Επιμορφωτικά

Παρασκευή πρωί.

Θερμοκρασία εδάφους 13 βαθμοί. Θερμοκρασία γραφείου 25 βαθμοί (το split unit φτύνει βραστό αέρα). Καφέδες 3 (μέχρι τώρα). Τσιγάρα 0. (πρέπει να «πεταχτώ» στο περίπτερο σύντομα). (τζιαι να παραιτήσω το υφάκι Bridget Jones).

Αποφάσισα να κάνω εξωσχολικές δραστηριότητες (λέω εξωσχολικές αλλά εννοώ, «εξωδουλευτικές» διότι δεν πάω σχολείο). Το γυμναστήριο είναι out of the question, έχω να γυμναστώ από την grunge δεκαετία του 90, και στο σχολείο ήμουν αιωνίως αδιάθετη. Να μην αλλάξω τώρα τις συνήθειες μου και αποσυντονιστώ.

Θα κάνω επιμορφωτικά (εννοώ τα μαθήματα για ενήλικες που προσφέρονται έναντι γελοίας αμοιβής από το Υπουργείο Παιδείας, διότι «γηράσκω αει διδασκόμενη»). Το έχω ξαναδοκιμάσει. Στην αρχή του χρόνου παίρνεις ένα βιβλιαράκι με όλες τις επιλογές σου (υπάρχουν options από μάθηση ξένων γλωσσών, μέχρι ξυλογλυπτική). Μεγάλο χιτ τα τελευταία 2 χρόνια είναι η μάθηση της τουρκικής γλώσσας (προσφέρεται μάλιστα δωρεάν διότι είναι official language of the Republic. Αλήθεια.) Ότι και να διαλέξεις, η τάξη θα είναι μια φάση τουρλού-τουρλού, αποτελούμενη από αδκιασερούς συνταξιούχους (για αυτούς είναι δωρεάν τα μαθήματα), μεσήλικες housewives, δρακούνες και άλλα freaks. Υπάρχει όπως και στο σχολείο ο πάντα αγαπημένος χαρακτήρας σπάσμα/ξερόλας που …. τα ξέρει όλα (άρα δεν χρειαζόταν καν να έρθει στο μάθημα).

Πριν 2 χρόνια παρακολούθησα το μάθημα «αισθητική εκτίμηση έργων τέχνης». Μόνο από τον τίτλο του, ήμουν περίεργη να δω ποιοι θα το παρακολουθούσαν. Η τάξη μας τελικά ήταν 3 συμπαθητικοί συνταξιούχοι (που έκανα άλλες 5-6 τάξεις – αφού είναι δωρεάν let’s go large), 3 desperate housewives που προφανώς πήγαν διακοπές στα εξωτερικά, πήγαν σε μουσεία, δεν κατάλαβαν τίποτε και αποφάσισαν να μορφωθούν καταλλήλως, η αδκιασερή υποφαινόμενη Δρακούνα, ένα κοπέλλι που τη Δευτερά (χωρίο) που όλο το χρόνο ήθελε να μάθουμε για «τζείντην Τζιοκόντα» και τον «Βα Γκο», και ακόμα 1-2 άτομα που μια έρχονταν, 3 δεν έρχονταν.

Μπορώ να πω ότι καλά περάσαμε. Οι δε desperate housewives μέχρι το τέλος του χρόνου έγιναν ξεφτέρια (οι ξερόλες που ανέφερα πιο πάνω) και σχεδίαζαν εκδρομές στα Λούβρα. Δεν μπορώ να πω ότι έμαθα και πολλά πράγματα. (ενάμιση ώρα την εβδομάδα τι να σου κάνει.)

Βέβαια έχασα αυτή τη χρονιά, αλλά θα το έχω υπόψη μου για του χρόνου. Λέω να πάω στο μάθημα αγιογραφίας (ακούγεται αρκετά extreme και το εθνίκ είναι ακόμα στη μόδα). Ναι, πλάκα θα έχει. Και δεν θα κοπεί στη μέση όπως τις ελληνικές σειρές.