Voodoo child 2

Τα καλά νέα είναι ότι η κουκλάρα άρχισε να μιλά. Όλη μέρα κρατά το ψεύτικο τηλέφωνο της, περπατά μέσα στο σπίτι και πουρου πουρου κανονίζει τις υποθέσεις της με τις ώρες. Μόλις δε χτυπήσει το αληθινό τηλέφωνο γίνεται πανικός ποιος θα προλάβει να το σηκώσει. Αν αφήσω να το σηκώσει η κουκλάρα, αρχικά ψαρώνει και μένει να κρατά το ακουστικό στο αυτί της, ενώ ο δύστυχος στην άλλη άκρη της γραμμής προσπαθεί να την κάνει να μιλήσει. Στις πολλές προσπάθειες αρχίζει να μιλά. Και φυσικά γίνεται μάχη για να σου δώσει το ακουστικό. Εκτός από το τηλέφωνο, συνομιλεί με την τηλεόραση, με τη γάτα, με τα φυτά και τα λουλούδια, με τα έπιπλα, βασικά περπατά μέσα στο σπίτι, δείχνει αντικείμενα και τους μιλά. Πολύ χαριτωμένη φάση, δεν λέω. Θα χαρακτήριζα την κουκλάρα ως επικοινωνιακό χαρακτήρα.

Τα κακά νέα, είναι ότι η κουκλάρα δεν μιλά ελληνικά. Ούτε κυπριακά. Ούτε αγγλικά. Ούτε γαλλικά. Ούτε καμιά άλλη αναγνωρισμένη γλώσσα του δυτικού κόσμου. Μιλά ένα ακαταλαβίστικο παιδικό jargon δικής της επινόησης. Σου λέει κάτι, δεν καταλαβαίνεις και την βλέπεις με το βλέμμα της αγελάδας που βόσκει, αυτή σου το επαναλαμβάνει πιο αργά και δυνατά, πάλι δεν καταλαβαίνεις. Εγκαταλείπει την προσπάθεια, είσαι άσχετη και δεν θα ασχοληθεί άλλο μαζί σου. Συνεννόηση μπουζούκι.

Λες να έχουμε αφελληνίσει το τεκνό?

(τόσο εύκολα? Φαντάσου να της δίναμε να διαβάσει και κάνα βιβλίο. Δεν πρόλαβε ούτε να χρηματιστεί από τους ξένους η καημένη.)

Να πεις δεν ακούει ελληνικά? Διαθέτουμε όλα τα DVD των Ζουζουνιών complete με καραόκε, ακούει ελληνικά όπου πάει (το κατά δύναμιν) και επιπλέον, όποτε θυμηθεί ο Έτερος, της μιλά με ελληνική προφορά (κοινώς, της καλαμαρίζει). Τι συμβαίνει?

Έχοντας υπόψη μου το τρικ με το μάνταλο της πόρτας του καθεδρικού ναού Αγίου Ιωάννη που έχει κάνει γενιές και γενιές Λευκωσιατών να μιλήσουν έγκαιρα, σκέφτομαι μήπως υπάρχει τίποτε αντίστοιχο για παιδάκια που έχουν μεν μιλήσει, αλλά δεν έχουν μιλήσει ελληνικά. Ξέρω γω, να γλύψει ας πούμε το μάνταλο της πόρτας του Παγκυπρίου Γυμνάσιου? «Η παιδεία είναι το λιμάνι για όλους τους θνητούς» άλλωστε. Ή καμιά πόρτα Συνδέσμου Αγωνιστών (ως πραγματικοί Έλληνες δεν θα ξέρουν τον τρόπο?)

Προβληματίζομαι ως μάνα.

Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο να γράψω την κουκλάρα νηπιαγωγείο και να μείνω ήσυχη ότι σε 10 μέρες το πολύ ένα μήνα, θα έχει μάθει όλες τις βρισιές και τα συνθήματα του γηπέδου καθώς και όλα τα κουτσομπολιά που αφορούν τη Χιονάτη και την Barbie.

Είναι και αυτά χρήσιμες πληροφορίες, δεν μπορείς να πεις.