Ghost Town

Είμαι ένα από τα 16 άτομα σε όλη τη Λευκωσία που ξύπνησαν την Τρίτη του Πάσχα για να πάνε δουλειά.

Όχι, δεν είμαι brain damaged (νομίζω)

Ξύπνησα ελαφρώς ιδρωμένη λόγω του ότι τις 4 μέρες άνοιξης διαδέχτηκε το καλοκαίρι (έτσι αλλάζουν οι εποχές στην Κύπρο) και δεν πρόλαβα να αλλάξω κλινοσκεπάσματα. Ως αποτέλεσμα, πέσαμε να κοιμηθούμε με τον Έτερο κανονικά ντυμένοι (με πυτζάμες), και ξυπνήσαμε σαν γαλλικό κινηματογραφικό έργο (χωρίς εσώρουχα). Τώρα που το σκέφτομαι, λέω να κρατήσω το χοντρό duvet για ακόμα λίγες μέρες. Ίσως αξιωθώ επιτέλους να κοιμηθώ με το δαντελένιο σεξουαλικό νυχτικό που αγόρασα προοριζόμενο για hot summer nights, αλλά με το air condition το καλοκαίρι, παγώνω να το φορέσω.

Προσπέρασα τον Έτερο που ξάπλωνε στον καναπέ και ισορροπούσε το ένα flip flop στο δάχτυλο του ποδιού του (η κουκλάρα ήταν στο 5ο όνειρο) και έφυγα από το σπίτι.

Σε 3 λεπτά (χρονομετρημένα) ήμουν στο parking της δουλειάς. Νομίζω μέτρησα 5 αυτοκίνητα on the way, το ένα ήταν το φορτηγάκι του Λανίτη που έκανε διανομή το γάλα στα περίπτερα και τους φούρνους. Ούτε ένα τραγούδι δεν πρόλαβα να ακούσω στο ράδιο. It was actually better than δεκαπενταύγουστος. Πιο νέκρα λέμε.

Φτάνοντας στο γραφείο, μετρηθήκαμε και ήμασταν μόνο… 2 άτομα στο τμήμα μου. Βάλαμε κλήρο ποιος θα πάει να φέρει καφέ από το Starbucks. Έχασα και έπρεπε να πάω εγώ, αλλά ο πρωινός περίπατος τελικά αποδείχτηκε πολύ ευχάριστος και refreshing. Αν και «rush hour», στα φώτα του Γαβριηλίδη μέτρησα 5 αυτοκίνητα (και στις τέσσερις πλευρές του δρόμου). Νομίζω πρώτη φορά βλέπω τόσα λίγα αυτοκίνητα στο σημείο αυτό. Σπάνιο φαινόμενο. Το ευχαριστήθηκα. Ήταν μια εμπειρία να έχω να λέω.

Ήσυχες εργάσιμες μέρες σαν αυτή, σκέφτεσαι ότι είναι καλή ευκαιρία να κάνεις catch up σε δουλειές που δεν βρίσκεις καιρό να κάνεις υπό κανονικές συνθήκες. Να κάνεις λίγο filing, να ξεκινήσεις ένα project που συνέχεια αναβάλλεις, ξέρεις τώρα. Μετά από 10 λεπτά σου περνά αυτή η σκέψη και επιδίδεσαι σε χαλαρωτικές ασκήσεις:

- Κάνεις download τα επεισόδια της αγαπημένης σου σειράς που δεν πρόλαβες να δεις στην τηλεόραση.
- Μετά (επειδή έχεις ακόμα ελεύθερο χρόνο) κάνεις download και 2-3 κινηματογραφικά έργα που ήθελες να πάς να δεις στο σινεμά αλλά δεν βρήκες χρόνο ή είναι παιδικά έργα που ντρέπεσαι να πας να δεις anyway. Εγώ ας πούμε, κατέβασα το «Vicky Cristina Barcelona», το «Happy Feet» και το «Twilight» (είδα όλα τα Harry Potter).
- Μετά θυμήθηκα ότι δεν έχω κανένα CD του Bruce Springsteen και είπα «what the hell», ας κάνω ένα. Κατέβασα όλα τα hits του και τα έκανα burn σε CD. Έβαλα να το ακούσω και θυμήθηκα γιατί δεν έχω ούτε ένα CD του. Δεν είμαι πια στο πανεπιστήμιο και δεν έχουμε 80s. Δεν πειράζει, μου έμεινε το CD.
- Άλλαξα το screensaver, το background και το theme στο computer μου, συγύρισα και έκανα update τις φωτογραφίες που έχω κολλημένες με πινέζα στους τοίχους μου, έκανα ένα περίπατο μέχρι το stationary του γραφείου και πήρα μαρκαδόρους (τρία χρώματα), post-it και άλλες μαλακίες για να παίζω, έκανα χειροτεχνία οριγκάμι και η ώρα είναι ακόμα 10.
- Σκέφτομαι να κάνω μια επιδρομή στην κουζίνα να βρω τίποτα φαγώσιμο… για να περάσει η ώρα…