Ο Αγών (τους)

Κοίτα να δεις που πρόλαβα να περάσω από το highway πριν το αποκόψουν οι κάτοικοι των Λυμπιών. Έτσι έχασα μια μοναδική ευκαιρία να κάνω ένα οδοιπορικό στην ύπαιθρο της επαρχίας Λάρνακας μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, και να γνωρίσω μικρά και αδιάφορα χωριουδάκια κατάσπαρτα στον κάμπο. Οι κάτοικοι των οποίων, εντελώς συμπτωματικά διαθέτουν σπίτια των 549 τ.μ., χωράφια μέχρις ότου βλέπει το μάτι σου (φορώντας φακούς επαφής) και αυτοκίνητα που συναγωνίζονται τα αμερικάνικα σε μέγεθος και κατανάλωση βενζίνης.

Η υπόθεση του έργου (για όσους δεν γνωρίζουν): Θέλει η Κυβέρνηση να δημιουργήσει Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Χ.Υ.Τ.Υ.) εντός της περιοχής του χωριού Λύμπια (εν πάση περιπτώσει κάπου γύρω στις ραχούλες) και οι κάτοικοι έχοντας εξαγγείλει ειρηνικές κινητοποιήσεις, έκοψαν την κυκλοφορία του αυτοκινητόδρομου, έπαιξαν cross country κυνηγητό στους αγρούς με την Αστυνομία, πέταξαν φλεγόμενα αυτοκίνητα από γέφυρες, άναψαν φωτιά σε μπάλες σανού και λάστιχα αυτοκινήτων, γέμισαν τον αυτοκινητόδρομο πέτρες και μπάζα και πολύ ειρηνικά διαδηλώνουν την αντίθεση τους στη δημιουργία του Χ.Υ.Τ.Υ.

Μας έπεισαν για τις αγνές τους προθέσεις.

Η υπόθεση αν ήταν το 1821: "…Στων Λυμπιών την ολόμαυρη ράχη… περπατώντας η Δόξα (και όλοι οι Λυμπιώτες) μονάχη… μελετά τα λαμπρά παλικάρια… και στην κόμη στεφάνι φορεί…. γινωμένο από λίγα χορτάρια… που’ χαν μείνει στην έρημη undeveloped γη…"
Σύντομα και remake της ιστορίας του Ζαλόγγου, αντί όμως να πέσουν από γκρεμό οι γυναίκες και τα παιδιά, πέφτουν από γέφυρα του highway ηρωικά αυτοκίνητα. Ότι διαθέτει ο καθένας. Άν είχαν διπλοκάμπινα στο Ζάλογγο, αυτά θα χρησιμοποιούσαν για να σταματήσουν την προέλαση του τουρκικού στρατού.

Η υπόθεση αν ήταν απελευθερωτικός αγώνας: Τα ΜΜΕ μετάδωσαν ότι «εντελώς αυθόρμητα» τα παιδιά και οι γυναίκες του χωριού μπήκαν μέσα στον αυτοκινητόδρομο και έκοψαν την κυκλοφορία. Εντελώς αυθόρμητα… όπως «αυθόρμητες» ήταν και οι διαδηλώσεις των μαθητών εναντίον της αγγλοκρατίας… όταν σου κάνουν για μήνες ολόκληρους πλύση εγκεφάλου ότι κινδυνεύει η υγεία σου, ότι θα πεθάνεις, ότι πρέπει να αγωνιστείς δυναμικά, ότι θα μειωθεί η αξία της γης σου, ότι δεν γίνεται και άλλα πανικόβλητα, φυσικό είναι να θολώσεις και να κάνεις μαλακίες. Οποιεσδήποτε δηλώσεις από τον κοινοτάρχη του χωριού του στυλ «μα εμείς δεν δώσαμε εντολές να γίνει αυτό το μπάχαλο» δεν πείθουν κανένα.
Το να χτυπά η καμπάνα του χωριού για να μαζευτεί το πλήθος να πάει να διαδηλωθεί είναι ομολογουμένως ένα πρωτότυπο touch το οποίο έδωσε μια ξεχωριστή βουκολική εικόνα στην υπόθεση. «Στα άρματα πατριώτες, στα άρματα!!» Η καμπάνα που χτυπά πρέπει να μπει μέσα στη διαφήμιση του ΚΟΤ, «Cyprus: An island for all seasons» (αν μας μείνουν, δηλαδή, τουρίστες).

Κατασυγκινήθηκα με τις δηλώσεις των απλών κατοίκων που από τα εφτά χαράματα έβαλαν τα hiking boots τους και αναρριχήθηκαν πάνω στις ραχούλες του χωριού. Ούτε την Καθαρή Δευτέρα δεν κάνουν τέτοιο πικ-νικ στα ακάμωτα. Εκεί γνώρισαν τι εστί δακρυγόνο και αστυνομική δύναμη. Πάντως έχουμε καταφέρει να διώξουμε τη βία από τα γήπεδα. Την έχουμε μεταφέρει στους αγρούς.

Το παράδοξο της τρίτης ηλικίας: Μια ηλικιωμένη γυναίκα μπορεί άνετα να ξυπνήσει μέσα στη μέση της νύχτας, να πάρει τους αγρούς τρέχοντας, να πετάγεται από λόφο σε λόφο και να τσιρίζει σαν υστερική. Μόλις τη σταματήσει η Αστυνομία και της δώσει οδηγίες να απομακρυνθεί:

- θυμάται ότι είναι ηλικιωμένη άρα πρέπει να τη σεβαστούν
- δεν μπορεί να συνεννοηθεί σε απλά ελληνικά
- αρνείται να υπακούσει τις οδηγίες της Αστυνομίας προβάλλοντας «δυνατά» επιχειρήματα όπως «ΟΧΙΙΙΙΙΙ».
- Θυμάται τα νιάτα της, τον απελευθερωτικό αγώνα και το κέρφιου (κατ’ οίκον περιορισμός) των Άγγλων (καμία σχέση με την περίπτωση)
- Λιποθυμά

Εάν τίποτα από τα παραπάνω δεν πετύχει…

- θυμάται ότι είναι καρκινοπαθής.

Τώρα, τι στο καλό γύρευε μέσα στην ερημιά με τα πόδια μια ηλικιωμένη καρκινοπαθής γυναίκα, είναι ένα ερώτημα που κανένας δημοσιογράφος δεν σκέφτηκε να θέσει.

Η ίδια δήλωσε ότι την άφησαν διότι απείλησε ότι θα κάνει απεργία πείνας… αυτή η απειλή μου θυμίζει έναν άλλο ηλικιωμένο κύριο που κάποτε πάρκαρε παράνομα και όταν τον έγραψε η τροχαία απείλησε ότι «θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων»…. απέκτησε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο.

Μοναδικό κυπριακό φαινόμενο: Να διαδηλώνονται οι κάτοικοι ότι θα μολυνθεί το περιβάλλον του χωριού (και καλά έχουν οικολογικές ανησυχίες), και στο background να βλέπεις διπλοκάμπινα και αυτοκινητάρες τύπου Pajero να ξεκαπνίζουν σαν τσιμινιέρες από τις εξατμίσεις. Πίσω στο βάθος να βλέπεις πολυτελείς επαύλεις και μια θεόρατη εκκλησία να χτίζεται (όλα μέσα στο μπετόν)… εμένα γιατί μου κόλλησε ότι όλα αυτά γίνονται από φόβο μήπως και χάσει από την αξία της η γη τους???


Αρκετά. Βασικά ήθελα να γράψω τι ωραία πέρασα στην Αθήνα που ήμουν τόσες μέρες αλλά με πρόλαβαν τα γεγονότα. Αύριο σας λέω.