Το τέλος της ανοχής?

Προσωπικά πιστεύω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα μας ως Κύπριοι, περισσότερο και από το Κυπριακό Πρόβλημα (μπορείτε να κάνετε σοκαριστικούς ήχους όπως άααα και εεεε, να τραβήξετε τα μάγουλα σας ή ακόμα και τα μαλλιά σας αλλά προσέχετε να μην ξεχτενιστείτε) είναι το Σύνδρομο Ανοχής που μας βασανίζει. Διαχρονικά, έχουμε δεχτεί σημεία και τέρατα από τα όργανα ασφαλείας της Δημοκρατίας, τη νομοθετική εξουσία (βουλευτές), την εκτελεστική εξουσία (Κυβέρνηση) και τα πολιτικά κόμματα (που κανονίζουν όλα τα πιο πάνω).

Σε σύγκριση λοιπόν, με τους πιο πάνω, η δικαστική εξουσία κρατούσε ομολογουμένως low profile.

Οκ, η δικαστική απόφαση ήταν λάθος. Αντικειμενικά, λογικά, υποκειμενικά, με όλους τους τρόπους. Αν δεν θέλουμε όμως να επαναληφθεί στο μέλλον, πρέπει πρώτα να διορθώσουμε τα πιο πάνω. Να αποβάλουμε το Σύνδρομο Ανοχής. Να απαιτήσουμε ως κοινωνία να διορθωθούν αυτά που μας πληγώνουν.

Για όλους λοιπόν που νιώθουν το adventure spirit μέσα τους να τους καλεί στα απέραντα λιβάδια όπου βόσκουν οι βίσωνες, και θέλουν να κάνουν κάτι, διαβάστε την ιστοσελίδα ALERT για να πληροφορηθείτε για κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες.

We regret to warn you ότι στους προβληματισμένους πολίτες δεν θα προσφερθεί καφές και δεν θα διοριστούν στη δημόσια υπηρεσία…




Εγώ ας πούμε, την επόμενη φορά που θα είμαι σε τραπέζι με το θείο με την προτομή και αρχίσει πάλι τα «αγωνιστικά» του, θα σηκωθώ, και μπροστά σε όλη την οικογένεια θα τον μουστουνιάσω. Zero tolerance begins at home.