Πέρι ανοχής

Πολύ χονδρικά:

Πριν 60+ χρόνια, ο κυπριακός λαός ανέχτηκε μια μερίδα του πληθυσμού, που με δικαιολογία την επιθυμία τους για Ένωση με τη μητέρα πατρίδα έκανε πολλά και διάφορα (ας τον πούμε, «αγώνα»).

Ανέχτηκε στη συνέχεια αυτά τα άτομα και τους συγγενείς τους να έχουν καταλάβει όλες τις κυβερνητικές θέσεις και να ελέγχουν ολοκληρωτικά τον κρατικό μηχανισμό. Τον ελέγχουν μέχρι τις μέρες μας.

Ανέχτηκε όλη τη δεκαετία του 60’, με μια Αστυνομία-μαϊμού, με ακραίες εθνικιστικές οργανώσεις να δρουν σε όλη την επικράτεια ανενόχλητες, με μια εθνική φρουρά πλήρως ελεγχόμενη από επικίνδυνα ακροδεξιά στοιχεία.

Ανέχτηκε την Χούντα της μητέρας πατρίδας (Ελλάδα, όπου και αν πάω με πληγώνεις) να ανακατώνεται στα εσωτερικά της Κύπρου.

Ανέχτηκε τους αγωνιστές, που όταν τα έκανα πλακάκια μεταξύ τους (εσύ έφαγες περισσότερο, όχι ΕΣΥ έφαγες περισσότερο, όχι, ΕΣΥ έφαγες περισσότερο κτλ you get the picture) δημιούργησαν την ΕΟΚΑ Β. Και όλοι ξέρουμε τι έκανε η ΕΟΚΑ Β τον Ιούλιο του 1974 (όχι, δεν έκανε μπάνια).

Ανέχτηκε ολόκληρη τουρκική εισβολή (I say no more on the issue)

Ανέχτηκε τα άτομα που έλαβαν μέρος στη προδοσία (cheesy γλώσσα alert!) όχι μόνο να μην τιμωρηθούν αλλά να ζουν ανάμεσα μας και να λαμβάνουν μεγάλα πολιτειακά αξιώματα (ας πούμε για παράδειγμα... βουλευτής, για να πω ένα στην τύχη.)

Ανέχτηκε τις εξηγήσεις που δόθηκαν από τους βουλευτές μας για το «σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου». (Φταίει η ελλιπής νομοθεσία, φταίνε οι ανύπαρκτοι θεσμοί, φταίει η Μαρικκού που τα Λεύκαρα, εμείς έν τζιαι...)

Ανέχτηκε να μην παραιτηθεί κανένας με την πτώση του αεροπλάνου «Ήλιος» (εν τζιαι γίνεται να μιλούμε για τούτο έννεν?)

Δεν θα ανεχτεί τώρα μια itsy bitsy λάθος απόφαση από τα Δικαστήρια?