κρατικά κανάλια

Η αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχε η ΕΡΤ, δεν θα είχα παρακολουθήσει ποτέ ντοκιμαντέρ για τη λιμνοθάλασσα της Καστοριάς, τα αποδημητικά πουλιά του Εύρου και άλλα obscure θέματα της ελληνικής υπαίθρου. Ούτε και θα είχα παρακολουθήσει σειρές όπως «η Λωξάντρα», «Μαντάμ Σουσού», «η εξαφάνιση του Τζον Αβλακιώτη» και «Γιάννης και Μαρία». Για να μην αναφέρω καν τις συνεντεύξεις διαφόρων Ελλήνων με φόντο πάντοτε διαμερίσματα γεμάτα βιβλία. Δεν θυμάμαι τι έλεγαν στις συνεντεύξεις διότι ήμουν πάντα απασχολημένη να χαζεύω τις βιβλιοθήκες γεμάτες βιβλία πίσω από τον πρωταγωνιστή.

Βέβαια, όπως πολύ σωστά μου υπέδειξε η Πίτσα Νταλάρα, όλα αυτά είναι παραγωγές της δεκαετίας του 80. Μετά το 1990 και τη δημιουργία ιδιωτικών καναλιών, δύσκολα βρίσκεις σειρά που να είναι παραγωγή της ΕΡΤ και να αξίζει.

Γενικά, ένα κρατικό κανάλι, δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται τα ιδιωτικά κανάλια. Έχει άλλο σκοπό να επιτελέσει. Πρέπει να δημιουργεί και να μεταδίδει εκπομπές που διαφορετικά δεν θα ενέκρινε κανένας Παπαφιλίππου ή Αρχιεπίσκοπος ή άλλος ιδιώτης καναλάρχης. Και δεν μιλώ για πολιτικού περιεχομένου εκπομπές, που όλοι ξέρουν πόσα τηλέφωνα πέφτουν μέχρι να ικανοποιηθεί και ο τελευταίος κακόμοιρος πολιτικός ότι καλύφθηκε ικανοποιητικά το θλιβερό του κόμμα. Αναφέρομαι σε εκπομπές χαμηλής ακροαματικότητας αλλά χρήσιμες ιστορικά. Θα έκανε ποτέ ο Αντ1 παραγωγή όπως αυτή του Άντρου Παυλίδη για την Ιστορία της Κύπρου? Θα μετέδιδε ποτέ το Sigma εκπομπή τύπου «Η ώρα της Υπαίθρου»?

Θα μετέδιδε ποτέ τα σαββατοκύριακα παιδικό πρόγραμμα όπως αυτό του ΡΙΚ2 το Mega? (προσωπικά βρίσκω το παιδικό πρόγραμμα του ΡΙΚ θλιβερό και old fashioned –βάζει καραγκιόζη και άλλα εκπαιδευτικού περιεχομένου cartoons- αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο η κουκλάρα και η mini me ενθουσιάζονται. Μπορεί να είναι θέμα ηλικίας. Και εγώ ενθουσιαζόμουν με το «Που είναι η Μαργαρίτα». Βέβαια τότε, δεν είχα και Disney channel.)

Νομίζω δεν είναι τόσο το περιεχόμενο ή η ποιότητα των κρατικών προγραμμάτων. Είναι που όλοι ξέρουν ότι τα κρατικά κανάλια (όπως τόσοι άλλοι κρατικοί οργανισμοί μας) είναι μέρη όπου όλα τα κόμματα διορίζουν όποιον φτάσουν και σκεφτούν, με αποτέλεσμα να πληρώνει το δημόσιο πολλαπλάσια του οφέλους και να τσαντίζεται eventually ο κόσμος, να έρχεται κάποτε μια Τρόικα και να κόβει δεξιά και αριστερά, να «κόβει» και το κρατικό κανάλι και να μένεις εσύ με την ανάμνηση της λιμνοθάλασσας της Καστοριάς, των αποδημητικών πουλιών του Εύρου και τον Άντρο Παυλίδη να διηγείται την ύστερη εποχή του χαλκού….  

(καλού κακού θα εισηγηθώ στην κουκλάρα να μην χάνει επεισόδιο από το παιδικό πρόγραμμα του ΡΙΚ2 που τόσο της αρέσει. Που ξέρεις για πόσο καιρό ακόμα θα εκπέμπει.)

(Το «Αμύνεσθαι περί Πάτρης» πρέπει να καταργηθεί ΤΩΡΑ και να επαναφέρουν -από τον τάφο- τον Ξιναρή.)