφέ και τηλεφώνησα του Έτερου που ακόμα νόμιζε ότι σώζουμε τη Μέση Ανατολή.
«Έλα, δεν θα πιστέψεις τι έχουμε μέσα στο σπίτι, και μάλιστα αυτή τη στιγμή κρέμεται έξω από το παράθυρο του υπνοδωματίου!!!»
«Τι?»
«Σσσς, τώρα μπήκε μέσα στο μπάνιο….»
«Τι???»
«Έναν Τουρκοκύπριο!! Αληθινό!»
Ο Έτερος δεν εντυπωσιάζεται τόσο εύκολα.
«Ε, και?»
«Μα σου λέω είναι Τουρκοκύπριος! Που μένει στα κατεχόμενα! Να τον ρωτήσω για το δημοψήφισμα και τον τούρκικο στρατό?»
«Να τον αφήσεις ήσυχο να κάνει τη δουλειά του.»
«Μα…»
«Θέλεις να μην τελειώσουν σήμερα και να έχουμε ιστορίες?»
«Σωστά… μα δεν είναι τέλειο που πέρασε το οδόφραγμα για να έρθει σπίτι μας να μας βάλει παράθυρα? Που εργοδοτείται από Ελληνοκύπριο που μπορεί και ο ίδιος να είναι πρόσφυγας? Ιδού η απόδειξη ότι οι κανονικοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν μαζί!» (οι πολλοί καφέδες με αποσυντόνισαν, λέω μαλακίες)
Άσε που είναι άκρως σουρεαλιστική η φάση να έχω ένα Τουρκοκύπριο μέσα στο μπάνιο μου και το ραδιόφωνο να αναγγέλλει νέους ελιγμούς αδιαλλαξίας εκ μέρους της τουρκικής πλευράς. Δεν ξέρω για ελιγμούς, ελπίζω μόνο ο τύπος να μην πέσει από τη σκάλα.
Ο Έτερος φυσικά κάνει αυτό που κάνει καλύτερα. Με προσγειώνει στην πραγματικότητα.
«Ο Ελληνοκύπριος (ο Μάστρε Αλουμινιτζής) που τον εργοδοτεί τον βλέπει σαν φτηνά εργατικά χέρια, και ο ίδιος έρχεται διότι προφανώς στην πλευρά μας κερδίζει πολύ περισσότερα χρήματα από ότι θα κέρδιζε αν εφάρμοζε παράθυρα στα κατεχόμενα. Αμφιβάλλω αν τον ενδιαφέρει οτιδήποτε άλλο.»
Κοίτα που θέλω να κάνω επαναπροσέγγιση και δεν μου βγαίνει…
Και ο Έτερος συμπληρώνει: «Αύριο να έρθει ένας άλλος Τουρκοκύπριος να χτίσει αυτά που σήμερα θα κατεδαφίσουν αυτοί. Επιδή ο άνθρωπος θα έρθει για δουλειά και όχι σαν αξιοθέατο, θα μείνω εγώ στο σπίτι.»
Να αναφέρω ότι και η Μέση Ανατολή πάει μια χαρά, τα βάλαμε τα παράθυρα.
9 Comments:
Άμα θέλεις ανειδίκευτους αρκάτες φέρνεις μαύρους ή κινέζους, που δουλεύκουν μούχτι υπό την απειλή της απέλασης. Οι Τ/Κ συνήθως εν ειδικευμένοι (χτίστες, σιδεράες, καλουψιήδες κλπ) τζαι φκάλλουν τα ίδια λεφτά που φκάλλει τζαι ο αντίστοιχος Ε/Κ.
ρε δρακούνα μου, αυτό το "επιδή" το βλέπω συχνά στα κείμενα σου και άρχισα να μπερδεύομαι. "Επειδή" δεν είναι η λέξη; Σοβαρά, άρχισα να αναρωτιέμαι αν τόσο καιρό το γράφω λάθος. Για ενημέρωσε, please...
To λεξικό του computer μου βγάζει σωστό το "επιδή". Για να είμαι ειλικρινής το "επειδή" μου φαίνεται σωστότερο αλλά αφού συνέχεια μου το διορθώνει τι να κάνω? Εβαρέθηκα να το αγνοώ.
Ola mia xara, kai pali gamata perases, alla h Jane Good... sth, poia einai?!
oi anthropologoi meletoun tin fisi? :)) mallon grafoun blogs ...
Φωτογραφία τον έβγαλες? Έπρεπε να του τραβήξεις μία!
Μόνο μία;
ROTFLMAO.
Δρακούνα, μετά και από αυτήν την εμπειρία είμαι σίγουρος ότι πέρασες στη Νεωτερικότητα. Θα έχεις να το διηγείσαι στο μικρό και στα εγγόνια σου...
Εγώ είχα τρεις Τ/Κ στη σχολή, αλλά αυτοί έμεναν μόνιμα στις ελεύθερες περιοχές, οπότε μάλλον δεν πιάνεται. Πριν από είκοσι μέρες είχα πάει στην κατεχόμενη Λευκωσία και ήμουν στο Büyük Han (το Μεγάλο Χάνι) όπου και γνώρισα ένα Τ/Κ ονόματι Kâmil, o οποίος μιλούσε κυπριακά, καλύτερα και από την Καίτη Κληρίδου, που λέει ο λόγος. Νόμιζα ότι ήταν Ε/Κ και μας έκανε πλάκα.
επειδή είναι η λέξη.
Post a Comment
<< Home