From London, with love
Την ίδια μέρα που εισέπραξα το ηχηρό ΟΧΙ, αναχώρησα για τη Γηραιά Αλβιόνα. Έπρεπε να βάλω απόσταση μεταξύ μας και να καθαρίσω τις σκέψεις μου…
(Λονδίνο πήγα, αλλά εντελώς συμπτωματικά για δουλειά και τα περί καθαρισμού σκέψεων είναι μαλακίες αλλά ταίριαξαν γάντι στην περιγραφή. Μπουαχαχαχα. Ποια νομίζετε ότι είμαι? Μοιραία γυναίκα?)
Όσες φορές και αν πάω, το Λονδίνο είναι το αγαπημένο μου. Δεν θα το βαρεθώ ποτέ. Των ποτών (και των τσιγάρων). Μάλιστα, τώρα προσέχω περισσότερο και τα κτίρια και βρίσκω ότι είναι πανέμορφα. Μόλις βγει ο ήλιος στο Λονδίνο, μεταμορφώνεται σε μια πανέμορφη πόλη. Τις 3 μέρες συνεχούς ηλιοφάνειας που έχουν το χρόνο, είναι πραγματικά όνειρο. Τι λέω, και με συννεφιά και βροχή μου αρέσει. Μπήκα στο underground, βγήκα έξω και ανέπνευσα. «Είμαι σπίτι μου!!!»
Τηλεφωνώ του Έτερου (που έμεινε σπίτι να προσέχεις τις επάλξεις):
- Άκου να δεις. Εγώ αποφάσισα να μείνω στο Λονδίνο και καλά κάνεις να μετακομίσεις και εσύ εδώ. Αντιλαβού?
- Αυτά που σου ζήτησα τα πήρες?
- Ναι.
- Τι ώρα επιστρέφεις? (αυτή η συζήτηση γίνεται κάθε φορά που πάμε Λονδίνο, εναλλάξ. Την τελευταία φορά ο Έτερος ήθελε να πιάσει δουλειά στο αντρικό τμήμα του Selfridges και να μείνει, και εγώ είπα να πιάσω δουλειά στο Habitat, άρα να έχουμε έκπτωση στα ρούχα και στα έπιπλα για το σπίτι – ο τέλειος συνδυασμός. Προβληματιστήκαμε για μια στιγμή με το φαί τι θα γίνει αλλά μετά θυμηθήκαμε ότι το Selfridges διαθέτει food hall άρα θα έχουμε και εκεί έκπτωση.)
Οι συζητήσεις γίνονται πάντοτε σε άκρως σοβαρό τόνο. Άλλος αγαπημένος συνδυασμός είναι ο Έτερος να γνωρίσει τον Jeremy Clarkson τυχαία στο δρόμο, να τον εντυπωσιάσει με τις γνώσεις του και ο Clarkson να του προσφέρει μια θέση να δοκιμάζει αυτοκίνητα στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Top Gear. Σε αυτό το σενάριο ενδεχομένως να μην χρειάζεται εγώ να δουλεύω άρα θα περνώ ανέμελα τις μέρες μου πηγαίνοντας shopping, σε γκαλερί, μουσεία και άλλα θεάματα ενώ θα μετακομίσουμε σε terrace house preferably στην περιοχή Mayfair (στα όνειρα μας), Notting Hill, ή St. John’s Wood. Άντε, δεχόμαστε και στο Swiss Cottage.
Τα όνειρα είναι δωρεάν. Γι’αυτό επιδιδόμαστε συχνά σε αυτό το άθλημα.
Ευτυχώς η δουλειά τελείωσε γρήγορα και μπόρεσα να εκμεταλλευτώ το γεγονός ότι δεν νυχτώνει σχεδόν ποτέ το καλοκαίρι. Ο κόσμος κυκλοφορούσε με κοντομάνικα ρούχα και σάνταλα. Εγώ ήθελα το πουλόβερ μου (μην τρελαθούμε κιόλας, από τους 37 βαθμούς τους 23 είναι μεγάλη διαφορά. Δεν θα φέρω με το ζόρι το καλοκαίρι στο Λονδίνο. Ας κάνει κάτι και το global warming.)
Το μεγαλύτερο άγχος τους ήταν το επικείμενο παιγνίδι στο Mundial με την Πορτογαλία και πως θα νικήσουν τους «ύπουλους κακούς Λατίνους». Και να μην βρέξει διότι ξεκίνησε το τένις στο Wimbledon. Σοβαρά πράγματα δηλαδή.
(Λονδίνο πήγα, αλλά εντελώς συμπτωματικά για δουλειά και τα περί καθαρισμού σκέψεων είναι μαλακίες αλλά ταίριαξαν γάντι στην περιγραφή. Μπουαχαχαχα. Ποια νομίζετε ότι είμαι? Μοιραία γυναίκα?)
Όσες φορές και αν πάω, το Λονδίνο είναι το αγαπημένο μου. Δεν θα το βαρεθώ ποτέ. Των ποτών (και των τσιγάρων). Μάλιστα, τώρα προσέχω περισσότερο και τα κτίρια και βρίσκω ότι είναι πανέμορφα. Μόλις βγει ο ήλιος στο Λονδίνο, μεταμορφώνεται σε μια πανέμορφη πόλη. Τις 3 μέρες συνεχούς ηλιοφάνειας που έχουν το χρόνο, είναι πραγματικά όνειρο. Τι λέω, και με συννεφιά και βροχή μου αρέσει. Μπήκα στο underground, βγήκα έξω και ανέπνευσα. «Είμαι σπίτι μου!!!»
Τηλεφωνώ του Έτερου (που έμεινε σπίτι να προσέχεις τις επάλξεις):
- Άκου να δεις. Εγώ αποφάσισα να μείνω στο Λονδίνο και καλά κάνεις να μετακομίσεις και εσύ εδώ. Αντιλαβού?
- Αυτά που σου ζήτησα τα πήρες?
- Ναι.
- Τι ώρα επιστρέφεις? (αυτή η συζήτηση γίνεται κάθε φορά που πάμε Λονδίνο, εναλλάξ. Την τελευταία φορά ο Έτερος ήθελε να πιάσει δουλειά στο αντρικό τμήμα του Selfridges και να μείνει, και εγώ είπα να πιάσω δουλειά στο Habitat, άρα να έχουμε έκπτωση στα ρούχα και στα έπιπλα για το σπίτι – ο τέλειος συνδυασμός. Προβληματιστήκαμε για μια στιγμή με το φαί τι θα γίνει αλλά μετά θυμηθήκαμε ότι το Selfridges διαθέτει food hall άρα θα έχουμε και εκεί έκπτωση.)
Οι συζητήσεις γίνονται πάντοτε σε άκρως σοβαρό τόνο. Άλλος αγαπημένος συνδυασμός είναι ο Έτερος να γνωρίσει τον Jeremy Clarkson τυχαία στο δρόμο, να τον εντυπωσιάσει με τις γνώσεις του και ο Clarkson να του προσφέρει μια θέση να δοκιμάζει αυτοκίνητα στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Top Gear. Σε αυτό το σενάριο ενδεχομένως να μην χρειάζεται εγώ να δουλεύω άρα θα περνώ ανέμελα τις μέρες μου πηγαίνοντας shopping, σε γκαλερί, μουσεία και άλλα θεάματα ενώ θα μετακομίσουμε σε terrace house preferably στην περιοχή Mayfair (στα όνειρα μας), Notting Hill, ή St. John’s Wood. Άντε, δεχόμαστε και στο Swiss Cottage.
Τα όνειρα είναι δωρεάν. Γι’αυτό επιδιδόμαστε συχνά σε αυτό το άθλημα.
Ευτυχώς η δουλειά τελείωσε γρήγορα και μπόρεσα να εκμεταλλευτώ το γεγονός ότι δεν νυχτώνει σχεδόν ποτέ το καλοκαίρι. Ο κόσμος κυκλοφορούσε με κοντομάνικα ρούχα και σάνταλα. Εγώ ήθελα το πουλόβερ μου (μην τρελαθούμε κιόλας, από τους 37 βαθμούς τους 23 είναι μεγάλη διαφορά. Δεν θα φέρω με το ζόρι το καλοκαίρι στο Λονδίνο. Ας κάνει κάτι και το global warming.)
Το μεγαλύτερο άγχος τους ήταν το επικείμενο παιγνίδι στο Mundial με την Πορτογαλία και πως θα νικήσουν τους «ύπουλους κακούς Λατίνους». Και να μην βρέξει διότι ξεκίνησε το τένις στο Wimbledon. Σοβαρά πράγματα δηλαδή.
posted by drakouna @ 9:30 am
8 comments
8 Comments:
Πριν λίγες μέρες είδα κάτι από Λονδίνο στην τηλεόραση. Στο ζαππινγκ έδωσα πάνω σε ένα μεγάλο κόκκινο δίπατο λεωφορείο (από εκείνα που δεν συμπαθώ). Η αντίδραση μου ήταν «ααααααααα επεθύμησα το σπίτι μου»... Την έχει αυτή την μαγεία το Λόνδινο, πως να το κάνουμε. Πάντως δρακούνα αν ψάχνετε σπίτι με τον έταιρο, το δικό μου (που θα μετακομίσω τώρα) είναι 3 υπνοδωματίων. Αν δεν σας πειράζει η περιοχή, μιας και είναι πολύ πιο βόρεια από τα σημεία που ανέφερες, κοπιάστε, να έχω και σταθερό εισόδημα χαχα. Μπορώ να σας κάμνω και babysitting το εταιροδρακουνάκι δεδομένου ότι είμαι μια αθκιασερή φοιτήτρια. Άσε που ήθελα να κάνω ανακαίνιση στο σπίτι γιατί την τελευταία φορά που του κάναμε ήταν όταν τέλειωσε ο θείος μου το πανεπιστήμιο. Ένας εργαζόμενος στο habitat είναι πάντα χρήσιμος σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν ο Έταιρος δουλεύει αντί στο αντρικό τμήμα, κάτω δεξιά στα Selfridges στις τσάντες, θα του συγχωρήσω και το μεγάλο ΟΧΙ.
Δεν γίνεται να πάμε να ζήσουμε la vie boeme στο Λονδίνο και να έχουμε babysitter και σπίτι 3ων υπνοδωματίων.
Σε τρώγλη τουλάχιστον 250 χρονών θα μένουμε.
entaxi re, enne 250 alla ta 100 prepei na ta pianei lol
Γιου μπίτς! Άι χέιτ γιου!
Λονδίνο ε? και μάλιστα εν καιρώ εκπτώσεων! Φτου σου Madame D. που δεν προσκάλεσες ούτε ένα τόσο δα μικρούλη θαυμαστή σου να σε συνοδέψει.... Γι αυτό δεν θα γίνει ποτέ μια J-Lo! Αίσχος!
JEREMY CKLARKSON, OXI DAVID! Tziai i douleia en diki mou, en tha mou tin faei o eteros. sto kato kato kanensa den plagiolisthenei opos plagiolistheno ego.
O mon Dieu, όντως τον έγραψα David. Ο Έτερος ευτυχώς ξέρει το όνομα του. Το διορθώνω τώρα.
Πόσο θα μείνεις;
Ανεβαίνω την άλλη Παρασκευή...
Ttallou, δυστυχώς εστράφηκα πίσω.
Post a Comment
<< Home