Τεκνά
Οδηγούμε, με την αδερφή μου και τα δύο της τεκνά (τα παιδιά της δηλαδή) και τραγουδούμε Πέγκυ Ζήνα.
«Πάλι μωρρρρό μου λείειειπεις....»
Μας είπαν ότι έξω από τη Λευκωσία υπάρχει μια φάρμα με διάφορα ζώα και pet shop και είπαμε να πάρουμε τα τεκνά να μάθουν 3 πράγματα για την άγρια φύση. Έστω και πίσω από τα ττέλια.
«Πάλι μ’εγκαταλείειειεπεις......»
Φυσικά έχουμε χαθεί. Οι οδηγίες που μας έδωσαν ήταν ανακριβείς, μάλλον προς τα κατεχόμενα πάμε και δεν έχουμε και διαβατήριο μαζί μας. Ακόμα δεν αξιωθήκαμε, ούτε εγώ ούτε η older sister να αλλάξουμε τις ταυτότητες μας και έχουμε μείνει με τις παιδικές. Αγνώριστες. Και γραμμένες στο χέρι. Τα δε τεκνά δεν έχουν τίποτα. Παράνομα και αμαρκέ.
«Θά’θελα νάσουνα εδώωωω για μια νύχτα μόοοοονο....»
Πρέπει να ρωτήσουμε κάποιον. Σταματάμε διπλοκάμπινο με πενηντάχρονο ιθαγενή της περιοχής (τι σταματάμε δηλαδή, αυτός μας έχει πάρει από πίσω) και τον ρωτάμε που είναι η φάρμα. Αυτός βλέπει 2 τύπισσες με γυαλιά ήλιου Jackie‘O, ευρωπαικό αυτοκίνητο και 2 τεκνά, το ένα εκ των οποίων τραγουδά με όλη του τη δύναμη «Ματώωωνω, ματώωωωνω, χωρίς εσέενα λιώωνω». Το άλλο τεκνό είναι απασχολημένο να μιλά στο χέρι του «γκου, γκου, γκου, κα, κα» (λίγο ακόμα και θα τραγουδήσει Sting). Πολύ ορθά μας κόβει για Λευκωσιάτισσες (ποιοι άλλοι θα πήγαιναν εκδρομή, μέρα καθημερινή η ώρα 11:00 το πρωί μέσα στους κάμπους?) Ο κύριος είναι ευγενέστατος και μας δίνει σωστές οδηγίες.
«Πότε θα δούμε τα προβατάκια?» το ένα τεκνό ανυσηχεί. Το οποίο, για κάποιο περίεργο λόγο είναι πολύ ήσυχο σήμερα. Το older sister παλιότερα είχε εισηγηθεί να το στείλουμε πρόωρα στρατό, αλλά της εξηγήσαμε ότι δεν πιάνουν τρίχρονα αγοράκια. Το older sister εξέφρασε έκπληξη, τι τριών τι δεκαοχτώ, το ίδιο mentality έχουν.
Το δε άλλο τεκνό σταμάτησε να μιλά στο χέρι του και αποφάσισε να φάει την πόρτα του αυτοκινήτου. Συνηθισμένα πράγματα. Ώρες ώρες, πραγματικά μου θυμίζει το έργο «look who’s talking» και την Roseanne. Ενδεχομένως να σκέφτεται ότι την κάνουμε ρεζίλι, και για πόσο καιρό ακόμα θα χρειαζεται να κυκλοφορεί μαζί μας?
Η φάρμα εντοπίστηκε και ήταν όντως εντυπωσιακή. Στην επιστροφή το τρίχρονο τεκνό έχει απορίες.
(Δ. για Δρακούνα)
-Πως λένε αυτό το ζώο που είδαμε?
Δ-Λάμα
-Λαμέ
Δ-Λάμα είπαμε
-Λαααμέ
Δ-Κοίτα, σε λίγα χρόνια θα μάθεις τι είναι το λαμέ. Προς το παρόν το ζώο ήταν ΛΑΜΑ.
-ΛΑΜΕ
Δ-Καλά ότι πεις.
-Πως το λένε ξανά?
Δ-Λαμέ.
-Όχι, λάμα το λένε
Δ-Λαμέ
-ΛΑΜΑ
Δ-Α μπράβο. Το βρήκες!
«Πάλι μωρρρρό μου λείειειπεις....»
Μας είπαν ότι έξω από τη Λευκωσία υπάρχει μια φάρμα με διάφορα ζώα και pet shop και είπαμε να πάρουμε τα τεκνά να μάθουν 3 πράγματα για την άγρια φύση. Έστω και πίσω από τα ττέλια.
«Πάλι μ’εγκαταλείειειεπεις......»
Φυσικά έχουμε χαθεί. Οι οδηγίες που μας έδωσαν ήταν ανακριβείς, μάλλον προς τα κατεχόμενα πάμε και δεν έχουμε και διαβατήριο μαζί μας. Ακόμα δεν αξιωθήκαμε, ούτε εγώ ούτε η older sister να αλλάξουμε τις ταυτότητες μας και έχουμε μείνει με τις παιδικές. Αγνώριστες. Και γραμμένες στο χέρι. Τα δε τεκνά δεν έχουν τίποτα. Παράνομα και αμαρκέ.
«Θά’θελα νάσουνα εδώωωω για μια νύχτα μόοοοονο....»
Πρέπει να ρωτήσουμε κάποιον. Σταματάμε διπλοκάμπινο με πενηντάχρονο ιθαγενή της περιοχής (τι σταματάμε δηλαδή, αυτός μας έχει πάρει από πίσω) και τον ρωτάμε που είναι η φάρμα. Αυτός βλέπει 2 τύπισσες με γυαλιά ήλιου Jackie‘O, ευρωπαικό αυτοκίνητο και 2 τεκνά, το ένα εκ των οποίων τραγουδά με όλη του τη δύναμη «Ματώωωνω, ματώωωωνω, χωρίς εσέενα λιώωνω». Το άλλο τεκνό είναι απασχολημένο να μιλά στο χέρι του «γκου, γκου, γκου, κα, κα» (λίγο ακόμα και θα τραγουδήσει Sting). Πολύ ορθά μας κόβει για Λευκωσιάτισσες (ποιοι άλλοι θα πήγαιναν εκδρομή, μέρα καθημερινή η ώρα 11:00 το πρωί μέσα στους κάμπους?) Ο κύριος είναι ευγενέστατος και μας δίνει σωστές οδηγίες.
«Πότε θα δούμε τα προβατάκια?» το ένα τεκνό ανυσηχεί. Το οποίο, για κάποιο περίεργο λόγο είναι πολύ ήσυχο σήμερα. Το older sister παλιότερα είχε εισηγηθεί να το στείλουμε πρόωρα στρατό, αλλά της εξηγήσαμε ότι δεν πιάνουν τρίχρονα αγοράκια. Το older sister εξέφρασε έκπληξη, τι τριών τι δεκαοχτώ, το ίδιο mentality έχουν.
Το δε άλλο τεκνό σταμάτησε να μιλά στο χέρι του και αποφάσισε να φάει την πόρτα του αυτοκινήτου. Συνηθισμένα πράγματα. Ώρες ώρες, πραγματικά μου θυμίζει το έργο «look who’s talking» και την Roseanne. Ενδεχομένως να σκέφτεται ότι την κάνουμε ρεζίλι, και για πόσο καιρό ακόμα θα χρειαζεται να κυκλοφορεί μαζί μας?
Η φάρμα εντοπίστηκε και ήταν όντως εντυπωσιακή. Στην επιστροφή το τρίχρονο τεκνό έχει απορίες.
(Δ. για Δρακούνα)
-Πως λένε αυτό το ζώο που είδαμε?
Δ-Λάμα
-Λαμέ
Δ-Λάμα είπαμε
-Λαααμέ
Δ-Κοίτα, σε λίγα χρόνια θα μάθεις τι είναι το λαμέ. Προς το παρόν το ζώο ήταν ΛΑΜΑ.
-ΛΑΜΕ
Δ-Καλά ότι πεις.
-Πως το λένε ξανά?
Δ-Λαμέ.
-Όχι, λάμα το λένε
Δ-Λαμέ
-ΛΑΜΑ
Δ-Α μπράβο. Το βρήκες!
posted by drakouna @ 2:21 pm
3 comments
3 Comments:
hahahahahhaha.
kalo pasxa :)
maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaana mou ta morouthkiaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
"Λαμέ" λέμε το ρούχο που γυαλίζει (ή που έχει στρας) π.χ. silver & gold. Χαρακτηριστική στιγμή του ελληνικού κινηματογράφου στο "Αχ αυτή η γυναίκα μου" όταν η Βουγιουκλάκη φωνάζει την υπηρέτρια της "Ασημί" και αυτή απαντά "Παρακαλώ, Λαμέ με λένε".
Λάμα- τριχωτό ζώο που ευδοκιμεί σε υψηλό υψόμετρο. Χρησιμοποιείται κυρίως στις Άνδεις και Ιμαλάια για τη μεταφορά φορτίων πάνω στα κατσάβραχα. 3-4 από αυτά, προς το παρόν, κάνουν τουρισμό στην Κύπρο.
Post a Comment
<< Home